Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.316.2024.2.KS

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT planowanej sprzedaży niezabudowanych działek powstałych z podziału działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowne Panie,

stwierdzam, że stanowisko Pań w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2024 r. wpłynął Pań wniosek wspólny z 16 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT planowanej sprzedaży niezabudowanych działek powstałych z podziału działek o numerach 1, 2, 3, 4.

Uzupełniły go Panie – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2024 r. (wpływ 25 czerwca 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowana (Zainteresowana będąca stroną postępowania) oraz Zainteresowana (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) nabyły w ramach spadkobrania po matce zmarłej w … r. m.in. dwie działki gruntu o numerze 0 oraz 6, położone przy ulicy …. Działka 0 (będąca przedmiotem wniosku) została następnie podzielona na cztery działki gruntu: 1 o powierzchni 1,1009 ha, 2 o powierzchni 1,1991 ha, 2 o powierzchni 1,0052 ha i 4 o powierzchni 0,1020 ha, razem o powierzchni 3,4072 ha.

Działka nr 1 o powierzchni 1,1009 ha położona jest na obszarze oznaczonym w planie miejscowym symbolem 18 MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej) oraz 10 KDD (tereny dróg publicznych dojazdowych). Północno zachodni narożnik działki nr 1 znajduje się w odległości około 14m od granicy obszaru leśnego (17ZL). Wymagana przepisami minimalna odległość zabudowy od granicy obszaru leśnego ZL wynosi 20m. Południowozachodnia część działki nr 1 przylega do obszaru kolejowego oznaczonego symbolem 1KK. Wymagana przepisami minimalna odległość zabudowy od obszaru kolejowego wynosi 10m, natomiast wymagana przepisami minimalna odległość od osi skrajnego toru wynosi 20m (te odległości zostały uwzględnione w planie miejscowym poprzez wprowadzenie nieprzekraczalnej linii zabudowy od strony obszaru kolejowego). Działka nr 2 o 1,0991 ha położona jest na obszarze oznaczonym w planie miejscowym symbolem 18 MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej), 19MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej), 10KDD (tereny dróg publicznych dojazdowych) oraz 4 KDL (tereny dróg publicznych lokalnych). Działka nr 0/3 o powierzchni 1,0052 ha położona jest na obszarze oznaczonym w planie miejscowym symbolem 19 MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej), 20MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej) oraz 4 KDL (tereny dróg publicznych lokalnych). Działka nr 4 o powierzchni 0,1020 ha położona jest na obszarze oznaczonym w planie miejscowym symbolem 20 MN (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej). Od strony południowej znajduje się budynek mieszkalny zlokalizowany w odległości mniejszej niż 3m od granicy działki nr 4.

Działki nr 1, 2, 3, 4, , obręb 3, położone są na obszarze objętym ustaleniami uchwały Rady Miejskiej z 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów w obszarze ulic … – część A. Działki położone są na stoku o nachyleniu w kierunku północno-wschodnim. Atutami położenia działek jest widok na …, sąsiedztwo zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej o niskiej intensywności od wschodu oraz sąsiedztwo terenów przeznaczonych pod zieleń otwartą (ZO) od zachodu i północy – z zakazem zabudowy kubaturowej i możliwością lokalizacji gruntowych ścieżek pieszych, rowerowych i konnych. Mankamentem jest położenie południowej części terenu przy czynnej linii kolejowej.

Zamierzają Panie sprzedać działkę 0 jednemu nabywcy ponieważ nie wiążą Panie swoich przyszłych planów życiowych ze …. Jednakże przeprowadziły Panie analizę działek nr 1, 2, 3, 4 położonych w … pod kątem ich podziału na mniejsze działki, tj. na 20 działek o pow. ok. 1000 m2 i 5 działek o pow. 1500 m2 w razie gdyby nie udało się sprzedać tej nieruchomości jako całości jednemu kupującemu. Na razie nie planują Panie podziału działek na mniejsze, jednakże taka potrzeba może się pojawić w razie braku nabywcy. W celu znalezienia kupca lub kupców, nawiązały Panie współpracę z jednym biurem pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Nie prowadziły Panie kampanii reklamowych mających na celu uatrakcyjnienie sprzedaży, nie rozpoczęły Panie, jak również i nie mają w planach budowy systemów infrastruktury technicznej zapewniających możliwość przyłączenia do sieci wodnokanalizacyjnej, elektroenergetycznej i gazowej poszczególnych działek. Nie wybudowały Panie dróg, nie ogrodziły terenu. Nie zamierzają Panie dokonywać dostawy działek oznaczonych numerem 6/1 otrzymanych w spadku, położonych także w ....

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazały Panie, że:

Ad. 1 Planują dokonać  Panie sprzedaży działek opisanych we wniosku, jak tylko znajdzie się właściwy kupiec, gotowy do zapłaty odpowiedniej ceny sprzedaży.

Ad. 2 Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi ani pozarolniczej, ani rolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u.

Ad. 3 Wnioskodawczyni (Zainteresowana będąca stroną postępowania) jest podatnikiem zwolnionym podmiotowo z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u. w zakresie czynności najmu dwóch apartamentów. Poza najem, Wnioskodawczyni nie wykonuje żadnej działalności gospodarczej.

Ad. 4 Od momentu nabycia działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2,3, 4 były wykorzystywane wyłącznie do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. do celów prywatnych Wnioskodawczyni oraz Zainteresowanej oraz ich ojca. Wykorzystywanie tych działek w celach prywatnych polegało na ich posiadaniu w majątku prywatnym, działki te służyły jako łąka i pastwisko w ramach własnego gospodarstwa prowadzonego przez ojca Wnioskodawczyni i Zainteresowanej.

Ad. 5 Aktualnie działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2, 3, 4 w związku z koniecznością stałego dbania o działkę, koszenia traw, niszczenia chwastów, zostały oddane do nieodpłatnego używania sąsiadowi, na okres 1-go roku, aż do marca 2025.

Działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2, 3, 4 nigdy nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej polegającej na oddaniu do odpłatnego używania nieruchomości osobom trzecim.

Działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2, 3, 4 były wcześniej wykorzystywane w celach osobistych w celu wypasu bydła w ramach gospodarstwa rolnego (domowego) prowadzonego przez ojca Wnioskodawczyni i Zainteresowanej.

Ad. 6 Działki objęte zakresem wniosku nr 1, 2, 3, 4 na ten moment nie zostały jeszcze podzielone. Rozważają Panie tylko taką możliwość, jeśli okaże się, że nie ma chętnych na pojedyncze działki lub na całą nieruchomość 0. Działki te nie będą udostępnianie odpłatnie. Aktualnie działka 0 została oddana do nieodpłatnego korzystania sąsiadowi.

Ad. 7 Nie wiedzą Panie z czyjej inicjatywy nastąpiło uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie działek, albowiem nie uczestniczyły Panie przy czynnościach związanych z uchwalaniem planu.

Ad. 8 Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z inicjatywy Pań.

Ad. 9 Przed sprzedażą przedmiotowych działek nie zostało i nie będzie wydane pozwolenie na budowę.

Ad. 10. Przed sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 nie były i nie będą wydawane żadne inne pozwolenia i decyzje (np. decyzje na budowę wjazdu na działkę, warunki techniczne przyłączy: kanalizacyjnych, sanitarnych, energetycznych, deszczowych).

Ad. 11 Na ten moment nie zawarto żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 ani żadnej innej umowy z potencjalnym nabywcą działek lub działki. Jeżeli przyszły nabywca będzie chciał z własnych powodów zawrzeć umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości (np. w celu uzyskania kredytu bankowego finansującego zakup), to taka umowa zostanie z nim zawarta.

Ad. 12 Podpisały Panie umowę o pośrednictwo w sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 0, tj. działek nr 1, 2, 3, 4 tylko z jednym biurem pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Umowa została zawarta na wyłączność, a więc nie będą Panie zawierały innych umów pośrednictwa w sprzedaży. Pośrednikowi udzielono pełnomocnictwa ogólnego. Pełnomocnik będzie prezentował zainteresowanym klientom nieruchomość.

Ad. 13 Żadne pozwolenia decyzje, warunki techniczne, umowy nie zostały i nie zostaną wydane przed sprzedażą przedmiotowych działek.

Ad. 14 Przed sprzedażą działek nie podejmowały i nie będą podejmowały Panie czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek, np.: uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne.

Ad. 15. Do dnia złożenia wniosku nie dokonano zbycia żadnej z działek nr 1, 2, 3, 4

Pytanie

Czy sprzedaż niezabudowanych nieruchomości gruntowych o numerach 1, 2, 3, 4, zlokalizowanych w ..., o powierzchni łącznie 3,4072 ha, jeśli zostaną podzielone na ok. 25 mniejszych działek, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT przez Panie?

Stanowisko Pań

Zdaniem Pań sprzedaż działki numer 0 podzielonej na ok. 25 mniejszych działek, nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, ponieważ w związku z transakcją zbycia tych działek nie uzyskają Panie statusu podatnika VAT w rozumieniu art. 15 u.p.t.u. Sprzedaż posiadanych działek odbywać się będzie w ramach zarządu majątkiem prywatnym i stanowić będzie dla Pań wykonywanie prawa własności, które nie jest uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 2 pkt 6 u.p.t.u. stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nieruchomość gruntowa stanowi więc towar (rzecz), a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 u.p.t.u., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem uznawany jest za podatnika podatku od towarów i usług.

Z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towarów – w tym przypadku opisanej nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik, tj. będzie wykazywał taką aktywność i angażował środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Brak powyższych przesłanek nakazuje założyć, że czynność sprzedaży nie jest wykonywana zawodowo i w sposób profesjonalny, a tym samym nie jest opodatkowana podatkiem VAT.

W konsekwencji należy przyjąć, że wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi działalność gospodarczą tylko wówczas, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.206, str. 1, z późn. zm.) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie, w dowolnym miejscu, jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej  wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca, w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 u.p.t.u.), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Mając na uwadze niniejsze regulacje uważają Panie, że czynność sprzedaży 25 działek nie będzie stanowiła dla Pań wykonywania działalności gospodarczej, w związku z tym faktem nie mogą być Panie uznane za podatnika VAT, jako, że:

1)nie podejmowały aktywnych działań w celu sprzedaży nieruchomości, podobnych do działań podejmowanych zwykle przez przedsiębiorców (profesjonalistów);

Działania podjęte przez Panie cechuje incydentalność oraz brak zorganizowania. Podatniczki korzystają z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, aby dotrzeć do większego grona zainteresowanych zakupem działki klientów. Być może skorzystają z usług również większej liczby pośredników, jeśli zajdzie taka konieczność.

Niewykluczone, że umieszczą Panie także ogłoszenie o sprzedaży przedmiotowych działek na jednym lub kilku portalach internetowych. Czynności te będą jednak mieścić się w granicach zarządu majątkiem prywatnym. Jednocześnie oświadczają Panie, że nie prowadziły akcji reklamowych, marketingowych dotyczących zbycia, nie przedsięwzięły Panie również żadnych kroków celem przystosowania działek do sprzedaży: nie uzbroiły terenu, nie ogrodziły, nie doprowadziły do poszczególnych działek mediów, ani w żaden inny sposób nie uatrakcyjniły działek celem sprzedaży.

2)nabyły Panie działki w ramach spadkobrania do majątku prywatnego, ponad 20 lat temu;

Warto nadmienić, iż problem, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

3)działka stanowiąca nieruchomość 0 nie była wykorzystywana przez Panie w sposób ciągły dla celów zarobkowych na podstawie art. 8 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u.;

Nie oddawały Panie w całości, ani w części przedmiotowych działek do odpłatnego korzystania przez osoby trzecie w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. Do roku 2005 nieruchomość była wykorzystywana w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego przez ojca Pań, pod wypas bydła oraz uprawy rolne na potrzeby własne. Od roku 2005 działki nie są użytkowane w żaden szczególny sposób, leżą odłogiem. Nie są i nie były nigdy przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Skoro nieruchomość 0 nie była ani wynajmowana, ani dzierżawiona przez Panie, to nie wykazywała żadnego związku z potencjalną działalnością gospodarczą Pań. Tym samym, późniejsza sprzedaż wydzielonych działek, nie będzie sprzedażą dokonaną w ramach działalności gospodarczej, a będzie dostawą działek następującą w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiły Panie we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, budynek jak również grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a) określone udziały w nieruchomości;

b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 ww. ustawy:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:  

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jak wskazano powyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa terenu budowlanego.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.  

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie wykonuje czynności opodatkowane, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności.

Z opisu sprawy wynika, że nabyły Panie w ramach spadkobrania po matce m.in. dwie działki gruntu o numerze 0 oraz 6. Działka 0 (będąca przedmiotem wniosku) została następnie podzielona na cztery działki gruntu: 1, 2, 2 i 4. Zamierzają Panie sprzedać działkę 0 jednemu nabywcy, jednakże przeprowadziły Panie analizę ww. działek nr 1, 2, 3, 4 pod kątem ich podziału na mniejsze działki. Działki objęte zakresem wniosku nr 1, 2, 3, 4 na ten moment nie zostały jeszcze podzielone. Rozważają Panie tylko taką możliwość, jeśli okaże się, że nie ma chętnych na pojedyncze działki lub na całą nieruchomość 0. W celu znalezienia kupca lub kupców, nawiązały Panie współpracę z jednym biurem pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Podpisały Panie umowę o pośrednictwo w sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 0, tj. działek nr 1, 2, 3, 4 tylko z jednym biurem pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Umowa została zawarta na wyłączność, a więc nie będą Panie zawierały innych umów pośrednictwa w sprzedaży. Pośrednikowi udzielono pełnomocnictwa ogólnego. Pełnomocnik będzie prezentował zainteresowanym klientom nieruchomość. Nie prowadziły Panie kampanii reklamowych mających na celu uatrakcyjnienie sprzedaży, nie rozpoczęły Panie, jak również i nie mają w planach budowy systemów infrastruktury technicznej zapewniających możliwość przyłączenia do sieci wodnokanalizacyjnej, elektroenergetycznej i gazowej poszczególnych działek. Od momentu nabycia działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2, 3, 4 były wykorzystywane wyłącznie do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. do celów prywatnych Pań oraz Pań ojca. Aktualnie działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2, 3, 4 w związku z koniecznością stałego dbania o działkę, koszenia traw, niszczenia chwastów, zostały oddane do nieodpłatnego używania sąsiadowi, na okres 1-go roku, aż do marca 2025. Działka nr 0 oraz działki powstałe z podziału działki nr 0, tj. działki nr 1, 2, 3, 4 nigdy nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej polegającej na oddaniu do odpłatnego używania nieruchomości osobom trzecim. Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z inicjatywy Pań. Przed sprzedażą przedmiotowych działek nie zostało i nie będzie wydane pozwolenie na budowę. Przed sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 nie były i nie będą wydawane żadne inne pozwolenia i decyzje (np. decyzje na budowę wjazdu na działkę, warunki techniczne przyłączy: kanalizacyjnych, sanitarnych, energetycznych, deszczowych). Żadne pozwolenia decyzje, warunki techniczne, umowy nie zostały i nie zostaną wydane przed sprzedażą przedmiotowych działek. Przed sprzedażą działek nie podejmowały i nie będą podejmowały Panie czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek, np.: uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pań aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z opisu sprawy wynika, że w stosunku do nieruchomości opisanych we wniosku dokonały Panie podziału działki nr 0 oraz planują Panie jeszcze ewentualnie dokonanie podziału działek nr 1, 2, 3, 4 oraz podpisały Panie umowę o pośrednictwo w sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 0, tj. działek nr 1, 2, 3, 4. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panie niezabudowanych działek powstałych z podziału działek o numerach 1, 2, 3, 4 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności podejmowanej przez Panie w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmowały Panie aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, z tytułu transakcji sprzedaży niezabudowanych działek powstałych z podziału działek o numerach 1, 2, 3, 4 nie będą Panie działały w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Panie należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będziecie Panie korzystały z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, planowana sprzedaż niezabudowanych działek o numerach 1, 2, 3, 4, w sytuacji gdy zostaną podzielone na mniejsze działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko które Panie przedstawiły należało uznać za prawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Panie przedstawiły i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pań wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Panie ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panie w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Pań będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie mogła skorzystać ta z Pań, która zastosuje się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania

Pani (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00