Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.71.2024.1.MM

Nabycie przez Pana, jako beneficjenta Trustów, środków pieniężnych przekazywanych przez Trusty, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, nie stanowi bowiem czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2024  r. wpłynął Pana wniosek z 11 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków finansowych z Trustu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą podwójne obywatelstwo, Stanów Zjednoczonych oraz Republiki Irlandii. Wnioskodawca od wielu lat ma miejsce zamieszkania w Polsce, gdzie mieszka wraz z najbliższą rodziną. W Polsce znajduje się jego ośrodek interesów życiowych i jest on polskim rezydentem podatkowym.

Matka Wnioskodawcy jest obywatelką i rezydentką podatkową Stanów Zjednoczonych. Ojciec Wnioskodawcy również był obywatelem i rezydentem podatkowym Stanów Zjednoczonych, przy czym ojciec niedawno zmarł.

W celu odpowiedniego zarządzenia swoim majątkiem i zapewnienia możliwości sukcesji w ramach rodziny oraz przekazania go swoim dzieciom, ojciec Wnioskodawcy utworzył w przeszłości trusty pod prawem Stanów Zjednoczonych.

Obecnie, planowana jest likwidacja jednego trustu, którego beneficjentem jest Wnioskodawca (dalej jako „Trust”). Poniżej opisane zostały kluczowe informacje w odniesieniu do planowanej likwidacji.

Trust został założony przez ojca Wnioskodawcy, natomiast kapitał Trustu pochodzi z majątku ojca i matki Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest wskazany jako jedyny beneficjent świadczeń. Intencją rodziców Wnioskodawcy było, aby w przyszłości mógł on otrzymać majątek Trustu tytułem darmym. Dla Trustu został wyznaczony powiernik (dalej jako „Powiernik”), który pełni funkcję zarządcy majątku Trustu oraz, zgodnie z zasadami i warunkami funkcjonowania Trustu, może podjąć decyzję o wypłacie świadczeń na rzecz Wnioskodawcy.

W nadchodzącym czasie planowana jest likwidacja Trustu i w konsekwencji całość majątku Trustu zostanie wypłacona Wnioskodawcy. Wypłata będzie zrealizowana w formie pieniężnej.

Trust stanowi formę zbliżoną do funduszu powierniczego i nie posiada osobowości prawnej. Założycielem Trustu był ojciec Wnioskodawcy, a majątek Trustu pochodzi z majątku obojga rodziców. Natomiast zarządzanie tym majątkiem po wniesieniu do Trustu jest obowiązkiem Powiernika.

Należy podkreślić, iż do momentu uzyskania świadczeń z Trustu, Wnioskodawca nie jest właścicielem lub udziałowcem Trustu bądź majątku w nim zgromadzonego.

Powiernik pełni funkcję zarządcy Trustu. W szczególności, jest on uprawniony do zawierania transakcji i dokonywania czynności w imieniu Trustu, w tym wyłącznie Powiernik podejmuje decyzję o likwidacji i wypłacie świadczeń do beneficjenta.

Opisane powyżej świadczenia, jakie Wnioskodawca ma otrzymać w związku z likwidacją Trustu, nie wiążą się z obowiązkiem jakiegokolwiek świadczenia ze strony Wnioskodawcy.

W związku z powyższą planowaną likwidacją Trustu i wypłatą świadczenia, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do jej właściwego traktowania na gruncie polskich przepisów podatkowych.

Pytania

1. Czy świadczenie otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Trustu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

2. Czy w konsekwencji podlegania świadczenia opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn możliwe będzie zastosowanie zwolnienia z podatku przewidzianego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy założeniu spełnienia warunków określonych w tym przepisie?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Trustu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, w konsekwencji podlegania świadczenia opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn możliwe będzie zastosowanie zwolnienia z podatku przewidzianego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy założeniu spełnienia warunków określonych w tym przepisie.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Należy podkreślić, że konstrukcja prawna trustu nie została uregulowana w polskim prawie cywilnym, ani podatkowym. Ponadto, konstrukcja ta występuje w różnorodnych postaciach w systemach prawnych wielu krajów. Niemniej jednak, transakcje i zdarzenia gospodarcze z udziałem trustów często dotyczą polskich podatników i wykształciła się szeroka praktyka interpretacyjna i orzecznicza w zakresie skutków podatkowych tych transakcji i zdarzeń.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, trust jest konstrukcją zbliżoną do funduszu powierniczego.

Podobne rozumienie zaprezentował np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 10 grudnia 2021 r. (sygn. 0111-KDIB2-2.4015.129.2021.1.MZ):

„(...) W Polsce trust nie jest uregulowany zarówno w prawie cywilnym, jak i prawie podatkowym. Jak wynika z literatury, instytucja trustu jest jedną z form powiernictwa. Trusty prawie zawsze działają w oparciu o pisemną umowę i przepisy miejscowego prawa powierniczego (w przedmiotowej sprawie w oparciu o prawo obowiązujące w Kanadzie w prowincji X). (...)”

Zbliżony pogląd został przytoczony również przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 listopada 2022 r. (sygn. akt II FSK 819/22):

„(...) W istocie, z opisów zawartych w części wstępnej ww. wyroków wynika, że skarżący wyjaśnił, że na gruncie prawa brytyjskiego trust jest w pewnym zakresie odpowiednikiem fundacji. Wskazywał, że konstrukcja trustu sprowadza się do stosunku zobowiązaniowego, na mocy którego powiernik (którym może być zarówno osoba fizyczna jak i prawna) przyjmuje w zarząd powierniczy tytuł prawny do określonego majątku założyciela trustu, zobowiązując się jednocześnie do działania w interesie beneficjenta trustu lub w innym celu określonym w umowie.”

W analizowanym przypadku, źródłem aktywów Trustu jest wyłącznie majątek rodziców Wnioskodawcy, zarządzany w Truście przez Powiernika. Przekazanie majątku Trustu nastąpi jako jednostronne świadczenie na rzecz Wnioskodawcy i będzie realizacją woli jego rodziców, aby obdarować go tym majątkiem bez świadczenia wzajemnego.

Ze względu na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy uzasadnione jest, aby uznać przekazanie majątku Trustu na rzecz Wnioskodawcy za formę darowizny w rozumieniu polskiego prawa cywilnego. Zgodnie bowiem z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 t.j. z dnia 2023.08.14 - dalej jako „Kodeks Cywilny”), „przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.”

W świetle powyższej definicji, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że:

- świadczenie to stanowi faktyczne przysporzenie majątkowe dla Wnioskodawcy w postaci otrzymanych pieniędzy. Dopiero w momencie uzyskania tego świadczenia pieniężnego będzie można mówić o zrealizowaniu konkretnego przysporzenia po stronie Wnioskodawcy;

- nabycie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w związku z likwidacją Trustu stanowi niewątpliwie bezpłatne świadczenie na jego rzecz, kosztem majątku zgromadzonego przez rodziców w Truście. Jak podkreślono w opisie zdarzenia przyszłego, świadczenie to nie jest związane z jakimkolwiek wzajemnym świadczeniem ze strony Wnioskodawcy. Należy uznać, że darowizna pochodzi od obojga rodziców.

Zatem planowane świadczenie pieniężne wynikające z likwidacji Trustu wypełnia przytoczoną definicję darowizny z Kodeksu cywilnego. Jednocześnie, podejście takie jest spójne ze stanowiskiem wyrażonym np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1625/14, w którym Sąd wskazał, że:

„(...) Wskazać w tym miejscu należy trafny pogląd WSA w Gdańsku zawarty w wyroku z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 1035/10, iż wykładnia językowa art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn prowadzi do wniosku, iż pojęcie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem darowizny rozumieć należy jako każde przysporzenie majątkowe uzyskane pod tytułem darmym, spełniające warunki uznania tej czynności za darowiznę w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego”.

Z tych względów, zdaniem Wnioskodawcy uzasadnione jest, aby potraktować analizowane świadczenie jako darowiznę dla celów podatkowych. W konsekwencji, świadczenie to będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2) darowizny, polecenia darczyńcy;

3) zasiedzenia;

4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Zgodnie z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jako że Wnioskodawca ma miejsce stałego pobytu w Polsce, powyższa terytorialna zasada opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn będzie miała zastosowanie.

Jednocześnie, zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2) w przypadku, gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a ich wartość doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Dodatkowo, zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwolnienia określone w art. 4 ust. 1 oraz art. 4a i art. 4b ustawy stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa.

Jako że Wnioskodawca jest zstępnym i ma miejsce zamieszkania w Polsce, powyższy warunek jest spełniony. Jeśli zatem spełnione zostaną także warunki wskazane w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, możliwe będzie zastosowanie zwolnienia z podatku dla przedmiotowych świadczeń.

Wnioskodawca dodatkowo podkreśla, że kwestia kwalifikacji podatkowej świadczeń uzyskiwanych z trustów była wielokrotnie przedmiotem interpretacji indywidualnych.

Przykładowo, w interpretacji z 19 czerwca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB4.4015.15.2017.2.MD), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy w podobnej sprawie:

„Jeżeli zatem istotnie otrzymanie aktywów przez Wnioskodawcę od Trustu przybierze formę darowizny określonej w art. 888 Kodeksu cywilnego - co nie jest przedmiotem oceny w niniejszej interpretacji, Organ interpretacyjny przyjmuje to stwierdzenie zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę - to nabycie to będzie opodatkowane na zasadach przewidzianych przez ustawę o podatku od spadków i darowizn.”

Ponadto, wiele interpretacji indywidualnych zostało wydanych w odniesieniu do składników majątkowych przekazywanych po śmierci spadkodawcy. W takich sytuacjach, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzał, iż właściwe będzie opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn dla nabycia składników majątkowych tytułem zapisu (np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB4.4015.118.2019.2.BB, interpretacja z 22 lipca 2020 r. sygn. 0111-KDIB2-3.4015.68.2020.2.MD, interpretacja z 2 września 2019 r. sygn. 0111-KDIB4.4015.81.2019.1.ASZ).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę okoliczności analizowanego zdarzenia przyszłego i argumenty przedstawione powyżej, bardziej właściwe jest uznanie przekazania środków pieniężnych za formę darowizny i odpowiednie zastosowanie wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy:

- planowane przekazanie środków pieniężnych w związku z likwidacją Trustu należy uznać za formę darowizny na jego rzecz przekazanej przez rodziców;

- świadczenie to będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn;

- w konsekwencji możliwe będzie zastosowanie zwolnienia z podatku od spadków i darowizn określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadku i darowizn, przy założeniu spełnienia warunków określonych w tym przepisie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2) darowizny, polecenia darczyńcy;

3) zasiedzenia;

4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 2 tejże ustawy:

Ustawa o podatku od spadków i darowizn zawiera zamknięty katalog zdarzeń objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu tym podatkiem nie podlegają nabycia na podstawie tych tytułów prawnych, które nie są wymienione w przytoczonym wyżej przepisie art. 1 tej ustawy.

Jako że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia darowizny, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z opisu zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że jest Pan beneficjentem Trustów podlegających prawu Stanów Zjednoczonych. Trust stanowi formę zbliżona do funduszu powierniczego i nie posiada osobowości prawnej. Założycielem Trustów był Pana ojciec, który niedawno zmarł. Pana ojciec utworzył w przeszłości Trusty w celu odpowiedniego zarządzania swoim majątkiem i zapewnienia możliwości sukcesji w ramach rodziny oraz przekazania go swoim dzieciom. Obecnie planowana jest likwidacja jednego Trustu, którego Pan jest jedynym beneficjentem. Majątek Trustu pochodzi z majątku Pana ojca i matki, których intencją było aby w przyszłości otrzymał Pan majątek Trustu tytułem darmym. Dla Trustu został wyznaczony powiernik, który pełni funkcję zarządcy majątku Trustu oraz zgodnie z zasadami i warunkami funkcjonowania Trustu, może podjąć decyzję o wypłacie świadczeń na Pana rzecz. Wyłącznie powiernik może podjąć decyzję o likwidacji Trustu, w konsekwencji której całość majątku Trustu zostanie wypłacona Panu w formie pieniężnej. Do momentu uzyskania świadczeń z Trustu, nie jest Pan właścicielem lub udziałowcem Trustu bądź majątku w nim zgormadzonego.

Chciałby się Pan dowiedzieć, czy nabycie przez Pana środków pieniężnych w ramach wypłaty z Trustu podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach przewidzianych dla umowy darowizny, a także czy podlega zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem na mocy art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stoi Pan na stanowisku, że nabycie tych środków pieniężnych będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku od spadków  i darowizn dla nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem darowizny i podlegać będzie zwolnieniu z tego podatku na podstawie art. 4a ustawy, pod warunkiem spełnienia przewidzianych w tym przepisie warunków formalnych.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

W opisanej przez Pana sytuacji ustawa o podatku od spadków i darowizn nie będzie miała zastosowania. Nabycie świadczeń, jakie będą Panu przysługiwały z tytułu bycia beneficjentem Trustu nie nastąpi bowiem na podstawie żadnego z tytułów wymienionych  w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Wbrew temu, co Pan twierdzi, otrzymywanie środków pieniężnych od powiernika Trustu nie może być ocenianie przez pryzmat instytucji darowizny.

W Polsce trust nie został w żaden sposób uregulowany jako instytucja prawna ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym. Jak wynika z literatury, instytucja trustu jest jedną  z form powiernictwa. Trusty prawie zawsze działają w oparciu o pisemną umowę i przepisy miejscowego prawa powierniczego (w przedmiotowej sprawie w oparciu o prawo obowiązujące w Stanach Zjednoczonych). Z tego też względu nie ma możliwości, aby przepisy, którymi uregulowane jest działanie trustu można było wprost przełożyć do polskiego porządku prawnego i tak też zastosować.

Jedyną możliwością, jaka pojawia się w opisywanej sytuacji, jest porównanie działania Trustów do najbardziej zbliżonych mu instytucji w prawie polskim.

Powiernictwo może być oparte na różnego rodzaju stosunkach powiernictwa, najczęściej jednak wiąże się z przeniesieniem na trust własności aktywów będących przedmiotem zarządzania.

Założyciel, tj. Pana ojciec w momencie założenia Trustów wniósł do Trustów majątek, który pochodził z majątku Pana obojga rodziców i wskazał Pana jako jedynego beneficjenta świadczeń wypłacanych z likwidacji jednego Trustu. Z wniosku wynika, że prawo do tego majątku nie jest dziedziczne, ponieważ mimo że Pana ojciec zmarł, to wskazał Pan we wniosku, że do momentu uzyskania świadczeń z Trustu, nie jest Pan właścicielem lub udziałowcem Trustu bądź majątku w nim zgromadzonego. Natomiast decyzję o likwidacji Trustu i wypłacie świadczeń na Pana rzecz podejmuje wyłącznie powiernik. Powiernik pełni funkcję zarządcy majątku Trustu oraz, zgodnie z zasadami i warunkami funkcjonowania Trustu, wypłaca świadczenia na rzecz beneficjenta. Prawo do świadczeń z likwidowanego Trustu wynika z tego, że został Pan wskazany jako beneficjent Trustu.

W tak przedstawionej sytuacji nie można uznać, że sytuacja beneficjenta odpowiada  w swoich skutkach sytuacji obdarowanego – zwłaszcza jeśli za stronę darującą w tej sprawie mieliby zostać uznani założyciel Trustu wraz z żoną.

Pana ojciec, jako założyciel Trustów i Pana matka wyzbyli się bowiem majątku na rzecz Trustów – od momentu wniesienia majątku do Trustów nie są już właścicielem, jak również dysponentem tego majątku, więc wszelkie części tego majątku, jak i pożytki z niego pochodzące, nie są już elementem majątku Pana rodziców – nie mogą więc być przez nich darowane.

Z tego względu nie sposób uznać, że świadczenie wypłacane w związku z likwidacją Trustu otrzyma Pan tytułem darowizny od rodziców.

Reasumując, nabycie przez Pana, jako beneficjenta Trustu, środków pieniężnych w związku z likwidacją Trustu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, nie stanowi bowiem czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tym samym bezzasadna jest analiza, czy zastosowanie może mieć zwolnienie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do wskazanych przez Pana interpretacji indywidualnych wyjaśniamy, że każda z interpretacji wydawana jest w indywidualnym, odmiennym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i każdorazowo opis sytuacji przedstawionej we wniosku podlega odrębnej analizie i ocenie. Ocena w oparciu o odmiennie przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe nie ma przełożenia na sytuację w innej sprawie. Rozstrzygnięcia wydawane są w indywidualnych sprawach i nie mogą stanowić podstawy wydania rozstrzygnięcia w innej, choćby podobnej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).