Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 25 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.89.2024.2.BD, 0113-KDIPT2-3.4011.328.2024.3.GG
Skutki podatkowe przekazania pracownikom upominków z okazji jubileuszu
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania pracownikom prezentów z okazji jubileuszu pracy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) (dalej: Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz posiadającą status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników Spółka występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
Spółka zamierza przekazywać swoim pracownikom upominki z okazji wieloletniego jubileuszu pracy (5 lat, 10 lat, 15 lat, 20 lat i 25 lat itd.).
Upominki przekazywane będą w postaci rzeczowej. Wartość i rodzaj prezentu zależna będzie od lat jubileuszu, np. (...). Spółka nie wyklucza, że w przyszłości prezenty okolicznościowe mogą mieć inną postać. Zakup prezentów nastąpi ze środków obrotowych Spółki. Prezent nie będzie stanowić dla Pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę.
Przekazywanie prezentu odbywać się będzie w ramach spotkań mających na celu uhonorowanie obdarowanych. Wraz z prezentem przekazywane będą oficjalne podziękowania Spółki dla poszczególnych obdarowanych. Ze względu na nieznaczną wartość prezentu nie będzie zawierana umowa przekazania darowizny w formie aktu notarialnego a jej wykonanie nastąpi w ramach firmowych uroczystości za zgodą obdarowanego.
Otrzymywanie tego rodzaju prezentu przez Pracowników nie będzie wynikać z zawartych ze Spółką umów o pracę, regulaminu pracy, regulaminu wynagradzania lub innych aktów wewnętrznych Spółki. Obdarowany nie będzie mógł dochodzić wydania przedmiotu planowanego prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia.
Przekazywanie Pracownikom prezentu ma być formą gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartej umowy o pracę. Celem Spółki będzie sprawienie Pracownikom przyjemności w dniu danego jubileuszu pracy w Spółce.
Pytania
1.Czy wręczane przez Państwa prezenty z okazji jubileuszu będą stanowić dla Pracowników przychody ze stosunku pracy i czy w związku z powyższym, na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych będzie ciążyć obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 32 ustawy?
2.Czy wręczane przez Państwa prezenty będą stanowić jednak przedmiot darowizny, której wartość jeżeli nie przekracza kwoty 5 733 zł w przypadku nabywców zaliczanych do III grupy podatkowej jest zwolniona z podatku?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, prezenty z okazji jubileuszu pracy nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy ze względu na charakter planowanej czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie zasłużonych pracowników. Prezenty przekazywane Pracownikom przez Państwa jako forma gratulacji, uhonorowania Pracownika z okazji istotnego dla niego dnia, a nie forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy, mogą stanowić darowiznę, a nie przychód ze stosunku pracy.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że co do zasady wartości pieniężne i świadczenia rzeczowe skutkują opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeśli świadczenie jest przekazane pracownikowi przez jego pracodawcę, jest to przychód ze stosunku pracy, zaś na pracodawcy ciążą obowiązki płatnika. Zasada ta jest jednak modyfikowana w przypadku opodatkowania przychodu innym podatkiem niż podatek dochodowy od osób fizycznych, np. podatkiem od spadków i darowizn.
Przedmiot darowizny nie będzie stanowił dodatkowego wynagrodzenia, czy premii dla Pracownika za wykonywane obowiązki, za realizację szczególnych i ważnych przedsięwzięć, ani nagrody za pozostawanie w stosunku pracy. Pracownicy nie oczekują też tego rodzaju świadczeń od Państwa w związku z ich zatrudnieniem. Darowizna jest formą gratulacji podejmowaną z inicjatywy Pracodawcy. Ewentualny dodatkowy efekt motywacyjny, który może wystąpić w związku z darowizną, choć pożądany, nie jest głównym Państwa celem.
W celu oceny, czy uzyskane przez Pracowników od Państwa prezenty podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też są wyłączone z opodatkowania, w pierwszej kolejności konieczna jest ocena, czy prezenty te nie stanowią darowizny, a więc czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W kontekście zagadnienia nieodpłatnych świadczeń z tytułu stosunku pracy, wskazują Państwo na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że „nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn”.
A zatem, to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść, podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku.
Mając na względzie tak zawarte konkluzje w ww. wyroku należałoby dojść do wniosku, że o darowiźnie od pracodawcy dla pracownika możemy mówić wyłącznie w przypadku przekazania szczególnego prezentu, zazwyczaj w związku z ważnym wydarzeniem w firmie czy w kontekście danego pracownika, jakim jest właśnie jubileusz pracy. Tym samym, taki prezent, co do zasady, stanowiący świadczenie wyjątkowe oraz nieekwiwalentne (niezwiązane z wynikami w pracy), stanowić będzie darowiznę opodatkowaną podatkiem od spadków i darowizn, a co za tym idzie nie będzie stanowiła ona przychodu ze stosunku pracy danego pracownika. Zatem z przedmiotowego tytułu na Państwu jako płatniku nie ciążą obowiązki związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy.
Państwa zdaniem, stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.
Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia.
Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.
W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że przekazywane pracownikom upominki, które nie będą dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będą podlegały opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn a na Państwu nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy z tytułu przekazania upominków będzie zatem ciążył na obdarowanych, czyli na Państwa pracownikach.
Jednocześnie zgodnie z art. 14 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn pracownik otrzymujący prezent z okazji jubileuszu od Spółki zostanie zaliczony do III grupy podatkowej (inni nabywcy). Podatek płaci się według skali określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz.U. 2023 poz. 1226). Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, jeśli wartość darowizny w postaci prezentu od Spółki lub prezentów otrzymanych w danym roku i poprzedzających go pięciu lat, nie przekroczy ustalonego ustawowo limitu dla II (winno być III) grupy podatkowej (tj. obecnie nie przekroczy kwoty 5733 zł), to wartość ta będzie zwolniona od podatku.
Pracownik, po otrzymaniu prezentu stanowiącego darowiznę, zobowiązany będzie do złożenia druku SD-Z3 do właściwego dla siebie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w terminie miesiąca od dnia jej otrzymania.
Państwa zdaniem, przysporzenie majątkowe po stronie Pracownika wynikające z otrzymanej darowizny z okazji jubileuszu pracy w Spółce, spełnia wszystkie przesłanki podlegania opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na mocy przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z ww. orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego należy odróżnić: świadczenia na rzecz Pracownika będące wynagrodzeniem za świadczoną przez niego pracę (opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych) od świadczenia na rzecz Pracownika w celu jego uhonorowania, pogratulowania – niemającego związku z wykonywanymi obowiązkami, niestanowiącego formy odpłatności za wykonywaną pracę (podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn). Skoro zatem przekazywane pracownikom upominki z okazji jubileuszu pracy podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn – to z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ich wartość nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy, a na Państwu jako płatniku nie ciążą obowiązki związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustaw.
Zgodnie z art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy z tytułu przekazania upominków będzie ciążył na obdarowanych czyli na Państwa pracownikach. Zgodnie z art. 14 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn pracownik otrzymujący prezent z okazji jubileuszu od Spółki zostanie zaliczony do III grupy podatkowej (inni nabywcy). Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz.U. 2023 poz. 1226), jeśli wartość darowizny w postaci prezentu od Państwa lub prezentów otrzymanych w danym roku i poprzedzających go pięciu lat, nie przekroczy ustalonego ustawowo limitu dla II (winno być III) grupy podatkowej (tj. obecnie nie przekroczy kwoty 5733 zł), to wartość ta będzie zwolniona od podatku.
Na potwierdzenie swojego stanowiska powołali się Państwo na interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.
Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
W myśl art. 890 § 1 ww. ustawy:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.
Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników występujecie Państwo w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Z okazji jubileuszu pracy będą Państwo przekazywać swoim pracownikom upominki w postaci rzeczowej np. plecak, torba, zegarek. Prezent nie będzie stanowił dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Przekazanie prezentu będzie odbywa się w ramach uroczystych spotkań mających na celu uhonorowanie obdarowanych. Ze względu na nieznaczną wartość prezentu nie będzie zawierana umowa przekazania w formie aktu notarialnego a jej wykonanie nastąpi w ramach firmowych uroczystości za zgodą obdarowanego. Otrzymywanie prezentu przez pracowników nie będzie wynikało z zawartych z Państwem umów o pracę, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych. Obdarowany nie może dochodzić wydania prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia. Przekazywanie pracownikom prezentu ma być formą gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego jesteście Państwo zobowiązani na podstawie zawartej umowy o pracę.
Z opisu wynika zatem, że ww. upominki (prezenty) przekazywane będą pracownikom tytułem darowizny.
Podatkiem od spadków i darowizn objęte są umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.
Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że przekazywane pracownikom upominki, które nie będą dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Obowiązek podatkowy z tytułu przekazania upominków będzie zatem ciążył na obdarowanych, czyli na Państwa pracownikach.
Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) należy wyjaśnić, że podstawową zasadą obowiązującą w jej przepisach jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m. in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.
Na mocy art. 12 ust. 3 powyższej ustawy:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.
Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
W realiach opisanej przez Państwa sprawy upominki (prezenty) przekazywane będą pracownikom tytułem darowizny i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będą one stanowić dla Państwa pracowników przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z uwagi na powyższe jako płatnik nie będą Państwo zobowiązani do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Dodatkowe informacje
Interpretacja ta została wydana dla Państwa i w Państwa indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Państwa pracownicy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w zakresie skutków podatkowych otrzymania upominków, których wartość nie przekracza kwoty 5.733 zł winni wystąpić z odrębnymi wnioskami i uiścić stosowną opłatę.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right