Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.357.2024.2.EK

Obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości (komornik-płatnik).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 31 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lipca 2024 r. (wpływ 17 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Zgodnie z wnioskiem wierzyciela Komornik prowadzi egzekucję z nieruchomości KW (…) dz. nr 1, obejmującej działkę gruntu o numerze geodezyjnym 1 o powierzchni 0,9867 ha, położoną w miejscowości (…), jednostka ewidencyjna (…), obręb (…), gmina (…), powiat (…), woj. (…), zapisaną w Księdze Wieczystej nr (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Działka nr 1 zabudowana jest halą magazynową (namiotową) o pow. użytkowej 610,70 m² (hala z elementów gotowych firmy (…), konstrukcja z roku 2022). Areał stanowią grunty orne (pow. 0,9867 ha) w klasie bonitacyjnej RVI. Nieruchomość objęta została decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nr (…) z xx marca 2022 r. dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynku produkcyjnego z częścią biurowo-socjalną (produkcja dachów płaskich). Decyzja obejmowała teren działek nr 2 i 1 w miejscowości (…), obręb (…), gm. (…). Według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego działka nr 1 przeznaczona jest pod tereny upraw polowych. Hala magazynowa została posadowiona bez pozwolenia na budowę. xx września 2022 r. (…) Sp. z o.o. wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji udzielającej pozwolenia na budowę budynku produkcyjnego z częścią biurowo-socjalną (produkcja dachów płaskich) na działkach nr 2 i 1 w (…) (obr. …). Pismem z xx października 2022 r. inwestor wystąpił o zawieszenie prowadzonego postępowania administracyjnego. Starosta (…) postanowieniem z xx października 2022 r. zawiesił postępowanie administracyjne w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę ww. obiektu. Na dzień wyceny postępowanie nie zostało wznowione.

Biegły sądowy i Komornik nie uzyskali dokumentów potwierdzających stan formalno-prawny obiektu. W Księdze Wieczystej (…) Dział I-O „Oznaczenie nieruchomości” działka nr 1 wpisana jest jako grunty orne (sposób korzystania).

Dłużna spółka nabyła prawo do ww. nieruchomości w roku 2022 – Warunkowa umowa sprzedaży z xx kwietnia 2022 r. (Rep. … z xx kwietnia 2022 r.) i Umowa przeniesienia własności z xx maja 2022 r. (Rep. …).

Komornik nie ma wiedzy, czy dłużna spółka wykorzystywała nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej. Od xx czerwca 2021 r. dłużna spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT. Dłużna spółka przeprowadziła modernizację działki nr 1. Dokonano posadowienia na terenie działki nakładów budowlanych w postaci hali magazynowej (namiotowej) o pow. 610,70 m². Dłużnik na ww. prace modernizacyjne poniósł wydatki, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości. Nieruchomość przed posadowieniem hali magazynowej była niezabudowana.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.

a) posadowienia na terenie działki nakładów budowlanych w postaci hali magazynowej (namiotowej) o pow. 610,70 m² dokonała dłużna spółka;

b) Komornik nie ma wiedzy, czy dłużnej spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i czy z tego prawa dłużna spółka skorzystała;

c) Komornik nie ma wiedzy, czy hala magazynowa została przez dłużną spółkę wprowadzona do ewidencji środków trwałych;

d) Komornik nie ma wiedzy, czy hala magazynowa była wykorzystywana przez dłużną spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług;

e) na moment zbycia hala magazynowa będzie stanowić budynek;

f) budynek jest zasiedlony – znajdują się tam różne towary; xx września 2022 r. (…) Sp. z o.o. wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji udzielającej pozwolenia na budowę budynku produkcyjnego z częścią biurowo-socjalną (produkcja dachów płaskich) na działkach nr 2 i 1 w (…), prawdopodobnie pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 2023 (Komornik nie zna dokładnej daty);

g) pomiędzy pierwszym zasiedleniem hali magazynowej a jej dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata, przy założeniu, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 2023.

2.W odpowiedzi na pytanie:

„Wobec wskazania:

proszę wyjaśnić:

a)na czym dokładnie polegała ta „modernizacja” i czego konkretnie dotyczyła? Czy „modernizacja” dotyczyła hali magazynowej (namiotowej)?

b)czy ww. „modernizację” należy rozumieć jako formę ulepszenia środka trwałego, rozumianą jako „unowocześnienie środka trwałego”?

c)w jakim okresie dłużna spółka ponosiła wydatki na „modernizację”?;

d)kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania nieruchomości po ww. „modernizacji”?

e)czy od poniesionych nakładów na ww. „modernizację” dłużnej spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

f)czy po „modernizacji” nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie? Jeżeli tak, to proszę wskazać, kiedy to nastąpiło (proszę podać dokładną datę)?

g)czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. nieruchomości po „modernizacji” a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

h)czy „zmodernizowana” nieruchomość była wykorzystywana przez dłużną spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?”

wskazał Pan:

a) modernizacja dotyczy postawienia hali magazynowej;

b) modernizację należy rozumieć jako ulepszenie środka trwałego, rozumianego jako „unowocześnienie środka trwałego”;

c) wniosek o wydanie decyzji udzielającej pozwolenia na budowę został złożony xx września 2022 r., zatem wydatki na modernizację Spółka mogła ponosić od września 2022 r. i w roku 2023 r.;

d) Komornik nie ma wiedzy kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania nieruchomości;

e) Komornik nie ma wiedzy, czy od poniesionych nakładów na „modernizację” dłużnej spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

f) po modernizacji miało miejsce pierwsze zasiedlenie, zapewne był to rok 2023. Komornik nie zna dokładnej daty.

g) pomiędzy pierwszym zasiedleniem hali magazynowej a jej sprzedażą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata, przy założeniu, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 2023 (licytacja nieruchomości przeprowadzona przez Komornika odbędzie się w roku 2024);

h) Komornik nie ma wiedzy, czy „zmodernizowana” nieruchomość była wykorzystywana przez dłużną spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

3.

Komornik nie ma wiedzy, czy nieruchomość zabudowana halą magazynową była/jest/będzie do czasu sprzedaży przedmiotem najmu, dzierżawy itp., dłużna spółka nie składała takiego oświadczenia komornikowi. Podczas oględzin nieruchomości z biegłym sądowym w celu oszacowania wartości nie stwierdzono obecności innych osób niż prezes dłużnej spółki i nie była tam prowadzona działalność przez inne podmioty.

4.

W odpowiedzi na pytanie: „Jeżeli nie posiada Pan informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

a)czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana działań?

b)czy działania te zostały udokumentowane?

c)czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnej spółki?”

wskazał Pan, że: „Komornik sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie (…) od xx października 2023 r. Podczas prowadzonego postępowania Komornik przeprowadził szereg czynności w sprawie. Czynności te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług”.

Ponadto wyjaśnił Pan, że przedmiotem wniosku jest stan faktyczny i zdarzenie przyszłe. Opis wniosku dotyczy stanu faktycznego, który jest związany ze zdarzeniem przyszłym, czyli przyszłym obowiązkiem podatkowym jako płatnika w związku ze sprzedażą zabudowanej nieruchomości w trybie egzekucji sądowej. Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej zarówno w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Pytanie

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości zapisanej w Księdze Wieczystej nr (…) dz. nr 1 prowadzonej przez Sąd Rejonowy, czyniąc Komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że obowiązek podatkowy powstaje, a Komornik w przypadku skutecznej sprzedaży w drodze licytacji publicznej, będzie obowiązany jako płatnik do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Pana zdaniem, nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie od podatku). Dłużnik zmodernizował nieruchomość w roku 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów tej ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika.

Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przedstawionej sytuacji istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, który czyni Pana płatnikiem tego podatku.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnik działa jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, a tym samym sprzedaż ta wykonywana jest w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, nieruchomość, która będzie przedmiotem sprzedaży w trybie egzekucji sądowej, należy do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…) – będącej czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Zatem dostawa nieruchomości dotyczy majątku podmiotu gospodarczego, którym jest Spółka. Tym samym w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji dostawa ww. nieruchomości w drodze sprzedaży w trybie egzekucji sądowej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT może korzystać ze zwolnienia od tego podatku, albo może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów mogące mieć zastosowanie w tej sprawie zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 pkt 10 i 10a ustawy, zawierających zwolnienie dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Pierwszym zasiedleniem jest więc szeroko rozumiane pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Przykładowo, pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku oddany zostanie on w najem, jak też w przypadku, gdy będzie on wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej – w obu przypadkach dojdzie do korzystania z budynku. Również w przypadku gdy nieruchomość jest wykorzystywana dla celów osobistych np. mieszkalnych również mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl bowiem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogicznie opodatkowanie podatkiem VAT, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W okolicznościach opisanej we wniosku sprawy wskazać także należy na art. 43 ust. 21 ustawy, zgodnie z którym:

Powyższe oznacza, że dostawa towarów dokonana w trybie egzekucji jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu braku informacji od dłużnika bezskuteczne.

Przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana zabudowanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Nie możemy bowiem ocenić możliwości zastosowania zwolnienia do sprzedaży zabudowanej działki w sytuacji, gdy w opisie sprawy nie ma m.in. informacji:

· kiedy dokładnie doszło do pierwszego zasiedlenia hali magazynowej (namiotowej) – wskazał Pan, że: „Budynek jest zasiedlony (…), prawdopodobnie pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 2023 (Komornik nie zna dokładnej daty)”;

· do jakich czynności wykorzystywana była nieruchomość zabudowana halą magazynową (namiotową);

· czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i czy z tego prawa skorzystał;

· czy hala magazynowa (namiotowa) była wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wskazał Pan, że podczas prowadzonego postępowania przeprowadził Pan szereg czynności w sprawie, które nie doprowadziły – na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika – do potwierdzenia, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym w sprawie znajduje zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania zwolnienia do dostawy nieruchomości objętej KW (…). Przy czymzaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem interpretacji.

Skoro dostawa nieruchomości objętej KW (…) wraz z naniesieniem (halą magazynową) znajdującym się na tej działce nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek, nie będzie objęta zwolnieniem od podatku.

Tym samym sprzedaż w trybie egzekucji sądowej nieruchomości objętej KW (…) wraz z naniesieniem znajdującym się na tej działce nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji dokonując sprzedaży w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości objętej KW (…) będzie Pan zobowiązany jako płatnik podatku VAT do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania dostawy towaru.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Pana we wniosku. Wydając niniejszą interpretację oparto się w szczególności na informacji, że: „Komornik sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie (…) od xx października 2023 r. Podczas prowadzonego postępowania Komornik przeprowadził szereg czynności w sprawie. Czynności te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).