Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.333.2024.4.DP

Skutki podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 24 maja 2024 r. oraz 7 i 23 czerwca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od (...) 1973 r. Pan wraz z siostrą byliście współwłaścicielami nieruchomości gruntowej o powierzchni (...) ha, położonej w A, gm. B w 1/2 części, którą otrzymaliście od dziadka, tj. A. A, na podstawie testamentu sporządzonego (...) 1960 r. w Państwowym Biurze Notarialnym w C, Rep. A. (...).

Po upływie 49 lat, tj. w 2022 r. zdecydowaliście się Państwo na zniesienie współwłasności i podział nieruchomości gruntowej „na pół”. Wartość nieruchomości wyceniono na (...) zł, zgodnie z § 4, (...) z (...) 2022 r., ww. czynności dokonano przed notariuszem X.

Opisana w zdarzeniu nieruchomość cały czas służyła zaspokajaniu potrzeb rolniczych. Z uwagi na ciężką sytuację finansową i ograniczenie działalności rolnej oraz z uwagi na wiek, zdecydował się Pan na sprzedaż swojej części nieruchomości (...) 2023 r. na rzecz B. B i C. B - (...) za kwotę (...) zł.

Formalnie władztwo nad rzeczą trwało nieprzerwanie od 1973 r. „Z uwagi na chęć uregulowania technicznego z siostrą zdecydował się Pan na zniesienie współwłasności”.

Nie nabył Pan formalnie nowej nieruchomości. Dokonany został tylko fizyczny podział nieruchomości, której był Pan współwłaścicielem od ponad 50 lat.

Podaje Pan, że dodatkowo samodzielnie poniósł opłaty notarialne:

a)(...) zł tytułem wynagrodzenia za czynności notarialne,

b)podatek VAT w kwocie (...) zł,

c)opłatę sądową w kwocie (...) zł oraz (...) zł za założenie księgi wieczystej,

d)opłata za złożenie wniosku wieczystoksięgowego wraz z podatkiem VAT w kwocie (...) zł,

łącznie (...) zł.

Powyższe kwoty od punktu a) do d) w całości zostały poniesione przez Pana, ponieważ siostra Pana nie partycypowała w tych kosztach.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia (ostatecznie sformułowane w piśmie z 27 czerwca 2023 r. (wpływ).

1)Na pytanie: Czy po śmierci A. A był przeprowadzony dział spadku?

Odpowiedział Pan:

„Nie pamiętam, kiedy dokładnie był przeprowadzany dział spadku. Jednakże, co jest istotne dla sprawy z uwagi na fakt, że w świetle ustawy z dnia 26 października 1971 roku o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych stałem się współwłaścicielem (...) 1973 roku z mocy prawa zgodnie z art. 1 tejże ustawy: „Nieruchomości wchodzące w skład gospodarstw rolnych, zwane dalej nieruchomościami i znajdujące się w dniu wejścia w życie ustawy w samoistnym posiadaniu rolników stają się z mocy samego prawa własnością tych rolników, jeżeli oni sami lub ich poprzednicy objęli te nieruchomości w posiadanie na podstawie zawartej bez prawem przewidzianej formy umowy sprzedaży, zamiany, darowizny, umowy o dożywocie lub innej umowy o przeniesienie własności, o zniesienie współwłasności albo umowy o dział spadku".

Na akcie własności z dnia (...) 1973 roku podstawą nabycia tej nieruchomości była ustawa wyżej wymieniona. Na samym akcie notarialnym nie ma wzmianki, że zmiana właściciela nastąpiła po dokonaniu działu spadku, który miało miejsce początkiem 1973 roku lub pod koniec 1972 według mojej pamięci. Nie wiem jednak w jakiej formie, gdyż z aktu własności to nie wynika”.

2)Na pytanie: Jeżeli był przeprowadzony dział spadku po A.A, to prosimy, żeby Pan wskazał:

a)Kiedy i w jakiej formie został przeprowadzony? Prosimy, żeby szczegółowo Pan wymienił rzeczy (nieruchomości, ruchomości i prawa majątkowe) będące przedmiotem działu spadku po A.A?

Odpowiedział Pan: „Miało to miejsce w 1972 bądź na początku 1973 z uwagi na fakt, że akt własności ziemi nieruchomości rolnej datowany jest na (...) 1973. Nie jestem w stanie wskazać dokładnej daty z uwagi na upływ czasu prawie 50 lat. Miało to miejsce początkiem 1973 roku lub końcem 1972 roku, gdyż w innym przypadku nie nastąpiłoby przeniesienie własności na podstawie ustawy wyżej wymienionej. Zgodnie z aktem własności ziemi nastąpiło to na podstawie art. 1,5 i 12 ustawy z dnia (...) 1971 roku o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych.

Z informacji z dokumentów w postaci aktu własności ziemi i odległej pamięci w dział spadku wchodziły wyłącznie nieruchomości gruntowe w postaci działek o numerach: działka rolna i łąka nr 2, działka rolna nr 1, nieruchomość zabudowana budynkami 3”.

b)Pomiędzy kim (jakimi podmiotami) miał miejsce dział spadku oraz jakie składniki majątkowe (ruchomości, nieruchomości, prawa majątkowe) lub udziały w nich nabyli poszczególni spadkobiercy w wyniku działu spadku, w tym Pan?

Odpowiedział Pan: „Obdarowanymi z działu spadku byli:

1.Ja osobiście wraz z moją siostrą C.C z domu (...) - nieruchomość gruntowa rolna o numerze 1, która właśnie została rozdzielona 2 lata temu na odrębne dwie nieruchomości po połowie (meritum sprawy)

2.B.A - nieruchomość gruntowa rolna i łąki nr 2 oraz nieruchomość zabudowana budynkami o numerze 3.

c)Czy dział spadku był ekwiwalentny w naturze, czy też towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty?

Odpowiedział Pan: „Dział spadku uznaliśmy wtedy za ekwiwalentny i nie towarzyszyły jemu żadne spłaty, czy dopłaty”.

d)Czy wartość nabytego przez Pana udziału w nieruchomości i ewentualnie innych składników otrzymanych przez Pana w wyniku działu spadku mieści się w wartości udziałów w masie spadkowej nabytych przez Pana w drodze spadku, tzn. czy w wyniku działu spadku otrzymał Pan majątek o większej wartości niż w pierwotnym nabyciu w drodze spadku?

Odpowiedział Pan: „Wartość udziału w nieruchomości w wyniku działu spadku mieści się w wartości udziałów w masie spadkowej. W wyniku działu spadku otrzymałem to samo jak przy pierwotnym nabyciu w drodze spadku. Była to wyłącznie nieruchomość gruntowa 1 w formie współwłasności z siostrą C.C. Nic więcej nie otrzymałem”.

e)Czy wartość nieruchomości, która/które przypadły Panu w wyniku dokonania działu spadku mieściła się w wartości, jaka przysługiwała Panu w nieruchomości, będącej przedmiotem działu spadku, przed dokonaniem tej czynności, czy też przekroczyła tę wartość (czy wystąpiło u Pana przysporzenie majątkowe w wyniku dokonania działu spadku?

Odpowiedział Pan: „Wartość nieruchomości, która przypadła mi w wyniku dokonania działu spadku mieściła się w wartości. W wyniku działu spadku nie miałem dodatkowego przysporzenia, bo otrzymałem wyłącznie nieruchomość w formie współwłasności jak wyżej.

Dookreślając jeszcze stan faktyczny podtrzymuje to co napisałem w ostatnim piśmie tj. że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości gruntowej położonej w A w 2022 roku wartość rynkowa udziału w nieruchomości nie była wyższa niż wartość rynkowa udziałów tej nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Cena rynkowa była taka sama, to ja sprzedałem te nieruchomość za nieznacznie wyższą kwotę. Cena rynkowa nie jest zaś tożsama z ceną transakcyjną”.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 27 czerwca 2024 r.)

1)Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy powstanie obowiązek podatkowego rozliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej (rozpoznanie skutków podatkowych tej transakcji)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 27 czerwca 2024 r.)

Ad. 1)

Pana zdaniem, nie podlega Pan opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie musi ponosić Pan żadnych opłat podatkowych, gdyż wartość rynkowa nie uległa zmianie w ciągu tak krótkiego okresu. A wartość transakcyjna, chociaż była nieznacznie większa od rynkowej nie ma tu znaczenia. Według Pana, co prawda nieruchomość gruntowa po dokonaniu czynności zniesienia współwłasności została sprzedana w ciągu 5 lat i za cenę transakcyjną nieznacznie wyższą od rynkowej według wyceny jego pierwotnego udziału, ale według Pana nie ma to wpływu na powstanie obowiązku podatkowego.

Ad.2)

W Pana ocenie nie powstanie obowiązek rozliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej zgodnie z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż podlega on zwolnieniu zgodnie z art. 30e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisówOrdynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cytowanej ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec tego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Stosownie do art. 10 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast stosownie do treści art. 10 ust. 7 cytowanej ustawy:

Nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Ustalenie daty nabycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości i ww. praw majątkowych ma istotne znaczenie dla określenia skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”. W orzecznictwie sądów administracyjnych od lat konsekwentnie prezentowane jest stanowisko, zgodnie z którym pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 625/13 oraz z 29 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3281/15).

Wobec tego, pojęcie „nabycie w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Z kolei, art. 924 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 925 powołanej ustawy Kodeks cywilny:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Zgodnie z art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Art. 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Natomiast z art. 195 tego Kodeksu wynika, że:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W świetle art. 196 § 1 i § 2:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Zatem, z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału.

Na mocy art. 206 omawianej ustawy:

Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Na mocy art. 210 § 1 ww. Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Art. 212 § 1 i § 3 Kodeksu cywilnego stanowią, że:

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom

W rezultacie, w wyniku działu spadku dochodzi między spadkobiercami, do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość/udział w nieruchomości, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którą nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

·podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

·wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz podział został dokonany bez spłat i dopłat.

Jako tło faktyczne sprawy podał Pan:

·Nabył Pan wspólnie z siostrą nieruchomość gruntową w spadku po zmarłym dziadku w 1973 r. (na podstawie testamentu sporządzonego w 1960 r.);

·W wyniku zniesienia współwłasności tej nieruchomości w 2022 r., nabyty przez Pana udział w tej nieruchomości nie przekroczył wartość udziału, jaki pierwotnie Panu w niej przysługiwał;

·Dział spadku miał miejsce pod koniec 1972 r. lub na początku 1973 r.;

·Dział spadku był ekwiwalentny i nie towarzyszyły mu żadne spłaty i dopłaty;

·Wartość nabytego przez Pana udziału w nieruchomości, w wyniku działu spadku, mieści się w wartości udziałów w masie spadkowej nabytych przez Pana w drodze spadku. W wyniku działu spadku otrzymał Pan to samo co przy pierwotnym nabyciu w drodze spadku.

·Wartość nieruchomości, która przypadła Panu w wyniku działu spadku mieściła się w wartości, jaka przysługiwała Panu w nieruchomości, będącej przedmiotem działu spadku, przed dokonaniem tej czynności. W wyniku działu spadku nie miał Pan dodatkowego przysporzenia;

Z treści cytowanego uprzednio art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku, wliczany jest nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego jej zbycia przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu (nie podlega opodatkowaniu).

Natomiast z treści cytowanego art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość/udział w nieruchomości, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał. Jeżeli wartość nieruchomości/udziału w nieruchomości po dokonanym dziale spadku nie przekracza wartości udziału jaki pierwotnie przysługiwał podatnikowi, to nie można mówić o nowym nabyciu.

Zatem sprzedaż przez Pana w 2023 r., nieruchomości gruntowej położonej w A, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż jej nastąpiła bowiem po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości gruntowej. Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę nabycia przez Pana nieruchomości gruntowej położonej w A przyjąć należy datę nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę, tj. Pana dziadka – A.A. Zatem, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy niewątpliwie upłynął, co oznacza że nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Przedstawione przez Pana stanowisko, że:

(...) nie podlega Pan opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (...);

(...) nie powstanie obowiązek rozliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej zgodnie z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...).

uznałem zatem za prawidłowe.

Podkreślam jednak, że podany przez Pana we własnym stanowisku, art. 30e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przepisem szczególnym, który nie ma zastosowania w Pana sprawie. Nie ma to jednak wpływu na rozstrzygnięcie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu tej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Z uwagi na treść zadanych pytań (wyznaczających zakres Pana żądania) zastrzegam, że rozstrzygnięcie to dotyczy wyłącznie kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zbycia nieruchomości gruntowej. Nie dotyczy oceny przedstawionego przez Pana stanowiska w części wykraczającej poza zakres tych pytań. W konsekwencji nie rozstrzyga o możliwości opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej „żadnymi opłatami podatkowymi” oprócz opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani nie odnosi się do „wartości transakcyjnej” nieruchomości.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00