Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Kr 391/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Człowiekowska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu [...] Sp. z o.o. z siedzibą w K. od decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia 6 lutego 2024 r. znak: WI-I.7840.2.81.2023.MA w przedmiocie umorzenia postępowania wznowionego w sprawie zakończonej decyzją zatwierdzającą projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno-budowlany oraz udzielającą pozwolenia na budowę oddala sprzeciw
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 21 marca 2023 r. znak: AU-01-1.6740.1.45.2023.ASZ Prezydent Miasta Krakowa zatwierdził projekt zagospodarowania terenu oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielił inwestorowi [...]. z o.o. pozwolenia na budowę dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Budowa dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących wraz z miejscami postojowymi oraz wewnętrznymi instalacjami elektrycznymi, wodno-kanalizacyjnymi, gazowymi, centralnego ogrzewania oraz zewnętrznymi odcinkami wewnętrznych instalacji tj. od skrzynki/złącza pomiarowego do budynku: instalacji elektrycznej, gazowej, wodno-kanalizacyjnej na działkach nr [...], [...], [...] obr. [...]
Decyzja powyższa stała się ostateczna z dniem 24 marca 2023 r.
Wnioskiem z dnia 29 maja 2023 r. G. S., będąca właścicielką działki nr [...] obr. [...] oraz współwłaścicielką działek nr [...] i [...] obr. [...] zwróciła się o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją. Jako podstawę wznowienia wskazała przepis art. 145 §1 pkt 4 i 5 k.p.a. Podała, że ww. działki położone są w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości składającej się z działek nr [...], [...], [...] obr. [...] i znajdują się w obszarze oddziaływania mającej powstać na dz. nr [...], [...] i [...] inwestycji. Uzasadniając przesłankę z art. 145 §1 pkt 5 k.p.a. G. S. wskazała, że osoba sporządzająca projekt w ogóle nie dokonała analizy zacieniania i przesłaniania działki nr [...], co stanowi rażące uchybienie i wymaga uzupełnienia postępowania dowodowego. Nie powinien więc wzbudzać wątpliwości fakt, że już po wydaniu decyzji wyszły na jaw nowe istotne dla sprawy okoliczności faktyczne istniejące w dniu wydania decyzji, lecz nieznane organowi, co uzasadnia zastosowanie art. 145 §1 pkt 5 k.p.a. Jednocześnie G. S. oświadczyła, że o decyzji dowiedziała się w dniu 28 kwietnia 2023 r.