Wyrok NSA z dnia 20 marca 2024 r., sygn. III FSK 4921/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 22/21 w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 26 października 2020 r., nr SKO.414.2032.2020 w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2013-2016 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 22/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę P. C. (dalej jako: Skarżący, Strona) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie (dalej: SKO, Organ) z dnia 26 października 2020 r., nr SKO.414.2032.2020 w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2013-2016, po wznowieniu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd nie podzielił stanowiska Skarżącego że budynek zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej (hotel robotniczy) powinien być opodatkowany podatkiem od nieruchomości według stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o opłatach i podatkach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm.), dalej "u.p.o.l.", jak dla budynków mieszkalnych, czyli niższej od zastosowanej w sprawie. Sąd podzielił natomiast stanowisko organu, że w związku z faktem, że budynek biurowy (niemieszkalny), w okresie od stycznia 2013 r. do lutego 2016 r. był zajęty na działalność gospodarczą z zakresu hotelarstwa, co znajdowało potwierdzenie w informacji ujawnionej w CEIDG, należało zastosować stawkę podatku od nieruchomości na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l.

Za nieuprawnione Sąd uznał stanowisko Skarżącego, że budynki hoteli robotniczych zalicza się do budynków zbiorowego zamieszkania, czyli mieszkalnych. Powołując się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FPS 1/09 WSA wskazał, że w ww. uchwale odniesiono się co do możliwości uznania budynków zbiorowego zamieszkania (konkretnie budynków koszarowych) za budynki mieszkalne w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l. i uznano te budynki za budynki pozostałe, a nie mieszkalne.