Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.414.2024.1.MSU
Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „...".
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina ... (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny.
Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym).
Gmina pragnie szczególnie wyjaśnić, iż do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 i 12 ustawy o samorządzie gminnym, należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień.
W ramach realizowanych zadań własnych Państwa Gmina zrealizowała inwestycję pn. „...".
W związku z realizacją zadania Państwa Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego PROW na lata 2014-2020 w zakresie: rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej. W ramach realizacji operacji został osiągnięty cel: (...). Przedsięwzięcie obejmowało (...). Projekt obejmował realizację budowy placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej przy szkole podstawowej w (...). W ramach zadania zostały wykonane: elementy placu zabaw, takie jak: huśtawka wagowa, karuzela, zestaw zabawowy "domek", zestaw "poligon do ćwiczeń", bujak - "piłka", bujak - "tandem", huśtawka wieloosobowa, duży zestaw zabawowy oraz elementy siłowni plenerowej: prasa, biegacz, wahadło. Ponadto zostały zamontowane ławki z oparciem, kosz do segregacji odpadów, tablica z regulaminem oraz wykonane: nasadzenia roślin, nawierzchnia bezpieczna oraz trawnikowa. Realizacja przedmiotowego projektu przyczyniła się do rozwoju małej architektury, która ma na celu nie tylko podniesienie aktywności fizycznej wśród dzieci, młodzieży oraz mieszkańców (...) i mieszkańców Gminy (...), będzie także sprzyjała międzypokoleniowej integracji społecznej. Przedmiotowy projekt ułatwił mieszkańcom gminy (...) dostęp do tego typu infrastruktury, a także stanowi rozszerzenie już istniejącej oferty rekreacyjnej. Odbiorcami projektu są osoby w różnych grupach wiekowych zarówno wśród mieszkańców (...), jak i mieszkańców Gminy (...). Bliskość szkoły powoduje, że odbiorcami projektu są również uczniowie do niej uczęszczający, a więc dzieci i młodzież z terenu Gminy. Powstała infrastruktura jest niekomercyjna i ogólnodostępna.
Pomoc przyznana została w formie refundacji części kosztów kwalifikowanych operacji (63,63%), poniesionych i opłaconych przez Gminę. Gmina zobowiązana była do poniesienia kosztów inwestycji z własnych środków na podstawie otrzymanych od wykonawców faktur wystawionych na Gminę. Po zakończeniu realizacji zadania Gmina zobowiązana jest przedstawić instytucji finansującej faktury i inne równoważne dokumenty, potwierdzające płatności wraz z wnioskiem o płatność i na tej podstawie otrzyma zwrot poniesionych kosztów. Załącznikiem wymaganym w przypadku otrzymania dofinansowania jest interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług.
W złożonym wniosku o dofinansowanie wykazano, iż podatek VAT stanowi koszty kwalifikowane Projektu. Na tej podstawie Gmina uzyska dofinansowanie tych kosztów, wnioskowana dotacja będzie rozliczana do kwoty brutto. Gmina we wniosku zadeklarowała, że nie będzie odzyskiwała podatku VAT z faktur dotyczących realizacji zadania, gdyż nie posiada takiego prawa realizując zadanie własne, które nie będzie służyć działalności opodatkowanej.
Otrzymana dotacja będzie dotyczyła pokrycia kosztów projektu ciążącego na Gminie. Środki z dotacji nie będą wiązały się ze świadczeniem przez Gminę jakichkolwiek usług. Gmina zrealizowała zadanie własne o charakterze publicznoprawnym, co wyłączyło ją z kategorii podatnika. Nie czerpała żadnych korzyści zarobkowych z realizacji zadania. Efekty zrealizowanych działań nie są i nie będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie świadczyć żadnych usług z wykorzystaniem powstałej przestrzeni publicznej.
Dodatkowo Gmina pragnie nadmienić, że nie będzie mogła przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż realizowany projekt np. na działalność ogólną oraz wspomnieć, że pozostała część kosztów (t.j. innych niż finansowanych z dotacji) została pokryta ze środków własnych budżetu Gminy (...).
Pytanie
Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu?
Państwa stanowisko w sprawie
Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu.
Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1. ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy te towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Zasada ta, wyklucza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku, a realizowane przez nie odpłatnie dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu.
Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym. Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należą zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym) a w szczególności obejmują sprawy:
-kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10) -zieleni gminnej i zadrzewień ( art. 7 ust. 1 pkt 13).
W ramach realizowanych zadań własnych w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień, Gmina zrealizowała projekt pn.: „(...)”. Realizacja projektu przyczyniła się do rozwoju małej architektury, która ma na celu nie tylko podniesienie aktywności fizycznej wśród dzieci, młodzieży oraz mieszkańców (...) i mieszkańców Gminy (...), ale również sprzyja międzypokoleniowej integracji społecznej. Przedmiotowy projekt ułatwia mieszkańcom gminy (...) dostęp do tego typu infrastruktury, a także stanowi rozszerzenie już istniejącej oferty rekreacyjnej.
Jak wskazano w stanie faktycznym, zakupione w ramach Projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej Gminy. Będą one wykorzystywane wyłącznie do zadań własnych Gminy. W związku z realizacją Projektu, mieszkańcy nie będą dokonywać na rzecz Gminy żadnych wpłat. Gmina nie będzie również świadczyć na rzecz mieszkańców żadnych usług. W wyniku realizacji Projektu, Gmina nie będzie uzyskiwała więc żadnych przychodów. Powstała przestrzeń publiczna nie była i w przyszłości nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem warunkiem do odliczenia podatku VAT jest związek dokonanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Gmina w związku z realizacją zadania nie będzie wykorzystywać towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie będzie świadczyć usług z wykorzystaniem powstałej infrastruktury), stąd prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie będzie przysługiwać. W związku z tym, że podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony, stąd na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków w związku z realizowaną inwestycją.
W konsekwencji, w opinii Gminy, ponoszone przez Gminę wydatki nie mają związku ze świadczeniem przez Gminę usług podlegających opodatkowaniu VAT, a tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację Projektu pn. „(...)”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2–ust. 6 ustawy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024r. poz. 609 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym :
Do zadań własnych gminy należą zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności obejmują sprawy:
-kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust.1 pkt 10)
-zieleni gminnej i zadrzewień ( art.7 ust. 1 pkt 13).
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem warunkiem do odliczenia podatku VAT jest związek dokonanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Państwa Gmina wskazała, iż efekty zrealizowanych działań nie są i nie będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie świadczyć żadnych usług z wykorzystaniem powstałej przestrzeni publicznej. Zatem w związku z tym, że podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony, stąd na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków w związku z realizowaną inwestycją.
W konsekwencji, Państwa Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu „...".
Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right