Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.366.2024.1.ZK

Czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności prowadzonej w ramach DOW1, DOW2 oraz ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej i podatkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (wspólnej dla wszystkich posiadanych w danym okresie decyzji o wsparciu), wykorzystując - w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji dla działalności zwolnionej - w pierwszej kolejności limit dostępnej pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu wydanej najwcześniej, tj. DOW1, a po jego wykorzystaniu, limit wynikający z kolejnych decyzji o wsparciu w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania (w tym również w ramach ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 czerwca 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 7 marca 2024 r., przekazany zgodnie z właściwością przez Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w (…) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności prowadzonej w ramach DOW1, DOW2 oraz ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej i podatkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (wspólnej dla wszystkich posiadanych w danym okresie decyzji o wsparciu), wykorzystując – w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji dla działalności zwolnionej - w pierwszej kolejności limit dostępnej pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu wydanej najwcześniej, tj. DOW1, a po jego wykorzystaniu, limit wynikający z kolejnych decyzji o wsparciu w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania (w tym również w ramach ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest rezydentem podatkowym w Polsce na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „Ustawa o CIT”), posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Obecnie, Spółka realizuje dwie nowe inwestycje mające na celu zwiększenie mocy produkcyjnych zakładów w P. i K.

W związku z powyższymi inwestycjami, Spółka uzyskała 2 decyzje o wsparciu, o których mowa w rozdziale 3 ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 74 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o WNI”):

- Decyzję o wsparciu nr (…) (dalej: „DOW1”) oraz

- Decyzję o wsparciu nr (…) (dalej: „DOW2”).

Zarówno DOW1, jak i DOW2 zostały wydane w odniesieniu do inwestycji realizowanych na terenie zakładów w P. i K.

Zarówno w DOW1, jak i DOW2 został ujęty ten sam przedmiot działalności gospodarczej, określony poprzez odpowiednie pozycje Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług).

Niewykluczone, że w przyszłości Spółka będzie ubiegać się o kolejne decyzje o wsparciu na nowe inwestycje.

Pytanie

Czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności prowadzonej w ramach DOW1, DOW2 oraz ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej i podatkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (wspólnej dla wszystkich posiadanych w danym okresie decyzji o wsparciu), wykorzystując - w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji dla działalności zwolnionej - w pierwszej kolejności limit dostępnej pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu wydanej najwcześniej, tj. DOW1, a po jego wykorzystaniu, limit wynikający z kolejnych decyzji o wsparciu w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania (w tym również w ramach ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności prowadzonej w ramach DOW1, DOW2 oraz ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej i podatkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (wspólnej dla wszystkich posiadanych w danym okresie decyzji o wsparciu), wykorzystując - w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji dla działalności zwolnionej - w pierwszej kolejności limit dostępnej pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu wydanej najwcześniej, tj. DOW1, a po jego wykorzystaniu, limit wynikający z kolejnych decyzji o wsparciu w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania (w tym również w ramach ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na podstawie Ustawy o WNI, został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 17 ust. 6a Ustawy o CIT, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 17 ust. 6aa Ustawy o CIT, przepis ust. 6a stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego w przypadku, gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu jest prowadzona działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu lub działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja, oraz inna działalność tego podatnika.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 4 ustawy o WNI, zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Przedmiotem decyzji o wsparciu - w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI - jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6 ustępu pierwszego.

W myśl art. 13 ust. 6 ustawy o WNI, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu.

W myśl art. 13 ust. 8 ustawy o WNI, rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą jest prowadzona działalność gospodarcza.

Analiza wskazanych przepisów prowadzi do wniosku, że ewidencja powinna być prowadzona w sposób pozwalający na określenie dochodu zwolnionego z opodatkowania (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a i ust. 4 Ustawy o CIT) oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych (tj. nie podlegającego ww. zwolnieniu).

Powołane przepisy nie formułują nakazu przypisywania dochodu do poszczególnych decyzji o wsparciu. Wskazują jedynie na konieczność wydzielenia organizacyjnego działalności zwolnionej i opodatkowanej.

W przypadku posiadania więcej niż jednej decyzji o wsparciu może być zatem, prowadzona jedna wspólna ewidencja rachunkowa dla działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 34a i ust. 4 Ustawy o CIT.

Rozliczenie pomocy publicznej powinno nastąpić zgodnie z kolejnością przyznanych decyzji o wsparciu, na co wprost wskazuje art. 13 ust. 6 Ustawy o WNI. By tego dokonać, podatnik powinien prowadzić jedną łączną ewidencję dla działalności podlegającej zwolnieniu na podstawie wszystkich posiadanych decyzji o wsparciu, tak, by umożliwić chronologiczne rozliczanie pomocy.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r., dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji:

- zgodnie z objaśnieniami: „jeżeli podatnik uzyska kilka decyzji o wsparciu przychody wynikające z realizacji nowych inwestycji podlegają sumowaniu (nie muszą być wydzielane na poszczególne nowe inwestycje)” (strona 34 pkt 44);

- z objaśnień wynika, że: „możliwość kumulacji przychodów oraz kosztów, a także wyliczania dochodu podlegającego zwolnieniu istnieje (...), gdy przedsiębiorca osiąga dochody z nowych inwestycji na podstawie co najmniej dwóch decyzji o wsparciu” (strona 40 pkt 63);

- zgodnie z objaśnieniami: „Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o WNI, w przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. Zasadę tę stosuje się również, gdy przedsiębiorca korzysta z pomocy publicznej zarówno na podstawie decyzji o wsparciu, jak i na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”), na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Rozliczenie pomocy publicznej następuje w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit pomocy publicznej w ramach zezwolenia (decyzji) wydanego najwcześniej, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia (decyzji) jest niewystarczający, otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczana z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń (decyzji), w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania” (strony 20-21 pkt 33).

Mając na uwadze powyższe, dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności prowadzonej w ramach DOW1, DOW2 oraz ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu, Spółka jest (będzie) uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej i podatkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (wspólnej dla wszystkich posiadanych w danym okresie decyzji o wsparciu), wykorzystując - w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji dla działalności zwolnionej - w pierwszej kolejności limit dostępnej pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu wydanej najwcześniej, tj. DOW1, a po jego wykorzystaniu, limit wynikający z kolejnych decyzji o wsparciu w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania (w tym również w ramach ewentualnych pozyskiwanych w przyszłości decyzji o wsparciu).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z wydawanymi dotychczas interpretacjami indywidualnymi Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w szczególności z:

- interpretacją indywidualną z 24 października 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.585.2023.1.DW:

„Analiza przedstawionego zagadnienia prowadzi zatem do wniosku, że ewidencja powinna być prowadzona w sposób pozwalający na określenie dochodu zwolnionego z opodatkowania oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W przypadku posiadania więcej niż jednej decyzji o wsparciu może być prowadzona jedna wspólna ewidencja rachunkowa dla działalności podlegającej zwolnieniu oraz odrębna ewidencja dla działalności podlegającej opodatkowaniu.”;

- interpretacją indywidualną z 21 czerwca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.298.2023.1.AN;

- interpretacją indywidualną z 1 marca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.11.2023.1.ZK;

- interpretacją indywidualną z 15 lutego 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.31.2023.1 .JG;

- interpretacją indywidualną z 18 lutego 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.706.2021.1.AN;

- interpretacją indywidualną z 26 maja 2021 r. o sygn. O111-KDIB1-3.4010.176.2021.2.JKU;

- interpretacją indywidualną z 9 września 2020 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.237.2020.1.JC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.