Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.265.2024.2.MG

Prawo do odliczenia podatku VAT z Faktur Końcowych wystawionych po dniu rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 kwietnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

‒prawa do odliczenia podatku VAT z Faktur Końcowych wystawionych po dniu rejestracji Pana jako podatnika VAT czynnego,

‒okresu, za jaki ma Pan prawo wykazać podatek naliczony wykazany na Fakturach Końcowych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 czerwca 2024 r. (data wpływu 12 czerwca 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

... od 2003 r. prowadzi działalność gospodarczą poprzez Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „...” (zarejestrowaną pod numerem NIP: ...), w ramach której wykonuje praktykę lekarską (dalej: Wnioskodawca).

W 2024 r. Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT, w ramach którego dokonał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego z dniem 1 marca 2024 r. Tym samym pierwsza deklaracja VAT zostanie złożona za okres 03/2024.

Wnioskodawca wraz z małżonką (jako nabywcy) zawarł dwie (2) umowy przedwstępne sprzedaży lokali niemieszkalnych:

·Umowa 1:

‒lokalu niemieszkalnego - usługowego o powierzchni 81,33 m² oraz

‒dwóch (2) miejsc parkingowych naziemnych.

·Umowa 2:

‒udział w lokalu niemieszkalnym garażu wielostanowiskowym (miejsce parkingowe usytuowane na poziomie - 1 kondygnacji budynku oznaczonym numerem …).

Nieruchomości nabywane są przez Wnioskodawcę z przeznaczeniem zarobkowym – najem.

Prace budowlane zostały rozpoczęte 11 stycznia 2021 r. zaś zakończenie prac budowlanych nastąpiło 22 sierpnia 2023 r.

19 lutego 2024 r. developer uzyskał decyzję o pozwoleniu na użytkowanie budynku, w którym znajdują się Nieruchomości.

Odbiór Nieruchomości przez Wnioskodawcę został dokonany 28 marca 2024 r.

Zawarcie umowy przyrzeczonej w formie aktu notarialnego, w którym nastąpi przeniesienie własności Nieruchomości ma nastąpić w 2024 r.

Rozpoczęcie wynajmu nastąpi najwcześniej w drugiej połowie 2024 r. co podyktowane jest przystosowaniem Nieruchomości (ich wykończeniem) do najmu.

Na poczet nabycia Nieruchomości wystawione zostały następujące faktury zaliczkowe:

·w odniesieniu do Umowy 1:

‒18 marca 2022 r.

‒23 marca 2022 r.

‒20 maja 2022 r.

‒19 lipca 2022 r.

‒12 września 2023 r.

·w odniesieniu do Umowy 2:

‒23 marca 2022 r.

‒2 czerwca 2022 r.

Faktury te wystawiane były na imię i nazwisko Wnioskodawcy i jego żony (nie zawierały wówczas numeru NIP). Niemniej, zgodnie z aneksami z dnia 28 marca 2024 r. nabycie obu Nieruchomości dokonane zostało w ramach następującego podziału udziałów: 100% nabywa Pan ... (prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą NZOZ ...) oraz jego żona Pani .... Zgodnie ze zgodnym oświadczeniem nabycie Nieruchomości w udziale im przysługującym objęte obiema umowami nastąpiło do ich majątku wspólnego na zasadach wspólności ustawowej.

Jednocześnie, Wnioskodawca oświadczył, że jest czynnym podatnikiem VAT i wniósł aby faktury wystawiane przez dewelopera w związku z realizacją umów wystawione zostały na Wnioskodawcę posługującego się numerem NIP ….

W związku z powyższym deweloper wystawił faktury korygujące do uprzednio wystawionych faktur zaliczkowych. W konsekwencji, w dniu 28 marca 2024 r. deweloper wystawił faktury VAT dokumentujące nabycie Nieruchomości określonych w Umowie 1 i Umowie 2 (dalej: Faktury Końcowe) opiewających na pełną wartość nabywanych Nieruchomości. Jako nabywca wskazany został Wnioskodawca (…). W konsekwencji, faktury te uwzględniały NIP Wnioskodawcy.

W celu rozwiania wątpliwości Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż:

‒nabycie Nieruchomości nastąpiło do majątku wspólnego na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej,

‒nabycie Nieruchomości, o których mowa we wniosku, nastąpiło z zamiarem wykorzystywania ich na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów o VAT (oraz najmu prywatnego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym PIT),

‒Nieruchomości po ich wykończeniu i wyposażeniu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – najem opodatkowany VAT,

‒do końca lutego 2024 r. (tj. przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R) Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

‒faktury opisane w niniejszym wniosku dokumentują zakup Nieruchomości – potwierdzają czynności faktycznie, tzn. odzwierciedlają rzeczywisty przedbieg zdarzeń gospodarczych związanych z tym nabyciem,

‒faktury zaliczkowe, o których mowa we wniosku, nie obejmowały całości zapłaty za Nieruchomości. Faktury Końcowe wystawione 28 marca 2014 r. obejmuje całość zapłaty za Nieruchomości (odpowiednio – pierwsza faktura do Umowy 1 oraz druga faktura do Umowy 2),

‒równolegle do usług najmu opodatkowanych VAT Wnioskodawca będzie nadal prowadził działalność leczniczą zwolnioną z VAT. W żaden sposób Nieruchomości nie będą wykorzystywane do działalności zwolnionej przedmiotowo z VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Faktury końcowe dokumentujące nabycie Nieruchomości określonych w Umowie 1 i Umowie 2 zostały wystawione 28 marca 2024 r. Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż rok 2014 r. (zamiast 2024 r.), jaki pojawił się w zacytowanym przez Organ fragmencie wniosku o interpretację był zwykłą literówką. Właściwą datą jest 28 marca 2024 r.

Faktury końcowe zostały wystawione na całą wartość Nieruchomości określonych w Umowie 1 i Umowie 2. Tak jak to zostało wskazane we wniosku „W związku z powyższym deweloper wystawił faktury korygujące do uprzednio wystawionych faktur zaliczkowych. W konsekwencji, w dniu 28 marca 2024 r. deweloper wystawił faktury VAT dokumentujące nabycie Nieruchomości określonych w Umowie 1 i Umowie 2 (dalej: Faktury Końcowe) opiewających na pełną wartość nabywanych Nieruchomości. Jako nabywca wskazany został Wnioskodawca (Y.A., al. …, …, NIP …). W konsekwencji, faktury te uwzględniały NIP Wnioskodawcy.”

W odpowiedzi na pytanie Organu o treści: „Czy w fakturach końcowych zostały wyszczególnione numery faktur zaliczkowych?” wskazał Pan: Nie, w fakturach końcowych nie zostały wyszczególnione numery faktur zaliczkowych. Niemniej jednak, faktury końcowe wystawione zostały w ten sposób, że zawierały one kilka pozycji, gdzie każda pozycja odpowiadała kolejnym transzom/zaliczkom i płatnościom końcowym. Jednocześnie na fakturach końcowych wskazane były takie dane jak: „nr umowy/zamówienia”, „nr zleceniodawcy” oraz informacje o płatności „Zapłacono/do zapłaty”.

Faktury korygujące wystawione zostały odpowiednio 1 marca 2024 r. i 28 marca 2024 r.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż Wnioskodawca nie miał wpływu na sposób wystawiania faktur przez dostawcę (zarówno faktur zaliczkowych, korygujących czy końcowych). Dostawca bowiem, w związku z koniecznością dokonania korekt faktur VAT, dokonywał je poprzez wystawienie faktur korygujących „do zera” i wystawienie w ich miejsce odpowiednich faktur VAT. W konsekwencji, dostawca wystawiając faktury korygujące „do zera” korygował kwoty (netto, brutto, VAT) a następnie wystawiał faktury VAT z tożsamymi kwotami oraz właściwą nazwą (faktycznego) nabywcy oraz numerem NIP Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozumie, że sposób dokumentowania omawianych transakcji i wystawiania faktur korygujących determinowany był funkcjonalnością programu finansowo-księgowego/programu do fakturowania jaki wykorzystuje w swojej działalności gospodarczej dostawca Nieruchomości.

Pierwotny obowiązek podatkowy w VAT powinien powstać po stronie dostawcy Nieruchomości odpowiednio:

‒dla faktur zaliczkowych - z datą otrzymania przez dostawcę Nieruchomości kolejnych wpłat na poczet danej umowy;

‒dla faktur końcowych (w pozostałej kwocie) – wraz z momentem odbioru Nieruchomości przez Wnioskodawcę, tj. 28 marca 2024 r. (z uwzględnieniem opisanego powyżej sposobu wystawiania faktur i faktur korygujących przez dostawcę Nieruchomości).

Faktury końcowe zostały wysłane przez dostawcę Nieruchomości przesyłką pocztową i trafiły do skrzynki pocztowej Wnioskodawcy podczas jego urlopu w dniach 26 kwietnia 2024 – 5 maja 2024 r.

Stroną umów najmu będzie Wnioskodawca.

Pytania

1.Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT z Faktur Końcowych wystawionych po dniu rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego (pomimo, iż faktury zaliczkowe wystawione zostały przed dniem rejestracji Wnioskodawcy na VAT)?

2.Za jaki okres Wnioskodawca ma prawa wykazać podatek naliczony wykazany na Fakturach Końcowych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1.

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT z Faktur Końcowych wystawionych po dniu rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego (pomimo, iż faktury zaliczkowe wystawione zostały przed dniem rejestracji Wnioskodawcy na VAT).

Ad. 2.

Wnioskodawca ma prawo wykazać podatek naliczony wykazany na Fakturach Końcowych w okresie otrzymania Faktur Końcowych bądź w jednym z trzech (3) następnych okresów rozliczeniowych.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY:

(i)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej „ustawą o VAT”: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.”

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: „Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

(ii)

Według art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.”

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.”

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy o VAT: „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.”

Jak wynika z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT: „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.”

(iii)

Według art. 86 ust. 11 ustawy o VAT: „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.”

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT: „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.”

(iv)

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają w żadnej mierze czasu korekty podatku należnego. Jedynym ograniczeniem czasowym jest tu termin przedawnienia (i związany z nim termin złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty) zobowiązania podatkowego. Natomiast kwestię prawa korygowania podatku naliczonego reguluje ww. art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Podkreślić należy, że ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy o VAT: „Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.”

Zatem z treści art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika, by do nabycia uprawnienia do odliczenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Tak więc podatnik, w zakresie, w jakim nabyte towary wykorzystuje do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.

(v)

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT: „Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.”

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT: „Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.”

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy o VAT: „Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.”

Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy o VAT: „Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.”

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Powyższe przepisy stanowią o terminie dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w zależności od zaistniałej sytuacji lub statusu podatnika. Z momentem rejestracji podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Natomiast na mocy art. 99 ust. 1 ustawy o VAT: „Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.”

(vi)

Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja prawa do odliczenia następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Jednocześnie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w omawianej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 91 ustawy o VAT (w szczególności art. 91 ust. 7 [i kolejne] ustawy o VAT). Nieruchomości wykorzystywane będą wyłącznie do świadczenia usług opodatkowanych VAT i nie dojdzie do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

(vii)

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: „Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.”

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT: „Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.”

Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy o VAT: „Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a (…).”

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy o VAT mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem, jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy o VAT, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze. Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Warto w tym miejscu również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzeczenia TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Zatem stwierdzić należy, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

(viii)

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zakupił Nieruchomości z przeznaczeniem zarobkowym (najem). Akt notarialny podpisany zostanie w 2024 r.

Zakup Nieruchomości niewątpliwie następuje z zamiarem wykorzystania go w celu najmu prywatnego a – z punktu widzenia podatku VAT - wyłącznie na potrzeby czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym stanie faktycznym wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia:

·prawa do odliczenia podatku VAT z Faktur Końcowych oraz

·okresu w jakim Wnioskodawca ma prawo wykazać podatek naliczony wykazany na Fakturach Końcowych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w chwili otrzymania faktur zaliczkowych kiedy to Wnioskodawca nie był jeszcze zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zatem w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie miał jeszcze prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur zaliczkowych.

Z uwagi na okoliczność zarejestrowania się Wnioskodawcy od marca 2024 r. jako podatnik VAT, Wnioskodawca uzyskał prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie Nieruchomości jako przeznaczonych do wykorzystania w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak już wcześniej wspomniano, przepisy ustawy o VAT nie ograniczają w żadnej mierze czasu korekty podatku należnego. Jedynym ograniczeniem czasowym jest tu termin przedawnienia (i związany z nim termin złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty) zobowiązania podatkowego. Natomiast kwestię prawa korygowania podatku naliczonego reguluje ww. art. 86 ust. 13 ustawy.

Również NSA w wyroku z dnia 1 września 2011 r., I FSK 1105/10, wskazał iż „(…) – art. 86 ust. 13 ustawy o VAT odnosi się (…) do korekt deklaracji podatkowej dokonywanych z powodów dotyczących podatku naliczonego (obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego)”.

Podatek naliczony jest elementem konstrukcyjnym podatku od towarów i usług. Jego kwota wpływa na wysokość zobowiązania podatkowego bądź wysokość podatku do zwrotu.

Podatnik wykonujący swoje prawo do odliczenia podatku naliczonego może to uczynić w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to wystąpiło, o czym stanowi art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Wpłacone zaliczki były zaliczkami na Nieruchomości, które miały być wykorzystane do celów działalności opodatkowanej (wykonywanej przez podatnika VAT czynnego). Takie przeznaczenie Nieruchomości przyświecało od samego początku.

Zatem, w okolicznościach niniejszej sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktur Końcowych.

Jednocześnie, w kwestii odliczenia podatku VAT z Faktur Końcowych możliwe jest za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku bądź za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT z Faktur Końcowych, a tym samym prawo do wykazania podatku naliczonego wykazanego na Fakturach Końcowych w okresie otrzymania Faktur Końcowych bądź w jednym z trzech (3) następnych okresów rozliczeniowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowa zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego została wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z treści powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zauważyć należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Ustawodawca ustanowił zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Według art. 86 ust. 10 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że podatek nierozliczony w okresie otrzymania faktury lub w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Odliczenie podatku, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy będzie możliwe wyłącznie poprzez korektę deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą poprzez Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „...”. Do końca lutego 2024 r. korzystał Pan ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Dokonał Pan rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego z dniem 1 marca 2024 r. Wnioskodawca wraz z małżonką (jako nabywcy) zawarł dwie umowy przedwstępne sprzedaży lokali niemieszkalnych. Nieruchomości nabywane są przez Wnioskodawcę z przeznaczeniem zarobkowym – najem. Na poczet nabycia Nieruchomości wystawione zostały faktury zaliczkowe. Faktury te wystawiane były na imię i nazwisko Wnioskodawcy i jego żony (nie zawierały wówczas numeru NIP). Wnioskodawca oświadczył, że jest czynnym podatnikiem VAT i wniósł aby faktury wystawiane przez dewelopera w związku z realizacją umów wystawione zostały na Wnioskodawcę. Deweloper wystawił faktury korygujące do uprzednio wystawionych faktur zaliczkowych. W dniu 28 marca 2024 r. deweloper wystawił faktury VAT dokumentujące nabycie Nieruchomości określonych w Umowie 1 i Umowie 2 (dalej: Faktury Końcowe) opiewających na pełną wartość nabywanych Nieruchomości. W fakturach końcowych nie zostały wyszczególnione numery faktur zaliczkowych. Niemniej jednak, faktury końcowe wystawione zostały w ten sposób, że zawierały one kilka pozycji, gdzie każda pozycja odpowiadała kolejnym transzom/zaliczkom i płatnościom końcowym. Jednocześnie na fakturach końcowych wskazane były takie dane jak: „nr umowy/zamówienia”, „nr zleceniodawcy” oraz informacje o płatności „Zapłacono/do zapłaty”. Faktury korygujące wystawione zostały odpowiednio 1 marca 2024 r. i 28 marca 2024 r. Dostawca, w związku z koniecznością dokonania korekt faktur VAT, dokonywał je poprzez wystawienie faktur korygujących „do zera” i wystawienie w ich miejsce odpowiednich faktur VAT. W konsekwencji, dostawca wystawiając faktury korygujące „do zera” korygował kwoty (netto, brutto, VAT) a następnie wystawiał faktury VAT z tożsamymi kwotami oraz właściwą nazwą (faktycznego) nabywcy oraz numerem NIP Wnioskodawcy. Nieruchomości po ich wykończeniu i wyposażeniu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – najem opodatkowany VAT. Faktury zaliczkowe, o których mowa we wniosku, nie obejmowały całości zapłaty za Nieruchomości.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem dostawy określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

W świetle art. 106f ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106f ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 106i ust. 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli faktura zaliczkowa (bądź kilka faktur zaliczkowych) nie obejmuje całej należności, jaka ma zostać zapłacona przez nabywcę, to dostawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi ma obowiązek wystawić fakturę końcową. Faktura ta w zasadzie jest ostatecznym rozliczeniem danej transakcji i jest wystawiana z zastosowaniem ogólnych zasad przewidzianych przepisami ustawy o VAT. Jeżeli faktura zaliczkowa nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego na fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura „końcowa” powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W przedmiotowej sprawie - jak wskazał Pan w opisie sprawy – na poczet nabycia Nieruchomości wystawione zostały faktury zaliczkowe: w odniesieniu do Umowy 1: 18 marca 2022 r., 23 marca 2022 r., 20 maja 2022 r., 19 lipca 2022 r., 12 września 2023 r., w odniesieniu do Umowy 2: 23 marca 2022 r., 2 czerwca 2022 r. Faktury korygujące wystawione zostały odpowiednio 1 marca 2024 r. i 28 marca 2024 r. Dostawca, w związku z koniecznością dokonania korekt faktur VAT, dokonywał je poprzez wystawienie faktur korygujących „do zera” i wystawienie w ich miejsce odpowiednich faktur VAT. W konsekwencji, dostawca wystawiając faktury korygujące „do zera” korygował kwoty (netto, brutto, VAT). W dniu 28 marca 2024 r. deweloper wystawił faktury VAT dokumentujące nabycie Nieruchomości określonych w Umowie 1 i Umowie 2 (dalej: Faktury Końcowe) opiewających na pełną wartość nabywanych Nieruchomości. W fakturach końcowych nie zostały wyszczególnione numery faktur zaliczkowych. Faktury końcowe wystawione zostały w ten sposób, że zawierały one kilka pozycji, gdzie każda pozycja odpowiadała kolejnym transzom/zaliczkom i płatnościom końcowym. Jednocześnie na fakturach końcowych wskazane były takie dane jak: „nr umowy/zamówienia”, „nr zleceniodawcy” oraz informacje o płatności „Zapłacono/do zapłaty”.

Wobec powyższego, fakt iż faktury zaliczkowe wystawione zostały przed dniem rejestracji Pana jako podatnika VAT czynnego nie będzie miał wpływu na Pana prawo do odliczenia, bowiem w wyniku wystawienia faktur korygujących faktury te opiewają na kwotę „0”, natomiast wpłacone zaliczki zostały udokumentowane w fakturach końcowych.

Jak wskazano wcześniej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur końcowych będą spełnione, ponieważ – jak Pan wskazał we wniosku – nabycie Nieruchomości, o których mowa we wniosku, nastąpiło z zamiarem wykorzystywania ich na potrzeby Pana działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT. Nieruchomości po ich wykończeniu i wyposażeniu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że będzie Panu przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur końcowych dokumentujących nabycie lokalu niemieszkalnego (usługowego), dwóch miejsc parkingowych naziemnych oraz udział w lokalu niemieszkalnym garażu wielostanowiskowym (miejsce parkingowe). Odliczenia podatku będzie mógł Pan dokonać w deklaracji podatkowej za okres, w którym otrzymał Pan faktury końcowe lub w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych bądź przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za jeden z ww. okresów, jednak nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).