Wyrok NSA z dnia 24 maja 2024 r., sygn. II FSK 202/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędziowie Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Protokolant Dominika Kurek, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej ML od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 października 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 518/21 w sprawie ze skargi ML na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 9 kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od ML na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z 20 października 2021 r. I SA/Łd 518/21, w sprawie ze skargi M. L.(dalej: "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: "DIAS") z dnia 9 kwietnia 2021 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), oddalił skargę. Pełna treść uzasadnienia dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (publ. na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: "CBOSA).

1.2. Stan sprawy przyjęty przez Sąd pierwszej instancji przestawiał się następująco. Decyzją z dnia 17 listopada 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. (dalej: "NUS") określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. Organ podatkowy I instancji stwierdził, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazywał, iż podejmowane przez stronę czynności związane z dokonanymi w 2015 r. transakcjami sprzedaży nieruchomości spełniały ustawowe przesłanki uznania tej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.") oraz art. 3 pkt 9 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: "O.p."). Decyzją z dnia 9 kwietnia 2021 r. DIAS utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Uzasadniając stwierdził, że okoliczności takie jak systematyczność i powtarzalność działań w zakresie sprzedaży nieruchomości, ich zaplanowany charakter nastawiony na osiągnięcie zysku ekonomicznego, podział większego areału na mniejsze działki, sprzedaż działek, zamieszczanie ogłoszeń o planowanej sprzedaży, zarobkowy charakter, działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, są właściwe dla handlowca prowadzącego działalność gospodarczą, w konsekwencji prowadzi do wniosku, że była to działalność gospodarcza. Organ wskazał, iż w 2009 r. strona sprzedała jedną działkę, w 2010 r. - 9 działek, w 2011 r. - 9 działek, w 2012 r. 9 działek, w 2013 r. - 4 działki, w 2014 r. - 8 działek, w 2015 r. - 6 działek, w 2016 r. - 4 działki i w 2017 r. 11 działek. W ocenie organu świadczyło to o powtarzalności podejmowanych czynności. Oceniając kwestię częstotliwości organ zwrócił uwagę, iż sprzedaż nieruchomości to sprzedaż dóbr o dużej wartości, które zasadniczo nie podlegają częstym transakcjom sprzedaży. Organ wskazał także na aktywne działania podejmowane przez stronę, mające na celu osiągnięcie korzyści finansowej, tj.: zlecenie geodezyjnych podziałów; dopełnienie formalności związanych z uzyskaniem decyzji ustalających warunki zabudowy (pozyskanie stosownych opinii i oświadczeń); uzyskanie decyzji administracyjnych zatwierdzających planowane podziały geodezyjne; podejmowanie działań marketingowych (regularne ogłoszenia w prasie lokalnej, ogłoszenia w Internecie oraz tablica ogłoszeniowa w miejscowości R.); dokonywanie prezentacji dotyczących najczęściej jednocześnie kilku dostępnych do sprzedaży działek; sprawowanie nadzoru i dopełnienie formalności związanych z realizacją rozbudowy sieci elektroenergetycznej poprzez zawieranie bądź odmowę zawarcia z dostawcą energii elektrycznej umów cywilnoprawnych w zakresie budowy sieci energetycznej w drogach wewnętrznych; sprawowanie nadzoru i dopełnienie formalności związanych z etapem rozbudowy sieci wodociągowej zasilającej sprzedane działki; sprawowanie zarządu nad drogami wewnętrznymi - do czasu wyprzedaży wszystkich działek i w celu ułatwienia nowym właścicielom działek przyłączenia mediów; zawieranie umów służebności przesyłu w zw. z dostawami wody oraz energii elektrycznej do działek; prowadzenie (od dnia 04.07.2011 r.) działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, zgłoszonej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zdaniem organu odwoławczego analiza zgromadzonego materiału dowodowego potwierdzała ocenę wywiedzioną w zaskarżonej decyzji, iż całokształt działań strony prowadzonych w 2015 r. wskazuje, że ww. przedsięwzięcie zostało zrealizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie jak stara się wykazać strona w ramach zarządu majątkiem własnym, celem spłaty powstałych zobowiązań finansowych wobec podmiotów publicznych i prywatnych. W tym stanie rzeczy oraz mając na uwadze fakt, iż nie zachodzą przesłanki z art. 5b u.p.d.o.f., uzyskiwane przez stronę przychody ze sprzedaży działek oraz udziałów w działkach organ zakwalifikował jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.