Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.234.2024.2.EB

Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 29 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2024 r. (wpływ 25 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2018 r. zakupiła Pani działkę gruntową. Nie przysługiwało Pani wówczas prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

(...) 2023 r. nastąpiła jej sprzedaż.

Zgodnie ze stanem faktycznym i dokumentacją zdjęciową, działka gruntu będącego przedmiotem sprzedaży, była zabudowana w postaci betonowego utwardzenia terenu (chodnika/podjazdu).

Potwierdzeniem jest dokumentacja zdjęciowa oraz stan rzeczywisty na dzień sprzedaży znajdujący się w bazie portalu (...).

Chodnik/betonowe utwardzenie terenu stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dn. 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

Pełną wiedzę o istnieniu zabudowań na sprzedawanej nieruchomości posiadał nabywca oraz notariusz, sporządzająca akt notarialny umowy sprzedaży. Notariusz pomimo przyjęcia nieodpowiadającego rzeczywistości oświadczenia, iż „przedmiotem dostawy był grunt niezabudowany” (sformułowanie to zostało użyte w treści aktu notarialnego) z pełną świadomością, pełniąc zawód zaufania publicznego, przyjęła opodatkowanie transakcji podatkiem PCC właściwym dla transakcji sprzedaży gruntu zabudowanego, innego niż budowlany, bądź – tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie – gruntu zabudowanego, który został pobrany w ramach aktu notarialnego. Podkreślić należy, że kupujący przed dniem transakcji mógł ustalić z Panią (tj. sprzedającym), iż wszelkie budowle i urządzenia budowlane zostaną usunięte lub rozebrane najpóźniej na dzień przed dniem transakcji. Niemniej, takie ustalenia nie miały miejsca.

Tym samym również ze stanu faktycznego dotyczącego działki gruntu wynika, że pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości miało miejsce co najmniej 2 lata przed dniem sprzedaży. Wskazuje na to przede wszystkim upływ czasu, jaki miał miejsce od wybudowania i oddania do użytkowania utwardzenia części terenu oraz położenia kostki betonowej jeszcze przez poprzedniego właściciela tej nieruchomości oraz brak ponoszenia istotnych (tj. przekraczających 30% wartości początkowej tej nieruchomości) wydatków na tę nieruchomość.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

1.Działka położona jest w (…), gmina miasto (…), województwo (…), oznaczona numerem 1 (identyfikator działki: (…)) o powierzchni 0,04 ha (numer jednostki rejestrowej …). Numer KW: (…).

2.Na dzień sprzedaży nieruchomości, o której mowa w opisie sprawy, Wnioskodawczyni była czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3.Nieruchomość została nabyta przez Panią od osoby fizycznej na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy sprzedaży do majątku osobistego w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

4.Nabycie przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą.

5.Transakcja zakupu dokonana w roku 2018 nie podlegała opodatkowaniu VAT. Sprzedawca był osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

6.Nabycie przez Panią nieruchomości w roku 2018 r. nastąpiło na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

7.Na pytanie o treści: „Czy ww. nieruchomość była wykorzystywana przez Panią w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, z tytułu której była/jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak należy wskazać w jakim zakresie i przez jaki okres?”, odpowiedziała Pani: „Tak. Przez cały okres posiadania omawianej nieruchomości, nieruchomość ta z uwagi na niedalekie sąsiedztwo miejsca prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywana była jako parking dla samochodów firmowych, na którym parkowane były samochody prywatne Wnioskodawczyni i Jej męża.

8.Nieruchomość ta z uwagi na niedalekie sąsiedztwo miejsca prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywane było jako parking dla samochodów firmowych, na którym parkowane były samochody prywatne Wnioskodawczyni i Jej męża.

9.Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności zwolnionej z VAT, a tym samym nie wykorzystywała tej działki na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

10.Nieruchomość wchodziła w skład środków trwałych przedsiębiorstwa prowadzonego przez Panią. Data przekazania do użytkowania: (...) 2018 r. Data likwidacji środka trwałego: (...) 2023 r. (sprzedaż).

11.Nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

12.Na dzień sprzedaży, zgodnie ze stanem faktycznym i posiadaną wiedzą oraz dokumentacją, działka gruntu będącego przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawczynię była zabudowana w postaci betonowego utwardzenia terenu (chodnika/podjazdu) oraz otoczona ogrodzeniem na podmurówce betonowej. Budowla w postaci chodnika z podjazdem znajduje się na styku nieruchomości zbytej przez Wnioskodawcę (1/3) i działki przyległej (2/3). Podjazd ten pełnił rolę komunikacyjną i wykorzystywany był przez Wnioskodawczynię na cele przejazdu oraz parkowania pojazdów samochodowych. Jednocześnie, Wnioskodawczyni wskazała, iż parkowanie samochodów odbywało się zarówno a terenie utwardzonym, jak i nieutwardzonym.

Potwierdzeniem powyższego jest:

·stan rzeczywisty na dzień sprzedaży

·dokumentacja zdjęciowa (zdjęcia, własne oraz bazy, w tym z portalu …).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:„obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych”.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:„budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową”.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną i orzecznictwem chodnik/betonowe utwardzenie terenu stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. Potwierdzeniem powyższego są przykładowo:

·interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.796.2021.3.MB;

·interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2023 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.305.2023.2.RST;

·interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2023 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.327.2023.3.AB;

·wyrok WSA we Wrocławiu z 1 czerwca 2021 r., sygn. akt II SA/Wr 76/21.

Podkreślić należy, że kupujący, przed dniem transakcji mógł ustalić ze sprzedającym, że wszelkie budowle i urządzenia budowlane zostaną usunięte lub rozebrane przed dniem transakcji. Niemniej, takie ustalenia nie miały miejsca.

13.Na pytanie: „W przypadku, gdy na działce na dzień jej sprzedaży znajdowały się obiekty będące budynkami i/lub budowlami w rozumieniu przepisów Prawo budowlane, proszę o wskazanie:

a)Jakie dokładnie były to budynki i/lub budowle?” odpowiedziała Pani:

„Betonowe utwardzenie terenu zlokalizowane na styku dwóch działek, gdzie 1/3 jego powierzchni znajdowała się na zbytej przez Wnioskodawcę a pozostała część położona była na działce przyległej (2/3). Podjazd ten pełnił rolę komunikacyjną i wykorzystywany był przez Wnioskodawczynię na cele przejazdu i parkowania pojazdów samochodowych”.

Na pytanie o treści: „b) Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) ww. budynków i/lub budowli znajdujących się na działce?” odpowiedziała Pani:

„Ww. budowla była już obiektem istniejącym na moment zakupu przez Wnioskodawczynię w 2018 r. nieruchomości. Tym samym oddanie do użytkowania (pierwsze zasiedlenie) miało miejsce w 2018 lub w latach wcześniejszych”.

Na pytanie o treści: „c) Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego budynku / budowli lub ich części, a ich sprzedażą przez Panią, upłynął okres dłuższy niż 2 lata?”, odpowiedziała Pani: „Tak”.

Z kolei na pytanie: „d) Czy budynki / budowle w momencie nabycia nieruchomości przez Panią były już na gruncie czy zostały one wybudowane przez Panią?” udzieliła Pani następującej informacji: „Były one już na zakupionym przez Wnioskodawczynię gruncie”.

Odpowiadając na pytanie: „e) Czy przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wybudowania ww. budynku/budowli? Jeśli nie, należy wskazać przyczyny.” Zaznaczyła Pani, że: „Omawiane budowle znajdowały się już na zakupionym przez Wnioskodawczynię gruncie a Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ich wybudowanie. W konsekwencji, pytanie o prawo do odliczenia VAT z tytułu wybudowania jest nierelewantne”.

Na pytanie o treści: „f) Czy po nabyciu przez Panią w roku 2018 w odniesieniu do wymienionych obiektów (budynków/budowli) ponoszono wydatki na ulepszenie lub przebudowę ww. budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektów, tj. dokonano istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia?”, odpowiedziała Pani: „Nie”.

14.Dla ww. działki na dzień sprzedaży nie obowiązywał uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

15.Dla działki na dzień sprzedaży została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – decyzja nr (…) o warunkach zabudowy z (...) 2019 r.

Rodzaj inwestycji: Budowa budynku gospodarczo-garażowego na terenie działki nr 1 (…).

Tym samym, mając na uwadze ww. decyzję o warunkach zabudowy grunt będący przedmiotem sprzedaży należy zakwalifikować do gruntu budowlanego w rozumieniu ustawy o VAT, zgodnie z którą za tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

Pytanie

Czy w związku z powyższym sprzedaż działki powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT, czy też powinna być zwolniona w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 24 czerwca 2024 r.)

W pierwszej kolejności poinformowała Pani, że od samego początku transakcja miała być zwolniona z opodatkowania VAT jako dostawa gruntu zabudowanego (na działce znajdowało się utwardzenie terenu oraz ogrodzenie z podmurówką). Kupujący, pomimo świadomości, iż grunt jest zabudowany, nie zdecydował się na uzgodnienie z Panią wcześniejszej rozbiórki owych zabudowań. Do dnia 1 września 2023 r. pozostawał anonimowy, gdyż zastrzegł sobie, by nie zdradzać Pani swojej tożsamości zarówno Pani notariusz, jak i biurze nieruchomości, które pośredniczyło w sprzedaży. Była Pani tym faktem mocno poddenerwowana, iż kupujący posiadał bardzo dużo danych o Pani, a Pani nie wiedziała o nim nic. Do dnia sprzedaży nie posiadała Pani wiedzy, co zawiera akt notarialny sprzedaży nieruchomości. W całości przygotowywał go notariusz w porozumieniu z nabywcą. Pani zdaniem, działania kupującego mają na celu wzbogacenie się bezpodstawnie kosztem Pani nieświadomości i wykorzystanej naiwności. Kupujący po dokonanym zakupie nieruchomości w sposób stanowczy domagał się wystawienia faktury z podatkiem VAT, mając świadomość, że transakcja objęta aktem notarialnym została opodatkowana podatkiem PCC.

Działania te w sposób ewidentny zmierzały przez Kupującego do zaniżenia rzeczywistej wartości działki, bowiem uznał, że po wystawieniu faktury z podatkiem VAT odliczy podatek od kwoty zapłaconej Pani za działkę, tym samym kupi działkę za „bezcen”. Jego działania ewidentnie zmierzały do zaniżenia rzeczywistej wartości działki. Dowodzi to niewątpliwie, iż wykorzystał Pani bardzo trudną sytuację rodzinną (kilka miesięcy wcześniej zmarł Pani mąż oraz u jednej z córek zdiagnozowano chorobę nowotworową) i Pani niezorientowanie się co do opodatkowania transakcji, by „uszczuplić” zakup działki o wartość podatku VAT. Co więcej działania Pani notariusz rodzą istotne wątpliwości odnośnie Jej roli w tym procederze.

Kupujący okazał się w dniu sprzedaży działki osobą, którą Pani zna i która doskonale wiedziała o Pani bardzo trudnej sytuacji oraz o tym, że bardzo zależy Pani na szybkiej sprzedaży działki, gdyż po śmieci męża pozostało Pani bardzo dużo zaległych zobowiązań do zapłaty.

Pani stanowisko w sprawie sprzedaży działki pozostaje takie, że zastosowanie powinno znaleźć zwolnienie w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż prawo podatkowe i zawarty w nim ww. artykuł dowodzi, że sprzedaż powinna być zwolniona z podatku VAT. Jeśli decyzja będzie wskazywała, aby zapłaciła Pani podatek, będzie to dla Pani niesprawiedliwe i będzie się Pani czuła poszkodowana.

Zastosowanie jednak tego zwolnienia w analizowanym stanie faktycznym również byłoby możliwe, bowiem nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży.

Niemniej, z uwagi na pierwszeństwo art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – zastosowanie powinna znaleźć ta podstawa prawna, która została wskazana na fakturze dokumentującej sprzedaż.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu z VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem (tj. oddaniem do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęciem użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu powyżej 30% wartości początkowej) a analizowaną transakcja sprzedaży nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W pierwszej kolejności zatem kluczowe jest ustalenie, czy w analizowanym przypadku miało już miejsce pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o VAT i jaki upłynął okres od tego momentu.

Ze stanu faktycznego dotyczącego omawianej działki gruntu wynika, iż pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości miało miejsce co najmniej 2 lata przed dniem sprzedaży. Wskazuje na to przede wszystkim upływ czasu, jaki miał miejsce od wybudowania i oddania do użytkowania utwardzenia części terenu oraz położenia kostki betonowej jeszcze przez poprzedniego właściciela tej nieruchomości oraz brak ponoszenia istotnych (tj. przekraczających 30% wartości początkowej tej nieruchomości) wydatków na tą nieruchomość. W takim przypadku zastosowanie powinno znaleźć zwolnienie w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednocześnie, pomimo, iż w takiej sytuacji strony transakcji, co do zasady, są uprawnione do rezygnacji ze wspomnianego zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT (tj. po złożeniu odpowiedniego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia, złożonego do urzędu skarbowego właściwego dla Spółki przynajmniej na dzień przed planowaną transakcją sprzedaży lub zawarcie takiego oświadczenia w akcie notarialnym dokumentującym nabycie tej nieruchomości) to fakt, jest taki iż strony z tego uprawnienia nie skorzystały.

Niezależnie od kwestii pierwszego zasiedlenia, nawet w przypadku, gdyby Organ kwestionował prawidłowość zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do omawianej transakcji sprzedaży (co, w Pani ocenie, byłoby nieuzasadnione), zastosowanie znalazłby inny przepis determinujący zwolnienie omawianej transakcji z podatku VAT, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10a, zgodnie z którym: „dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zastosowanie jednak tego zwolnienia w analizowanym stanie faktycznym również byłoby możliwe, bowiem Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przez Nią nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży (transakcja zakupu bowiem nie podlegała opodatkowaniu VAT) oraz (ii) Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów na jej ulepszenie, w stosunku do których przysługiwałoby Jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, a jeżeli je ponosiła, to nie przekraczały one 30% wartości początkowej tej nieruchomości.

Niemniej, z uwagi na pierwszeństwo art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT — zastosowanie powinna znaleźć ta podstawa prawna, która została wskazana na fakturze dokumentujące sprzedaż (tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami ustawy, nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej: Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Pani wątpliwości dotyczą zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

W celu rozstrzygnięcia Pani wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w opisanej transakcji będzie Pani występowała w roli podatnika, a w konsekwencji, czy dostawa nieruchomości zabudowanej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak Pani wskazała w opisie sprawy:

· Z dniem (...) 2018 r. zakupiła Pani działkę gruntową. Nie przysługiwało Pani wówczas prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

·Z dniem (...) 2023 r. nastąpiła jej sprzedaż.

·Zgodnie ze stanem faktycznym i dokumentacją zdjęciową, działka gruntu będącego przedmiotem sprzedaży, była zabudowana w postaci betonowego utwardzenia terenu (chodnika/podjazdu).

·Chodnik/betonowe utwardzenie terenu stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

·Pełną wiedzę o istnieniu zabudowań na sprzedawanej nieruchomości posiadał nabywca oraz notariusz, sporządzająca akt notarialny umowy sprzedaży. Notariusz pomimo przyjęcia nieodpowiadającego rzeczywistości oświadczenia, iż „przedmiotem dostawy był grunt niezabudowany” (sformułowanie to zostało użyte w treści aktu notarialnego) z pełną świadomością, pełniąc zawód zaufania publicznego, przyjęła opodatkowanie transakcji podatkiem PCC właściwym dla transakcji sprzedaży gruntu zabudowanego, innego niż budowlany, bądź – tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie – gruntu zabudowanego, który został pobrany w ramach aktu notarialnego. Podkreślić należy, że kupujący przed dniem transakcji mógł ustalić z Panią (tj. sprzedającym), iż wszelkie budowle i urządzenia budowlane zostaną usunięte lub rozebrane najpóźniej na dzień przed dniem transakcji. Niemniej, takie ustalenia nie miały miejsca.

·Tym samym również ze stanu faktycznego dotyczącego działki gruntu wynika, że pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości miało miejsce co najmniej 2 lata przed dniem sprzedaży. Wskazuje na to przede wszystkim upływ czasu, jaki miał miejsce od wybudowania i oddania do użytkowania utwardzenia części terenu oraz położenia kostki betonowej jeszcze przez poprzedniego właściciela tej nieruchomości oraz brak ponoszenia istotnych (tj. przekraczających 30% wartości początkowej tej nieruchomości) wydatków na tę nieruchomość.

·Działka położona jest w (…), oznaczona numerem 1.

·Na dzień sprzedaży nieruchomości, o której mowa w opisie sprawy, Wnioskodawczyni była czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

·Nieruchomość została nabyta przez Panią od osoby fizycznej na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą na podstawie umowy sprzedaży do majątku osobistego w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

·Nabycie przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą.

·Transakcja zakupu dokonana w roku 2018 nie podlegała opodatkowaniu VAT. Sprzedawca był osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

·Nabycie przez Panią nieruchomości w roku 2018 r. nastąpiło na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

·Przez cały okres posiadania omawianej nieruchomości, nieruchomość ta z uwagi na niedalekie sąsiedztwo miejsca prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywana była jako parking dla samochodów firmowych, na którym parkowane były samochody prywatne Wnioskodawczyni i Jej męża.

·Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności zwolnionej z VAT, a tym samym nie wykorzystywała tej działki na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

·Nieruchomość wchodziła w skład środków trwałych przedsiębiorstwa prowadzonego przez Panią. Data przekazania do użytkowania: (...) 2018 r. Data likwidacji środka trwałego: (...) 2023 r. (sprzedaż).

·Nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

·Na dzień sprzedaży, zgodnie ze stanem faktycznym i posiadaną wiedzą oraz dokumentacją, działka gruntu będącego przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawczynię była zabudowana w postaci betonowego utwardzenia terenu (chodnika/podjazdu) oraz otoczona ogrodzeniem na podmurówce betonowej. Budowla w postaci chodnika z podjazdem znajduje się na styku nieruchomości zbytej przez Wnioskodawcę (1/3) i działki przyległej (2/3). Podjazd ten pełnił rolę komunikacyjną i wykorzystywany był przez Wnioskodawczynię na cele przejazdu oraz parkowania pojazdów samochodowych. Jednocześnie, Wnioskodawczyni wskazała, iż parkowanie samochodów odbywało się zarówno a terenie utwardzonym, jak i nieutwardzonym.

·Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną i orzecznictwem chodnik/betonowe utwardzenie terenu stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

·Betonowe utwardzenie terenu zlokalizowane na styku dwóch działek, gdzie 1/3 jego powierzchni znajdowała się na zbytej przez Wnioskodawcę a pozostała część położona była na działce przyległej (2/3). Podjazd ten pełnił rolę komunikacyjną i wykorzystywany był przez Wnioskodawczynię na cele przejazdu i parkowania pojazdów samochodowych. Ww. budowla była już obiektem istniejącym na moment zakupu przez Wnioskodawczynię w 2018 r. nieruchomości. Tym samym oddanie do użytkowania (pierwsze zasiedlenie) miało miejsce w 2018 lub w latach wcześniejszych.

·Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budowli, a jej sprzedażą przez Panią, upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

·Po nabyciu przez Panią w roku 2018 w odniesieniu do wymienionej budowli nie ponoszono wydatków na ulepszenie lub przebudowę w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu.

·Dla ww. działki na dzień sprzedaży nie obowiązywał uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

·Dla działki na dzień sprzedaży została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – decyzja nr (…) o warunkach zabudowy z (...) 2019 r. Rodzaj inwestycji: Budowa budynku gospodarczo-garażowego na terenie działki nr 1.

Zatem sprzedaż zabudowanej nieruchomości, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie stanowiła dostawę dokonywaną przez Panią jako podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak bowiem wskazała Pani w opisie sprawy, na dzień sprzedaży nieruchomości, o której mowa w opisie sprawy, była Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość została nabyta przez Panią od osoby fizycznej na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nabycie przez Panią nieruchomości w roku 2018 r. nastąpiło na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Przez cały okres posiadania omawianej nieruchomości, nieruchomość ta z uwagi na niedalekie sąsiedztwo miejsca prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywana była jako parking dla samochodów firmowych, na którym parkowane były samochody prywatne Pani i Pani męża. Nieruchomość wchodziła w skład środków trwałych przedsiębiorstwa prowadzonego przez Panią. Data przekazania do użytkowania: (...) 2018 r. Data likwidacji środka trwałego: (...) 2023 r. (sprzedaż).

Sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tj. w celach zarobkowych, będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a Pani będzie działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady, zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

W konsekwencji przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wyboru opodatkowania planowanej dostawy budynku/budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży jest opodatkowany podatkiem VAT tak, jak opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu, na którym posadowione są budynki/budowle korzysta ze zwolnienia.

Analiza przedstawionych okoliczności w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana sprzedaż budowli w postaci chodnika/betonowego utwardzenia terenu, które jak Pani wskazała w opisie sprawy – stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości miało miejsce co najmniej 2 lata przed dniem sprzedaży. Wskazuje na to przede wszystkim upływ czasu, jaki miał miejsce od wybudowania i oddania do użytkowania utwardzenia części terenu oraz położenia kostki betonowej jeszcze przez poprzedniego właściciela tej nieruchomości oraz brak ponoszenia istotnych (tj. przekraczających 30% wartości początkowej tej nieruchomości) wydatków na tę nieruchomość.

Zatem z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia budowli do momentu jej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata i nie ponosiła Pani wydatków na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% jego wartości początkowej, to w odniesieniu do tej transakcji zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży jest opodatkowany tak, jak opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. W świetle powyższego dostawa gruntu, na którym posadowiona jest budowla opisana we wniosku, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, również korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Podsumowanie

Sprzedaż przez Panią zabudowanej działki nr 1 powinna zostać zwolniona od podatku od towarów i usług w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację oparłem się na informacjach, że: „Zgodnie ze stanem faktycznym i dokumentacją zdjęciową, działka gruntu będącego przedmiotem sprzedaży, była zabudowana w postaci betonowego utwardzenia terenu (chodnika/podjazdu)”, że: „Chodnik/betonowe utwardzenie terenu stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dn. 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane” oraz że: „(…) pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości miało miejsce co najmniej 2 lata przed dniem sprzedaży. Wskazuje na to przede wszystkim upływ czasu, jaki miał miejsce od wybudowania i oddania do użytkowania utwardzenia części terenu oraz położenia kostki betonowej jeszcze przez poprzedniego właściciela tej nieruchomości oraz brak ponoszenia istotnych (tj. przekraczających 30% wartości początkowej tej nieruchomości) wydatków na tę nieruchomość”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku, tj. pytania sformułowanego przez Panią we wniosku z 29 marca 2024 r. Inne kwestie nieobjęte pytaniem, nie mogą zostać rozpatrzone.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku oraz jego uzupełnienia dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).