Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 1510/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 921/22 w sprawie ze skargi K. T. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 3 marca 2022 r., nr 1401-IOM.4104.29.2022.AJ w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

|III FSK 1510/22 | |

| | |

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 września 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 921/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. T. (dalej jako: skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 3 marca 2022 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że kontroli poddane zostało postanowienie stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji, uznanej za doręczoną w dniu 21 listopada 2019 r. w trybie zastępczym, o którym mowa w art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, dalej: "O.p.") w związku z czym kluczowym zagadnieniem w sprawie było to, czy skarżącej prawidłowo została doręczona decyzja organu I instancji, ponieważ tylko w przypadku prawidłowego jej doręczenia termin do wniesienia odwołania rozpoczyna swój bieg. Sąd ten dodał, że skarżąca wywodzi, że decyzję organu I instancji skierowano bezpośrednio do niej z pominięciem prawidłowo ustanowionego pełnomocnika. Powołuje się przy tym na pełnomocnictwo z 18 lutego 2019 r. o bardzo ogólnym zakresie, które złożono w dniu 14 marca 2019 r. wraz z inną korespondencją. Skarżąca podkreśliła również, że to samo pełnomocnictwo o takiej samej treści zostało wysłane przez pełnomocnika w dniu 21 stycznia 2020 r.