Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.154.2024.3.AW

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 8 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości stanowiących działki nr (...) i (...), wpłynął 10 kwietnia 2024 r. Wniosek uzupełnił Pan pismem z 11 czerwca 2024 r., (data wpływu: 14 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2004 roku otrzymał Pan po rodzicach gospodarstwo rolne, dom, zabudowania gospodarcze oraz grunty rolne. Gospodarstwo prowadzi Pan do dnia dzisiejszego, już 20 lat i jest to Pana jedyne źródło utrzymania. Do 2012 roku prowadził je Pan jako rolnik ryczałtowy, a od 2012 roku jest Pan zarejestrowany jako rolnik - czynny podatnik VAT.

W (...) roku Urząd Miasta w (...) zmienił miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego na terenach, gdzie znajdują się Pana działki, to jest działka (...) i (...) obręb (...). Przeznaczenie działek z terenów użytkowanych rolniczo zostało zmienione na teren zabudowy produkcyjno-usługowej.

W 2023 roku Urząd Miasta wystąpił do Pana z propozycją kupna wyżej wymienionych działek. Miast zleciło operat szacunkowy działek na swój koszt. Rzeczoznawca majątkowy wycenił wartość rynkową tych dwóch działek na (...) złotych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Gospodarstwo rolne nabył Pan w wyniku działu spadku oraz zniesienia współwłasności, zawartej pomiędzy spadkobiercami Pana matki (...), zmarłej dnia (...) r. (to jest pomiędzy Panem, Pana ojcem a braćmi, na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (...) z dnia (...) r. sygn. akt (...), oraz Umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności z dnia (...) r., Rep. (...) r.).

Działki nr (...) i (...) wchodzą w skład nabytego powołaną powyżej Umową, oraz były one przeze Pana wykorzystywane od 2004 roku do prowadzenia gospodarstwa. Działki zostały nabyte będąc stanu wolnego (kawaler), z żoną nie zawierał Pan umów majątkowych małżeńskich - stanowią one zatem Pana majątek osobisty.

Transakcja sprzedaży ma dojść do skutku latem lub jesienią 2024 r., w zależności od woli kupującego - Gminy (...).

Nie dokonywał Pan sprzedaży żadnych działek wchodzących w skład nabytego gospodarstwa, doszło jedynie do:

-przejęcia przez Województwo (...) - niezależnie od Pana woli - działek (...), (...), (...) (powstałych z podziału działki (...)), oraz działki (...), co nastąpiło na skutek decyzji Wojewody (...) z dnia (...) nr (...) znak (...), o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pod nazwą „(...)”,

-zamiany Pana działki nr (...) o powierzchni (...) ha, stanowiącej tereny zieleni izolacyjnej i tereny dróg publicznych klasy głównej, na działki Gminy (...) nr (...) i (...) o łącznej powierzchni (...) ha, stanowiącej działki rolne, co nastąpiło na podstawie aktu notarialnego (...) z dnia (...) r., przy czym zamiana została z Pana strony udokumentowana fakturą VAT (...) z dnia (...) r. na kwotę (...) zł netto, co daje (...) brutto. Podatek należny wynikający z tej transakcji został przez Pana uregulowany. Transakcja ta była wynikiem konieczności uregulowania własności działek przylegających do opisanej powyżej inwestycji drogowej pod nazwą „(...)”.

W toku rozmów z potencjalnym nabywcą działek nr (...) i (...) (Gminą (...)), już po wystąpieniu z wnioskiem o wydanie interpretacji, Gmina wyraziła również zainteresowanie zakupem - w ramach tej samej transakcji - działki nr (...), leżącej w tym samym kompleksie działek, a nabytej przez Pana do majątku wspólnego wraz z żoną (...) w dniu (...) r. Działka ta również była wykorzystywana do prowadzenia gospodarstwa rolnego, stanowi ona działkę uprawianą rolniczo, zaś w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest (od (...) roku, kiedy to nastąpiła zmiana planu) na cele zabudowy produkcyjno-usługowej. Nie planuje Pan obecnie sprzedaży żadnych innych nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na rzecz innych podmiotów.

Nie podejmował ani nie będzie Pan podejmował żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości działek.

Nie podejmował ani nie będzie Pan podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek (...) i (...).

Działki (...) i (...) oraz działka (...) wykorzystywane były wyłącznie na cele prowadzonego gospodarstwa rolnego, to jest upraw rolnych.

Płody rolne z działek (...) i (...) były sprzedawane, przy czym do (...) r. sprzedaży dokonywał Pan jako rolny ryczałtowy, a od dnia (...) r. jako podatnik podatku od towarów i usług.

Nie ma Pan wiedzy na czyj wniosek został zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego, jednakże Pan nie składał żadnych wniosków w tym zakresie ani nie było Pana wolą dokonanie zmiany planu.

Nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działek (...) i (...), albowiem w czasie ich nabycia nie był Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabycie nastąpiło nieodpłatnie - w drodze spadku po matce oraz działu spadku i zniesienia współwłasności.

Działki nie są - i nigdy nie były - zabudowane. W ramach prowadzonego gospodarstwa, nie planuje Pan ich zabudowy.

Na działkach nie znajdują się naniesienia.

Nie nastąpiło zasiedlenie budynków lub budowli, gdyż działki są niezabudowane.

Nie poniesiono ani nie ma Pan w planie ponoszenia wydatków na ulepszenie lub przebudowę budynków lub budowli, gdyż działki są niezabudowane i nie planuje Pan ich zabudowy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanej we wniosku oraz w uzupełnieniu sytuacji, sprzedaż działek (...) i (...) podlega podatkowi od towarów i usług oraz czy musi Pan udokumentować sprzedaż fakturą VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem nie powinienem Pan płacić podatku VATod sprzedaży działek, gdyż są w posiadaniu Pana i Pana rodziny od kilkudziesięciu lat, a sam nie dążył Pan do tego by je sprzedać. Nie podejmował i nie podejmuje Pan żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami aranżując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców czy usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w tym zakresie co powodowałoby uznanie Pana za podatnika podatku od towarów i usług. Ewentualna sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym więc należałoby uznać, że dana czynność nie powinna być opodatkowana.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Sprzedaż działek nie podlega podatkowi od towarów i usług. Planowana sprzedaż dotyczy działek, które nie zostały przez Pana nabyte jako podatnika podatku od towarów i usług, a podatnikiem tym stał się Pan dopiero około 8 lat po nabyciu działek (i około 10 lat po nabyciu spadku). Nie podejmował Pan żadnych czynności w celu zmiany przeznaczenia działek z terenów rolnych na cele zabudowy produkcyjno-usługowej i nabywając działki nie planował Pan ich zbywania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t .j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez  względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast art. 15 ust. 4 ustawy stanowi, że:

W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

-po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

-po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Natomiast nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15, 19 i 20 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Natomiast wykonywanie czynności polegających na świadczeniu usług rolniczych stanowi wykonywanie działalności rolniczej w rozumieniu ustawy. Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z orzeczenia TSUE w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art.  9  ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2004 roku otrzymał Pan po rodzicach m.in. gospodarstwo rolne. W skład tego gospodarstwa rolnego wchodzą działki nr (...) i (...).

Gospodarstwo prowadzi Pan do dnia dzisiejszego, już 20 lat i jest to Pana jedyne źródło utrzymania. Do 2012 roku prowadził je Pan jako rolnik ryczałtowy, a od 2012 roku jest Pan zarejestrowany jako rolnik - czynny podatnik VAT.

Działki (...) i (...) wykorzystywane były wyłącznie na cele prowadzonego gospodarstwa rolnego, to jest upraw rolnych.

Płody rolne z działek (...) i (...) były sprzedawane, przy czym do (...) r. sprzedaży dokonywał Pan jako rolny ryczałtowy, a od dnia (...) r. jako podatnik podatku od towarów i usług.

Przedmiotowe działki są niezabudowane.

W (…) roku Urząd Miasta w (...) zmienił miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego na terenach, gdzie znajdują się Pana działki nr (...) i (...). Przeznaczenie działek z terenów użytkowanych rolniczo zostało zmienione na teren zabudowy produkcyjno-usługowej.

W 2023 roku Urząd Miasta wystąpił do Pana z propozycją kupna działek nr (...) i (...).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy planowana transakcja sprzedaży niezabudowanych działek nr (...) i (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy sprzedaż tę będzie Pan zobowiązany udokumentować fakturą.

Zatem należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Pan w odniesieniu do działek, których jest Pan właścicielem i ustalić, czy w odniesieniu do opisanych czynności, będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie dla rozstrzygnięcia Pana wątpliwości kluczowym jest fakt posiadania przez Pana statusu podatnika VAT czynnego z tytułu działalności rolniczej. Zauważyć bowiem należy, że rolnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w związku z prowadzoną przez siebie działalnością rolniczą, sprzedając grunt wykorzystywany w tej opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, nie zbywa majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany do prowadzenia tej opodatkowanej działalności rolniczej. Zatem rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że działki nr (...) i (...) w momencie dostawy stanowić będą składniki majątkowe służące prowadzeniu działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, którą w rozumieniu ustawy o VAT – jest również działalność rolnicza. Zatem, planowana przez Pana – czynnego podatnika VAT prowadzącego działalność rolniczą – dostawa działek nr (...) i (...) będzie – zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy – dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, planowana sprzedaż działek nr (...) i (...) stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977, ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Zgodnie z przedstawionymi okolicznościami sprawy, grunty przeznaczone na sprzedaż tj. będące przedmiotem pytania działki nr (...) i (...) stanowią teren budowlany, co wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przeznaczenie działek nr (...) i (...) zostało zmienione z terenów użytkowanych rolniczo na teren zabudowy produkcyjno-usługowej.

Tym samym, działki nr (...) i (...) będące przedmiotem sprzedaży stanowią teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy i w rezultacie ich sprzedaż nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości – w analizowanym przypadku działek nr (...) i (...) – wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust.  1  pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w  art.  43  ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powyższą analizę na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działek (...) i (...), albowiem w czasie ich nabycia nie był Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabycie nastąpiło nieodpłatnie – w drodze spadku po matce oraz działu spadku i zniesienia współwłasności.

Oznacza to, że nie zostały spełnione również warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że planowana sprzedaż na rzecz Gminy niezabudowanych działek nr (...) i (...), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, a zatem będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla przedmiotu dostawy.

W odniesieniu do Pana wątpliwości dotyczących dokumentowania transakcji sprzedaży opisanych nieruchomości należy wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, (…)

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy stanowi, że:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Jak zostało wskazane przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zatem będzie Pan miał obowiązek wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż działki nr (...) i (...) na podstawie artykułu 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Oceniając całościowo Pana stanowisko stwierdzam, że jest ono nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00