Wyrok NSA z dnia 10 maja 2024 r., sygn. I GSK 797/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Domańska po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 571/19 w sprawie ze skargi Ministra Inwestycji i Rozwoju na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 lipca 2019 r. nr 0401-IEW.711.12.2019 w przedmiocie umorzenia kosztów egzekucyjnych 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające jego wydanie postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Aleksandrowie Kujawskim z dnia 4 czerwca 2019 r. nr 0402-SEE.711.339.2019; 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy na rzecz Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej kwotę 1690 (jeden tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 27 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 571/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Ministra Inwestycji i Rozwoju (obecnie Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej, dalej powoływany także jako Minister, skarżący, wierzyciel) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy (dalej powoływany jako DIAS, organ) z 25 lipca 2019 r. w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych.

Z akt sprawy wynika, że Minister wniósł o umorzenie kosztów egzekucyjnych w kwocie pond 440 000 zł z uwagi na ważny interes publiczny, opierając swój wniosek o treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 28 czerwca 2016 r. sygn. akt SK 31/14, z którego wynika, że w niniejszej sprawie koszty obciążające wierzyciela zostały określone niezgodnie z Konstytucją, w szczególności naruszają konstytucją zasadę nadmiernej ingerencji. Wnioskodawca zaznaczył, że organ egzekucyjny dokonał jedynie formalnych, nieskomplikowanych czynności egzekucyjnych w postaci zajęcia rachunku bankowego dłużnika przez dwa dni (1 i 2 sierpnia 2018 r.) i nie wymagało to dodatkowych nakładów pracy organu egzekucyjnego, tym samym niezasadnym jest ponoszone przez wierzyciela aż tak wysokich kosztów egzekucyjnych.