Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Ol 142/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy sędzia WSA Katarzyna Górska Protokolant starszy referent Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 16 lutego 2024 r., nr SKO.53.739.2023 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 16 lutego 2024 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie (dalej jako Kolegium, organ odwoławczy) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta O. (dalej jako Prezydent, organ I instancji) z 28 kwietnia 2023 r. w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 r, odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 r. oraz określenia wysokości zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości za 2017 r. O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej jako strona, Spółka, skarżąca).

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Spółka wystąpiła 22 listopada 2019 r. do Prezydenta o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości m.in. za 2017 r. w kwocie 183.125,00 zł. Strona wyjaśniła, że nadpłata powstała w wyniku:

1. błędnego wykazania do opodatkowania jako budowle obiektów, które nie są budowlami ani urządzeniami budowlanymi, lecz stanowią obiekty małej architektury -tablice informacyjno-kierunkowe, fontanna i plac zabaw;

2. zawyżenie podstawy opodatkowania budowli poprzez wykazanie do opodatkowania pozycji z ewidencji ŚT, które nie odpowiadały faktycznie istniejącym budowlom i ich wartościom;

3. błędne określenie podstawy opodatkowania budynków poprzez wykazywanie powierzchni użytkowej budynków z uwzględnieniem powierzchni ciągów komunikacyjnych, mimo że dokonanie pomiaru ich powierzchni użytkowej jest niemożliwe w myśl przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, co oznacza, że ich powierzchnia nie jest powierzchnią użytkową.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00