Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.251.2024.1.ZK

1. Czy powyższe wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy? 2. Czy powyższe wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy:

–wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy;

–wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu (…) w (…), na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (winno być: ustawa o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa) (zwana dalej: „Ustawą o SIM”) oraz na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy z 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (zwaną dalej „Ustawą o KZN”), została powołana Społeczna Inicjatywa Mieszkaniowa w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą Społeczna Inicjatywa Mieszkaniowa X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zwana dalej: X Sp. z o.o.

Spółkę SIM X Sp. z o.o., powołały następujący wspólnicy:

–(…);

–Gmina Miasto Z.;

–Gmina C.;

–Gmina Ś.;

–Gmina Miasta N.;

–Gmina N.;

–Gmina O.

Przedmiotem działalności Spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu zgodnie z przepisami Ustawy o SIM. Spółka może także:

–nabywać lokale mieszkalne i budynki mieszkalne oraz niemieszkalne w celu rozbudowy, nadbudowy i przebudowy, w wyniku której powstaną lokale mieszkalne;

–przeprowadzać remonty i modernizację obiektów przeznaczonych na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych na zasadach najmu;

–wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w budynkach Spółki;

–sprawować na podstawie umów zlecenia zarząd nieruchomościami mieszkalnymi i niemieszkalnymi, które nie stanowią własności Spółki;

–sprawować zarząd nieruchomościami wspólnymi stanowiącymi w ułamkowej części jej współwłasność;

–prowadzić inną działalność związaną z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, w tym budować lub nabywać budynki w celu sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.

Przedmiot działalności Spółki jest zgodny z brzmieniem art. 27 Ustawy o SIM. Ponadto, z umowy Spółki wynika, iż dochody Spółki SIM X Sp. z o.o. nie mogą być przeznaczone do podziału między Wspólników, a przeznacza się je w całości na działalność statutową Spółki, co jest zgodne z brzmieniem art. 24 ust. 2 Ustawy o SIM.

W dniu 5 kwietnia 2023 r., Spółka zawarła z Gminą C. umowę, której przedmiotem było określenie przez strony zasad i warunków udziału w kosztach budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. (…) w (…). Umowa określa, iż w wyniku jej realizacji mają zostać utworzone (…) lokale mieszkalne na wynajem oraz wynikające z udziału w tych kosztach prawa i obowiązki Stron, jak również określenie kryteriów wskazywania przez Gminę najemców utworzonych mieszkań. Lokale mieszkalne na wynajem, jakie mają powstać w wyniku realizacji inwestycji opisanej w § 1 ust. 1 umowy, mają spełniać standardy określone w art. 6b ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz. U. z 2022 r., poz. 377 z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 4 powyższej umowy, Gmina (wspólnik) zobowiązała się do sfinansowania inwestycji w 100%, z czego środki na finansowanie tej inwestycji mają pochodzić w 80% ze wparcia finansowego Banku Gospodarstwa Krajowego z Funduszu Dopłat oraz w 20% ze wsparcia finansowego z Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa, o którym mowa w art. 33l ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa.

W przedmiotowej umowie Gmina zobowiązała się przekazać na konto Inwestora tj. Spółki SIM X Sp. z o.o. (prowadzone w Banku Gospodarstwa Krajowego) środki odpowiadające jej udziałowi w kosztach realizacji przedsięwzięcia, o którym mowa w § 2 ust. 4 pkt 1) lit. a) umowy w formie przewidzianej w § 12 umowy spółki X sp. z o.o., tj. jako wniesienie do Spółki Inwestora całości uzyskanych środków, o których mowa w § 2 ust. 4 pkt 1) lit. a) celem wykorzystania tych środków przez Inwestora na realizacje przedsięwzięcia, o którym mowa w § 1 ust. 1 umowy.

Partycypacja Gminy w kosztach przedsięwzięcia, o której mowa w § 2 ust. 4 pkt 1 niniejszej umowy, stanowi rekompensatę spełniającą kryteria zwolnienia z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu unii Europejskiej, o którym mowa w decyzji komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorcom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11 stycznia 2012 r., str. 3).

W dniu 6 kwietnia 2023 r., Spółka zawarła z Gminą Z. o statusie miejskim, umowę dotyczącą finansowania i zasiedlenia lokali mieszkalnych w zasobach Spółki, powstałych przy udziale finansowym Gminy w budynkach przy ul. (…) oraz przy wsparciu finansowym Banku Gospodarstwa Krajowego.

Zgodnie z § 2 ust. 4 powyższej umowy, Gmina (wspólnik), zobowiązała się do sfinansowania inwestycji w 100%, z czego środki na finansowanie tej inwestycji mają pochodzić w tym w 85% ze wparcia finansowego Banku Gospodarstwa Krajowego z Funduszu Dopłat oraz w 15% ze środków własnych Gminy. Jednocześnie zarówno Gmina C., jak i Gmina Z. zawarła umowę z Bankiem Gospodarstwa Krajowego o udzielenie wsparcia finansowego ze środków Funduszu Dopłat na zasadach określonych w:

–ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 377 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”;

–rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 21 grudnia 2022 r. w sprawie finansowego wsparcia udzielanego na realizację niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz.U. poz. 2854), zwanym dalej „rozporządzeniem”;

–rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 4 marca 2019 r. w sprawie standardów dotyczących przestrzennego kształtowania budynku i jego otoczenia, technologii wykonania i wyposażenia technicznego budynku oraz lokalizacji przedsięwzięć realizowanych z wykorzystaniem finansowego wsparcia z Funduszu Dopłat (Dz.U. poz. 457) zwanym dalej „rozporządzeniem w sprawie standardów”.

W § 2 ust. 2 umowy zawarto warunek, iż finansowego wsparcia udziela się pod warunkiem zawarcia przez Beneficjenta wsparcia (Gminę) i Inwestora (Spółkę) umowy przewidującej wysokość udziału Beneficjenta wsparcia w kosztach tworzenia lokali (określonych w § 1 tej umowy, tj. lokali mieszkalnych na wynajem oraz mieszkań chronionych przeznaczonych do realizacji przez Beneficjenta wsparcia osobom fizycznym spełniającym warunki do otrzymania lokalu mieszkalnego wschodzącego w skład gminnego zasobu mieszkaniowego Beneficjenta i będą służyć wykonywaniu zadań z zakresu pomocy społecznej w formie mieszkań chronionych) oraz prawo Beneficjenta do najmu tych lokali i wykorzystania ich bez zgody Inwestora. Jednocześnie, Beneficjent (Gmina) w § 2 ust. 4 tej umowy oświadcza, iż przedsięwzięcie nie jest realizowane przy udziale finansowania zwrotnego, o którym mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o społecznych formach mieszkalnictwa.

Dodatkowo w § 4 ust. 1 umowy pomiędzy Gminą Z. a Bankiem Gospodarstwa Krajowego określono, iż warunkiem uruchomienia finansowego wsparcia jest zawarcie umowy pomiędzy Beneficjentem (Gminą) a Inwestorem (Spółką SIM) oraz przeniesienie decyzji pozwolenia na budowę na Inwestora z chwilą podpisania umowy świadczenia usługi publicznej między Spółką a Gminą. Kolejno w § 4 ust. 7 umowy pomiędzy Gminą Z. a Bankiem Gospodarstwa Krajowego zawarto warunek, iż Beneficjent wsparcia (Gmina) zobowiązuje się zwrócić wypłacone finansowe wsparcie w przypadku niewykonania przez Beneficjenta wsparcia na rzecz Inwestora świadczenia (Spółki SIM), o którym mowa w § 5a ust. 2 pkt 1 ustawy, polegającego na wniesieniu udziału w kosztach realizacji przedsięwzięcia.

Pytania

1.Czy powyższe wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy?

2.Czy powyższe wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

W odniesieniu do pytania nr 1:

W ocenie mojej Mocodawczyni, finansowe wsparcie ze środków Funduszu Dopłat udzielone przez Bank Gospodarstwa Krajowego przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, które były Beneficjentem uzyskanych w tym celu dopłat przeznaczonych na realizację inwestycji mieszkaniowych zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych ustawach może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do pytania nr 2:

W ocenie mojej Mocodawczyni, finansowe wsparcie ze środków Funduszu Dopłat udzielone przez Bank Gospodarstwa Krajowego przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, które były Beneficjentem uzyskanych w tym celu dopłat przeznaczonych na realizację inwestycji mieszkaniowych zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych ustawach może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 i 2:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.; dalej: „u.p.d.o.p.”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1.otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,

2.wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., otrzymane przez Spółkę w sposób definitywny, środki pieniężne w postaci finansowego wsparcia od jej wspólników (Gmin), pochodzące ze środków Funduszu Dopłat z Banku Gospodarstwa Krajowego, stanowią przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, który powinien być rozpoznany w momencie wpływu na rachunek bankowy poszczególnych transz.

Jednak, zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 6a do przychodów podatkowych nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. W rozpatrywanej sytuacji należy zauważyć, że wparcie budownictwa socjalnego z Funduszu Dopłat, którego dotyczy niniejsze rozważanie, realizowane jest w ramach rządowego programu bezzwrotnego finansowego wsparcia budownictwa, który uregulowany został w ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 377 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Celem rządowego programu bezzwrotnego finansowego wsparcia budownictwa jest zwiększenie zasobu lokali mieszkalnych. Program finansowany jest ze środków Funduszu Dopłat, a jego obsługę prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego. O bezzwrotne wsparcie mogą ubiegać się między innymi jednoosobowe spółki gminne - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, niedziałające w formie towarzystwa budownictwa społecznego, których wszystkie udziały albo akcje należą do jednego wspólnika albo akcjonariusza, a tym wspólnikiem albo akcjonariuszem jest gmina i którym gmina powierzyła realizację zadania własnego w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej.

W art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, zdefiniowano jaki podmiot może być Inwestorem i zapisano w tym przepisie, iż Inwestorem może być podmiot, który w ramach działalności prowadzonej w zakresie budownictwa mieszkaniowego tworzy między innymi lokale mieszkalne na wynajem z wykorzystaniem finansowego wsparcia udzielonego na zasadach określonych w tej ustawie. Jednocześnie w art. 5 ust. 1 powyższej ustawy, ustawodawca określił, iż finansowego wsparcia udziela się gminie, jako beneficjentowi wsparcia na pokrycie części kosztów przedsięwzięcia polegającego na tworzeniu lokali mieszkalnych na wynajem powstających w wyniku realizacji przez inwestora innego niż gmina. Dalej w ust. 5 tego samego artykułu, zapisano, iż finansowe wsparcie, o którym mowa w ust. 1, stanowi rekompensatę z tytułu świadczenia usług publicznych w rozumieniu przepisów prawa Unii Europejskiej, dotyczących pomocy publicznej z tytułu świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym i udzielane jest wyłącznie w przypadku spełnienia kryterium zwolnienia z wymogu zgłoszenia określonego w art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, o których mowa w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

Następnie, w ust. 6 tego artykułu, zapisano warunek, iż rekompensata, o której mowa w ust. 5, przysługuje wyłącznie inwestorowi świadczącemu usługę publiczną w ogólnym interesie gospodarczym, polegającą na najmie lokali mieszkalnych na warunkach określonych w art. 7a-7e. Tym samym, z tak określonych zapisów ustawy, można wywieść tezę, iż skoro finansowe wsparcie stanowi rekompensatę określoną art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, a rekompensata ta przysługuje wyłącznie inwestorowi świadczącemu usługę publiczną, to ostatecznym beneficjentem wsparcia finansowego z BGK jest zawsze inwestor, którym mogą być jedynie jednostki określone zgodnie z ustawą, między innymi takie jak określone w Ustawie o SIM.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p., wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach. Na mocy cytowanego powyżej przepisu art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwalnia się z opodatkowania kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych. W ustawodawstwie krajowym nie ma jednak legalnej definicji tego pojęcia, a więc koniecznym jest odwołanie się do poglądów piśmiennictwa dotyczącego działalności tych podmiotów, sposobu i powodów ich powoływania, przesłanek i zasadności dalszego ich funkcjonowania.

Próbując zdefiniować pojęcie agencji władz publicznych - inaczej agencji rządowych można powtórzyć za prof. dr hab. Stanisławem Owsiakiem, że są to jednostki działające na zasadzie powiernictwa, a przesłanką ich powołania jest zarządzanie częścią mienia państwowego, obniżenie kosztów zarządu, odbiurokratyzowanie administracji. Są to jednostki autonomiczne w stosunku do budżetu państwa, gdyż poza dysponowaniem środkami pieniężnymi z budżetu państwa uzyskują również środki z innych źródeł. Oceniając ich działalność należy podkreślić, że w wielu przypadkach agencje zastępowały najczęściej likwidowane fundusze celowe lub fundacje. (Stanisław Owsiak w Finanse publiczne. Teoria i praktyka. PWN Warszawa 2005 r. str. 564).

Dokonując dalszej analizy działalności agencji autor dostrzega, że zamierzony sposób zarządzania przez agencje środkami publicznymi nie przyniósł oczekiwanych rezultatów, w wielu przypadkach kontrola tej sfery była utrudniona, właśnie z uwagi na pozyskiwanie obok dochodów z budżetu także dochodów własnych. Stało się to przesłanką likwidacji niektórych agencji. Pogląd ten znajduje uzasadnienie także w publikacjach innych autorów, którzy podkreślali, że agencja rządowa oznacza instytucję utworzoną z mocy ustawy, w formie państwowej osoby prawnej, celem wykonywania zadań gospodarczych państwa, w zakresie udzielonych jej kompetencji i pełnomocnictw. Tworzona jest zawsze z mocy samej ustawy, co ma szczególne znaczenie dla bezpośredniego nadania osobowości prawnej, przy wyrażeniu formy ustrojowej za pomocą określenia „państwowa osoba prawna”. (por. Janusz Niczyporuk „Agencje rządowe” w Prawo administracyjne ustrojowe str. 162-170).

Bezsprzecznie podstawową cechą agencji rządowych w polskim systemie prawnym jest odrębna od Skarbu Państwa osobowość prawna. Co więcej, agencje stanowią szczególne podmioty praw i obowiązków określone państwowymi osobami prawnymi. Kwalifikacja ta wynika z ogólnej definicji państwowych osób prawnych, jak i częstokroć z wyraźnego wskazania danej ustawy szczególnej, powołującej do życia określona agencję. (...) Pojęcie państwowej osoby prawnej zdefiniowane jest przez art. 1a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 ze zm.). Zgodnie z zawartą tam definicją przez państwową osobę prawną należy rozumieć inną niż Skarb Państwa jednostkę organizacyjną, posiadającą osobowość prawną, której mienie jest w całości mieniem państwowym. Jak więc widać jedynym kryterium wyróżniającym państwowe osoby prawne od pozostałych osób prawnych jest kryterium ekonomiczne czy właścicielskie. (por. Eryk Kosiński „Realizacja zadań Administracji Gospodarczej w formie rządowych agencji gospodarczych. Status prawny agencji” Kwartalnik Prawa Publicznego 2008 nr 1-2 str. 7-49).

Działalność BGK reguluje ustawa z 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego oraz statut nadany rozporządzeniem Ministra Skarbu z 11 maja 2010 roku.

Zgodnie ze statutem, BGK prowadzi operacje typowe dla banku komercyjnego, w tym: przyjmuje wkłady pieniężne, prowadzi inne rachunki bankowe, udziela kredytów, przeprowadza bankowe rozliczenia pieniężne, wydaje instrumenty pieniądza elektronicznego, wykonuje operacje czekowe i wekslowe, wydaje karty płatnicze oraz wykonuje operacje przy ich użyciu, nabywa i zbywa wierzytelności pieniężne, przechowuje przedmioty i papiery wartościowe oraz udostępnia skrytki sejfowe, prowadzi skup i sprzedaż wartości dewizowych, pośredniczy w dokonywaniu przekazów pieniężnych oraz rozliczeń w obrocie dewizowym, dokonuje obrotu papierami wartościowymi, nabywa i zbywa nieruchomości, zaciąga kredyty i pożyczki pieniężne.

Ustawa i statut nakładają na BGK także obowiązki wobec państwa. Do zadań BGK należy między innymi:

–obsługa funduszy utworzonych, powierzonych lub przekazanych BGK na podstawie odrębnych ustaw;

–obsługa transakcji eksportowych z zastosowaniem instrumentów wspierania eksportu oraz wspieranie eksportu polskich towarów i usług, zgodnie z odrębnymi przepisami lub w ramach realizacji programów rządowych;

–wykonywanie czynności dotyczących instytucji kredytowych zlikwidowanych lub uznanych za zlikwidowane;

–udzielanie gwarancji lub poręczeń;

–wspieranie rozwoju budownictwa mieszkaniowego, w ramach rządowych programów. Ustawa przewiduje też, że BGK może obsługiwać rachunki budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego i instytucji publicznych.

W dniu 15 kwietnia 2011 roku Minister Finansów wydał rozporządzenie, na podstawie którego BGK przyjmuje w depozyt lub zarządza środkami niektórych jednostek sektora finansów publicznych. Rozporządzenie dotyczy agencji rządowych, funduszy celowych, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz państwowych lub samorządowych osób prawnych utworzonych na podstawie odrębnych ustaw. Bank prowadzi obsługę następujących rządowych funduszy:

–Krajowego Funduszu Drogowego,

–Funduszu Kredytów i Pożyczek Studenckich,

–Funduszu Termomodernizacji i Remontów,

–Funduszu Dopłat (do kredytów mieszkaniowych)

–Funduszu Kolejowego,

–Funduszu Rozwoju Inwestycji Komunalnych,

–Funduszu Żeglugi Śródlądowej,

–Funduszu Kredytu Technologicznego.

Obsługując fundusze rządowe, BGK działa jako agencja, przekazująca środki, otrzymane od rządu. Wyjątkiem jest Krajowy Fundusz Drogowy. Z powyższego wynikałoby, iż środki otrzymane przez beneficjenta tych środków mogą podlegać zwolnieniu, określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. Jeżeli, gmina otrzymuje środki z Fundusz Dopłat BGK a otrzymane finansowe wsparcie, stanowi rekompensatę określoną art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, a ponadto, rekompensata ta przysługuje wyłącznie inwestorowi świadczącemu usługę publiczną, to ostatecznym beneficjentem wsparcia finansowego z BGK jest zawsze inwestor, a gmina jest jedynie przekaźnikiem tych środków.

Beneficjent wsparcia, którym jest gmina, nie może rozporządzać tymi środkami jak własnymi, gdyż w ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, wprost zapisano, iż finansowego wsparcia udziela się gminie, jako beneficjentowi wsparcia na pokrycie części kosztów przedsięwzięcia polegającego na tworzeniu lokali mieszkalnych na wynajem powstających w wyniku realizacji przez inwestora innego niż gmina. Dalej w art. 5 zapisano, iż finansowe wsparcie, o którym mowa w ust. 1, stanowi rekompensatę z tytułu świadczenia usług publicznych i dalej, że rekompensata ta przysługuje wyłącznie inwestorowi świadczącemu usługę publiczną. Zastrzec przy tym należy, że zgodnie z tą ustawą inwestorem tym nie może być dowolny podmiot, a jedynie taki, jaki został określony przez ustawę. Tak więc gmina jako beneficjent nie może dowolnie dysponować tymi środkami a jedynie przekazać je inwestorowi, który jest ostatecznym beneficjentem tego wsparcia, które musi przeznaczyć na ściśle określony cel na ściśle określonych warunkach, określonych przez ustawy.

Z powyższej konstrukcji przytoczonych przepisów, można wywieźć, iż środki otrzymane przez spółkę SIM X Sp. z o.o. na realizację ściśle określonych celów, zarówno w umowie pomiędzy spółką i gminą, jak i w ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, powinno podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p.

Dla środków otrzymanych przez spółkę SIM X Sp. z o.o. od jej wspólników (gmin) przewidziano od rok 1992 zwolnienie podatkowe określone w art. 17 ust. 1 pkt 21 zgodnie z którym, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Zakres art. 17 ust. 1 pkt 21 u.p.d.o.p., dotyczy dochodów podatników otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń uzyskanych z innych źródeł, niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych, czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania wsparcia finansowego. To zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów zajmujących się rozdysponowaniem środków publicznych.

Zwolnienie to miałoby zastosowanie nadal, gdyby nie zapis art. 16a ust. 2 u.p.d.o.p., wprowadzony do ustawy z dniem 1 stycznia 2022 r., co zaburzyło zwolnienie przewidziane dla tego rodzaju środków otrzymywanych przez podatników. Treść przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p., wskazuje, że ustanowione w nim zwolnienie dotyczy wszelkich dotacji udzielanych ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem jednej tylko kategorii, to jest dopłat do oprocentowania kredytów bankowych. Tak więc, poza wskazanym expressis verbis wyjątkiem, dla zakresu omawianego zwolnienia nie ma znaczenia ani rodzaj dotacji ani system jej przekazywania czy rozliczania. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest tylko źródło pochodzenia środków pomocy publicznej, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p., posługuje się pojęciem „dotacja”. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ani w Ordynacji podatkowej. Jednocześnie, zgodnie z ustawą Ordynacja podatkowa, pod pojęciem ustaw podatkowych rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Taką ustawą podatkową jest ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, która określa elementy konstrukcyjne podatku dochodowego od osób prawnych, w tym kategorię zwolnień z tego podatku.

W ww. przepisie, Ustawodawca objął zwolnieniem od podatku dochodowego od osób prawnych, wszelkiego rodzaju pomoc publiczną, która odpowiada językowemu znaczeniu pojęciu dotacja, skoro w ustawie podatkowej nie zawarł definicji tego pojęcia ani też jakichkolwiek dodatkowych ograniczeń. Gdyby racjonalny ustawodawca tworząc zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p., chciał skorzystać z definicji dotacji zawartej w innej ustawie to dokonałby stosownego odesłania, tak jak to uczynił np. w treści art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., w myśl, którego przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Skoro zatem, racjonalny ustawodawca w jednym miejscu ustawy zamieszcza stosowne odwołanie, to braku takiego odniesienia w innym miejscu tego samego aktu prawnego nie można uznać za zabieg niezamierzony.

Tożsame zagadnienie było już przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych, w tym w wyroku WSA w Gorzowie Wlkp. z 8 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Go 358/22, w wyroku WSA we Wrocławiu z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 102/21, w wyroku NSA z 7 grudnia 2021 r., sygn. akt II FSK 1276/21.

Z powyższej konstrukcji, powyżej przytoczonych przepisów, można wywieźć, iż środki otrzymane przez spółkę SIM X Sp. z o.o. na realizację ściśle określonych celów, zarówno w umowie pomiędzy spółką i gminą, jak i w ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, należy uznać za pomoc publiczną, która odpowiada językowemu znaczeniu pojęciu dotacja a ta winna podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”, „updop”):

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Wystąpienie każdego zdarzenia powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera legalnej definicji przychodu. Zwrócić należy uwagę, że katalog przychodów wymienionych w ustawie ma charakter otwarty i jedynie przykładowy. Ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o CIT:

Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle ww. przepisu, otrzymane w sposób definitywny środki pieniężne (np. w postaci pomocy publicznej) stanowią, co do zasady, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT:

Kolejno, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT,

Z opisu sprawy wynika, że 5 kwietnia 2023 r., zawarli Państwo z Gminą C. umowę, której przedmiotem było określenie przez strony zasad i warunków udziału w kosztach budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. (…) w (…). Zgodnie z § 2 ust. 4 powyższej umowy, Gmina (wspólnik) zobowiązała się do sfinansowania inwestycji w 100%, z czego środki na finansowanie tej inwestycji mają pochodzić w 80% ze wparcia finansowego Banku Gospodarstwa Krajowego z Funduszu Dopłat oraz w 20% ze wsparcia finansowego z Rządowego Funduszu Rozwoju Mieszkalnictwa, o którym mowa w art. 33l ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa. W zawartej umowie Gmina zobowiązała się przekazać na Państwa konto (prowadzone w Banku Gospodarstwa Krajowego) środki odpowiadające jej udziałowi w kosztach realizacji przedsięwzięcia, o którym mowa w § 2 ust. 4 pkt 1 lit. a) umowy w formie przewidzianej w § 12 umowy spółki SIM X sp. z o.o., tj. jako wniesienie do Spółki Inwestora-Państwa, całości uzyskanych środków, o których mowa w § 2 ust. 4 pkt 1) lit. a) celem wykorzystania tych środków przez Państwa na realizacje przedsięwzięcia, o którym mowa w § 1 ust. 1 umowy.

Kolejno, 6 kwietnia 2023 r., zawarli Państwo z Gminą Z. o statusie miejskim, umowę dotyczącą finansowania i zasiedlenia lokali mieszkalnych w zasobach Spółki, powstałych przy udziale finansowym Gminy w budynkach przy ul. (…) oraz przy wsparciu finansowym Banku Gospodarstwa Krajowego. Zgodnie z § 2 ust. 4 powyższej umowy, Gmina (wspólnik) zobowiązała się do sfinansowania inwestycji w 100% z czego środki na finansowanie tej inwestycji mają pochodzić w tym w 85% ze wparcia finansowego Banku Gospodarstwa Krajowego z Funduszu Dopłat oraz w 15% ze środków własnych Gminy.

Jednocześnie, zarówno Gmina C., jak i Gmina Z. zawarła umowę z Bankiem Gospodarstwa Krajowego o udzielenie wsparcia finansowego ze środków Funduszu Dopłat na zasadach określonych w:

–ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 377 z późn. zm.);

–rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 21 grudnia 2022 r. w sprawie finansowego wsparcia udzielanego na realizację niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz.U. poz. 2854);

–rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 4 marca 2019 r. w sprawie standardów dotyczących przestrzennego kształtowania budynku i jego otoczenia, technologii wykonania i wyposażenia technicznego budynku oraz lokalizacji przedsięwzięć realizowanych z wykorzystaniem finansowego wsparcia z Funduszu Dopłat (Dz.U. poz. 457).

Odnosząc się do zwolnienia otrzymanego przez Państwa wsparcia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, rozważyć należy, czy środki finansowe, które otrzyma Spółka stanowią dotacją otrzymaną z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Ustawa z 8 grudnia 2006 roku o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 304) w art. 5 wprowadza możliwość udzielenia finansowego wsparcia gminie jako beneficjentowi wsparcia, na pokrycie części kosztów przedsięwzięcia polegającego na tworzeniu lokali mieszkalnych na wynajem powstających w wyniku realizacji przez inwestora innego niż gmina. Warunkiem udzielenia finansowego wsparcia jest zawarcie przez gminę umowy z inwestorem. Finansowe wsparcie stanowi rekompensatę z tytułu świadczenia usług publicznych w rozumieniu przepisów prawa Unii Europejskiej. Jednocześnie wskazana rekompensata przysługuje wyłącznie inwestorowi świadczącemu usługę publiczną polegającą na najmie lokali mieszkalnych.

Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że beneficjentem finansowego wsparcia od Banku Gospodarstwa Krajowego może być jedynie gmina. Gmina jako beneficjent wsparcia zawiera umowę z inwestorem, który zobowiązuje się do świadczenia usługi publicznej w ogólnym interesie gospodarczym. Inwestor natomiast otrzymuje od Gminy rekompensatę, która zgodnie § 6 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 5 lutego 2024 r. (Dz. U z 2024 r. poz. 379) w sprawie finansowego wsparcia udzielanego na realizację niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych stanowi ekwiwalent dotacji brutto finansowego wsparcia, wyliczany przez Bank Gospodarstwa Krajowego, zwany dalej „Bankiem”, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2018 r. poz. 461), na dzień zawarcia umowy, o której mowa w art. 5 ust. 2 ustawy.

Poprzez EDB (ekwiwalent dotacji brutto) – należy rozumieć kwotę pomocy, którą otrzymałby beneficjent pomocy lub podmiot ubiegający się o pomoc, gdyby uzyskał pomoc w formie dotacji, bez uwzględnienia opodatkowania podatkiem dochodowym, wyrażoną z dokładnością dwóch miejsc po przecinku.

Biorąc powyższe pod uwagę, rekompensaty które w okresie realizacji inwestycji zostaną (na mocy umów) przekazane Państwa Spółce SIM, przez Gminy nie będą stanowiły dotacji otrzymanej z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Zatem, Państwa Spółka nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Odnosząc się natomiast do zwolnienia otrzymanego przez Państwo wsparcia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 updop, należy wskazać, że brzmienie tego przepisu wskazuje, że zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Państwa Spółka nie może również korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. w 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, gdyż zgodnie z zawartą umową to gminy zobowiązały się do sfinansowania inwestycji w 100% i środki finansowe na realizację inwestycji wnioskodawca uzyskuje właśnie od wskazanych gmin.

Końcowo zaznaczyć należy, że wszelkie ulgi i zwolnienia przewidziane w ustawie podatkowej należy traktować jako wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania, przez co zawsze należy je stosować w sposób ścisły - zgodnie z literą prawa - a nie rozszerzający.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

–powyższe wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, jest nieprawidłowe;

–powyższe wsparcie, które zostanie przekazane Spółce SIM X Sp. z o.o. w okresie realizacji inwestycji przez jej wspólników - Gminy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, jest nieprawidłowe.

Powołane przez Państwo rozstrzygnięcia sądów administracyjnych nie zostały wydane w tożsamym zagadnieniu. W sprawach tych przedstawiono, odmienny niż w Państwa sprawie stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, który dotyczyrekompensat otrzymanych od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).