Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.385.2024.4.JK3

Możliwość skorzystania z ulgi na powrót i ulgi dla młodych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 4 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót i ulgi dla młodych. Uzupełniła go Pani pismem z 16 maja 2024 r. (wpływ 16 maja 2024 r.), pismem z 28 maja 2024 r. (wpływ 28 maja 2024 r.) oraz pismem z 24 czerwca 2024 r. (wpływ 24 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i jego uzupełnienia

Posiada Pani obywatelstwo białoruskie i do 2022 roku od urodzenia mieszkała Pani na Białorusi. W momencie zmiany miejsca zamieszkania na Polskę posiadała Pani Kartę Polaka. Nie mieszkała Pani w Polsce do 2022 roku. W 2022 roku złożyła Pani wniosek o zezwolenie na pobyt stały na podstawie Karty Polaka w związku z przeprowadzką do Polski i zamieszkaniem tutaj na stałe. Otrzymała Pani pobyt stały 5 kwietnia 2023 r. Posiada Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum zainteresowania i poczucie bezpieczeństwa od 21 kwietnia 2022 r. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegała Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od 21 kwietnia 2022 r. Posiadała Pani historię zatrudnienia jako dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Nie miała Pani miejsca zamieszkania nieprzerwanie przez co najmniej okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ma Pani umowę z polską firmą z 21 kwietnia 2022 r., na podstawie której płaci Pani podatki. Chciałaby Pani skorzystać z ulgi na powrót od roku 2023, jako roku następującego po roku przeprowadzki do Polski. W momencie składania wniosku i rozliczenia PIT za rok 2023 ma Pani 25 lat. Otrzymuje Pani przychody z umowy o pracę, które w 2023 roku przekroczyły kwotę 85 528 zł. Nie miała Pani miejsca zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Pytania

1. Czy posiada Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót w latach 2023-2026?

2. Czy jednocześnie może Pani skorzystać z ulgi na powrót oraz ulgi dla młodych i zaznaczyć obie w PIT 37?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, może Pani skorzystać ulgi na powrót od 2023 roku jako rok następujący po roku przeprowadzki do Polski, ponieważ w momencie przeprowadzki posiadała Pani Kartę Polaka. Chociaż teraz nie ma Pani już Karty Polaka, ponieważ została zastąpiona Kartą Stałego Pobytu. Ponadto, jako że nie ma Pani jeszcze 26 lat, przysługuje Pani prawo do korzystania ulgi dla młodych. Obie te ulgi uwzględnia Pani w deklaracji podatkowej PIT- 37.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia.

Źródła przychodów

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Warunki pozwalające na skorzystanie z tzw. „ulgi na powrót”

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 cytowanej ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy kwalifikuje się Pani do skorzystania z „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 2023 roku.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. 

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że do Polski przeprowadziła się Pani 21 kwietnia 2022 r. z zamiarem zamieszkania (posiada Pani kartę stałego pobytu ) i pracy i wskazała Pani, że od tej daty podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadziła się Pani na stałe do Polski, nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

W momencie zmiany miejsca zamieszkania na Polskę posiadała Pani Kartę Polaka. Zmiana miejsca zamieszkania na Polskę odbyła się w 2022 r.

Zatem spełniła Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika, że posiada Pani inne dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Białorusi, tj. historię zatrudnienia w Białorusi. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełniła Pani również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero od złożenia rozliczenia za rok 2022.

Zatem, na gruncie opisanego stanu faktycznego przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy.

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Wskazała Pani, że Pani przychody w 2023 r. przekroczyły kwotę 85 528 zł.

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania, wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 152, obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Zatem przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy, od roku 2023 (w latach 2023-2026).

Wątpliwość Pani budzi również kwestia, czy jednocześnie może Pani skorzystać z ulgi na powrót oraz ulgi dla młodych i zaznaczyć obie w PIT 37.

Warunki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, tzw. „ulgi dla młodych”

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Analiza treści powyższego zwolnienia podatkowego prowadzi do wniosku, że zwolnienie to nie ma charakteru jedynie podmiotowego, ale ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Podmiotowy, bowiem jest adresowane do podatników podatku dochodowego, którzy nie ukończyli 26 roku życia. Przedmiotowy, bo nie wszystkie przychody osiągnięte przez wskazanych metrykalnie podatników mogą korzystać z tego zwolnienia – dotyczy ono bowiem jedynie przychodów enumeratywnie wymienionych w cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Możliwość zastosowania tego zwolnienia ustawodawca uzależnił zatem od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wytyczonych analizowanym przepisem – zarówno tej podmiotowej, jak i tej przedmiotowej. Są to warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia.

Suma przychodów zwolnionych od podatku w ramach ulgi dla młodych nie może przekroczyć rocznie 85 528 zł. Po przekroczeniu rocznego limitu przychodów zwolnionych w ramach tej ulgi, nadwyżka przychodów podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Do dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej ponad limit 85 528 zł ma zastosowanie kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 zł rocznie (czyli podstawa obliczenia podatku, od której nie powstaje obowiązek zapłaty podatku).

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Zatem podatnik spełniający warunki do zastosowania ulg wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 148, 152, 153 i 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może z nich skorzystać do przychodu w wysokości 85 528 zł.

Przychodami zwolnionymi, o których mowa w cytowanym powyżej artykule, są m. in. przychody otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy przychody z tytułu ulgi 4+.

Literalne brzmienie cytowanego powyżej przepisu wskazuje, że limit 85.528 zł jest jeden dla wszystkich ulg, co oznacza, że wszystkie ulgi, z których pracownik korzysta, nie mogą łącznie przekroczyć progu 85.528 zł.

Zasady ustalania podstawy obliczenia podatku określa art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast o skali podatkowej stanowi art. 27 ust. 1 tej ustawy.

Wskazała Pani, że ma Pani 25 lat i w 2023 roku uzyskała przychody ze stosunku pracy w kwocie przekraczającej 85 528 zł. Zatem przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót.

Biorąc powyższe pod uwagę, może Pani jednocześnie skorzystać z ulgi na powrót oraz ulgi dla młodych w zeznaniu PIT- 37, z tym że wysokość przychodów dla tych ulg wynosi 85 528 zł.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem interpretacji nie jest ustalenie obowiązku podatkowego i miejsce zamieszkania. Powyższe informacje zostały przyjęte jako element stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).