Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.12.2023.2.MJ

Zakup karnisza elektrycznego wraz z zasłoną stanowi wydatek na adaptację i wyposażenia mieszkania, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko częściowo prawidłowe, częściowo nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w zakresie pytania nr :

–1 nieprawidłowe,

–2 prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych przez osobę niepełnosprawną. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lutego 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

22 grudnia 2022r. wydane zostało dla Pani przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w A. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, na podstawie którego została Pani zaliczona do stopnia niepełnosprawności – umiarkowanego – symbol 05 - R.

Ponieważ nie da się ustalić daty, od której istnieje niepełnosprawność, w orzeczeniu wskazano, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 2 grudnia 2022 - data złożenia wniosku o wydanie orzeczenia.

Wyjaśniła Pani, że dokumenty potwierdzające schorzenia kwalifikujące Panią do orzeczonego stopnia niepełnosprawności ( zdjęcia rtg, RMI, TK, potwierdzenia operacji narządów ruchu, orzeczenie o trwałym ubytku na zdrowiu Lekarza Orzecznika ZUS itd.) datowane są na lata poprzedzające rok 2022.

Ze względu na uciążliwe zmiany w kręgosłupie zakwalifikowane do operacji po rekonwalescencji, przebyte operacje kończyn dolnych i górnych, w tym spowodowane nieszczęśliwym wypadkiem upadku ze schodów, podjęła Pani decyzję o zmianie mieszkania - z IV piętra na parter.

We wrześniu 2022 roku odebrała Pani mieszkanie, które Pani adaptuje i wyposaża, stosownie do swoich potrzeb wynikających z niepełnosprawności, w celu ułatwienia bieżącego funkcjonowania (tzw. czynności życiowych).

W tym celu w łazience zainstalowała Pani min. prysznic otwarty, bez brodzika oraz bidetkę ręczną przy muszli klozetowej (utrzymanie higieny ). Ponadto zakupiła Pani fotel z motylkowym szerokim oparciem z ruchomym dużym podnóżkiem, umożliwiający wygodne dostosowane do Pani potrzeb spędzanie czasu poświęconego na rehabilitację kończyn górnych oraz spędzanie czasu w pozycji siedzącej.

Wydatki te poniosła Pani w 2022 roku jednakże przed datą złożenia wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Zważywszy na lokalizację mieszkania na parterze i związaną z tym bezwzględną koniecznością stosowania firan i zasłon w celu zachowania intymności w życiu codziennym, zakupiła Pani 27 grudnia 2022 roku karnisz elektryczny plus zasłony.

Ze względu na nieszczęśliwy wypadek, w wyniku którego doznała Pani skomplikowanego złamania prawej ręki, wymagającego dwukrotnej operacji, skutkujący trwałym uszczerbkiem na zdrowiu oraz schorzeniami kręgosłupa, ma Pani trudności zarówno w podnoszeniu rąk jak i w czuciu przy chwytaniu dłonią, oraz brak sił do pokonywania wysiłku fizycznego. Zasłanianie i odsłanianie okna przy użyciu pilota a także bez konieczności wstawania z łóżka/fotela stanowi dla Pani niezbędne optymalne rozwiązanie.

W uzupełnieniu wniosku podała Pani:

1.Na pytanie: W jaki sposób zakupiony karnisz elektryczny wraz z zasłonami ułatwia Pani wykonywania czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością, na którą otrzymała Pani orzeczenie o stopniu niepełnosprawności?

Odpowiedziała Pani: Niepełnosprawność narządów ruchu obejmująca min.: ograniczenia w podnoszeniu rąk, brak czucia w palcu środkowym prawej dłoni, brak skutecznego uchwytu w prawej dłoni, ograniczenie w ruchu nadgarstka prawej dłoni, utrudnienia przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą czy siedzącą, ograniczenia stawów biodrowych, zwyrodnienia kolan - uniemożliwia zasłanianie ręczne zasłon bez pomocy osoby trzeciej. Zmiana pory dnia, zmiana oświetlenia wewnątrz, zmiana nasłonecznienia, pora nocna po zgaszeniu światła (odsłonięcie źródła ciepła z kaloryfera pod oknem - jedyny kaloryfer w sypialni) - wymaga częstej operacji zasłaniania/odsłaniania okna. Wykonywanie tych czynności przy dość ciężkim materiale (skuteczność ochrony przed nadmiernym nasłonecznieniem) jest niemożliwa, a konieczność takich czynności niezbędna. Mogąc je wykonywać przy pomocy pilota leżąc w łóżku (posiadam przystosowane łóżko z podnoszeniem zagłówka i nóg - zakupiłam z własnych środków w latach ubiegłych) nie stanowią dodatkowego obciążenia.

2.Na pytanie: Czy koszt zakupu karnisza elektrycznego wraz z zasłonami został poniesiony z Pani własnych środków finansowych i nie został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo został zwrócony Pani w jakiejkolwiek formie?

Odpowiedziała Pani: Tak. Koszt zakupu poniosłam z własnych środków bez finansowania z funduszy celowych. Zakup mieszkania i wyposażenia finansowałam z własnych środków i kredytu, który aktualnie spłacam.

3.Na pytanie: Czy koszt zakupu karnisza elektrycznego wraz z zasłonami został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów lub został odliczony od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub został odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym?

Odpowiedziała Pani: Nie. Koszt zakupu nie stanowił odliczenia w inny sposób.

Pytania

1.Czy wydatki poniesione na adaptację łazienki oraz zakup fotela mogą zostać wykazane w zeznaniu podatkowym za rok 2022 jako pomniejszające podstawę obliczenia podatku, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6) updf, mimo, że zostały poniesione przed datą wskazaną w orzeczeniu jako datę ustalenia niepełnosprawności, zważywszy na wcześniejsze datowanie schorzeń decydujących o przyznaniu stopnia niepełnosprawności?

2.Czy o wydatek na zakup karnisza elektrycznego z zasłonami mogę pomniejszyć podstawę obliczenia podatku w 2022 roku zgodnie z art.26 ust.1 pkt 6)?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Pani zdaniem zasadnym jest pomniejszenie podstawy obliczenia podatku o wydatki poniesione na adaptacje łazienki oraz zakup fotela, gdyż spełniają one wymagania opisane w art. 26 ust. 7a pkt 1) updf w powiązaniu z ust. 1 pkt 6) tego artykułu. Mimo tego, że wydatki zostały poniesione przed wskazaną w orzeczeniu datą ustalenia stopnia niepełnosprawności, zostały poniesione w roku otrzymania takiego orzeczenia i służyć będą celom określonym w przywołanych przepisach. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, niepełnosprawność Pani powstała przed rokiem wydania orzeczenia i z tego względu dokonywano min. przedmiotowych wydatków.

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności jedynie potwierdza formalnie niepełnosprawność i wydane jest nie później niż w roku podatkowym, za który dokonywane będzie rozliczenie podatkowe.

Ad 2

Pani zdaniem wydatek poniesiony na zakup karnisza elektrycznego z zasłonami spełnia opis wydatku na adaptację i wyposażenie mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności zgodnie z art. 26 ust.7a pkt 1) updf i jak wskazano w opisie stanu faktycznego możliwość elektrycznego zasłaniania/odsłaniania okna pozwoli na wykonywanie tych czynności przez Panią bez konieczności korzystania z pomocy osób trzecich i także bez konieczności wstawania z łóżka/fotela (zmiany miejsca przebywania).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest częściowo prawidłowe, częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022r. poz. 2647 ze zm.):

podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

W art. 26. ust. 7a ustawy wskazano, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

w punkcie 1:

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

w punkcie 2a:

zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 463, 583 i 974) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych.

w punkcie 3:

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b)niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

c)znaczny stopień niepełnosprawności;

2.II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem jednoznacznie, że podstawowym warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek m.in. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności.

Zatem co do zasady odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Jeżeli jednak w orzeczeniu tym wskazano, że stopnień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wydania orzeczenia, w takiej sytuacji podatnik, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności może odliczyć wydatki poniesione od dnia wskazanego w orzeczeniu jako data ustalenia stopnia niepełnosprawności.

W opisie stanu faktycznego przedstawiła Pani informacje, że 22 grudnia 2022 r. wydane zostało dla Pani przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, na podstawie którego została Pani zaliczona do stopnia niepełnosprawności – umiarkowanego - symbol 05 - R.

W orzeczeniu tym podano, że nie da się ustalić daty, od której istnieje niepełnosprawność, oraz wskazano, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 2 grudnia 2022 r. - data złożenia wniosku o wydanie orzeczenia.

We wrześniu 2022 r. odebrała Pani mieszkanie, które Pani adaptuje i wyposaża, stosownie do swoich potrzeb wynikających z niepełnosprawności, w celu ułatwienia bieżącego funkcjonowania (tzw. czynności życiowych).

Wydatki te poniosła Pani w 2022 r. przed datą otrzymania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Skoro zatem Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności wydał dla Pani orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, w którym wskazano, że nie da się ustalić daty, od której istnieje niepełnosprawność, ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 2 grudnia 2022 r., to w dniu ponoszenia ww. wydatków nie była Pani osobą niepełnosprawną, zakwalifikowaną przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

W konsekwencji ww. wydatków, poniesionych przed wydaniem orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, nie może Pani odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Natomiast możliwość odliczenia przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakupu karnisza elektrycznego wraz z zasłoną, dokonanego po otrzymaniu orzeczenia o niepełnosprawności, należy odnieść do art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki poniesione na adaptację i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Zgodnie z językowym znaczeniem, termin „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbką, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11).

W związku z przytoczonym przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki takie można uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.

Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań/budynków mieszkalnych, w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie, czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że „nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że wydatek poniesiony przez Panią na zakup karnisza elektrycznego wraz z zasłoną stanowi wydatek na adaptację i wyposażenia mieszkania, stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności.

Powyższy wydatek może zostać odliczony przez Panią od dochodu w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym został on poniesiony, tj. za rok 2022, na podstawie dokumentów spełniających wymagania ww. art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznegoprzedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.), dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).