Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.270.2024.2.ENB

Opodatkowanie świadczenia odszkodowawczego otrzymywanego z Włoch w związku z wypadkiem przy pracy – zastosowanie zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Włoch w związku z wypadkiem przy pracy.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie 6 czerwca 2024 r. (data wpływu).

 Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W latach (...) pracował Pan we Włoszech (24 godziny tygodniowo). W dniu (...)1999 r. miał Pan wypadek w pracy, w którym doszło do (...). Z tego tytułu otrzymał Pan dożywotnie odszkodowanie X na podstawie włoskich przepisów prawa. Po leczeniu szpitalnym utracił Pan częściowo (...). W tym okresie Pana pracodawca opłacał składki na ubezpieczenie zdrowotne. Komisja lekarska stwierdziła utratę (...), w wyniku czego otrzymał Pan odszkodowanie wypłacane miesięcznie przez X.

X to Krajowy Instytut Ubezpieczeń od wypadków przy pracy i chorób zawodowych we Włoszech. Odszkodowanie X (...) otrzymał Pan na podstawie włoskich przepisów prawa pracy (cywilnego). Świadczenie ma charakter odszkodowawczy i jest wypłacane co miesiąc. Jest to rekompensata dożywotnia z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu. Utrata (...) nastąpiła bezpowrotnie. Jednocześnie to świadczenie nie jest opodatkowane we Włoszech i zostało przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego. Nie jest to renta z tytułu niezdolności do pracy.

Po okresie chorobowym nadal Pan pracował i opłacał składki zdrowotne do 2022 r. we Włoszech, a do dnia dzisiejszego w Polsce (KRUS). Po powrocie do Polski świadczenie zostało uznane za rentę inwalidzką i opodatkowane.

Pytanie

Czy dożywotnia rekompensata z tytułu uszczerbku na zdrowiu otrzymywana z Włoch jest w Polsce zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że świadczenie z Włoch nie powinno być opodatkowane, z uwagi na art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (...) 2020 r. (...), dotycząca opodatkowania dożywotniego odszkodowania X otrzymywanego z Włoch, które jest identycznym świadczeniem jak to otrzymywane przez Pana.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że w latach (...) pracował Pan we Włoszech (24 godziny tygodniowo). W dniu (...) 1999 r. miał Pan wypadek w pracy, w którym doszło do (...). Po leczeniu szpitalnym utracił Pan (...). W tym okresie Pana pracodawca opłacał składki na ubezpieczenie zdrowotne. Komisja lekarska stwierdziła (...), w wyniku czego otrzymał Pan odszkodowanie wypłacane miesięcznie przez X.

X to Krajowy Instytut Ubezpieczeń od wypadków przy pracy i chorób zawodowych we Włoszech. Odszkodowanie (...)) otrzymał Pan na podstawie włoskich przepisów prawa pracy (cywilnego). Świadczenie ma charakter odszkodowawczy i jest wypłacane co miesiąc. Jest to rekompensata dożywotnia z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu. Utrata (…) nastąpiła bezpowrotnie. Jednocześnie to świadczenie nie jest opodatkowane we Włoszech i zostało przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego. Nie jest to renta z tytułu niezdolności do pracy.

Po okresie chorobowym nadal Pan pracował i opłacał składki zdrowotne do 2022 r. we Włoszech, a do dnia dzisiejszego w Polsce (KRUS). Po powrocie do Polski świadczenie zostało uznane za rentę inwalidzką i opodatkowane.

W odniesieniu do otrzymywanego przez Pana świadczenia z Włoch należy więc zastosować przepisy Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania sporządzonej w Rzymie w dniu 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374 ze zm.).

W myśl art. 22 ust. 1 tej umowy:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

W konsekwencji – stosownie do art. 22 ust. 1 ww. Umowy – comiesięczne świadczenie o charakterze odszkodowawczym wypłacane dożywotnio na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

W Polsce do ww. świadczeń zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, otrzymane przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo którego potrzeby zwiększyły się lub widoki powodzenia na przyszłość zmniejszyły, oraz odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie spowodowania śmierci poszkodowanego, otrzymane przez osoby uprawnione, o których mowa w art. 446 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2023 r. poz. 1610, 1615, 1890 i 1933), a także miesięczne świadczenia na zapewnienie środków utrzymania, o których mowa w art. 753³ § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.).

W myśl natomiast tego przepisu w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Zakresem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są zatem m. in. odszkodowania mające postać renty otrzymane:

·na podstawie przepisów prawa cywilnego;

·w przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia;

·przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Zauważyć należy, iż treść przywołanych regulacji nie odwołuje się wyłącznie do przepisów polskiego prawa cywilnego. Oznacza to, że stosowania powyższego zwolnienia od podatku nie można ograniczać do odszkodowań w postaci renty otrzymanych na podstawie polskiego prawa cywilnego.

Zauważyć również należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania czy renty. Nie oznacza to jednak dowolności w ich rozumieniu. Podkreślenia wymaga, że to nie nazwa, lecz rzeczywisty charakter świadczenia decyduje o tym, czy przybiera ono cechy odszkodowania w postaci renty, czy też nie.

Renta jest – co do zasady – świadczeniem okresowym bądź dożywotnim, jednakże przykładowo przepisy prawa cywilnego przewidują możliwość przyznania zamiast renty lub jej części odszkodowania jednorazowego. W takim przypadku uznaje się, że „skapitalizowana” renta – niezależnie od nazwania jej „odszkodowaniem” – mieści się w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Analogicznie zatem uznać należy, że również świadczenie o charakterze odszkodowawczym w formie miesięcznych płatności przyznane dożywotnio, na podstawie przepisów prawa cywilnego może być zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy.

Mając zatem na uwadze, że skoro w związku z wypadkiem przy pracy i doznanym uszczerbkiem na zdrowiu, na podstawie obowiązujących we Włoszech przepisów prawa cywilnego (prawa pracy) otrzymuje Pan comiesięczne świadczenia, które nie stanowią renty z tytułu niezdolności do pracy lecz mają charakter odszkodowawczy – to stwierdzić należy, że świadczenia te korzystają w Polsce ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji zgodzić się z Panem należy, że w związku z otrzymywaniem wskazanych we wniosku świadczeń nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że otrzymywane przez Pana świadczenie ma charakter odszkodowania wypłacanego w związku z wypadkiem przy pracy, i nie stanowi ono renty z tytułu niezdolności do pracy. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis zdarzenia jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.