Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.120.2022.8.BS

Skutki podatkowe związane z wypłatą komplementariuszowi będącemu osobą fizyczną zaliczek na poczet zysku.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 22 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 1106/22 (data wpływu prawomocnego orzeczenia - 24 maja 2024 r.) i

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2022 r. wpłynął wniosek Państwa o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z wypłatą komplementariuszowi będącemu osobą fizyczną zaliczek na poczet zysku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka A. Spółka Komandytowa z siedzibą w (...) (dalej: „Spółka”), jest spółką prawa handlowego działająca od 2021 roku.

Działalność tego podmiotu obejmuje:

1. doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;

2. przetwarzanie danych;

3. zarządzanie stronami internetowymi (hosting) oraz podobną działalność;

4. działalność usługową w zakresie informacji;

5. stosunki między ludzkie (public relations) i komunikacja;

6. działalność usługową związana z administracyjną obsługą biura;

7. wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura.

Jedynym komplementariuszem Spółki jest T. Z. W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 28 listopada 2020 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2020.2123) nowelizującej ustawę z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2021.1800), od dnia 1 maja 2021 roku Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego do osób prawnych.

Jednocześnie Spółka w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą uzyskuje przychód, który dystrybuowany jest między wspólników, w tym komplementariusza. Spółka działając w granicach prawa, przeznacza część przychodu, o którym mowa w zdaniu poprzednim między innymi na wypłatę zaliczek na poczet udziału wspólników Spółki w Jej zyskach.

Pytanie

Czy Spółka zobowiązana jest do pobierania – na podstawie art. 41 ust. 4e w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz w zw. z art. 30a ust. 6a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2021.1128) – zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przy wypłacie komplementariuszowi zaliczki/zaliczek na poczet udziału w Jej zyskach w ciągu roku podatkowego, kiedy nie jest jeszcze znana kwota zobowiązania podatkowego Wnioskodawcy z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2021.1128) [dalej: ustawa o PIT] osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: podatek PIT) od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT podatek dochodowy od przychodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych ustala się w wysokości 19% uzyskanego dochodu (przychodu).

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o PIT (tj. m.in. spółki komandytowej), pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2021.1800 tj.) [dalej: ustawa o CIT], za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Zgodnie z 41 ust. 4e ustawy o PIT, spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o PIT, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT. Jak zostało wskazane powyżej – w opisie stanu faktycznego – Spółka w 2022 roku w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą uzyskuje przychód, który dystrybuowany jest między wspólników, w tym komplementariusza będącego osobą fizyczną. Jednocześnie, w toku prowadzenia bieżącej działalności, Spółka zamierza przeznaczać część uzyskiwanego przychodu na wypłatę zaliczek na poczet udziału w zyskach przysługujących komandytariuszom, jak i komplementariuszowi Spółki na podstawie przepisów odrębnych.

W związku z powyższym pojawiło się pytanie czy Spółka działająca w roli płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 4e ustawy o PIT ma obowiązek pobrania zaliczki na poczet podatku PIT od wypłacanych każdorazowo zaliczek na poczet udziału w wypracowanych zyskach Spółki na rzecz komplementariusza.

Zdaniem Spółki, odpowiedź na tak postawione pytanie powinna być negatywna, tj. Spółka nie ma obowiązku pobierania zaliczki tytułem zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z wypłatą podatnikowi (tu: komplementariuszowi Spółki) zaliczek na poczet udziału w wypracowanym zysku.

Przed przejściem do dalszego uzasadnienia stanowiska Spółki konieczne jest również odniesienie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U.2021.1540) [dalej: O.p.] Jak wynika z art. 8 O.p. płatnik jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Natomiast jak wynika z art. 4 O.p., obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Samo jednak powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jeszcze, że na podatniku ciąży obowiązek zapłaty podatku. Powstaje on bowiem dopiero wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe, którym zgodnie z art. 5 O.p., jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest to, że podatnik jest w stanie określić wysokość należnego do zapłaty podatku. Bez istnienia tego elementu nie można zasadnie twierdzić, że powstało zobowiązanie podatkowe, prowadzące do konieczności zapłaty podatku. W konsekwencji, jeżeli płatnik ma obowiązek pobrania podatku powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość. Obowiązek poboru podatku przez płatnika nastąpi zatem wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe. Bez takiego przekształcenia, płatnik nie będzie mógł prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż nie będzie miał podstaw do określenia wysokości podatku, który powinien pobrać od podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu. Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wypłat zysku Komplementariuszowi przez Spółkę jako płatnika, jak wyżej wspomniano, nałożony został w art. 41 ust. 4e ustawy o PIT. Jednocześnie szczegółowe reguły obliczania podatku PIT oraz pobierania zaliczki na jego poczet określone zostały we wcześniej przytoczonym art. 30a ust. 6a ustawy o PIT. Ustawodawca wprost zatem wskazał w jaki sposób płatnik powinien obliczyć podatek. Nie powinien wymagać szerszego uzasadnienia fakt, że aby pobrać podatek od podatnika, płatnik powinien wcześniej dokonać prawidłowego jego obliczenia.

Wobec powyższego Spółka chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat komplementariuszowi udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w powyższym przepisie. Jak wynika z art. 41 ust. 4e oraz art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, obliczony zryczałtowany podatek od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o PIT, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Podkreślenia przy tym wymaga, że art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, nie tylko zawiera sformułowanie "podatku należnego" ale także "podatku za rok podatkowy". Podatek należny w odniesieniu do roku podatkowego oznacza, że ustawodawca przyjął, iż odliczenie od zryczałtowanego podatku naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku podatku należnego zapłaconego przez spółkę komandytową odnosi się do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Skoro bowiem art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, odnosi się do podatku należnego obliczonego według art. 19 ustawy o CIT, to znaczy, że chodzi wyłącznie o zaliczenie na poczet podatku zryczałtowanego od przychodów komplementariusza z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej podatku dochodowego od osób prawnych wynikającego z zeznania rocznego tejże spółki.

Co więcej, takie odliczenie jest de facto możliwe w praktyce właśnie dopiero po zamknięciu roku podatkowego spółki i wyliczeniu należnego podatku CIT. Ponieważ do prawidłowego obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego komplementariusza – zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT – konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego spółki komandytowej (tu: Spółki), to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe dopiero w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 ustawy o CIT. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji dopiero w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik prawidłowo zrealizuje wynikający z art. art. 41 ust. 4e ustawy o PIT obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT. Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. art. 41 ust. 4e w zw. z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, ponieważ nie ma prawnej i praktycznej możliwości wyliczenia zaliczki na PIT w poprawnej wysokości. Obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT. Jest to możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Tożsame stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 grudnia 2020 roku w sprawie o sygn. akt II FSK 2048/18. W przedmiotowym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż „do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego S.K.A., to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.u.p.d.o.f. Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowo - akcyjna nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowo akcyjnej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.” Analogicznie orzekł również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w czterech wyrokach, które zapadły w dniu 13 lipca 2021 roku, pod sygnaturami akt I SA/Kr 792/21, I SA/Kr 793/21, I SA/Kr 794/21, I SA/Kr 795/21 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 10 listopada 2021 roku o sygn. akt I SA/Gd 1126/21. W uzasadnieniu wyroku w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1126/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wprost odwołał się cytowanej powyżej argumentacji Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartej w uzasadnieniu do wyroku w sprawie II FSK 2048/18. Dodatkowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku podkreślił, że: „Taki sposób odczytania wzajemnej relacji pomiędzy art. 41 ust. 4e i art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz 6a-6e u.p.d.o.f., odpowiada zamiarowi projektodawcy, zmierzającemu do zakazu podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej. Konsekwencją nadania spółce komandytowej podmiotowości na gruncie u.p.d.o.p. jest wprowadzenie dwóch poziomów opodatkowania dochodu wypracowanego przez tą spółkę - podobnie jak ma to miejsce w odniesieniu do pozostałych spółek-podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wspólnicy spółki komandytowej zostaną opodatkowani od faktycznie uzyskanego przez nich dochodu z uczestnictwa w zysku takiej spółki. W przypadku jednak wypłaty zysku na rzecz komplementariusza przyznane zostanie mu prawo do odliczenia od podatku naliczonego od wypłat z zysku kwoty podatku zapłaconego przez spółkę komandytową od własnych dochodów, w części, w jakiej zapłacony przez spółkę podatek ekonomicznie obniżał wypłacony komplementariuszowi zysk tej spółki. Żaden z nich nie będzie zatem opodatkowany na bieżąco z tytułu prowadzonej przez spółkę komandytową działalności gospodarczej. Wprowadzenie do art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. sformułowania, że pobór podatku ma następować przez płatnika z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e oznacza, że zamiar projektodawcy znalazł odzwierciedlenie w tekście ustawy podatkowej.

Dodatkowo jeszcze raz należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi, obowiązku pobierania przez spółkę zaliczek na podatek.” Reasumując, podkreślić raz jeszcze należy, że odpowiedź na pytanie czy Spółka zobowiązana jest do pobierania – na podstawie art. 41 ust. 4e ustawy o PIT – zaliczek na podatek PIT przy wypłacie komplementariuszowi zaliczki bądź zaliczek w ciągu roku podatkowego, na poczet udziału w zyskach w związku z wypracowaniem zysku przez Spółkę, kiedy nie jest jeszcze znana kwota zobowiązania Spółki z tytułu podatku CIT, powinna być negatywna.

Jak zostało podkreślone powyżej, w celu uiszczenia zaliczki na poczet podatku PIT z tytułu wypłaty komplementariuszowi zaliczki na poczet udziału w zyskach w związku z wypracowaniem zysku przez Spółkę, płatnik musiałby posiadać wiedzę na temat wysokości własnych zobowiązań podatkowych, tak aby móc uiścić zaliczkę w prawidłowej wysokości zgodnie z treścią art. 41 ust. 4e w zw. z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT. Ponieważ zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego spółki komandytowej, to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe dopiero w momencie obliczenia dochodu Spółki na podstawie art. 19 ustawy o CIT. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji, na tle tożsamego stanu faktycznego Naczelny Sad Administracyjny we wskazanym uprzednio wyroku z dnia 3 grudnia 2020 roku (sygn. akt II FSK 2048/18) doszedł do przekonania, iż przy takiej konstrukcji podstawy opodatkowania, zobowiązanie podatkowe po stronie komplementariusza powstaje dopiero w chwili, gdy istnieje możliwość obliczenia dochodu spółki komandytowej, a więc dopiero po zakończeniu roku obrotowego. Przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, iż wyrok ten został wydany w stanie faktycznym dotyczącym spółki komandytowo-akcyjnej. Jak słusznie zauważył bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 13 lipca 2021 roku w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 792/21, „problemem, którego dotyczył wniosek Skarżącego o wydanie indywidualnej interpretacji indywidualnej zajmował się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18. Mimo że orzeczenie to odnosi się do opodatkowania przychodu komplementariuszy spółki komandytowo-akcyjnej, to z uwagi na zawartą w nim interpretację tych samych przepisów, które od 1 stycznia 2021 r. mają zastosowanie do przychodu komplementariuszy spółki komandytowej, tezy w nim zawarte pozostają w pełni adekwatne w odniesieniu do zagadnień prawnych objętych wnioskiem Skarżącego o wydanie interpretacji. Dlatego w dalszej części uzasadnienie Sąd posłuży się zaprezentowaną w ww. orzeczeniu argumentacją.”

Przytoczona powyżej argumentacja oznacza, iż stanowisko Wnioskodawcy musi zostać uznane za prawidłowe. Polskie sądy administracyjne od Bałtyku aż po Tatry orzekają bowiem, iż ustawodawca nie wprowadził w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi obowiązku pobierania przez spółkę zaliczek na podatek dochodowy. Oznacza to, że dopiero po zakończeniu roku obrotowego, płatnik podatku PIT (Spółka) będzie mógł i musiał zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu, co czyni niemożliwym na tle obowiązujących przepisów pobieranie zaliczek na poczet podatku PIT w trakcie roku obrotowego w prawidłowej, wynikającej z przepisów prawa wysokości.

Skarga na interpretację indywidualną

19 kwietnia 2022 r. wpłynęła do mnie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zaskarżyli Państwo interpretację indywidualną z 18 marca 2022 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.120.2022.1.BS i wnieśli Państwo o:

• uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości,
• zasądzenie kosztów postępowania, według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację indywidualną – wyrokiem z 14 marca 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1106/22.

Wyrok, który uchylił interpretację w całości stał się prawomocny od 13 lutego 2024 r. (data wpływu do Organu 24 maja 2024 r.)

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18):

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ww. ustawy:

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123), (dalej: Ustawa Zmieniająca), spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r. (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został zmieniony przez art. 2 pkt 1 lit. a tiret pierwszy ustawy zmieniającej).

Spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika.

Zaś wspólnicy tych spółek będący osobami fizycznymi, uzyskują z tytułu uczestnictwa w tych spółkach przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 tej ustawy wynika, że:

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

W myśl art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Stosownie do art. 30a ust. 6b tej ustawy:

Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wskazał WSA w Warszawie w wyroku z 14 marca 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1106/22,

Zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 5 ww. ustawy:

Zatem jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest możliwość określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. W konsekwencji, jeżeli płatnik ma obowiązek pobrania podatku, powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość.

Wobec powyższego – jak wyjaśnił Sąd –

W świetle powyższego – według Sądu –

W związku z tym Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków sądu, wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).