Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.231.2024.2.AW

Czy korzystanie przez spółkę z o.o. (przekształconą) z zysku wypracowanego przed dniem przekształcenia przez spółkę jawną (przekształcaną), w okresie od dnia przekształcenia do dnia wejścia na ryczałt od dochodów spółek, który został przekazany na zobowiązania długoterminowe względem wspólników podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu nieodpłatnych świadczeń

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy korzystanie przez spółkę z o.o. (przekształconą) z zysku wypracowanego przed dniem przekształcenia przez spółkę jawną (przekształcaną), w okresie od dnia przekształcenia do dnia wejścia na ryczałt od dochodów spółek, który został przekazany na zobowiązania długoterminowe względem wspólników podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2024 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością – Sp. z o.o. z siedzibą w (…), wspólnicy spółki są osobami fizycznymi. Głównym przedmiotem działalności spółki jest (…) – sprzedaż hurtowa (…). Rokiem obrotowym spółki jest rok kalendarzowy. Wspólnikami Spółki są wyłącznie osoby fizyczne obywatelstwa polskiego, mające miejsce zamieszkania w Polsce i będące polskimi rezydentami podatkowymi. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) powstała w dniu (…) 2022 r. z przekształcenia (…) Spółka Jawna z siedzibą w (…). Dnia (…) 2022 r. odbyło się posiedzenie wspólników (…) Spółka Jawna z siedzibą w (…), adres: (…), NIP: (…), REGON: (…), wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (…). Stosownie do art. 551 § 1 w zw. z art. 562, 563, 571 i 572 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.) wszyscy wspólnicy spółki podjęli uchwałę, zgodnie z którą postanowili przekształcić spółkę jawną w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – Sp. z o.o. z siedzibą w (…).

Zgodnie z planem przekształcenia zawartym w formie aktu notarialnego przed Notariuszem J.K. z Kancelarii Notarialnej – Repertorium (…), wspólnicy postanowili, że w stosunku do zysków wypracowanych przez spółkę jawną do dnia przekształcenia, tj. wpisu spółki przekształconej do rejestru przedsiębiorców KRS, zostanie podjęta uchwała o wycofaniu tych środków ze spółki przekształconej i ich przesunięciu na zobowiązania długoterminowe – zobowiązania wobec wspólników (…) Spółka Jawna z siedzibą w (…), a w spółce przekształconej Sp. z o.o., odpowiednio jako zobowiązania wobec wspólników. Wymieniona wyżej uchwała, dotycząca środków w łącznej wysokości (…) zł (słownie: … złotych) oraz zysku wypracowanego za miesiąc (…) 2022 r. została przez Wspólników podjęta w dniu (…) 2022 r.

Uprawnienie wspólników do uzyskania zysku wypracowanego przez spółkę jawną wynikało z faktu uprzedniego posiadania przez nich prawa do udziału w zysku spółki jawnej (spółki przekształcanej). Podstawą prawną powstania zobowiązania do wypłaty i dokonania wypłaty środków – zysku wypracowanego przez spółkę jawną jest uchwała Wspólników o podziale i wypłacie zysku. W dniu (…) 2022 r. z przekształcenia (…) Spółka Jawna, (…), NIP: (…) nr REGON: (…), w trybie „kodeksowym” na podstawie art. 551 § 1, 562, 563, 571, 572 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (t. j. Dz. U. 2020 r. poz. 1526 ze zm.) powstała Sp. z o.o. z siedzibą w (…). Adres siedziby pozostał niezmieniony, nr NIP spółki to (…), nr REGON spółki to (…), nr KRS spółki to (…). Po przekształceniu, od dnia (…) 2022 r. do dnia (…) 2023 r. spółka przekształcona była opodatkowana na zasadach ogólnych, a po dniu (…) 2023 r. spółka skorzystała z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, tj. tak zwanego estońskiego CITu. Spółka przekształcona (spółka z o.o.) wypłaca środki wypracowane przed dniem przekształcenia, na rzecz jej Wspólników zgodnie z przyjętym w uchwale nr (…), z dnia (…) 2022 harmonogramem: 1. W roku 2023 r. kwota (…) zł (… złotych), 2. W roku 2024 r. kwota (…) zł (… złotych), 3. W roku 2025 r. kwota (…) zł (… złotych), 4. W roku 2026 r. kwota (…) zł (… złotych), 5. W roku 2027 r. kwota (…) zł (… złotych) oraz zysk za miesiąc (…) 2022 r.

Pytanie

Czy korzystanie przez spółkę z o.o. (przekształconą) z zysku wypracowanego przed dniem przekształcenia przez spółkę jawną (przekształcaną), w okresie od dnia przekształcenia do dnia wejścia na ryczałt od dochodów spółek, który został przekazany na zobowiązania długoterminowe względem wspólników podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu nieodpłatnych świadczeń?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy korzystanie przez spółkę przekształconą z zysku wypracowanego przez spółkę przekształcaną w okresie od dnia przekształcenia do dnia wejścia na ryczałt od dochodów spółek, który został przekazany na zobowiązania krótkoterminowe na rok 2023 oraz długoterminowe w pozostałym zakresie, względem wspólników nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W świetle art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nieodpłatne świadczenia w CIT stanowią jedno ze źródeł przychodów. Ustawa nie zawiera jednak definicji tego zwrotu, dlatego w celu jej ustalenia należy zwrócić się do orzecznictwa. I tak w uchwałach składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego – PPS 9/02 z dnia 18 listopada 2002 r. oraz II FPS 1/06 z dnia 16 października 2006 r., NSA stwierdził, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma charakter szerszy niż w prawie cywilnym: „Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony – art. 353 k.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale NSA z dnia 24 października 2011 r. (sygn. akt II FPS 7/10) NSA wskazał również, że: „Podatkowe pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zasięg niż w prawie cywilnym; obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podatnika, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. Niezwykle istotny jest również wyrok Trybunału Konstytucyjnego (dalej: TK) z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13), w którym TK wskazał, że przysporzenie może przybrać postać zarówno zwiększenia aktywów podatnika, jak i uniknięcia (zaoszczędzenia) wydatków, które podatnik musiałby ponieść. W tej ostatniej sytuacji, uzyskanie przychodu, zdaniem TK, nastąpi tylko pod warunkiem, że świadczenie rzeczywiście pozwoliło podatnikowi uniknąć wydatków. Przesłanką uznania przysporzenia na rzecz podatnika za nieodpłatne świadczenie powodujące powstanie przychodu podatkowego jest zgoda podatnika na otrzymanie tego przysporzenia. Przysporzenie to musi być więc przyjęte przez podatnika na zasadzie dobrowolności. Wiąże się z tym także kolejna przesłanka uznania przysporzenia za nieodpłatne świadczenie, powodujące powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu, a mianowicie warunek, ażeby świadczenie to zostało poniesione wyłącznie w interesie podatnika otrzymującego to świadczenie. Powyższe można uzupełnić o tezy wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2014 r. (II FSK 2640/12), gdzie Sąd stwierdził, że w postępowaniu podatkowym dla uznania danego świadczenia za nieodpłatne konieczne jest przede wszystkim wykazanie, że w zamian za otrzymane świadczenie, spełniający nie uzyska żadnej korzyści majątkowej. Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach z 5 maja 2008 r., I SA/Gl 201/08, stwierdzono, że: „(...) pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (...)”.

Mając na uwadze powyższe nie sposób uznać, że korzystanie przez spółkę przekształconą (sp. z o.o.) z zysku przeznaczonego, zgodnie z treścią Uchwały nr 2/11/2022 na zobowiązania wobec wspólników, który został przez nią wypłacony zgodnie z terminami i warunkami określonymi w przedmiotowej uchwale może stanowić przychód podatkowy w postaci nieodpłatnego świadczenia. Aby można było mówić na gruncie prawa podatkowego o zakwalifikowaniu danego świadczenia zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT musi zaistnieć stosunek prawny, którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi zaś otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie zwiększając w ten sposób swoje przychody podlegające opodatkowaniu. W niniejszym przypadku nie doszło do nieodpłatnego zwiększenia przychodów spółki przekształconej, które podlegałyby opodatkowaniu. Zysk Spółki powstał w związku z prowadzoną w ciągu roku działalnością gospodarczą, w związku z którą każdy ze wspólników odprowadzał zaliczki na poczet podatku dochodowego. Zyski te są wypłacane w terminach wskazanych w uchwale Wspólników stanowiącej harmonogram wypłat i w proporcjonalnie do udziału w zyskach przez Wspólników w spółce jawnej. Nie będzie to nieodpłatne świadczenie w rozumieniu wykładni wypracowanej m.in. na gruncie orzecznictwa sądów administracyjnych oraz Trybunału Konstytucyjnego. Wspólnicy pozostawiając ten zysk w Spółce przekształconej oczekują wyższych zysków w przyszłości, czyli mogą oczekiwać ekwiwalentu. Ponadto, Spółka przekształcona nie miała wpływu na zatrzymanie zysku Spółki przekształcanej. To zaś oznacza, że podatnik nie przyjął tego świadczenia na zasadzie dobrowolności. Dodatkowo zaznaczyć należy, że Spółka przekształcona nie otrzymała tego świadczenia. Jeśli można mówić o jakimkolwiek otrzymaniu, to miało ono miejsce przed przekształceniem. Co więcej, o czym już była mowa wyżej, pozostawiony zysk będzie zyskiem wypracowanym przed objęciem spółki z o.o. reżimem podatku CIT i przepisy ustawy o CIT nie powinny znaleźć do niego zastosowania.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2023 r. 0114-KDIP2-1.4010.385.2023.1.AZ, w której wyjaśniono: „Odroczenie terminu wypłaty zysku czy wypłata zysku w ratach powodują, że pozostaje on nadal w spółce. Czasowe zatrzymanie zysku w spółce nie może być rozpatrywane w kategoriach świadczenia ze strony wspólników na rzecz spółki. Jak wskazano we wniosku zyski należne Wspólnikom wypracowała spółka jawna niepodlegająca reżimowi opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Biorąc zatem pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa, po przekształceniu spółki jawnej (niebędącej podatnikiem CIT) w spółkę komandytowo-akcyjną (podatnika CIT) brak wypłacenia zysku ze spółki, wypracowanego w okresie transparentności podatkowej spółki jawnej, który zgodnie z wolą wspólników wyrażoną w podejmowanych uchwałach zostanie pozostawiony w spółce komandytowo-akcyjnej, a następnie wypłacony przez tę spółkę w wysokości wypłat uzależnionej od możliwości finansowych Spółki przekształconej, nie będzie powodował powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. – pod warunkiem wypłaty zysku w terminach wskazanych w uchwałach wspólników. Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe”. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2022 r. 0111-KDIB1-2.4010.40.2022.1.ANK, w której stwierdził, że: „Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa, po przekształceniu spółki jawnej w spółkę komandytową (podatnika CIT) brak wypłacenia zysku ze spółki za rok 2021 (i lata wcześniejsze), który zgodnie z wolą wspólników wyrażoną w podejmowanych uchwałach będzie wypłacony im w ratach przez spółkę komandytową, nie będzie powodował powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. – pod warunkiem wypłaty zysku w terminach wskazanych w uchwałach wspólników”.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy jego stanowisko jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Należy wskazać, iż aby dane świadczenie można było uznać za świadczenie nieodpłatne, stanowiące źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do powstania stosunku, w ramach którego jeden podmiot dokonuje świadczenia na rzecz drugiego podmiotu, a drugi podmiot otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie – bez świadczenia wzajemnego czy też jakiegokolwiek ekwiwalentu. Z uwagi na brak definicji ustawowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” konieczne jest odwołanie się do jego wykładni językowej, w oparciu o definicje zawarte w Słowniku języka polskiego (słownik internetowy: https://sjp.pwn.pl). Zgodnie z tym słownikiem termin „świadczenie” oznacza:

1.«obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz; też: to, co jest z tytułu takich zobowiązań wykonywane lub przekazywane»

2.«w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania».

Sposób rozumienia pojęcia „nieodpłatne świadczenie” został ukształtowany przez orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym w uchwałach składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) – sygn. akt PPS 9/02 z dnia 18 listopada 2002 r. oraz sygn. akt II FPS 1/06 z dnia 16 października 2006 r. NSA stwierdził w nich, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma charakter szerszy niż w prawie cywilnym: „Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - art. 353 k.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Biorąc pod uwagę definicję słownikową pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” oraz ukształtowane w tym zakresie orzecznictwo sądów administracyjnych, które wskazuje dyrektywy interpretacyjne tego pojęcia, nieodpłatnym świadczeniem na gruncie ustawy o CIT będzie uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów czy też z obowiązkiem wykonania świadczenia wzajemnego lub inną formą ekwiwalentu na rzecz drugiej strony. Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. W konsekwencji ustalenie czy określone świadczenie, uzyskane w danym przypadku przez podatnika nieodpłatnie, stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, wymaga w szczególności oceny, czy strona dokonująca tego świadczenia otrzymuje lub może otrzymać (uzyskać) w przyszłości wzajemną korzyść majątkową.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że na podstawie uchwały wspólników spółka jawna została przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W stosunku do zysków wypracowanych przez spółkę jawną do dnia przekształcenia zostanie podjęta uchwała o wycofaniu tych środków i ich przesunięciu na zobowiązania długoterminowe – zobowiązania wobec wspólników spółki jawnej, a w spółce przekształconej (spółka z o.o.), odpowiednio jako zobowiązania wobec wspólników. Po 1 stycznia 2023 r. spółka z ograniczona odpowiedzialnością skorzystała z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek i wypłaca środki wypracowane przed dniem przekształcenia na rzecz jej wspólników.

Odroczenie terminu wypłaty zysku powoduje, że pozostaje on nadal w Spółce. Czasowe zatrzymanie zysku w Spółce nie może być rozpatrywane w kategoriach świadczenia ze strony Wspólników na rzecz Spółki.

Jak wynika z wniosku, zyski należne Wspólnikom wypracowała spółka jawna niepodlegająca reżimowi opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że po przekształceniu spółki jawnej (niebędącej podatnikiem CIT) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (podatnika CIT), korzystanie przez spółkę przekształconą z zysku wypracowanego przez spółkę przekształcaną w okresie od dnia przekształcenia do dnia wejścia na ryczałt od dochodów spółek, nie powoduje powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop.

Tym samym Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków zaznaczyć należy, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00