Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.431.2024.2.PS

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej określonych wydatków w związku z pełnieniem zawodu aktora (kosmetyki, zabiegi fryzjerskie, catering, psychoterapeuta i wiele innych)

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest:

prawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

a)kosmetyki do makijażu, zabiegi fryzjerskie - pielęgnacja, farbowanie, ścinanie włosów, czesanie, zakup sprzętów do pielęgnacji włosów (suszarka, lokówka, prostownica etc.) pod warunkiem, że służą charakteryzacji, która nie leży po stronie kontrahenta i to Pani jest za nią odpowiedzialna;

b)wynajem mieszkania.

nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

a)kosmetyki do pielęgnacji skóry oraz profesjonalne zabiegi kosmetyczne, sprzęty do depilacji i depilacji w salonie;

b)catering dietetyczny, dietę pudełkową oraz usługi dietetyka;

c)usługi fizjoterapeuty, masażysty (w tym masaże kobido);

d)spotkania z psychiatrą oraz psychoterapeutą;

e)zajęcia sportowe (w tym lekcje tańca);

f)wizyty u foniatry oraz audiologa i laryngologa;

g)wizyty u ortodonty estetycznego, stworzenie nakładek prostujących zęby i szyn po aparacie na zęby, implanty zębów, wybielanie zębów.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu korzystania z usług trenera personalnego. W tym zakresie wydane jest odrębne rozstrzygnięcie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 24 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą pod firmą (...), ul. (...).

Pani działalność określona jest następującymi kodami PKD:

90.03.Z Artystyczna i literacka działalność twórcza - jako kod przeważający,

74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana,

85.51.Z Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych,

85.52.Z Pozaszkolne formy edukacji artystycznej,

85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,

85.60.Z Działalność wspomagająca edukację,

86.90.D Działalność paramedyczna,

86.90.E Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana,

90.01.Z Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych,

90.02.Z Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych,

96.09.Z Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Jest Pani z wykształcenia aktorką i posiada Pani (...). Jest Pani zatrudniona na stałe w (...). Jest tam Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Dodatkowo, zajmuje się Pani graniem w filmach, serialach, reklamie oraz dubbingu, jak również prowadzeniem warsztatów aktorskich, pisaniem scenariuszy filmowych, pisaniem prac naukowych, działalnością asystencką w (...). Tworzy Pani także własne przedstawienia, odpowiada za (...). Od (...) do (...) 2023 prowadziła Pani również (...) czyli jogę (...) - stąd punkty 86.90D, 86.90.E.

Pani głównym źródłem utrzymania jest aktorstwo. Jako aktorka musi Pani dbać o wygląd, co jest sporym kosztem, pomagającym Pani w uzyskaniu przychodów. Przede wszystkim musi Pani inwestować w:

1.Kosmetyki do makijażu, kosmetyki do pielęgnacji skóry, profesjonalne zabiegi kosmetyczne, sprzęty do depilacji i/lub depilacja w salonie - jako rzeczy, które są niezbędne do przygotowania twarzy oraz ciała do wymaganego przez kontrahentów wizerunku;

2.Zabiegi fryzjerskie - pielęgnacja, farbowanie, ścinanie włosów, czesanie, zakup sprzętów do pielęgnacji włosów (suszarka, lokówka, prostownica etc.) - jako rzeczy, które są niezbędne do przygotowania odpowiedniego, wymaganego przez kontrahentów wizerunku;

3.Catering dietetyczny, dieta pudełkowa oraz usługi dietetyka klinicznego - Pozwalająca na utrzymanie odpowiedniej wagi, która jest kluczowym elementem wyglądu i może mieć wpływ na przygotowanie do roli zleconej przez kontrahentów;

4.Korzystanie z usług trenera personalnego, a także zajęcia sportowe (w tym lekcje tańca) co może być kluczowym elementem w tworzeniu odpowiedniej formy do przygotowania zleconej przez kontrahentów roli;

5.Usługi fizjoterapeuty, masażysty (w tym masaże kobido) - jako forma regeneracji ciała po stworzonej roli i zakończonej pracy (bądź w trakcie) i przywrócenie formy przed kolejnymi zleceniami;

6.Spotkania z psychiatrą oraz psychoterapeutą - jako forma odpowiedniej higieny pracy w trakcie trwania procesu przygotowania roli oraz po zakończonym procesie. (...);

7.Wizyty u foniatry oraz audiologa oraz laryngologa - leczenie głosu po wysiłku spowodowanym zakończeniem pracy nad rolą min. w teatrze, dbanie o odpowiednią higienę głosu - jako Pani kluczowego narzędzia pracy, oraz słuchu - równie kluczowego narządu potrzebnego do pracy aktorki;

8.Wizyty u ortodonty estetycznego, stworzenie nakładek prostujących zęby i szyn po aparacie na zęby, implanty zębów, wybielanie zębów - bez "pięknego" uśmiechu, prostych i białych zębów mam mniejsze szanse na pracę w telewizji oraz filmie. Dbanie o estetyczny wygląd całej twarzy (również zębów) jest kluczowe by otrzymywać kolejne zlecenia np. w reklamach czy w serialach telewizyjnych;

9.Wynajem mieszkania w X - Pani firma jest zarejestrowana w Y. Tam też jest Pani zameldowana i ma mieszkanie własnościowe. Jednak większość działań filmowych i serialowych (oraz castingi do nowych produkcji) odbywa się w X. Zamiast więc korzystać z usług hotelowych za każdym razem, gdy musi Pani przyjechać na casting lub dzień zdjęciowy, wolałaby Pani policzyć w koszty prowadzenia przeze Panią działalności gospodarczej wynajem mieszkania, które pozwala Pani na swobodny odpoczynek i regeneracje po oraz przed planem zdjęciowym czy castingiem. Wielu kontrahentów wybiera aktorów bądź aktorki, którzy są na miejscu w (...), by nie musieli zwracać im za koszty dojazdu i nie musieli płacić dodatkowo za hotel. Własne miejsce w X zwiększa Pani szanse na kolejne zlecenia.

W uzupełnieniu wniosku z 8 lipca 2024 r. wskazuje Pani, że ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest Pani opodatkowanie na zasadach ogólnych.

Opisane we wniosku koszty ponoszone są przez Panią wyłącznie w ramach działalności gospodarczej w związku z wykonywaniem zawodu aktora i kryteriów wymaganych przez kontrahentów. Jest to czasami również praca w Teatrze (na tak zwanej gościnie, nie na etacie). Ponoszone i opisane we wniosku koszty, nie mają związku z umową o pracę w Teatrze. Dla przykładu: Przy takiej umowie zapewniany jest Pani dodatek do zakupu kosmetyków do charakteryzacji, a na miejscu w teatrze jest fryzjer. Niemniej od (...) br. zaczęła Pani pracę w innym Teatrze jako aktorka gościnna (...), gdzie dbanie o charakteryzację w trakcie spektaklu będzie leżeć po Pani stronie. Tak samo zakup kosmetyków do makijażu.

Przez kontrahentów rozumieć należy producentów, np. seriali, filmów czy reklam. Dla przykładu, bierze Pani udział w kampanii reklamowej dla (...) produkowanej przez firmę (...), gdzie w umowie dbanie o kontynuacje w charakteryzacji (...) leży po Pani stronie, stąd jest to Pani koszt uzyskania przychodu.

Wszystkie wydatki ujęte we wniosku są ponoszone wyłącznie w związku z konkretnymi rolami lub umowami z kontrahentami.

Tak jak pisała Pani wyżej, przykład dot. umowy z firmą (...) i reklamą (...) i dbania o kontynuację wyglądu postaci (...), czy w Teatrze (...) na gościnnych występach (kosmetyki do makijażu, potrzebne do stworzenia charakteryzacji na scenę). Dodatkowo podobnie jest przy mniejszych, niskobudżetowych projektach - jak filmy krótkometrażowe (ostatnio brała Pani udział w takowym wraz z (...)), gdzie często ostateczny wygląd postaci (do którego potrzebne są zabiegi fryzjerskie czy kosmetyki do makijażu) leży po Pani stronie.

Odnośnie związku wydatków dotyczących trenera personalnego z konkretną umową/rolą/filmem/spektaklem, który świadczyłby, iż wydatek ten był niezbędny w celu wykonania umowy (był bezpośrednio związany z danym kontraktem) wskazuje Pani, że nie miała Pani jeszcze takiej sytuacji, niemniej przy jednym projekcie była proponowana Pani rola, o ile uda się Pani schudnąć daną ilość kilogramów. Wtedy trener personalny byłby Pani kosztem uzyskania przychodu. Niemniej projekt ten nie doszedł do skutku. Chciałaby Pani jednak dowiedzieć się (stąd zawarła Pani ten punkt we wniosku) czy w przyszłości, gdy dostanie Pani projekt, w którym na przykład zmiana Pani wagi będzie konieczna, lub zmiana sylwetki, to czy profesjonalna pomoc przy tych zmianach i koszty z nią związane mogą być zaliczane do kosztu uzyskania przychodu.

Jeśli chodzi o koszt usług psychiatry u psychologa - w (...), już jako studentka miała Pani świadczoną darmową pomoc psychologiczną (jako że szkoła zauważyła połączenie pomiędzy psychicznie obciążającym zawodem [aktorstwo], a zdrowiem psychicznym i zapewniała takie konsultacje). Według Pani takie usługi są kluczowe, by dbać o ciągłość zdrowia psychicznego pomiędzy projektami i być przygotowanym do każdego rodzaju wyzwania psychicznego i emocjonalnego. Dla przykładu: na terapii rozmawia Pani o pracy nad ciężkim projektem i uczy się wychodzenia z roli m.in. dzięki technikom uziemiania. Zdarzyło się Pani, że gdy nie miała Pani pomocy psychologicznej i psychiatrycznej, a grała ciężką emocjonalnie rolę (np. w filmie (...) z (...) roku) miała Pani (...), które owszem - wpłynęły na Pani życie prywatne, ale tym samym również zawodowe, ponieważ nie mogła Pani przez pewien czas od zakończenia projektu wykonywać innych obowiązków. Po trudach zawodu, który Pani wykonuje, musi być Pani pod opieką psychiatry (wizyty (...)) z uwagi na (...). Według Pani, opieka nad Pani stanem psychicznym jest niekwestionowanym kosztem uzyskania przychodu z tytułu wykonywania zawodu aktorki.

W zakresie wyjaśnienia, czy charakteryzacja do danej roli leży wyłącznie po stronie kontrahenta, wskazuje Pani, że zależy to od projektu, w którym bierze Pani udział. W filmie czy serialu - charakteryzacja często leży wyłącznie po stronie kontrahenta. Jednak czy to przy reklamie, czy przy np. krótkich formach filmowych - takich jak teledyski czy filmy krótkometrażowe jest to rzecz zmienna i często to Pani jest odpowiedzialna w całości za swój wygląd przy projekcie, w tym charakteryzacje.

Wskazuje Pani, że charakter kosmetyków i opisanych we wniosku sprzętów (do depilacji, suszarka, lokówka i prostownica) nie umożliwia wykorzystanie ich do celów prywatnych. Są one trzymane osobno, np. w Teatrze. Są one ewidencjonowane. Trzymane są w oddzielnych pomieszczeniach i dokładnie opisywane daty ich użycia oraz, jeżeli to możliwe, ilość zużytego produktu lub czas trwania jego użycia.

Odnośnie wyjaśnienia, czy np. kosmetyki/sprzęty, o których mowa we wniosku (lub inne usługi wymienione we wniosku) były np. przedmiotem reklamy, w której brała Pani udział, wskazała Pani, że nie miała Pani jeszcze takiej współpracy i nie otrzymała Pani nigdy żadnych produktów, które reklamowała. Każdy produkt musi Pani kupować samodzielnie.

Wydatki opisane we wniosku są odpowiednio dokumentowane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez faktury na dane wydatki po zawarciu konkretnej umowy i oświadczenia zbieranie skrupulatnie przez Panią mnie i moją księgową. Wydatki są ponoszone jedynie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wszystkie sprzęty i rzeczy w ramach umowy o pracę zapewnia pracodawca. Nie ponosi Pani z tego tytułu kosztów.

Jak wskazuje Pani w uzupełnieniu wniosku, konieczność wynajmu wynika jedynie z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W większości czasu role i klientów obsługuje Pani w X. Jeżeli w danym czasie nie ma Pani zleceń w X, co się nie zdarza, to tutaj szuka Pani klientów i nowych ról. Wynajem podyktowany jest względami ekonomicznymi. W dłuższej perspektywie jest bardziej opłacalny od wynajmowania pokoju w hotelu.

Pytanie

Czy w Pani sytuacji może Pani uznać za koszt uzyskania przychodu poniższe niezbędne do poczynienia wydatki na:

1.Kosmetyki do makijażu, kosmetyki do pielęgnacji skóry, profesjonalne zabiegi kosmetyczne, sprzęty do depilacji i/lub depilacji w salonie;

2.Zabiegi fryzjerskie - pielęgnacja, farbowanie, ścinanie włosów, czesanie, zakup sprzętów do pielęgnacji włosów (suszarka, lokówka, prostownica etc.);

3.Catering dietetyczny, dieta pudełkowa oraz usługi dietetyka klinicznego ;

4.Korzystanie z usług trenera personalnego, a także zajęcia sportowe (w tym lekcje tańca) ;

5.Usługi fizjoterapeuty, masażysty (w tym masaże kobido);

6.Spotkania z psychiatrą oraz psychoterapeutą;

7.Wizyty u foniatry oraz audiologa oraz laryngologa;

8.Wizyty u ortodonty estetycznego, stworzenie nakładek prostujących zęby i szyn po aparacie na zęby, implanty zębów, wybielanie zębów;

9.Wynajem mieszkania w X.

Ewentualnie, czy poniesiony koszt wynajmu całego mieszkania można uznać za koszt uzyskania przychodu w jakimkolwiek zakresie (części)?

Niniejsza interpretacja nie dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu korzystania z usług trenera personalnego. W tym zakresie wydane jest odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie wszystkie ww. koszty mogą być rozliczyć jako koszty uzyskania przychodu.

Aby poniesiony wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów, musi spełnić następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik) - w każdym z powyżej określonych aspektach koszty pokrywam samodzielnie;

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona - w każdym z powyżej określonych aspektach koszty udokumentowane są stosownymi fakturami oraz w określonych wypadkach korektami;

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą – jak udowodniła Pani powyżej, każdy z powyżej określonych kosztów jest ściśle związany z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą;

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów - każdy z powyżej określonych kosztów sprawia, że otrzymuję Pani nowe zlecenia, utrzymuje obecne, a co za tym idzie wpływa na wielkość osiąganych przez Panią przychodów;

został właściwie udokumentowany - w każdym z powyżej określonych aspektach koszty udokumentowane są stosownymi fakturami oraz w określonych wypadkach korektami;

wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy - żaden z powyżej określonych kosztów nie znajduje się w tym katalogu.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym, np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, wskazuje się, że: "(...) zwrot "w celu" oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku (...)".

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 23 tego przepisu - koszty reprezentacji. Zgodnie z tym przepisem: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyjaśnić należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Po pierwsze, podkreślić przy tym należy, że wykazała Pani powyżej związek przyczynowo skutkowy związany z uzyskaniem przychodu z danych źródeł, bądź też z ich zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Po drugie, koszty o których mowa nie mają charakteru reprezentacyjnego, bowiem ich celem nie jest wykreowanie Pani wizerunku, a umożliwienie Pani prowadzenia działalności i utrzymania źródła przychodów, które to wynika bezpośrednio z Pani wyglądu. Żadne z powyżej określonych kosztów nie służy ani do pokrywania potrzeb osobistych ani nie mają charakteru wydatków osobistych, bowiem są podejmowane i służą jedynie prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Przedmiotowe wydatki spełniają przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wskazane we wniosku, a poniesione przez Panią wydatki mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu oraz mogą też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Jednocześnie należy wskazać, że - przy spełnieniu określonych powyżej warunków - poniesione przez Panią, odpowiednio udokumentowane koszty, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:

nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

a)kosmetyki do pielęgnacji skóry oraz profesjonalne zabiegi kosmetyczne, sprzęty do depilacji i depilacji w salonie;

b)catering dietetyczny, dietę pudełkową oraz usługi dietetyka;

c)usługi fizjoterapeuty, masażysty (w tym masaże kobido);

d)spotkania z psychiatrą oraz psychoterapeutą;

e)zajęcia sportowe (w tym lekcje tańca);

f)wizyty u foniatry oraz audiologa i laryngologa;

g)wizyty u ortodonty estetycznego, stworzenie nakładek prostujących zęby i szyn po aparacie na zęby, implanty zębów, wybielanie zębów

prawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

a)kosmetyki do makijażu, zabiegi fryzjerskie - pielęgnacja, farbowanie, ścinanie włosów, czesanie, zakup sprzętów do pielęgnacji włosów (suszarka, lokówka, prostownica etc.) pod warunkiem, że służą charakteryzacji, która nie leży po stronie kontrahenta i to Pani jest za nią odpowiedzialna;

b)wynajem mieszkania.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów nie tyle co z działalnością gospodarczą, ale przede wszystkim okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

być właściwie udokumentowany.

Dokonując powyższej kwalifikacji należy mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, reklamy oraz promocji, zatem przy wykładni powyższych pojęć, należy odnieść się do ich wykładni językowej.

Reprezentacja odnosi się do dobrego reprezentowania firmy. W konsekwencji o reprezentacji należy mówić w odniesieniu do całokształtu działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez przedsiębiorcę ma na celu stworzenie o nim takiego wyobrażenia, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy (J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych, rok 2007, Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2007, teza 438 do art. 16, s. 568).

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtującego popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, zachwalanie, mające na celu skłonienie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego przedmiotu gospodarczego.

Pojęcie „reklamy” należy rozumieć jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania, których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego (B. Brzeziński, M. Kalinowski, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz, Warszawa 1997, s. 159; zob. też wyrok NSA z dnia 10 listopada 1999 r., sygn. akt I SA/Lu 1030/98, Lex nr 46935).

Istotne zatem jest rozróżnienie między nakładami ukierunkowanymi na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), a wydatkami mającymi na celu zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług danej firmy (reklama). Ocena charakteru wydatku możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika. Ocena ta powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Jednocześnie należy podkreślić, że nie każdy wydatek, choćby jego poniesienie – z punktu widzenia podatnika – posiadało racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi szereg wydatków, zarówno takich, których poniesienie w sposób bezpośredni związane jest z działaniami firmy (np. zakup towarów i usług mających na celu zabezpieczenie podstawowej działalności), jak również i takich, których cechy – po przedstawieniu odpowiedniej argumentacji – uzasadniałyby ich związek z potencjalnym uzyskaniem przychodów, utrzymaniem źródła przychodów, bądź jego zabezpieczeniem.

Jak wskazano w wyroku NSA z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz wyroku NSA z 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3813/14, wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

Natomiast w wyroku WSA we Wrocławiu z 17 października 2013 r., sygn. I SA/Wr 1291/13 wyjaśniono, że:

Nie jest (…) wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna.

Kryterium celowości nie wyznacza w sposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy (patrz wyrok NSA z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15).

Zauważyć należy również, że aby wydatki mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, muszą być poniesione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatki nie mogą mieć charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani z wykształcenia aktorką i zatrudniona jest Pani na stałe w zespole Teatru (...).

Ponadto prowadzi Pani działalność gospodarczą zajmując się graniem w filmach, przedstawieniach, serialach, reklamie oraz dubbingiem, jak również prowadzeniem warsztatów aktorskich, pisaniem scenariuszy filmowych, pisaniem prac naukowych, działalnością asystencką w (...). Tworzy Pani także własne przedstawienia, odpowiada za (...). Od (...) do (...) 2023 prowadziła Pani również jogę (...).

Pani głównym źródłem utrzymania jest jednak aktorstwo. Jako aktorka musi Pani dbać o wygląd.

Odnośnie związku opisanych we wniosku kosztów z konkretną umową/rolą/filmem/spektaklem, który świadczyłby, iż wydatek ten był/jest niezbędny w celu wykonania danej umowy (był bezpośrednio związany z danym kontraktem) wskazała Pani przykład dotyczący umowy z firmą (...) i reklamą (...) i dbania o kontynuację wyglądu postaci (kolor włosów i fryzurę), czy też przykład dotyczący Teatru (...) i gościnnych występów (kosmetyki do makijażu, potrzebne do stworzenia charakteryzacji na scenę). Ponadto wyjaśniła Pani, że podobnie jest przy mniejszych, niskobudżetowych projektach - jak filmy krótkometrażowe, gdzie często ostateczny wygląd postaci (do którego potrzebne są zabiegi fryzjerskie czy kosmetyki do makijażu) leży po Pani stronie.

W zakresie wyjaśnienia, czy charakteryzacja do danej roli leży wyłącznie po stronie kontrahenta, wskazuje Pani, że zależy to od projektu, w którym bierze Pani udział. W filmie czy serialu - charakteryzacja często leży wyłącznie po stronie kontrahenta. Jednak czy to przy reklamie, czy przy np. krótkich formach filmowych - takich jak teledyski czy filmy krótkometrażowe jest to rzecz zmienna i często to Pani jest odpowiedzialna w całości za swój wygląd przy projekcie, w tym charakteryzacje.

W opisie sprawy wskazała Pani też, że charakter kosmetyków i opisanych we wniosku sprzętów nie umożliwia wykorzystanie ich do celów prywatnych. Są one trzymane osobno, np. w Teatrze. Są one ewidencjonowane. Trzymane są w oddzielnych pomieszczeniach i dokładnie opisywane daty ich użycia oraz jeżeli to możliwe, ilość zużytego produktu lub czas trwania jego użycia.

Pamiętać trzeba, że zakupy np. kosmetyków dla potrzeb wykonywanej działalności gospodarczej należy oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie - co należy podkreślić - zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania osoby w życiu społecznym. Niezależnie bowiem od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowane do własnych wymagań np. odzież, obuwie i kosmetyki, czy też artykuły spożywcze, itp. Z tej też przyczyny zakupy tych rzeczy stanowi co do zasady spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej.

Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać np. z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży/garderoby, czy też obuwia, a rzeczy te utraciły charakter osobisty (np. z uwagi na dostosowanie tychże do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów, czy np. poprzez trwałe opatrzenie zakupionych elementów odzieży i garderoby.

Często determinantem decydującym o kwalifikacji kosztu jest specyfika prowadzonej działalności, jak w Pani przypadku.

Biorąc pod uwagę, że jest Pani aktorką, w pracę której wpisują się koszty charakteryzacji i mając na uwadze Pani wyjaśnienia, że istnieją sytuacje, w których charakteryzacja do danego projektu leży po Pani stronie a nie kontrahenta, że ostateczny wygląd postaci leży po Pani stronie, czy też że jest Pani zobowiązana do dbania o kontynuacje wyglądu postaci w zakresie koloru włosów czy fryzury, uznać należy, że koszty kosmetyków do makijażu czy też koszty zabiegów fryzjerskich oraz koszty zakupu sprzętu do pielęgnacji włosów, jako rzeczy i usług niezbędnych w celu wykonania danego kontraktu i bezpośrednio związane z możliwością uzyskania przychodu z danego kontraktu, spełniając – co do zasady – przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Warunkiem pozwalającym zaliczyć te koszty w poczet kosztów uzyskania przychodów jest okoliczność, w świetle której wydatki te służyć będą wyłącznie charakteryzacji na potrzeby filmu/spektaklu/reklamy itp., w której bierze Pani udział oraz charakteryzacja nie leży po stronie kontrahenta lecz Pani jest za nią odpowiedzialna.

Podobnie jak zakup odzieży czy obuwia może być np. elementem kostiumu scenicznego, czy stroju artystycznego, tak samo charakteryzacja jest istotnym elementem „domykającym” wizerunek artystyczny (danej roli). Zatem ww. koszty mają bezpośredni wpływ na osiągane przez Panią przychody.

Spełniając ww. warunki, koszty kosmetyków do makijażu czy też koszty zabiegów fryzjerskich oraz koszty zakupu sprzętu do pielęgnacji włosów tracą znamiona wydatków osobistych czy też reprezentacyjnych, bowiem ich poniesienie nie ma na celu budowania odpowiedniego, w pewien sposób niepowtarzalnego wizerunku i prezencji, lecz są ściśle związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, bowiem służą charakteryzacji do danej roli.

Odnośnie związku pozostałych opisanych we wniosku kosztów (poza kosztami wynajmu mieszkania) z konkretną umową/rolą/filmem/spektaklem, który świadczyłby, iż wydatek ten był/jest niezbędny w celu wykonania danej umowy, nie przedstawiła Pani jednak żadnych dodatkowych wyjaśnień, które wskazywałyby, że koszty te utraciły znamiona wydatków o charakterze osobistym czy też reprezentacyjnym.

Z opisu sprawy wynika, że ponosi Pani również wydatki na:

kosmetyki do pielęgnacji skóry, profesjonalne zabiegi kosmetyczne, sprzęty do depilacji i/lub depilacja w salonie - jako rzeczy, które są niezbędne do przygotowania twarzy oraz ciała do wymaganego przez kontrahentów wizerunku;

catering dietetyczny, dieta pudełkowa oraz usługi dietetyka klinicznego - pozwalające na utrzymanie odpowiedniej wagi, która jest kluczowym elementem wyglądu i może mieć wpływ na przygotowanie do roli zleconej przez kontrahentów;

usługi fizjoterapeuty, masażysty (w tym masaże kobido) - jako forma regeneracji ciała po stworzonej roli i zakończonej pracy (bądź w trakcie) i przywrócenie formy przed kolejnymi zleceniami;

zajęcia sportowe (w tym lekcje tańca);

spotkania z psychiatrą oraz psychoterapeutą - jako forma odpowiedniej higieny pracy w trakcie trwania procesu przygotowania roli oraz po zakończonym procesie;

wizyty u foniatry oraz audiologa oraz laryngologa – jako leczenie głosu po wysiłku spowodowanym zakończeniem pracy nad rolą min. w teatrze, dbanie o odpowiednią higienę głosu - jako Pani kluczowego narzędzia pracy, oraz słuchu - równie kluczowego narządu potrzebnego do pracy aktorki;

wizyty u ortodonty estetycznego, tj. stworzenie nakładek prostujących zęby i szyn po aparacie na zęby, implanty zębów, wybielanie zębów – ponieważ jak Pani wskazała bez "pięknego" uśmiechu, prostych i białych zębów ma Pani mniejsze szanse na pracę w telewizji oraz filmie. Dbanie o estetyczny wygląd całej twarzy (również zębów) jest kluczowe by otrzymywać kolejne zlecenia np. w reklamach czy w serialach telewizyjnych;

Moim zdaniem biorąc pod uwagę opis okoliczności faktycznych i Pani wyjaśnienia oraz przedstawioną uprzednio argumentację, tego typu wydatki noszą przede wszystkim znamiona wydatków o charakterze osobistym, a te nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Ich związek z możliwością uzyskania przez Panią przychodów jest czysto teoretyczny.

Niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowane do własnych wymagań kosmetyki do pielęgnacji skóry czy też artykuły spożywcze a nawet korzystać z usług fizjoterapeuty/masażysty/psychologa oraz uczęszczać na zajęcia sportowe i korzystać z lekcji tańca. Z tej też przyczyny zakupy tych rzeczy i usług stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej.

Obowiązujące zasady współżycia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały też wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu. Niewątpliwie w wykonywanym przez Panią zawodzie dbałość o wygląd zewnętrzny czy też kondycję jest bardzo istotna, jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych.

Ponadto, co do zasady wydatki związane z poniesieniem kosztów np. leczenia, rehabilitacji, fizjoterapii, psychoterapii i zajęć sportowych osoby prowadzącej działalność gospodarczą również mają charakter wydatków osobistych, celem ich poniesienia jest bowiem zachowanie obecnego stanu zdrowia lub jego polepszenie, a nie osiągnięcie przychodu. Wydatki opisane we wniosku ponoszone na usługi fizjoterapeuty i masażysty, na wizyty u foniatry oraz audiologa oraz laryngologa, czy też na wizyty u ortodonty estetycznego i psychoterapeuty/psychiatry są uwarunkowane stanem zdrowia i wiążą się z zaspokajaniem potrzeb osobistych, a w konsekwencji nie spełniają przesłanek do uznania ich za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wprawdzie wydatki te nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Ich związek z możliwością osiągania przez Panią przychodów jest zbyt ogólny/abstrakcyjny/teoretyczny.

Ponadto, gdyby nawet przyjąć, że zakup np. kosmetyków do pielęgnacji skóry, profesjonalnych zabiegów kosmetycznych, sprzętów do depilacji i/lub depilacji w salonie oraz cateringu dietetycznego, diety pudełkowej czy też usług dietetyka klinicznego i usług fizjoterapeuty/masażysty jak również zakup innych usług związanych z Pani kondycją czy też prezencją/wyglądem, jak np. wizyty u foniatry, audiologa, laryngologa, ortodonty estetycznego spełnia przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zważywszy, że poniesienie wskazanych we wniosku wydatków w głównej mierze ma na celu budowanie odpowiedniego, w pewien sposób niepowtarzalnego wizerunku i prezencji, zasadne jest wskazanie – wbrew Pani stanowisku – na jego reprezentacyjny charakter, który tym samym przesądza, że nie może on stanowić kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku i jego uzupełnieniu wskazała Pani, że ponosi Pani również koszty związane z wynajmem mieszkania w X. Pani firma jest zarejestrowana w Y i tam też jest Pani zameldowana i ma mieszkanie własnościowe. Jednak większość działań filmowych i serialowych (oraz castingi do nowych produkcji) odbywa się w X. Konieczność wynajmu wynika jedynie z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W większości czasu role i klientów obsługuje Pani w X. Jeżeli w danym czasie nie ma Pani zleceń w X, co się nie zdarza, to tutaj szuka Pani też klientów i nowych ról. Wynajem podyktowany jest względami ekonomicznymi. W dłuższej perspektywie jest bardziej opłacalny od wynajmowania pokoju w hotelu. Ponadto jak wskazała Pani we wniosku, wielu kontrahentów wybiera aktorów bądź aktorki, którzy są na miejscu w (...), by nie musieli zwracać im za koszty dojazdu i nie musieli płacić dodatkowo za hotel. Własne miejsce w X zwiększa Pani szanse na kolejne zlecenia.

Moim zdaniem, o ile powodem wynajęcia mieszkania jest więc możliwości nawiązywania współpracy z kontrahentami, która stanowi kluczowe źródło Pani dochodu, a wydatki te są rzeczywiście uzasadnione ekonomicznie, to jako niemające charakteru wydatków osobistych, spełniające przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestiach prawidłowości dokumentowania opisanych przez Panią wydatków, gdyż nie była ona przedmiotem Pani wątpliwości interpretacyjnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pana do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

·Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00