Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. II OSK 2614/22

Dnia 28 lutego 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy – Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy Śródmieście od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 2633/21 w sprawie ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy - Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy Śródmieście na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 4 listopada 2021 r. nr 1406/2021 w przedmiocie nakazu rozbiórki oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 2633/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Miasta Stołecznego Warszawy – Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy Śródmieście na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "WINB", z dnia 4 listopada 2021 r., nr 1406/2021, którą utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "PINB", dla m.st. Warszawy z dnia 17 sierpnia 2021 r., Nr IOT/193/2021, nakazującą Miastu Stołecznemu Warszawa rozbiórkę altany śmietnikowej o wymiarach 3,67 x 4,41 m usytuowanej na działce nr ew. [...] obr. [...] w Warszawie.

Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie zastosowanie znalazł tryb postępowania naprawczego z art. 50-51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), zwanej dalej "P.b.", który umożliwia doprowadzenie inwestycji, która powstała nielegalnie do stanu zgodnego z prawem. Jednak w okolicznościach niniejszej sprawy niemożliwym było doprowadzenie przedmiotowej altany śmietnikowej do stanu zgodnego z prawem, dlatego zasadnym było zastosowanie przez organy nadzoru budowlanego art. 51 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 51 ust. 7 P.b. i orzeczenie nakazu rozbiórki. Przede wszystkim przedmiotowy obiekt nie spełnia norm odległościowych z § 23 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1065 ze zm.) – odległość jest mniejsza niż 10 m od drzwi do budynków usytuowanych przy ul. [...] i [...], które są budynkami z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi. Dla tej oceny nie ma znaczenia to, że, zdaniem Miasta, istniała możliwość doprowadzenia spornej inwestycji do stanu zgodnego z prawem. O możliwości tej nie przesądza opinia rzeczoznawcy do spraw higieniczno-sanitarnych mgra inż. A. K., który zaproponował zastąpienie ażurowych fragmentów ścian altany ścianami pełnymi, bowiem w ocenie Sądu, zabieg ten nie spowoduje zwiększenia ich odległości od drzwi klatek schodowych sąsiednich budynków usytuowanych przy ul. [...] oraz [...], a tym samym stanu zgodności z przepisami technicznymi.