Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.147.2024.2.ASZ

Zwolnienie od podatku świadczonych usług polegających na przeprowadzeniu konsultacji psychodietetycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1  jest prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) dla osób chorych oraz dla osób, które nie mają jeszcze zdiagnozowanej choroby ale mają problemy zdrowotne oraz nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) wykonywanych w celu profilaktyki zachorowań czy edukacji dla osób bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych i klinicznych, które po prostu będą chciały schudnąć.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestiizwolnienia od podatku świadczonych usług polegających na przeprowadzeniu konsultacji psychodietetycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (wpływ 29 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Ma Pani wykształcenie wyższe, ukończyła Pani studia (...) na Uniwersytecie Medycznym na kierunku dietetyka, ze specjalnością dietetyka kliniczna oraz studia (...) na xxx na kierunku dietetyka, ze specjalnością Psychodietetyka. Stale dokształca się Pani też na kursach, szkoleniach, warsztatach i konferencjach specjalistycznych.

Obecnie planuje Pani rozpoczęcie tzw. działalności nierejestrowej, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, w zakresie udzielania konsultacji psychodietetycznych. Przedmiotem niniejszego wniosku jest kwestia zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 oraz art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej także: ustawa o VAT) w zakresie prowadzenia przez Panią indywidualnych konsultacji psychodietetycznych online oraz stacjonarnie. Na ten moment planuje Pani świadczyć swoje usługi tylko w formie online (za pośrednictwem Internetu), ale nie wyklucza Pani w przyszłości także konsultacji stacjonarnych. Będą to konsultacje psychodietetyczne.

Według X psychodietetyka to dział dietetyki zajmujący się stosowaniem różnego rodzaju technik psychologii u osób z zaburzeniami odżywiania. Najczęstszymi pacjentami będą osoby borykające się z nadwagą lub otyłością, które mają zaburzoną relację z jedzeniem i pomimo wielu prób odchudzania, nie potrafią schudnąć, ponieważ ich problem ma podłoże psychologiczne. Część z nich cierpi na takie przypadłości jak: kompulsywne objadanie, restrykcje żywieniowe czy zaburzenia odżywiania. Niektóre z tych osób mogą korzystać już z pomocy psychologa lub psychiatry, inne nie. Jeśli dana osoba będzie potrzebować porady i zaleceń z zakresu dietetyki (nie psychodietetyki) to także będzie Pani udzielać takich zaleceń.

Potencjalnych pacjentów można podzielić na dwa rodzaje:

1. osoby chore - ze stwierdzoną otyłością, nadciśnieniem, depresją, zaburzeniami odżywiania, także leczące się już u psychiatry lub psychologa. W ich przypadku będzie się Pani skupiać na wyleczeniu danej choroby sposobami związanymi z psychoditetyką;

2. osoby, które nie przychodzą ze zdiagnozowaną chorobą - mają zaburzoną relację z jedzeniem, problem z odczuwaniem głodu i sytości, napadowe objadanie się, nie radzą sobie z emocjonalnym jedzeniem, być może odchudzały się już na podstawie zaleceń lub rozpisanej diety, jednak bez osiągnięcia oczekiwanych rezultatów i m.in. z tych powodów mogą przyjść po pomoc psychodietetyczną w celu znalezienia głębszej przyczyny niepowodzeń w odchudzaniu z podłoża psychiki i przekonań. Sporadycznie może zdarzyć się także klient, który, po prostu będzie chciał schudnąć bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych ani klinicznych. W takim przypadku będzie Pani pracować nad prewencją wystąpienia chorób i profilaktyką zdrowia pacjenta.

Współpraca indywidualna będzie rozpoczynać się przeprowadzeniem indywidualnego wywiadu medyczno-żywieniowego, który polega na uzyskaniu od pacjenta wszelkich niezbędnych informacji o jego stanie zdrowia oraz przebytych i aktualnych chorobach. Wywiad będzie przeprowadzany za pomocą ankiety (pytania psychodietetyczne i pytania o stan zdrowia, choroby, leczenie, leki), którą najczęściej pacjent będzie otrzymywać do wypełnienia już przed pierwszym spotkaniem, ewentualnie w wyjątkowych przypadkach na pierwszym spotkaniu. W przypadku braku dostępnych badań krwi, będzie Pani sugerować pacjentowi wykonanie podstawowych badań, w tym m.in. morfologia, witamina D, glukoza, lipidogram, żelazo, ferrytyna, witamina B12. Nie wystawia Pani jednak skierowań - w tym celu będzie Pani odsyłać pacjenta do swojego lekarza.

Na konsultacjach psychodietetycznych będzie Pani pomagać uporać się z chorobami i problemami zdrowotnymi (w tym psychicznymi) przede wszystkim osobom, które:

1. jedzą pod wpływem napięcia, stresu, a także innych emocji,

2. odchudzały się już wielokrotnie, ale nadal nie mają oczekiwanych efektów,

3. czują, że cały czas są na diecie, a ich masa ciała nie spada, a czasem nawet rośnie,

4. czują, że ich życie krąży wokół diety, a myślenie o jedzeniu pochłania całe dnie,

5. mają wiedzę na temat zasad zdrowego odżywiania, ale mimo to mają problem z zastosowaniem jej w praktyce,

6. kompulsywnie objadają się,

7. czują, że są uzależnione od słodyczy,

8. Są dla siebie krytyczne i mają niskie poczucie własnej wartości,

9. czują się zagubione w gąszczu informacji w internecie i nie wiedzą jaką dietę stosować,

10. stawiają sobie zbyt wysokie wymagania, niedostosowane do obecnej sytuacji,

11. oceniają swoje odżywianie „zero-jedynkowo”,

12. mają problem z odczuwaniem sygnałów głodu i sytości płynących z ciała,

13. nie potrafią radzić sobie z emocjami inaczej niż poprzez jedzenie.

W piśmie będącym odpowiedzią na wezwanie Organu, odpowiedziała Pani na pytania Organu w następujący sposób:

Na pytanie: „Czy jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedziała Pani: „Nie.”

Na pytanie: „Czy jest Pani podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 991 ze zm.)? Czy jest Pani wpisana do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą? Jeśli tak, proszę podać numer w rejestrze, pod którym jest Pani zarejestrowana.”

Odpowiedziała Pani: „Nie.”

Na pytanie: „Czy świadczy Pani usługi będące przedmiotem wniosku w ramach wykonywania zawodu medycznego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej?”

Odpowiedziała Pani: „Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Na razie nie świadczę jeszcze usług. Mam wykształcenie wyższe, ukończyłam studia I stopnia na Uniwersytecie Medycznym na kierunku dietetyka, ze specjalnością dietetyka kliniczna oraz studia (...) na X na kierunku dietetyka, ze specjalnością Psychodietetyka. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej osobą wykonującą zawód medyczny jest osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Zawód dietetyka nie został dotychczas objęty unormowaniami odrębnych aktów prawnych. Został on jednak wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie kwalifikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537 z późn. zm.), dietetycy zostali wymienieni w grupie 22 specjalistów do spraw zdrowia, obejmującej również lekarzy, dentystów, pielęgniarki i inne. Wymagane kwalifikacje dla dietetyka wymieniono w poz. 55 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2011 r. Nr 151, poz. 896). Wymagane kwalifikacje do wykonywania zawodu dietetyka to m.in. uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub licencjata na kierunku dietetyka.”

Na pytanie: „Na czym dokładnie polegają usługi konsultacji indywidualnych (konsultacje psychodietetyczne online) świadczone dla osób zmagających się z problemami zdrowotnymi, w szczególności należy wskazać:

a) jaki jest dokładnie zakres tych usług, jakie czynności są przez Panią wykonywane, jaki jest charakter tych czynności – należy wymienić te czynności i krótko je opisać,

b) jaki jest główny cel świadczonych usług konsultacji psychodietetycznych, czy celem tych usług jest poprawa zdrowia osób zmagających się z problemami zdrowotnymi, jaki wpływ na poprawę zdrowia klienta mają świadczone przez Panią usługi,

c) czy usługi konsultacji psychodietetyczne obejmują wydawanie zaleceń żywieniowych na rzecz klientów w kontekście leczenia medycznego w następstwie choroby, którą u nich zdiagnozowano?”

Odpowiedziała Pani:

a) „Nie wykonuję jeszcze tych usług. Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Na te i inne pytania, odpowiedź została zawarta w samym wniosku i wynika z jego treści.

W trakcie konsultacji będę pracować z pacjentem nad aspektami odżywiania powiązanymi z jego psychiką (relacją z jedzeniem). Pacjent będzie miał przeprowadzany wywiad, dzięki czemu dowiadujemy się jakie trudności, dolegliwości, zaburzenia czy choroby go dotyczą. Konsultacje, oparte na moim wykształceniu, wiedzy i doświadczeniu, będą polegały głównie na rozmowie, znajdywaniu przyczyn niepowodzeń pacjenta w poprzednich próbach, proponowanie rozwiązań i wydobywaniu z pacjenta jego motywacji do zmiany. W trackie konsultacji będę wykorzystywać techniki pracy, takie jak dialog motywujący.

b) Nie wykonuję jeszcze tych usług. Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Na te i inne pytania, odpowiedź została zawarta w samym wniosku i wynika z jego treści.

Celem jest poprawa zdrowia osób zmagających się z problemami zdrowotnymi oraz profilaktyka zachorowań czy nawrotów. Usługi, które będą przeze mnie przeprowadzane, będą miały wpływ na możliwość poprawy stanu zdrowia pacjenta. Dzięki konsultacjom psychodietetycznym pacjent uczy się rozróżniać głód fizjologiczny i emocjonalny, radzić sobie z emocjami w inny sposób niż poprzez jedzenie, dowiaduje się co i w jaki sposób może poprawić w swoim odżywianiu.

c) W wielu przypadkach tak. Może się zdarzyć, że jeśli przypadek pacjenta jest zbyt skomplikowany lub wymaga dużej inwestycji czasowej w pracę nad dietą/ zaleceniami, psychodietetyk może skierować pacjenta do innego specjalisty np. dietetyka klinicznego specjalizującego się dokładnie w danej jednostce chorobowej.”

Na pytanie: „Czy celem świadczonych przez Panią usług konsultacji psychodietetycznych będzie w każdym przypadku zapobieganie chorobom lub ich diagnozowanie i leczenie lub przywracanie zdrowia? Proszę uzasadnić odpowiedź.”

Odpowiedziała Pani: „Tak, pacjenci, których chcę przyjmować będą prowadzeni psychodietetycznie w celu zapobiegania chorobom, które mogą u nich wystąpić lub już u nich występują i działania będą miały na celu przywracanie zdrowia. Jeśli u danego pacjenta będzie wskazana diagnostyka, to również będę kierować ich do odpowiedniego specjalisty w celu wykonania wskazanych badań, np. do lekarza rodzinnego w celu uzyskania skierowań na badania.”

Na pytanie: „Czy w ramach usług, o których mowa we wniosku będzie Pani dokonywała w każdym przypadku weryfikacji stanu zdrowia konkretnego pacjenta (przeprowadzała wywiad medyczny, wymagała od pacjenta przedstawienia aktualnych wyników badań)?”

Odpowiedziała Pani: „W każdym przypadku będę dokonywała weryfikacji stanu zdrowia poprzez ankietę i wywiad. Nie w każdym przypadku natomiast aktualne wyniki badań są niezbędne. Będę o nie prosić, jeśli będą potrzebne w ramach przeprowadzanego procesu psychodietetycznego, oprócz tego będę zachęcać do wykonywania regularnych badań i edukować o ich ważności w kwestii profilaktyki i wykrywania ewentualnych chorób czy dolegliwości.”

Na pytanie: „Czy w ramach świadczonych przez Panią konsultacji psychodietetycznych będzie udzielała Pani również porad dietetycznych dla osób zdrowych w celu profilaktyki zachorowań? Jeśli tak, to proszę wskazać na czym dokładnie będą polegały usługi konsultacji dietetycznych świadczone dla osób zdrowych, w szczególności proszę wskazać:

a) jaki jest dokładnie zakres tych usług, jakie czynności będą przez Panią wykonywane, jaki będzie charakter tych czynności – należy wymienić te czynności i krótko je opisać,

b) jaki będzie główny cel świadczonych usług konsultacji indywidualnych, czy celem tych usług będzie profilaktyka zachorowań,

c) czy usługi konsultacji psychodietycznych będą świadczone dla osób chcących wyrobić pewne nawyki żywieniowe (nauczyć się zdrowego sposobu odżywiania), poprawić lub zachować zdrowie, uzyskać wiedzę na temat zdrowej i zbilansowanej diety, zadbać o sylwetkę, utrwalić prawidłowe wzorce zdrowego stylu życia, uprawiać sport?”

Odpowiedziała Pani:

a) „Według Słownika Języka Polskiego PWN „zdrowy” oznacza „niecierpiący na żadną chorobę”. Natomiast słowo „choroba” oznacza „nieprawidłowe funkcjonowanie organizmu lub jego części”. Zatem według słownika wystarczy, aby przynajmniej jedna część organizmu człowieka działała nieprawidłowo, żeby wykluczyć tę osobę z grona osób zdrowych. Nawet niewielkie nieprawidłowości, takie jak drobne alergie, sporadyczne bóle głowy czy minimalne odchylenia od normy w wynikach badań, są powszechne i mogą świadczyć o tym, że dana osoba nie jest zdrowa. Ponadto, należy zauważyć, że zdrowie nie ogranicza się do aspektu fizycznego, obejmując również sferę psychiczną i emocjonalną, na co również może mieć wpływ dieta. Przyjmując, że osoba mająca zaburzoną relację z jedzeniem czy trudności w odchudzaniu o podłożu psychodietetycznym jest osobą chorą, to nie będę udzielać porad dietetycznych dla osób zdrowych. Nie planuję rozpisywać diet ukierunkowanych jedynie na schudnięcie czy poprawę wyglądu, każdy pacjent będzie prowadzony w kierunku poprawy czy profilaktyki zdrowia. Zakres usług to zalecenia żywieniowe, zasady komponowania posiłków, obliczanie zapotrzebowania energetycznego, charakter tych czynności będzie miał na celu ochronę, profilaktykę czy przywrócenie zdrowia pacjenta.

b) Głównym celem będzie przywracanie zdrowia, profilaktyka zachorowań, edukacja i ochrona zdrowia pacjenta.

c) Będę świadczyć usługi konsultacji przede wszystkim dla osób chcących uporać się problemami zdrowotnymi lub zadbać o profilaktykę zachorowań. We wniosku wymieniłam grupę problemów, z którymi najczęściej będą próbowali uporać się moi pacjenci. Nie będę świadczyć usług dla osób, które korzystają z konsultacji aby uzyskać jedynie teoretyczną wiedzę, niezwiązaną z ich sytuacją zdrowotną. Na ten moment nie planuję udzielać szkoleń z tego zakresu, a przynajmniej nie jest to tematem wniosku, ale nie wykluczam udzielać ich w przyszłości jako odrębne usługi. Nie będą to też osoby, które potrzebują wiedzy jedynie po to, aby zadbać o sylwetkę czy uprawiać sport. Moje usługi będą kierowane do osób, które chcą naprawić lub poprawić swoje zdrowie poprzez dietę i nastawienie do jedzenia. Oczywiście, takie osoby (zarówno te ze stwierdzoną chorobą, jak i te które jeszcze nie zostały zdiagnozowane) również przy okazji pracy nad swoim zdrowiem będą je poprawiać, uzyskiwać wiedzę i dbać o sylwetkę - ale to częste „skutki uboczne” prawidłowej pracy nad dietą pod kątem zdrowotnym.”

Na pytanie: „Czy będzie tworzyła Pani uniwersalne, niespersonalizowane gotowe jadłospisy lub poradniki dietetyczne, mające charakter informacji ogólnej o charakterze edukacyjnym, które nie wiążą się z oceną konkretnego, indywidualnego przypadku danego pacjenta i czy będą mogą z niego korzystać także osoby zdrowe?”

Odpowiedziała Pani: „Na ten moment nie planuję. Niemniej, nawet jeżeli będę, to nie jest to przedmiotem niniejszego wniosku.”

Na pytanie: „Czy prowadziła Pani wcześniej działalność gospodarczą i utraciła Pani prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku VAT lub zrezygnowała Pani z tego zwolnienia? Jeżeli tak, to proszę wskazać dokładną datę kiedy miało to miejsce.”

Odpowiedziała Pani: „Nie.”

Na pytanie: „Czy przewidywana przez Panią wartość sprzedaży w związku z prowadzoną działalnością w roku 2024 nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł?”

Odpowiedziała Pani: „Nie przekroczy.”

Na pytanie: „Czy w ramach prowadzonej przez Panią działalności będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)? Jeśli tak, należy wskazać jakie to czynności.”

Odpowiedziała Pani: „Nie jestem pewna, czy moje usługi, szeroko i dokładnie opisane w stanie przyszłym we wniosku oraz w odpowiedziach na powyższe pytania mogą zostać uznane przez Krajową Administrację Skarbową jako usługi w zakresie doradztwa. Z tego powodu wystąpiłam do KIS z pytaniem dot. możliwości korzystania w moim przypadku ze zwolnienia z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Nie przewiduję konieczności korzystania z tego zwolnienia, ponieważ głównym zwolnieniem będzie to z art. 43. Natomiast w kilku interpretacjach podatkowych natknęłam się na dokonywanie wykładni przez KIS niektórych usług (szczególnie na rzecz osób zdrowych) jako „coaching żywieniowy”. Mimo, że zakładam, że nie dotyczy to mojego przypadku, to na wypadek odmiennego zdania Krajowej Informacji Skarbowej chciałabym uzyskać informację, czy w takim przypadku pozostanie mi do dyspozycji zwolnienie z art. 113. W wielu interpretacjach podatkowych, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzał, że usługi coachingu nie są usługami doradztwa i wydawał pozytywne interpretacje dot. możliwości korzystania z tego zwolnienia, np. w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 26 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.469.2019.3.JO;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 30 sierpnia 2019 r. 0115-KDIT1-2.4012.319.2019-3.PS;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.98.2019.1.AZ;

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 25 sierpnia 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.524.2021.1.MPE.

Poza powyższą wątpliwością, z pewnością nie będę wykonywała pozostałych czynności o których mowa w omawianych przepisie.”

Pytania

1. Czy usługi, które zamierza Pani świadczyć, polegające na przeprowadzaniu konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2. Czy jeżeli Pani usługi lub ich część, zdaniem Krajowej Informacji Skarbowej nie będą mogły korzystać z ww. zwolnienia, to czy będą mogły korzystać ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o VAT, przy założeniu nieprzekraczania rocznych przychodów w wysokości 200 tys. zł?

Pani stanowisko w sprawie

1. Pani zdaniem, świadczone przez Panią usługi wymienione w pytaniu będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ będą usługami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a dzięki Pani wykształceniu, spełnia Pani definicję zawodu medycznego.

2. Nie przewiduje Pani konieczności odpowiadania na to pytanie ze względu na stanowisko w pytaniu pierwszym. Aczkolwiek gdyby KIS uznał inaczej, to w zakresie pytania 2 Pani stanowisko również jest twierdzące (tzn. będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia z art. 113 ustawy o VAT). Uzasadnienie Istnieje szereg argumentów pozwalających stwierdzić, że opisane we wniosku usługi korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT zwolnieniu z opodatkowania podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

W świetle przywołanej wyżej regulacji należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

 1. przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz

 2. przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Dietetyka jest nauką zajmującą się prawidłowym i racjonalnym żywieniem człowieka. Prawidłowe żywienie stanowi istotny element w profilaktyce zdrowotnej. Profilaktyka ta obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom poprzez wczesne wykrywanie i leczenie, jak również działania niezbędne dla zachowania, przywrócenia i poprawy zdrowia. Odpowiednie odżywianie sprzyja również szybszej poprawie zdrowia osób chorych. Udzielane porady dietetyczne zmierzają do zahamowania postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobiegania powstawaniu niekorzystnych wzorców zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższenia ryzyka wystąpienia choroby. Prawidłowo dobrana dieta, zbilansowana pod względem zarówno makroskładników, jak i witamin i składników mineralnych, jest w stanie zmniejszyć znacząco dolegliwości, uzupełnić niedobory związane ze stanem chorobowym, a także unormować wyniki badań biochemicznych oraz działa profilaktycznie, chroniąc pacjenta przed potencjalnymi chorobami. Niezmiernie ważne jest również zdobywanie oraz przestrzeganie zdrowych nawyków żywieniowych przez osoby uprawiające sport, czyli osoby narażone na większe utraty energetyczne spowodowane wzmożonym wysiłkiem, a co za tym idzie większym zapotrzebowaniem na niezbędne do ochrony i rozwoju ciała makro- oraz mikroskładniki. Odpowiednie przygotowanie do konsultacji z pacjentem, tj. poprzez uzyskanie niezbędnych informacji o stanie zdrowia oraz celu poprawy diety pacjenta za pomocą przeprowadzonego wywiadu medycznego pozwala na uzyskaniu indywidualnego podejścia do każdego pacjenta i udzielenia kompleksowej opieki medycznej w zakresie dietetyki i nawyków żywieniowych.

Pani wykształcenie ma również kluczowe znaczenie w uzyskaniu charakteru medycznego świadczonej przez Panią usługi. W związku z powyższymi argumentami, świadczone przez Panią usługi dietetyczne stanowią istotny element w profilaktyce zdrowotnej obejmującej działania mające na celu zapobieganie chorobom poprzez wczesne ich wykrycie i leczenie, jak również w zachowaniu, przywróceniu i poprawy zdrowia co stanowi spełnienie pierwszego z warunków zwolnienia z VAT. Dla oceny zwolnienia z podatku VAT nie ma znaczenia, czy konsultacje dietetyczne odbywają się stacjonarnie podczas wizyty pacjenta, czy online za pośrednictwem Internetu, ponieważ jedne i drugie służą temu samemu celowi, a mianowicie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia pacjenta.

Kwestie związane z działalnością leczniczą w Polsce reguluje ustawa o działalności leczniczej. Art. 3 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej stanowi, iż działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Zgodnie art. 3 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej działalność lecznicza może również polegać na: 1. promocji zdrowia lub 2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o działalności leczniczej czynności, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, mogą być wykonywane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. W związku z powyższym przepis definiujący świadczenie usług medycznych wprost przewiduje świadczenie usług medycznych za pomocą systemów teleinformatycznych lub systemów łączności (a więc online za pośrednictwem Internetu). W świetle obowiązującej ustawy VAT najważniejszy jest cel usługi, a zgodnie z opisem usługi, które zamierzam świadczyć, będą one służyły profilaktyce, ratowaniu, zachowaniu i poprawie zdrowia. Zatem przesłanka o charakterze przedmiotowym jest spełniona. Druga przesłanka ma charakter podmiotowy, odnoszący się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy osobą wykonującą zawód medyczny jest osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Zawód dietetyka nie został dotychczas objęty unormowaniami odrębnych aktów prawnych. Został on jednak wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie kwalifikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537 z późn. zm.), dietetycy zostali wymienieni w grupie 22 specjalistów do spraw zdrowia, obejmującej również lekarzy, dentystów, pielęgniarki i inne. Wymagane kwalifikacje dla dietetyka wymieniono w poz. 55 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2011 r. Nr 151, poz. 896). Wymagane kwalifikacje do wykonywania zawodu dietetyka to m.in. uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub licencjata na kierunku dietetyka. Powyższe przepisy określają więc m.in.: zasady wykonywania zawodu dietetyka, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania tego zawodu, zasady i formy wykonywania zawodu, wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe lub średnie wykształcenie w powyższym zakresie, jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny. Ukończone przez Panią studia I stopnia na Uniwersytecie Medycznym na kierunku dietetyka, ze specjalnością dietetyka kliniczna oraz studia (...) na X na kierunku dietetyka, ze specjalnością Psychodietetyka dają Pani odpowiednie podstawy do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz legitymowania się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny. Ze względu na fakt, że psychodietetyka to dział dietetyki zajmujący się stosowaniem różnego rodzaju technik psychologii u osób z zaburzeniami odżywiania, takie same zasady obowiązują Panią przy świadczeniu konsultacji psychodietetycznych, jako działu dietetyki.

Reasumując, uważa Pani, że prowadzenie przez Panią psychodietetycznych konsultacji będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko dot. konsultacji online zaprezentowane zostało w wyroku WSA w Warszawie z 13 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3103/15, w sprawie skargi na negatywną interpretację, w której sąd stwierdził: „(...) Dzięki wykorzystaniu współczesnych technologii telemedycyna pozwala przełamywać bariery geograficzne, pozwalając na bezpieczną wymianę specjalistycznych danych medycznych na odległość. (...) Brak zdefiniowania pojęcia telemedycyny nie oznacza, że nie jest ona usługą medyczną. W związku z tym stosuje się ogólne przepisy dotyczące udzielania świadczeń zdrowotnych, w tym w szczególności ustawę o działalności leczniczej. (...) Spółka powinna mieć prawo do zastosowania stawki zwolnionej z podatku VAT przy świadczeniu usług poprzez łącza internetowe na rzecz indywidualnego pacjenta, służące profilaktyce, ratowaniu, zachowaniu i poprawie zdrowia (...)”.

Powyższe stanowiska mają potwierdzenie w już wydanych indywidualnych interpretacjach, np. w:

 1. 0112-KDIL3.4012.240.2023.1.NW z dnia 26.05.2023, gdzie czytamy: „Zatem, oceniając całościowo opisaną usługę, polegającą na opracowaniu indywidualnego programu odżywiania oraz tworzeniu planów treningowych na rzecz konkretnego Klienta, świadczoną przez Pana w formie on-line, należy stwierdzić, że stanowi ona usługę w zakresie opieki medycznej, służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy”.

 2. 0114-KDIP4.4012.475.2017.1.AKO z dnia 13.12.2017, gdzie czytamy: „Odnosząc się do przedmiotu zapytania należy wskazać, że również usługi konsultacji dietetycznych w przedmiocie udzielania porad przez Internet, przy wykorzystaniu platformy internetowej, jak również za pośrednictwem telefonu, na podstawie wywiadu, przedstawionych informacji i wyników badań, w świetle cytowanych przepisów prawa, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Internetu oraz telefonu usługi, stanowią w istocie usługi które można uznać za usługi opieki medycznej, i których głównym celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. W konsekwencji świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT”.

 3. IPPP1/4512-3-104/15-10/EK z dnia 24.05.2017, gdzie czytamy: „Wobec powyższego świadczone przez Spółkę usługi medyczne poprzez indywidualne czaty tekstowe, konsultacje telefoniczne i wideo, na rzecz indywidualnego pacjenta, służące celom określonym w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zawierają się w pojęciu opieki medycznej i będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT”.

 4. 0114-KDIP4.4012.448.2019.1.BS z dnia 06.09.2019, gdzie czytamy: „Odnosząc się do przedmiotu zapytania należy wskazać, że również usługi konsultacji dietetycznych online za pośrednictwem internetu (na specjalnie stworzonej do tego celu platformie internetowej), na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego i w oparciu o przedstawione wyniki zaleconych lub posiadanych badań lekarskich, w świetle cytowanych przepisów prawa, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem internetu usługi, stanowią w istocie usługi które można uznać za usługi opieki medycznej, i których głównym celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. W konsekwencji świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT”.

 5. 0112-KDIL2-3.4012.612.2019.2.EZ z dnia 27.01.2020, gdzie czytamy: „W tym miejscu należy zaznaczyć, że również usługi konsultacji z lekarzem oraz dietetykiem zdalnie za pomocą telefonu i środków teleinformatycznych (elektronicznie wypełniany przez adepta formularz, wideokonsultacje, chat adepta z lekarzem lub dietetykiem, opracowana i elektronicznie wysłana dieta), w świetle cytowanych przepisów prawa, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT”.

Jeżeli Dyrektor KIS uznałby, że przynajmniej część Pani konsultacji nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, to będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia tzw. „podmiotowego” wynikającego z art. 113 ust. 1 lub ust. 9 tej ustawy, ponieważ nie zostaną spełnione warunki wykluczające.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) dla osób chorych oraz dla osób, które nie mają jeszcze zdiagnozowanej choroby ale mają problemy zdrowotne oraz nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) wykonywanych w celu profilaktyki zachorowań czy edukacji dla osób bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych i klinicznych, które po prostu będą chciały schudnąć.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 631 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a) lekarza i lekarza dentysty,

b) pielęgniarki i położnej,

c) medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2020 r. poz. 295, 567, 1493, 2112, 2345 i 2401),

d) psychologa.

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z 11 grudnia 2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

 b) opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;

 c) świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki: służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty. Zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Zwolnieniu od podatku podlegają więc podmioty lecznicze (art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy) oraz osoby wykonujące zawody wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, świadczące usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Należy mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze bądź w ramach zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Precyzując czynności opieki medycznej, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

„Zachowywanie” rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

„Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Dodatkowo należy wskazać, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08, pkt 25). Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W tym kontekście należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. Zatem w tym zakresie należy szukać wyjaśnienia w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W wyroku C-106/05, pkt 27 Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku C-307/01, pkt 57, gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Należy więc uznać, że pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08: „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia, jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”. Rzecznik zauważa również, że: „działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne”.

Z kolei w wyroku z 4 marca 2021 r. w sprawie C-581/19 Frenetikexito– Unipessoal Lda, pkt 30, TSUE stwierdził, że: „(…) bezsporne jest, że usługa coachingu żywieniowego świadczona w placówce sportowej może, w perspektywie średnio- i długoterminowej lub bardzo szeroko rozumianej, być instrumentem zapobiegania pewnym chorobom, takim jak otyłość. Należy jednak stwierdzić, że to samo odnosi się do samego uprawiania sportu, którego rolę uznaje się, tytułem przykładu, za ograniczającą występowanie chorób układu krążenia. Usługa taka ma zatem zasadniczo cel zdrowotny, ale nie ma lub nie musi mieć celu terapeutycznego. W ww. wyroku wskazano również, że brak jakiejkolwiek wskazówki, że usługa ta jest świadczona w celu zapobiegania chorobie, jej diagnozowania i leczenia oraz przywracania zdrowia, a zatem w celu terapeutycznym, prowadzi do stwierdzenia, że nie spełnia ona kryterium działalności w interesie publicznym, i tym samym nie jest objęta zwolnieniem dotyczącym opieki medycznej i co do zasady podlega opodatkowaniu VAT (patrz pkt 31, wyrok C-581/19).”

Co istotne w przedmiotowej sprawie, w powołanym powyżej wyroku C-581/19, pkt. 33, Trybunał stwierdził również, że: „(…) Każda usługa świadczona w ramach wykonywania zawodu medycznego lub paramedycznego, skutkująca – nawet w sposób bardzo pośredni lub odległy – zapobieżeniem pewnym chorobom, byłaby bowiem objęta zwolnieniem przewidzianym w tym przepisie, co nie odpowiada zamiarowi prawodawcy Unii i wymogowi ścisłej wykładni takiego zwolnienia, przypomnianemu w pkt 22 niniejszego wyroku. Jak zauważyła rzecznik generalna w pkt 61 opinii, sam niepewny związek z chorobą, bez konkretnego ryzyka negatywnego wpływu na zdrowie, nie jest wystarczający w tym względzie.”

Zatem, zgodnie z definicją opieki medycznej przedstawioną przez TSUE, to cel, jaki wiąże się z usługą wydawania zaleceń żywieniowych, jest decydujący przy ustalaniu, czy taka usługa jest objęta definicją opieki medycznej na podstawie art. 132 ust. 1 lit. b) (i ewentualnie lit. c)) dyrektywy VAT.

W ślad za ustaleniami Trybunału w sprawie C-581/19 Frenetikexito bezspornie należy uznać, że usługi polegające na wydawaniu zaleceń żywieniowych, które można porównać do usług coachingu żywieniowego, gdy są skierowane do osób zdrowych, chcących zadbać o nawyki żywieniowe oraz profilaktykę zachorowań, nie mogą być uznane za opiekę medyczną na podstawie art. 132 ust. 1 lit. b) i c) dyrektywy VAT, a tym samym powinny być opodatkowane podatkiem VAT. W przypadku braku kontekstu w postaci leczenia medycznego świadczone usługi nie mają celu terapeutycznego. Sytuacja może być jednak inna, jeżeli usługi w zakresie wydawania zaleceń żywieniowych są świadczone na rzecz pacjentów w kontekście leczenia medycznego w następstwie choroby, którą u nich zdiagnozowano. W takim przypadku żywienie pacjenta byłoby bezpośrednio związane z zapobieganiem, diagnozowaniem, leczeniem choroby lub przywracaniem zdrowia.

Taka usługa powinna być uznana za opiekę medyczną na mocy art.132 ust.1 lit. b) i c) dyrektywy VAT, a zatem zwolniona od opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z ww. zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać ze zwolnienia.

Ponadto, pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT jest objęta każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, ustawodawca odwołał się do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 991 ze zm.), zwanej dalej ustawą o działalności leczniczej.

W myśl tego przepisu:

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera czy diagnosty laboratoryjnego. Poza ww. wymienionymi istnieje jeszcze grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227 ze zm.), dietetycy i specjaliści do spraw żywienia zostali wymienieni pod numerem 2293 w grupie specjalistów do spraw zdrowia, obejmującej m.in. lekarzy, dentystów, pielęgniarki, farmaceutów czy diagnostów laboratoryjnych.

Zgodnie natomiast z poz. 67 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami z dnia 10 lipca 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 1515), wymagane kwalifikacje dla dietetyka to:

- rozpoczęcie po dniu 30 września 2019 r. studiów w zakresie dietetyki na kierunku przyporządkowanym do dyscypliny nauki medyczne, nauki farmaceutyczne, nauki o zdrowiu lub nauki o kulturze fizycznej, obejmujących co najmniej 1630 godzin kształcenia w zakresie dietetyki, i uzyskanie co najmniej tytułu zawodowego licencjata,

- rozpoczęcie po dniu 30 września 2012 r. studiów w zakresie dietetyki, obejmujących co najmniej 1630 godzin kształcenia w zakresie dietetyki, i uzyskanie co najmniej tytułu zawodowego licencjata ukończenie studiów na kierunku dietetyka zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskanie co najmniej tytułu zawodowego licencjata na tym kierunku,

- rozpoczęcie przed dniem 1 października 2007 r. studiów na kierunku dietetyka lub na innym kierunku w specjalności dietetyka, obejmujących co najmniej 1784 godziny kształcenia w zakresie dietetyki, i uzyskanie co najmniej tytułu zawodowego licencjata,

- rozpoczęcie przed dniem 1 października 2007 r. studiów na kierunku technologia żywności i żywienie człowieka w specjalności żywienie człowieka i uzyskanie co najmniej tytułu zawodowego licencjata na tym kierunku rozpoczęcie przed dniem 1 września 2013 r. i ukończenie szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskanie tytułu zawodowego dietetyk lub dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie dietetyk albo ukończenie technikum, albo szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskanie tytułu zawodowego technik technologii żywienia w specjalności dietetyka.

Zatem, pomimo że zawód dietetyka nie został objęty unormowaniem odrębnych aktów prawnych, to jednak inne przepisy określające m.in.: zasady jego wykonywania, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania zawodu, zasady i formy wykonywania zawodu, wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe wykształcenie w zakresie dietetyki jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.

Z opisu sprawy wynika, że planuje Pani rozpoczęcie tzw. działalności nierejestrowej, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, w zakresie udzielania konsultacji psychodietetycznych. Na ten moment planuje Pani świadczyć swoje usługi tylko w formie online (za pośrednictwem Internetu), ale nie wyklucza Pani w przyszłości także konsultacji stacjonarnych. Będą to konsultacje psychodietetyczne.

Przedmiotem Pani wątpliwości jest możliwość zwolnienia od podatku VAT wskazanych przez Panią usług.

Odnosząc się do Pani wątpliwości w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że usługi polegające na konsultacjach psychodietetyczne (online oraz stacjonarnych), które będzie Pani świadczyła, nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, nie jest Pani podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej wpisanym do rejestru podmiotów leczniczych. Zatem w analizowanym przypadku nie jest spełniona przesłanka podmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu ustawy.

Zatem zbadać należy, czy dla zastosowania dla usług konsultacji psychodietetycznych spełnia Pani przesłanki zwolnienia od podatku wynikające art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Wskazała Pani we wniosku, że posiada wykształcenie wyższe, ukończyła Pani studia I stopnia na Uniwersytecie Medycznym na kierunku dietetyka, ze specjalnością dietetyka kliniczna oraz studia (...) na X na kierunku dietetyka, ze specjalnością Psychodietetyka.

Odnosząc to do powołanych przepisów należy stwierdzić, że zdobyte przez Panią wykształcenie, daje Pani odpowiednie podstawy do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz legitymowania się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Zatem w analizowanym przypadku spełniona jest przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że jak już wyjaśniono, z powołanego powyżej przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług istotny jest cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy).

Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświeca danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Należy mieć zatem na uwadze fakt, że na podstawie ww. przepisu zwalnia się od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Należy podkreślić, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem – nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu medycznego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli usługi te nie odpowiadają koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie pewnych porad, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w trakcie konsultacji będzie Pani pracować z pacjentem nad aspektami odżywiania powiązanymi z jego psychiką (relacją z jedzeniem). Pacjent będzie miał przeprowadzany wywiad, dzięki czemu będzie się Pani dowiadywać, jakie trudności, dolegliwości, zaburzenia czy choroby go dotyczą. Konsultacje, oparte na Pani wykształceniu, wiedzy i doświadczeniu, będą polegały głównie na rozmowie, znajdywaniu przyczyn niepowodzeń pacjenta w poprzednich próbach, proponowanie rozwiązań i wydobywaniu z pacjenta jego motywacji do zmiany. W trackie konsultacji będzie Pani wykorzystywać techniki pracy, takie jak dialog motywujący.

Potencjalnych pacjentów można podzielić na dwa rodzaje:

1. osoby chore - ze stwierdzoną otyłością, nadciśnieniem, depresją, zaburzeniami odżywiania, także leczące się już u psychiatry lub psychologa. W ich przypadku będzie się Pani skupiać na wyleczeniu danej choroby sposobami związanymi z psychoditetyką;

2. osoby, które nie przychodzą ze zdiagnozowaną chorobą - mają zaburzoną relację z jedzeniem, problem z odczuwaniem głodu i sytości, napadowe objadanie się, nie radzą sobie z emocjonalnym jedzeniem, być może odchudzały się już na podstawie zaleceń lub rozpisanej diety, jednak bez osiągnięcia oczekiwanych rezultatów i m.in. z tych powodów mogą przyjść po pomoc psychodietetyczną w celu znalezienia głębszej przyczyny niepowodzeń w odchudzaniu z podłoża psychiki i przekonań.

Sporadycznie może zdarzyć się także klient, który, po prostu będzie chciał schudnąć bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych ani klinicznych. W takim przypadku będzie Pani pracować nad prewencją wystąpienia chorób i profilaktyką zdrowia pacjenta.

Celem Pani usług będzie poprawa zdrowia osób zmagających się z problemami zdrowotnymi oraz profilaktyka zachorowań czy nawrotów. Dzięki konsultacjom psychodietetycznym pacjent będzie się uczył rozróżniać głód fizjologiczny i emocjonalny, radzić sobie z emocjami w inny sposób niż poprzez jedzenie, dowiadywać się co i w jaki sposób może poprawić w swoim odżywianiu. Może się zdarzyć, że jeśli przypadek pacjenta będzie zbyt skomplikowany lub będzie wymagał dużej inwestycji czasowej w pracę nad dietą/ zaleceniami, psychodietetyk może skierować pacjenta do innego specjalisty np. dietetyka klinicznego specjalizującego się dokładnie w danej jednostce chorobowej. Pacjenci, których Pani chce przyjmować, będą prowadzeni psychodietetycznie w celu zapobiegania chorobom, które mogą u nich wystąpić lub już u nich występują i działania będą miały na celu przywracanie zdrowia. Jeśli u danego pacjenta będzie wskazana diagnostyka, to również będzie Pani ich kierować do odpowiedniego specjalisty w celu wykonania wskazanych badań, np. do lekarza rodzinnego w celu uzyskania skierowań na badania. W każdym przypadku będzie Pani dokonywała weryfikacji stanu zdrowia poprzez ankietę i wywiad. Nie w każdym przypadku natomiast aktualne wyniki badań są niezbędne. Będzie Pani o nie prosić, jeśli będą potrzebne w ramach przeprowadzanego procesu psychodietetycznego, oprócz tego będzie Pani zachęcała do wykonywania regularnych badań i edukowała o ich ważności w kwestii profilaktyki i wykrywania ewentualnych chorób czy dolegliwości. Zakres usług to zalecenia żywieniowe, zasady komponowania posiłków, obliczanie zapotrzebowania energetycznego, charakter tych czynności będzie miał na celu ochronę, profilaktykę czy przywrócenie zdrowia pacjenta. Głównym celem będzie przywracanie zdrowia, profilaktyka zachorowań, edukacja i ochrona zdrowia pacjenta.

Odnosząc się do przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że nie ulega wątpliwości, że cel terapeutyczny będą spełniać usługi konsultacji psychodietetycznych wykonywane dla osób chorych (ze stwierdzoną otyłością, nadciśnieniem, depresją, zaburzeniami odżywiania, także leczące się już u psychiatry lub psychologa), które nie potrzebują wiedzy jedynie po to aby zadbać o sylwetkę czy uprawiać sport, natomiast chcą naprawić lub poprawić swoje zdrowie poprzez dietę i nastawienie do jedzenia. W ich przypadku będzie się Pani skupiać na wyleczeniu danej choroby sposobami związanymi z psychoditetyką.

Zatem świadczone przez Panią usługi konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) dla osób chorych, będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Kolejna grupa osób, które będą korzystać z usług konsultacji psychodietetycznych to osoby, które nie przychodzą ze zdiagnozowaną chorobą, ale mają zaburzoną relację z jedzeniem, problem z odczuwaniem głodu i sytości, napadowe objadanie się, nie radzą sobie z emocjonalnym jedzeniem, być może odchudzały się już na podstawie zaleceń lub rozpisanej diety, jednak bez osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. Osoby te m.in. z tych powodów mogą przyjść po pomoc psychodietetyczną w celu znalezienia głębszej przyczyny niepowodzeń w odchudzaniu z podłoża psychiki i przekonań.

Jak wynika z opisu sprawy, na konsultacjach psychodietetycznych będzie Pani pomagać uporać się z chorobami i problemami zdrowotnymi (w tym psychicznymi) przede wszystkim osobom, które zmagają się z symptomami wskazanymi przez Panią enumeratywnie w pkt 1-13 wniosku (np.: jedzą pod wpływem napięcia, stresu, a także innych emocji, kompulsywnie objadają się, mają problem z odczuwaniem sygnałów głodu i sytości płynących z ciała).

Jednocześnie wskazała Pani, że cyt.: „Przyjmując, że osoba mająca zaburzoną relację z jedzeniem czy trudności w odchudzaniu o podłożu psychodietetycznym jest osobą chorą, to nie będę udzielać porad dietetycznych dla osób zdrowych. Nie planuję rozpisywać diet ukierunkowanych jedynie na schudnięcie czy poprawę wyglądu, każdy pacjent będzie prowadzony w kierunku poprawy czy profilaktyki zdrowia.” Ponadto znaczyła Pani, że cyt.: „Moje usługi będą kierowane do osób, które chcą naprawić lub poprawić swoje zdrowie poprzez dietę i nastawienie do jedzenia.”

Jeżeli zatem, konsultacje psychodietetyczne będą skierowane do osób, które nie mają jeszcze zdiagnozowanej choroby ale mają problemy zdrowotne w postaci zaburzonej relacji z jedzeniem czy trudności w odchudzaniu o podłożu psychologicznym, należy przyjąć, że świadczenia te będą realizować cel terapeutyczny, a tym samym będą zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. Należy bowiem podkreślić, że współpraca indywidualna z takimi osobami będzie rozpoczynać się przeprowadzeniem indywidualnego wywiadu medyczno-żywieniowego, który polega na uzyskaniu od pacjenta wszelkich niezbędnych informacji o jego stanie zdrowia oraz przebytych i aktualnych chorobach. Wywiad będzie przeprowadzany za pomocą ankiety (pytania psychodietetyczne i pytania o stan zdrowia, choroby, leczenie, leki).

Ponadto wskazała Pani, że cyt.: „W trakcie konsultacji będę pracować z pacjentem nad aspektami odżywiania powiązanymi z jego psychiką (relacją z jedzeniem). Pacjent będzie miał przeprowadzany wywiad, dzięki czemu dowiadujemy się jakie trudności, dolegliwości, zaburzenia czy choroby go dotyczą. Konsultacje, oparte na moim wykształceniu, wiedzy i doświadczeniu, będą polegały głównie na rozmowie, znajdywaniu przyczyn niepowodzeń pacjenta w poprzednich próbach, proponowanie rozwiązań i wydobywaniu z pacjenta jego motywacji do zmiany.”

Ww. okoliczności wskazują zatem, że Pani działania w trakcie konsultacji psychodietetycznych polegają w pierwszej kolejności na diagnozowaniu przyczyn zaburzeń żywieniowych, a następnie na proponowaniu takich rozwiązań, które poprzez dietę i nastawienie do jedzenia mają pomóc klientowi w uporaniu się z problemami zdrowotnymi (w tym psychicznymi).

Tak więc, świadczone przez Panią usługi konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) dla osób, które nie mają jeszcze zdiagnozowanej choroby ale mają problemy zdrowotne, również będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Odmienna sytuacja jest natomiast w przypadku wykonywania usługi na rzecz „klienta, który po prostu będzie chciał schudnąć bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych ani klinicznych”. Tym bardziej, że wskazuje Pani, że będzie również pracować nad prewencją wystąpienia chorób i profilaktyką zdrowia pacjenta. Wskazała Pani, że będzie zachęcać do wykonywania regularnych badań i edukować o ich ważności w kwestii profilaktyki i wykrywania ewentualnych chorób czy dolegliwości. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika więc, że dokonuje Pani rozróżnienia zarówno co do klientów, na rzecz których będzie świadczyć usługi („osoby chore”, „osoby, które nie przychodzą ze zdiagnozowaną chorobą” oraz osoby, które po prostu będą chciały schudnąć „bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych ani klinicznych”) oraz celu świadczonych usług na usługi w kierunku poprawy zdrowia, przywrócenia zdrowia lub profilaktyki zachorowań, edukacji i ochrony zdrowia pacjenta.

Zatem w przypadku usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) wykonywanych w celu profilaktyki zachorowań czy edukacji dla osób bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych i klinicznych, które po prostu będą chciały schudnąć, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy nie będzie miało zastosowania.

W konsekwencji, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) dla osób chorych oraz dla osób, które nie mają jeszcze zdiagnozowanej choroby ale mają problemy zdrowotne oraz nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy usług konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) wykonywanych w celu profilaktyki zachorowań czy edukacji dla osób bez zdiagnozowanych problemów psychodietetycznych i klinicznych, które po prostu będą chciały schudnąć.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zagadnienia objętego pytaniem nr 1 tj. ustalenia czy usługi, które zamierza Pani świadczyć, polegające na przeprowadzaniu konsultacji psychodietetycznych (online i stacjonarnie) będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. W zakresie zagadnienia objętego pytaniem nr 2, dotyczącego możliwości korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy (przy założeniu nieprzekraczania rocznych przychodów w wysokości 200 tys. zł) w przypadku gdy ww. usługi lub ich część nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn.: akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.