Interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.224.2024.1.DS

Czynność wycofania do majątku prywatnego Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy i nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-4.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej, likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej i kontynuacji wynajmu ww. Nieruchomości Lokalowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.C. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A.C. Firma Transportowo-Sprzętowa (NIP: (…)). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest „Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany” (PKD: 49.39.Z). Pozostała wykonywana przez Wnioskodawcę działalność to: „Roboty związane z budową dróg i autostrad” (42.11 .Z), „Przygotowanie terenu pod budowę” (43.12.Z), „Sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego wyposażenia” (46.61 .Z), „Transport drogowy towarów” (49.41 .Z), „Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych” (77.32.Z), „Pozostałe sprzątanie” (81.29.Z).

Wnioskodawca jest przy tym zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 4 kwietnia 2000 r.

8 października 2014 r. na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca nabył lokal użytkowy (nieruchomość o charakterze niemieszkalnym) o powierzchni 44,06 m² (dalej: Nieruchomość Lokalowa). Nabycie Nieruchomości Lokalowej nastąpiło do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską Wnioskodawcy oraz jego małżonki, przy czym w ww. akcie notarialnym kupujący oświadczyli, że przedmiotowa nieruchomość nabywana jest w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej. Małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej.

W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca skorzystał z możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. transakcji. Jednocześnie ww. Nieruchomość Lokalowa została uwzględniona w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy i podlega miesięcznym odpisom amortyzacyjnym. Wartość Nieruchomości Lokalowej przekracza kwotę 15.000 zł. Nieruchomość Lokalowa od momentu jej nabycia nieprzerwanie stanowi przedmiot umów najmu, na podstawie których Wnioskodawca wynajmuje ją osobom trzecim, pobierając z tego tytułu czynsz, który opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług.

Ze względu na radykalnie pogarszający się stan zdrowia Wnioskodawcy spowodowany chorobą nowotworową, podjął on decyzję o zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie w celu zachowania stworzonego przez siebie przedsiębiorstwa Wnioskodawca zdecydował o przekazaniu go w drodze darowizny na rzecz jednej ze swoich córek - jednakże z wyłączeniem Nieruchomości Lokalowej, którą planuje pozostawić w swoim majątku celem zabezpieczenia podstawowego źródła dochodu. Docelowo Nieruchomość Lokalowa ma trafić do drugiej córki Wnioskodawcy po jego śmierci.

Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza dokonać następujących czynności w opisanej niżej kolejności:

1)wycofanie Nieruchomości Lokalowej z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki - poprzez pisemne oświadczenie podatnika (protokół wycofania z działalności do majątku prywatnego) oraz stosowny wpis w ewidencji środków trwałych (wykreślenie) [zdarzenie przyszłe 1];

2)zamknięcie prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej [zdarzenie przyszłe 2];

3)przeniesienie Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego Wnioskodawcy — w drodze darowizny z majątku dorobkowego do majątku osobistego [zdarzenie przyszłe 3];

4)zapisanie Nieruchomości Lokalowej jednej ze swoich córek w drodze zapisu windykacyjnego w rozumieniu art. 981 [1] KC [zdarzenie przyszłe 4].

Wnioskodawca podkreśla w tym miejscu, że Nieruchomość Lokalowa na każdym z wyżej opisanych etapów będzie stanowiła przedmiot najmu na rzecz osób trzecich. Stroną Wynajmującą będzie najpierw Wnioskodawca — jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach tzw. najmu prywatnego, a następnie jego córka w ramach tej samej instytucji (najem prywatny). Jednocześnie usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia. Tym samym, Nieruchomość Lokalowa jest i będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytania

Zdarzenie przyszłe 1:

1.Czy wycofanie Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej Wnioskodawcy do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, z przeznaczeniem na dalszy najem w ramach najmu prywatnego, w sytuacji, gdy wynajmującym będzie wyłącznie Wnioskodawca, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

2.Czy wycofanie Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej Wnioskodawcy do majątku prywatnego jego oraz jego małżonki, z przeznaczeniem na dalszy najem w ramach najmu prywatnego, w sytuacji, gdy wynajmującym będzie wyłącznie Wnioskodawca, będzie rodzić obowiązek korekty podatku naliczonego VAT na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdarzenie przyszłe 2:

3.Czy zamknięcie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, po uprzednim wycofaniu Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, będzie rodzić konieczność opodatkowania Nieruchomości Lokalowej na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT?

Zdarzenie przyszłe 3:

4.Czy przeniesienie Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki do majątku osobistego Wnioskodawcy w drodze darowizny, po uprzednim wycofaniu tej nieruchomości do majątku wspólnego z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przy założeniu kontynuowania najmu prywatnego przez Wnioskodawcę, jest neutralne w rozumieniu przepisów Ustawy VAT, tj. nie rodzi konieczności dokonania korekty podatku naliczonego VAT na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, z przeznaczeniem na wynajem osobom trzecim przez Wnioskodawcę w ramach najmu prywatnego, nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2023 r. poz. 1570 — dalej: Ustawa VAT): „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym podatkiem, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...)”.

Pod pojęciem towarów rozumie się przy tym rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 Ustawy VAT).

Jednocześnie w świetle przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2023 r. poz. 1610 ze zm. — dalej: KC) nie ulega kwestii, że Nieruchomość stanowi rzecz, a co za tym idzie towar w rozumieniu art. 5 ust. 1 Ustawy VAT — tym samym, niniejszy wniosek dotyczy odpłatnej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy VAT: „Przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)” - a zatem co do zasady sprzedaż towaru.

Nadto stosownie do treści art. 7 ust. 2 Ustawy VAT - „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

— jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.”.

Nie ulega wątpliwości, że wycofanie Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki nie będzie wypełniało przesłanki, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT. Nadto zdaniem Wnioskodawcy zastosowania do opisanego stanu faktycznego i planowanych przez Wnioskodawcę czynności nie znajdzie także art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Wskutek wycofania Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie dojdzie bowiem do żadnych przekształceń własnościowych — nieruchomość na tym etapie w dalszym ciągu będzie stanowiła przedmiot współwłasności łącznej Wnioskodawcy oraz jego małżonki (wspólność małżeńska majątkowa). Tym samym, nie dojdzie ani do przekazania Nieruchomości Lokalowej na rzecz podatnika lub innych niż podatnik osób (art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT) ani do aktu darowizny (art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT).

Nadto wycofanie Nieruchomości Lokalowej do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki nie nastąpi na „cele osobiste” podatnika lub osób trzecich (art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT), albowiem nieruchomość ta, po wycofaniu z działalności gospodarczej, nadal będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych w ramach najmu prywatnego.

Ustawa VAT nie zawiera wprawdzie legalnej definicji „celów osobistych” podatnika, jednak pod pojęciem tym zwykło się przyjmować zaspokajanie potrzeb o charakterze ściśle osobistym, a zatem w przypadku nieruchomości będzie to co do zasady zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych. Tymczasem jak już wyżej podkreślono, Wnioskodawca oraz jego małżonka nie będą korzystali z Nieruchomości Lokalowej na potrzeby mieszkaniowe, lecz nieruchomość ta będzie w dalszym ciągu wynajmowana przez Wnioskodawcę osobom trzecim.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy VAT: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 15 ust. 2 Ustawy VAT: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Na tle przywołanej wyżej regulacji podkreśla się, że pojęcie działalności gospodarczej na gruncie Ustawy VAT jest zdecydowanie szersze aniżeli na gruncie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 236) — a co za tym idzie, za osobę prowadzącą działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznana może zostać także osoba nieprowadząca zarejestrowanej działalności gospodarczej. Tym samym, planowane przez Wnioskodawcę zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie może rzutować na ocenę powyższego zagadnienia.

Zgodnie z treścią art. 659 § 1 KC: „przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz”.

Umowę najmu kwalifikuje się jako umowę dwustronnie obowiązującą oraz wzajemną — odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, które polega na płaceniu umówionego czynszu. W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższa kwalifikacja nie jest przy tym uzależniona od tego, czy najem będzie prowadzony w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że zaprezentowane przez niego stanowisko znajduje potwierdzenie w kilku interpretacjach podatkowych wydanych przez:

1)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2024 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.752.2023.2.ALN;

2)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.624-2021.1.WR;

3)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 listopada 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.540.2022.4.OS;

4)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r., znak: 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK;

5)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2018 r., znak: 0115-KDIT1-2.4012.287.2018.1.AW.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wycofanie Nieruchomości Lokalowej z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do majątku osobistego Wnioskodawcy oraz jego małżonki w celu jej dalszego najmu podmiotom trzecim przez Wnioskodawcę nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej Wnioskodawcy do majątku prywatnego jego oraz jego małżonki z przeznaczeniem na dalszy najem w ramach najmu prywatnego, w sytuacji, gdy stroną wynajmującą będzie wyłącznie Wnioskodawca, nie będzie rodzić obowiązku korekty podatku naliczonego VAT.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 Ustawy VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.”.

Zgodnie z przywołaną wyżej normą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy spełnione są następujące warunki:

1)odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług;

2)towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości lub innych rzeczy, co do których podatnik miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego — stosownie do zasad określonych w art. 91 Ustawy VAT.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 2 Ustawy VAT: „W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.”.

Stosownie do treści z art. 91 ust. 3 ustawy VAT: „Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.”.

Zgodnie z ust. 4 przywołanej wyżej normy: „W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty”.

W myśl z art. 91 ust. 5 Ustawy VAT: „W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.”.

Stosownie do art. 91 ust. 6 Ustawy VAT: „W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.”.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 Ustawy VAT: „Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.”

W myśl art. 91 ust. 7a Ustawy VAT: „W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł. Korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty”.

Nadto zgodnie z treścią art. 90a ust. 1 ustawy VAT: „W przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.”.

W świetle przywołanych wyżej regulacji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wycofanie Nieruchomości Lokalowej z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do majątku prywatnego jego oraz jego małżonki z przeznaczeniem na dalszy najem w ramach najmu prywatnego przez Wnioskodawcę nie będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty podatku naliczonego VAT. Wskazać bowiem należy, że jakkolwiek Nieruchomość Lokalowa zostanie wycofana z działalności gospodarczej, to jednak w dalszym ciągu będzie miała związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług w ramach najmu prywatnego, którego płatnikiem będzie w dalszym ciągu Wnioskodawca.

Nadto usługa polegająca na wynajmowaniu Nieruchomości Lokalowej osobom trzecim nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT, a to ze względu na jej charakter — bowiem jest to nieruchomość lokalowa o charakterze usługowym. Wprawdzie ze względu na wysokość ustalonego czynszu Wnioskodawca mógłby skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy VAT — jednak Wnioskodawca zrezygnuje z tego zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 4 Ustawy VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że zaprezentowane przez niego stanowisko spotkało się z aprobatą w orzeczeniach organów podatkowych, w tym m.in. w decyzjach wydanych przez:

1)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2024 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.752.2023.2.ALN;

2)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR;

3)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.287.2018.1.AW;

4)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, zamknięcie przez niego działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie będzie rodzić obowiązku opodatkowania tej nieruchomości na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT: Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku: 2) zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; (...)”.

Zgodnie z art. 96 ust. 6 Ustawy VAT: „Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.”.

Nadto na podstawie art. 14 ust. 5 Ustawy VAT: „W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej: „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.”.

Z przywołanych wyżej regulacji wynika, że zaprzestanie przez podatnika wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rodzi określone konsekwencje polegające na konieczności dokonania stosownego zgłoszenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, sporządzenie spisu z natury obejmującego towary na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, a następnie opodatkować towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zamknięcie przez niego działalności gospodarczej, po uprzednim wycofaniu Nieruchomości Lokalowej do majątku prywatnego nie będzie skutkowało koniecznością opodatkowania tej nieruchomości na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT. Powyższe uzasadnione jest z następujących powodów:

1)Wnioskodawca wciąż będzie wynajmował Nieruchomość Lokalową w ramach najmu prywatnego i odprowadzał z tego tytułu podatek od towarów i usług, a co za tym idzie, w zakresie tego składnika jego majątku (towaru) w istocie nie dojdzie do zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu;

2)W dacie zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy Nieruchomość Lokalowa nie będzie składnikiem jego przedsiębiorstwa, a co za tym idzie nie będzie podlegała ujęciu w spisie z natury sporządzanym na podstawie art. 14 ust. 5 Ustawy VAT.

Ad 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, do majątku osobistego Wnioskodawcy w drodze darowizny, przy założeniu kontynuowania najmu prywatnego przez Wnioskodawcę, jest neutralne w rozumieniu przepisów ustawy VAT.

W świetle przywołanego już wyżej art. 90a Ustawy VAT: „W przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a i 10c-10g, zastosowaną przy odliczeniu.”.

W tym miejscu Wnioskodawca ponownie podkreśla, że planowana przez niego czynność prawna w postaci darowizny Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki do majątku osobistego Wnioskodawcy, nastąpi już po wycofaniu Nieruchomości Lokalowej z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz po formalnym wykreśleniu tej działalności z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a jednocześnie Wnioskodawca nieprzerwanie będzie wynajmował Nieruchomość Lokalową osobom trzecim w ramach najmu prywatnego opodatkowując uzyskiwane z tego tytułu przychody podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, wskutek darowizny z majątku wspólnego do majątku osobistego Wnioskodawcy, w żaden sposób nie zmieni się przeznaczenie Nieruchomości Lokalowej — nieruchomość ta będzie dalej wykorzystywana przez Wnioskodawcę w pełnym zakresie do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, wobec czego nie zmaterializują się przesłanki nakładające na niego obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego VAT.

Powyższe pozostaje w zgodzie z zasadą naturalności podatku od towarów i usług, która oznacza, że ciężar ekonomiczny tego podatku ponosi wyłącznie ostateczny konsument towaru lub usługi, będący końcowym ogniwem łańcucha obrotu. Neutralność podatku wynika z samej istoty podatku od wartości dodanej. Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej art. 18 lit. c przewiduje, że państwa członkowskie mogą uznać za odpłatną dostawę towarów, zatrzymanie towarów przez podatnika lub jego następców prawnych w przypadku, gdy zaprzestaje on prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jeżeli VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu w momencie ich nabycia lub wykorzystania.

Na cel tego rozwiązania wskazuje orzecznictwo TSUE. Przykładowo, w wyroku TSUE z 8 maja 2013 r., w sprawie Marinow C-142/12 wskazano, że „Głównym celem art. 18 lit. c dyrektywy VAT jest (...) uniknięcie tego, żeby składniki majątkowe dające prawo do odliczenia podatku VAT nie zostały przedmiotem nieopodatkowanej ostatecznej konsumpcji towaru lub usługi w następstwie zaprzestania działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jakiekolwiek byłyby jego przyczyny bądź okoliczności”.

W świetle powyższego należy stanąć na stanowisku, że skoro wskutek darowania Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki do majątku osobistego Wnioskodawcy, Nieruchomość Lokalowa nie zostanie przedmiotem nieopodatkowanej ostatecznej konsumpcji, bowiem Wnioskodawca wciąż będzie świadczył usługę polegającą na wynajmowaniu nieruchomości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, projektowana czynność prawna będzie neutralna w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na problematykę współwłasności, która została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy :

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeku rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Na podstawie ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Wobec tego, podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o VAT, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 4 kwietnia 2000 r. 8 października 2014 r. na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego, nabył Pan lokal użytkowy (nieruchomość o charakterze niemieszkalnym) o powierzchni 44,06 m² (Nieruchomość Lokalowa). Nabycie Nieruchomości Lokalowej nastąpiło do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską Pana oraz Pana małżonki, przy czym w ww. akcie notarialnym kupujący oświadczyli, że przedmiotowa nieruchomość nabywana jest w ramach prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Skorzystał Pan z możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. transakcji. Pana małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej. Nieruchomość Lokalowa została uwzględniona w ewidencji środków trwałych Pana działalności i podlega miesięcznym odpisom amortyzacyjnym. Wartość Nieruchomości Lokalowej przekracza kwotę 15.000 zł. Nieruchomość Lokalowa od momentu jej nabycia nieprzerwanie stanowi przedmiot umów najmu, na podstawie których wynajmuje ją Pan osobom trzecim, pobierając z tego tytułu czynsz, który opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług. Zamierza Pan dokonać następujących czynności w opisanej niżej kolejności:

1)wycofanie Nieruchomości Lokalowej z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego oraz Pana małżonki - poprzez pisemne oświadczenie podatnika (protokół wycofania z działalności do majątku prywatnego) oraz stosowny wpis w ewidencji środków trwałych (wykreślenie);

2)zamknięcie prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

3)przeniesienie Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego małżonków do Pana majątku osobistego — w drodze darowizny z majątku dorobkowego do majątku osobistego;

4)zapisanie Nieruchomości Lokalowej jednej ze swoich córek w drodze zapisu windykacyjnego w rozumieniu art. 981 [1] KC.

Nieruchomość Lokalowa na każdym z wyżej opisanych etapów będzie stanowiła przedmiot najmu na rzecz osób trzecich. Stroną Wynajmującą będzie najpierw Pan — jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach tzw. najmu prywatnego, a następnie Pana córka w ramach tej samej instytucji (najem prywatny). Jednocześnie usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia. Nieruchomość Lokalowa jest i będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pana wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy wycofanie do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki Nieruchomości Lokalowej wykorzystywanej w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT  (pytanie nr 1, 2). Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia, czy przeniesienie Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Pana i Pana małżonki do Pana majątku osobistego w drodze darowizny, nie będzie rodzić konieczności dokonania korekty podatku naliczonego VAT na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 4).

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że czynność wycofania Nieruchomości Lokalowej do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (Nieruchomości) na cele osobiste. Nieruchomość ta w dalszym ciągu będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika bowiem z wniosku, Nieruchomość po wycofaniu nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste – po wycofaniu z działalności, Nieruchomość Lokalowa będzie stanowiła przedmiot najmu na rzecz osób trzecich. Stroną Wynajmującą będzie Pan — jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach tzw. najmu prywatnego. Jednocześnie usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia. Nieruchomość Lokalowa jest i będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W tym miejscu należy jeszcze raz zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem, nie każda czynność, która wywołuje skutki na gruncie prawa cywilnego, będzie takie skutki wywoływała na gruncie prawa podatkowego.

W rozpatrywanej sprawie pomimo, że nabycie przedmiotowej Nieruchomości Lokalowej nastąpiło w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, to jednak od momentu nabycia, nieruchomość ta była wykorzystywana przez Pana do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czyli to Pan, prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątku wspólnego miał nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Skoro więc nieruchomość będąca przedmiotem wniosku była w całości wykorzystywana w Pana działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów ustawy, to jest Pan w sensie ekonomicznym właścicielem tej nieruchomości i to Pan dokona w efekcie dostawy nieruchomości, tj. czynności wycofania Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej do majątku prywatnego.

Zatem skoro Nieruchomość po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie wykorzystywana do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tej Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Przechodząc do kwestii konieczności dokonania korekty podatku należy wskazać, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Nieruchomość Lokalowa po wycofaniu jej z działalności gospodarczej, nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste, będzie ona stanowiła przedmiot najmu na rzecz osób trzecich. Stroną Wynajmującą będzie Pan — jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach tzw. najmu prywatnego. Usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia. Nieruchomość Lokalowa jest i będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem w analizowanej sprawie po wycofaniu Nieruchomości do majątku prywatnego, Nieruchomość ta nadal będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości Lokalowej, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie Nieruchomości Lokalowej z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem niemieszkalny (w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług), nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii przeniesienia Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Pana i Pana małżonki do Pana majątku osobistego w drodze darowizny, należy jeszcze raz podkreślić, że w sensie ekonomicznym, to Pan jest właścicielem Nieruchomości Lokalowej, Pan wykorzystywał tą nieruchomość do prowadzonej działalności i następnie, po wycofaniu tej Nieruchomości z działalności gospodarczej nadal będzie ją Pan wynajmował. Zatem fakt przekazania Panu przez żonę Nieruchomości Lokalowej w formie darowizny, nie będzie zmieniał przeznaczenia tej Nieruchomości ani sposobu jej użytkowania i tym samym, nie będzie wywoływał w związku z tym konsekwencji podatkowych. Nie dojdzie bowiem do przekazania tej Nieruchomości Lokalowej do zaspokajania Pana potrzeb osobistych. Tym samym, czynność przekazania Nieruchomości Lokalowej z majątku wspólnego Pana i Pana małżonki do Pana majątku osobistego nie będzie rodziła konsekwencji w podatku od towarów i usług w postaci jej opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy. Jednocześnie, w związku z kontynuacją jej wynajmu, który będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie spowoduje ona również obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, na podstawie art. 91 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytań 1, 2 i 4 należy uznać za prawidłowe.

Ma Pan również wątpliwości, czy zamknięcie działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, po uprzednim wycofaniu Nieruchomości Lokalowej z działalności gospodarczej, będzie rodzić konieczność opodatkowania tej Nieruchomości Lokalowej na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy. (pytanie nr 3).

Wskazać w tym miejscu należy, że likwidacja działalności gospodarczej powoduje, że podmiot ten przestaje być podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o VAT przewidują w takim przypadku obowiązek opodatkowania towarów, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz sporządzenie spisu z natury. Obowiązki te wynikają z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 14 ust. 4 ustawy:

W świetle art. 14 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy:

Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Zatem towary podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadku więc zaistnienia określonych okoliczności, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie. Towary, które nie spełniają ww. warunku, nie podlegają w takiej sytuacji opodatkowaniu.

Przechodząc do Pana wątpliwości wskazać należy, że skoro Nieruchomość Lokalowa będzie wycofana z środków trwałych przed dokonaniem likwidacji Pana działalności gospodarczej, to na dzień przygotowania spisu z natury nie będzie ona środkiem trwałym tej działalności. Jak wynika z wniosku, najpierw planuje Pan wycofanie Nieruchomości Lokalowej z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Pana oraz Pana małżonki, poprzez pisemne oświadczenie podatnika (protokół wycofania z działalności do majątku prywatnego) oraz stosowny wpis w ewidencji środków trwałych (wykreślenie) a następnie zamknięcie prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej oraz jej wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W konsekwencji powyższego, Nieruchomość Lokalowa nie będzie umieszczona w spisie z natury o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, zatem nie będzie konieczności opodatkowania tej Nieruchomości Lokalowej na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-4, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja oparta jest na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zakres przedmiotowy wniosku wyznacza przedstawione przez Pana pytanie. Wydana interpretacja dotyczy zatem tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).