Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.277.2024.1.KO

Obowiązek podwyższenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona została faktura korygująca, mimo, że warunki uzgodnienia zostały zawarte przed jej wystawieniem.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podwyższenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona została faktura korygująca, mimo, że warunki uzgodnienia zostały zawarte przed jej wystawieniem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki prawa handlowego. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest głównie produkcja i sprzedaż podzespołów wykorzystywanych w przemyśle motoryzacyjnym.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy o dostawę towarów.

W związku z powyższym Wnioskodawca co miesiąc wystawia faktury zgodne z ustaleniami umownymi oraz spełniające warunki określone w art. 106e i n. ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”). Faktury takie - zgodnie z postanowieniami umowy oraz art. 106n ustawy o VAT - wysyłane są kontrahentom co do zasady w formie elektronicznej.

W związku ze wzrostem inflacji oraz w szczególności cen energii, umowy zawarte z kontrahentami na dostawę towarów w latach poprzednich, mogą być renegocjowane w zakresie zwiększenia ceny. Na mocy tych uzgodnień Wnioskodawca uzyskuje prawo do podwyższenia cen zawartych umów, również w odniesieniu do części dostaw już zrealizowanych, a tym samym powstaje sytuacja, w której ulega podwyższeniu podstawa opodatkowania w podatku VAT. Korekty przyjmowane na podstawie uzgodnień mają zatem charakter korekt in plus .

Uzgodnienia są przeprowadzane przez pracowników działu handlowego Wnioskodawcy. Ze względów organizacyjnych informacje o dokonanych uzgodnieniach wpływają do działu księgowego, który to dział jest uprawniony do wystawienia faktur korygujących. Niestety, mając na uwadze ilość koniecznej do obsłużenia dokumentacji księgowej, zatwierdzone uzgodnienia są analizowane z opóźnieniem. W efekcie faktury korygujące zostają wystawione w innych okresach rozliczeniowych podatku VAT niż formalnie data zakończenia uzgodnienia. Korekty in plus dotyczą zatem, zarówno faktur za okres przed ostatecznym uzgodnieniem zwiększenia ceny, jak i za okres po uzgodnieniu. Postanowienia umowne w formie dokumentacji mailowej, regulują warunki podwyższenia podstawy opodatkowania dla świadczenia usług określonych w fakturze wystawianej za dany okres rozliczeniowy. Jednocześnie, w celu dochowania należytej staranności i zachowania poprawności dokumentacji Wnioskodawca dopiero z chwilą przesłania faktur korygujących wystawionych po zmodyfikowaniu bądź zawarciu nowych umów uznaje, że dopiero wystawienie korekty stanowi ostateczne uzgodnienie dla potrzeb stosowania przepisu art. 29a ust. 14 w zw. z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT i wynika z zapisów umowy zawartej przez strony wskazane w treści faktury.

W związku z powyższym uzgodnienie i udokumentowanie uzgodnienia treści faktury korygującej in plus odbywa się między stronami już na etapie renegocjacji umów, natomiast dopiero korekta faktury stanowi moment, w którym spełniony został ostatni warunek ustawowy do korekty podstawy opodatkowania. Tym samym w okresie wystawienia faktur korygujących, czyli po spełnieniu warunku ostatecznego udokumentowania, zawarcia uzgodnienia, Wnioskodawca jest obowiązany do podwyższenia podstawy opodatkowania.

Pytanie

Czy w rozumieniu art. 29a ust. 14 w zw. z art. 29a ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca ma obowiązek podwyższenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona została faktura korygująca, mimo, że warunki uzgodnienia zostały zawarte przed jej wystawieniem?

Państwa stanowisko

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 14 w zw. z ust. 13 ustawy o VAT, będzie miał on obowiązek do podwyższenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w fakturze z wykazanym podatkiem VAT , w okresie rozliczeniowym, w którym wystawił fakturę korygującą, ponieważ będzie to ostatni z warunków, który wymaga spełnienia w celu rozliczenia korekty in plus w danym okresie.

1. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („Ustawa o VAT”), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju na rzecz innego podatnika podatku od towarów i usług („VAT”).

2. Stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie, podatnik wystawia fakturę korygującą.

3. Zgodnie z art. 29a ust. 14 Ustawy o VAT, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

4. Stosownie natomiast do art. 29a ust. 13 Ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku, gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Artykuł 29a ust. 13 ustawy o VAT w swoim obecnym brzmieniu został wprowadzony na mocy ustawy z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2020.2419) (dalej: „SLIM VAT”).

Z powyższego wynika, że podatnik (tu: Wnioskodawca) będzie miał prawo dokonać obniżenia/podwyższenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w momencie wystawienia faktury korygującej, przy łącznym spełnieniu następujących warunków:

- uzgodnienia warunków korekty z nabywcą towaru lub usługobiorcą,

- spełnienia uzgodnionych warunków obniżenia/podwyższenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług,

- posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia/podwyższenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług;

- faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją w zakresie uzgodnienia z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia/podwyższenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług oraz w zakresie spełnienia tych uzgodnionych warunków.

Podkreślenia na tym etapie wymaga, że ani ustawa o VAT ani SLIM VAT nie zawierają szczegółowych przepisów określających, jaki charakter ma przyjmować uzgodnienie, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, a które ma kluczowe znaczenie dla momentu ujęcia korekty in minus dla potrzeb rozliczenia podatku VAT. Podobnie nie ma przepisów w zakresie korekty „in plus”.

Wyjaśnienia w tym zakresie przedstawione zostały jednak przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 23 kwietnia 2021 r. w zakresie pakietu rozwiązań „SLIM VAT” oraz wybranych rozwiązań doprecyzowujących niektóre konstrukcje VAT wprowadzonych ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2419) (dalej: „Objaśnienia”).

Jak wskazane zostało w Objaśnieniach: „Przez uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego rozumie się w szczególności ustalenie przez strony faktu obniżenia wykazanego na fakturze pierwotnej wynagrodzenia. Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, których zaistnienie w przyszłości uzasadnia obniżenie należności.” i dalej: „Tak rozumianym uzgodnieniem może być zawarcie umowy określającej w jakich sytuacjach nabywca uzyskuje prawo do odzyskania części wynagrodzenia, np. ze względu na przyznany mu w ustalonych warunkach rabat. Przesłanki uzasadniające obniżenie podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego mogą być również zawarte w regulaminach realizacji sprzedaży lub ogólnych warunkach umowy, których akceptacja dokonywana jest w momencie przystąpienia nabywcy do transakcji.

Powyższe oznacza, że warunki niezbędne do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktury korygującej spełniane będą w następującej kolejności:

1) dokumentowanie uzgodnienia w umowie bądź aneksie do umowy z danym kontrahentem, gdzie wskazane zostaną warunki obniżenia podstawy opodatkowania (uzgodnienie i jego udokumentowanie będą objęte jedną czynnością faktyczną i prawną),

2) zaistnienie sytuacji faktycznej skutkującej spełnieniem warunków uzgodnienia,

3) wystawienie faktury korygującej przez Wnioskodawcę w związku z zaistnieniem sytuacji faktycznej wymagającej wystawienia korekty.

Z powyższego wynika, że ostatnim z warunków wymagającym spełnienia dla obniżenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT będzie wystawienie faktury korygującej przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe wyjaśnienia można odnieść, przy zachowaniu zasady wykładni odpowiedniego stosowania, również do zasad rozliczania korekty im plus.

Jednocześnie - jak wskazane zostało we wcześniej przytoczonej treści Objaśnień - ustawa o VAT nie wyłącza w żaden sposób możliwości wcześniejszego uzgodnienia między stronami (tj. uzgodnienia na przyszłość) możliwości obniżenia podstawy opodatkowania określonej w wystawionej fakturze, w przypadku gdy spełnione zostaną warunki uzgodnienia. Jak wprost zostało wskazane w Objaśnieniach: „Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, których zaistnienie w przyszłości uzasadnia obniżenie należności”. Tym samym zasada symetryczności nakazuje stosować powyższe wyjaśnienia również w odniesieniu do korygowania podstawy opodatkowania „in plus”.

Stanowisko takie, jak Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych. Przykładowo wskazać należy na interpretację indywidualną z 27 października 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.624.2021.1.AS, w której podkreślono, że „Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, których zaistnienie w przyszłości uzasadnia obniżenie należności. Uzgodnieniem tym może być zawarcie umowy określającej w jakich sytuacjach nabywca uzyskuje prawo do odzyskania części wynagrodzenia, np. ze względu na przyznany mu w ustalonych warunkach rabat. Przesłanki uzasadniające obniżenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego mogą być również zawarte w regulaminach realizacji sprzedaży lub ogólnych warunkach umowy, których akceptacja dokonywana jest w momencie przystąpienia nabywcy do transakcji.”

W innej interpretacji indywidualnej z 21 grudnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.682.2021.4.WH Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wprost wskazywał, że za uzgodnienie może zostać sama umowa zawarta z danym kontrahentem: „uzgodnieniem warunków zmieniających podstawę opodatkowania jest zawarta z Kupującymi umowa oraz przesyłane arkusze kalkulacyjne, a za spełnienie warunków korekty należy uznać brak uwag ze strony Kupujących na przesłany e-mail z arkuszem kalkulacyjnym co jest przyjętą przez Strony formą akceptacji korekt.”

Mając to na uwadze, podkreślić należy, że w przypadku dokonania uzgodnień w sposób określony powyżej oraz spełnienia się warunków uzgodnienia, podatnik uprawniony będzie do obniżenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona została faktura korygująca, dokumentująca fakt ziszczenia się warunków uzgodnienia.

Podsumowując wskazać należy, że Wnioskodawca dokonując i dokumentując uzgodnienie w sposób wskazanym w stanie faktycznym warunki przewidziane dla takiego uzgodnienia wynikające z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Wnioskodawca będzie uprawniony zatem do obniżenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawi On fakturę korygującą w związku ze spełnieniem tym samym przesłanek określonych we wskazanym powyżej przepisie. Pozostałe warunki uprawniające do obniżenia podstawy opodatkowania określonej w wystawionej fakturze (pierwotnej) zostaną spełnione bowiem już wcześniej. Uzgodnienie i udokumentowanie warunków korekty będzie miało miejsce już w umowie bądź aneksie do umowy zawieranej z danym kontrahentem, natomiast spełnienie się warunków uzgodnienia związane będzie z zaistnieniem okoliczności faktycznych następujących w wyniku wykonywania umowy. Podobnie „Zdaniem organu postanowienia zawarte w treści umów z kontrahentami potwierdzają uzgodnienie z kontrahentami warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla świadczonych usług określonych w fakturze korygującej. Wystawienie faktury korygującej jest konsekwencją uprzednich udokumentowanych w umowie uzgodnień pomiędzy stronami. Tym samym umowy zawierane z kontrahentami będą zawierać uzgodnienia regulujące warunki obniżenia podstawy opodatkowania świadczonych usług, zatem należy uznać, że stanowić będą dokumentację, o której mowa w art. 29a ust. 13 u.p.t.u. Posiadanie tej dokumentacji uprawnia spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, przy założeniu spełnienia warunków uzgodnienia przed jej wystawieniem.”

Organ zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wskazał przy okazji wykładnię art. 29a ust. 13 u.p.t.u. Zgodnie z tym przepisem obniżenie podstawy opodatkowania jest możliwe w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru/usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostarczanych towarów/świadczonych usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. Oznacza to, że podatnik nie musi oczekiwać na potwierdzenie odbioru faktury korygującej, aby obniżyć podstawę opodatkowania, natomiast przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami.

Zdaniem organu powiązanie korekty bowiem wyłącznie z faktem uzgodnienia jest niewystarczające dla precyzji zapisu. Spełnienie warunków oznacza ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia wynagrodzenia możliwe do udokumentowania. Jest to bowiem podyktowane różnorodnością sytuacji, które mogą wystąpić w obrocie gospodarczym. Ponadto podatnik zobowiązany jest posiadać dokumentację potwierdzającą uzgodnienie warunków.

Interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 października 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.372.2023.2.JO

Podobnie w innej interpretacji KIS uznał za prawidłowe stanowisko: „W świetle treści przepisów art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, treści Objaśnień oraz przedstawionego stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy będzie miał on prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w fakturze z wykazanym podatkiem VAT w okresie rozliczeniowym, w którym wystawił fakturę korygującą, ponieważ będzie to ostatni z warunków, który wymaga spełnienia w celu rozliczenia korekty in minus w danym okresie.”

Pismo z dnia 3.10.2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-1.4012.457.2023.2.MM, Uzgodnienia regulujące warunki obniżenia podstawy opodatkowania świadczonych usług.

Wnioskodawcy dla spełnienia wszystkich przesłane korekty podstawy opodatkowania, konieczna jest czynność wystawienia faktury korygującej, mimo, że wcześniej strony dokonały uzgodnionej co do modyfikacji ceny, bowiem dopiero wystawienie faktury korygującej jest ostatecznym potwierdzeniem dokonanej modyfikacji, a co za tym idzie dopiero w okresie jej wystawienia należy rozliczyć wynikającą z niej korektę in plus podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy,

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2) wartość zwróconych towarów i opakowań;

3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy:

W świetle art. 29a ust. 17 ustawy,

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

- jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

- w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

- późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy dotyczących faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Z opisu sprawy wynika, żeprzedmiotem działalności gospodarczej Państwa jest produkcja i sprzedaż podzespołów wykorzystywanych w przemyśle motoryzacyjnym. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawierają Państwo umowy o dostawę towarów. Co miesiąc wystawiają Państwo faktury zgodne z ustaleniami umownymi oraz spełniające warunki określone w art. 106e i n. ustawy.

W związku ze wzrostem inflacji oraz w szczególności cen energii, umowy zawarte z kontrahentami na dostawę towarów w latach poprzednich, mogą być renegocjowane w zakresie zwiększenia ceny . Na mocy tych uzgodnień uzyskują Państwo prawo do podwyższenia cen zawartych umów, również w odniesieniu do części dostaw już zrealizowanych, a tym samym powstaje sytuacja, w której ulega podwyższeniu podstawa opodatkowania w podatku VAT. Korekty przyjmowane na podstawie uzgodnień mają charakter korekt in plus .

Uzgodnienia są przeprowadzane przez pracowników działu handlowego. Ze względów organizacyjnych informacje o dokonanych uzgodnieniach wpływają do działu księgowego, który to dział jest uprawniony do wystawienia faktur korygujących. Niestety, mając na uwadze ilość koniecznej do obsłużenia dokumentacji księgowej, zatwierdzone uzgodnienia są analizowane z opóźnieniem. W efekcie faktury korygujące zostają wystawione w innych okresach rozliczeniowych podatku VAT niż formalnie data zakończenia uzgodnienia. Korekty in plus dotyczą zatem, zarówno faktur za okres przed ostatecznym uzgodnieniem zwiększenia ceny, jak i za okres po uzgodnieniu. Postanowienia umowne w formie dokumentacji mailowej, regulują warunki podwyższenia podstawy opodatkowania dla świadczenia usług określonych w fakturze wystawianej za dany okres rozliczeniowy.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii obowiązku podwyższenia podstawy opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona została faktura korygująca, mimo, że warunki uzgodnienia zostały zawarte przed jej wystawieniem.

W zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Zasadniczo, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży. Jednak, w przypadku gdy przyczyna korekty istniała już w momencie wystawienia faktury, obowiązek dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania wystąpi w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dostawy towarów lub świadczenia usług.

Korekta na bieżąco będzie miało miejsce gdy w momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatek należny z tytułu danego zdarzenia wykazany jest w prawidłowej wysokości (biorąc pod uwagę okoliczności aktualne na ten moment), a dopiero zdarzenie, które następuje po sprzedaży stanowi podstawę do podwyższenia ceny, a w konsekwencji – dokonania korekty poprzez podwyższenie podatku. W tym zatem przypadku dopiero zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny zwiększa wysokość prawidłowo wcześniej wykazanej podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży. Korekta podstawy opodatkowania jest zatem ujmowana w momencie zaistnienia zdarzenia skutkującego podwyższeniem ceny.

Natomiast korekta wsteczna gdy, odnosząc się do rozliczenia dokonywanego wstecz (poprzez korektę), dokonywana korekta ma na celu wykazanie prawidłowej wysokości podatku należnego z tytułu danego zdarzenia, który w rozliczeniu za dany okres powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu został wykazany w wadliwej (zaniżonej) wysokości. Istotne jest zatem, że korekta wsteczna dotyczy przypadku gdy wspomniane zaniżenie podstawy opodatkowania nastąpiło w świetle okoliczności aktualnych już w momencie „pierwotnego” rozpoznania obowiązku podatkowego.

W takiej sytuacji faktura korygująca dokumentuje jedynie prawidłową wysokość podatku należnego z tytułu danej sprzedaży, odnośnie do której obowiązek podatkowy powstał w momencie jej realizacji i wystawienia faktury pierwotnej. Wobec tego – w świetle ogólnej zasady określającej moment powstania obowiązku podatkowego – sam fakt wystawienia faktury korygującej nie ma wpływu na obiektywną wysokość ukonstytuowanego już zobowiązania (podatku należnego) w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, w przypadku którego doszło jedynie do wadliwego jego udokumentowania i wykazania w rozliczeniu za ten okres. Stąd wystawiana faktura korygująca musi zostać ujęta w rozliczeniu za ten okres.

Kluczową rolę w ustaleniu momentu ujęcia korekty w deklaracji stanowi więc przeanalizowanie sytuacji i ustalenie, czy przyczyna wystawienia faktury korygującej przez sprzedawcę stanowi nową okoliczność, powstałą po wystawieniu faktury pierwotnej. Bowiem jak wskazano wyżej, w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, po dokonaniu dostawy lub np. wystąpią nowe okoliczności powodujące zmianę ceny po dokonaniu dostawy i wystawieniu faktur dokumentujących te dostawy, korekta powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktury zostały wystawione poprawnie, tzn. nie były wynikiem błędu, czy pomyłki ze strony wystawiającego faktury.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro podwyższenie przez Państwa ceny towarów jest związane z renegocjowaniem cen dostarczanych towarów w związku ze wzrostem cen energii oraz inflacją, to na mocy tych uzgodnień uzyskują Państwo prawo do podwyższenia cen zawartych umów. Zatem w momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatek należny z tytułu dostawy towarów wykazany był w fakturze pierwotnej w prawidłowej wysokości (biorąc pod uwagę okoliczności aktualne na ten moment), a dopiero zdarzenie, czyli uzgodnienia przeprowadzone przez pracowników działu handlowego, które następuje po sprzedaży stanowi podstawę do podwyższenia ceny, a w konsekwencji – dokonania korekty poprzez podwyższenie podatku.

W tym zatem przypadku dopiero zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny zwiększa wysokość prawidłowo wcześniej wykazanej podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży. Korekta podstawy opodatkowania powinna być ujmowana w momencie zaistnienia zdarzenia skutkującego podwyższeniem ceny.

Mając na uwadze, że korekta jest spowodowana przyczyną "następczą" (przyczyną będą nowe ustalenia stron dokonane prze pracowników działu handlowego) – obowiązek rozliczenia wystawionych faktur korygujących powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty.

W konsekwencji, w takiej sytuacji nie będą Państwo mieć obowiązku rozliczać faktur korygujących w miesiącu, w którym wykazali Państwo pierwotny obowiązek podatkowy. Będą Państwo zobowiązani rozliczyć wystawione faktury korygujące do faktur pierwotnych in plus w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty, czyli za okres w którym warunki uzgodnienia zostały zawarte.

Opóźnienia w pracy działu księgowego z uwagi na dużą ilość koniecznej do obsłużenia dokumentacji księgowej nie powinny mieć wpływu na wystawianie faktur korygujących w prawidłowych okresach rozliczeniowych. Wskazane postępowanie przez Państwa działu księgowego, że w efekcie faktury korygujące zostają wystawione w innych okresach rozliczeniowych podatku VAT niż formalnie data zakończenia uzgodnienia, jest w tej sytuacji nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że analizowanie z opóźnieniem przez dział księgowości ilości koniecznej do obsłużenia dokumentacji księgowej, na który powołują się Państwo, nie może wpływać na prawidłowość rozliczenia podatku od towarów i usług i stanowić przeszkody w realizowaniu w sposób prawidłowy obowiązku podatkowego. A zatem fakt, że dział księgowości analizuje z opóźnieniem ilość koniecznej do obsłużenia dokumentacji księgowej pozostaje bez znaczenia dla przyjętego rozstrzygnięcia. Okoliczność, ta nie może determinować uznania, że podstawa opodatkowania podlega zwiększeniu w momencie przez Państwa wskazanym we wniosku tj. w momencie wystawienia faktury korygującej w innym okresie rozliczeniowym niż data zakończenia uzgodnienia z kontrahentem. Muszą Państwo tak zapewnić obieg wszelkiej dokumentacji, także tej umożliwiającej ustalenie podstawy opodatkowania (tj. wystawianie faktur korygujących w prawidłowych okresach rozliczeniowych) aby sprostać wymogom ustawodawcy.

Zatem stanowisko Państwa jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U z 2024 r., poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.