Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.246.2024.1.KS

Opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej.

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto (…) (dalej: Miasto) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. 1 stycznia 2017 r. podjęła scentralizowane rozliczanie VAT wraz z jednostkami organizacyjnymi Miasta (…) i zakładem budżetowym. Jako jednostka samorządu terytorialnego (dalej: JST) posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: USG), (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 40 ze zm.) i prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U z 2023 r., poz. 1270 ze zm.). Miasto wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne nałożone na jednostkę odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. Zdecydowana większość tych zadań jest wykonywana przez Miasto w ramach reżimu publicznoprawnego, niektóre czynności Miasto wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, traktując je jako podlegające przepisom ustawy o VAT.

Miasto na wniosek dzierżawcy zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym w trybie art. 34 ust. 6, 6a i b Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2023 r., poz. 344 ze zm.), tj. pierwszeństwo w nabyciu.

Miasto zamierza sprzedać prawo własności nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, oznaczonej numerem geodezyjnym 1 o powierzchni 1060 m², położonej przy (…). Przedmiotowa nieruchomość stanowi własność Miasta (…) na podstawie prawomocnej decyzji Wojewody (…) z 2 czerwca 2004 r., dla której Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą NR KW (…), w której w dziale II jako Właściciel wpisane jest Miasto (…) - sprawdzono w Systemie Ministerstwa Sprawiedliwości EUKW Elektroniczne Księgi Wieczyste. Także zgodnie z Ewidencją Gruntów i Budynków – (…), Miasto (…) jest właścicielem nieruchomości w udziale 1/1.

Zgodnie z obowiązującym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego rejonu (…) zatwierdzonym Uchwałą Rady Miejskiej (…) z 5 listopada 2004 r. (opublikowanym w Dz. Urz. Woj. (…), powyższa nieruchomość znajduje się na terenie, na którym obowiązują zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta (…), działka znajduje się na terenie usług i handlu z dopuszczeniem funkcji mieszkalnej (symbol w planie 9UH).

Powierzchnia nieruchomości gruntowej nr 1 wg Ewidencji Gruntów i Budynków Miasta (…) wynosi 1060 m², użytek B - 361 m², RV- 699 m².

Na przedmiotowej nieruchomości znajduje się murowany mieszkalny niepodpiwniczony budynek parterowy o powierzchni zabudowy 48 m², powierzchnia użytkowa 39 m². Rok zakończenia budowy 1952.

Przedmiotowa działka jest zamieszkała przez kupującego oraz cyklicznie dzierżawiona od 1954 r. Z tytułu dzierżawy Miasto (…) pobiera czynsz dzierżawny, do którego jest doliczany podatek VAT – 23%.

Budynek oraz grunty nie były użytkowane przez Miasto (…), także Miasto nie ponosiło żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości zabudowanej.

Pojęcie „budynek” zdefiniowane w art. 3 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane (Dz. U. z 2023 r., poz. 682 ze zm.) jest to obiekt budowlany trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych posiadający fundamenty i dach. Istotny bowiem w tym przypadku jest fakt, iż obiekt ten nie utracił walorów pozwalających na uznanie go za budynek w rozumieniu Prawa budowlanego, a teren na którym jest on usytuowany, jest terenem zabudowanym.

Przedmiotowa nieruchomość stanowiąca własność Miasta oznaczona jako użytek B, zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, jednakże brak jest dokumentów potwierdzających uzyskanie pozwolenia na budowę przedmiotowego obiektu, tym samym nie można jednoznacznie określić kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, rozpoczęcie użytkowania lub oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy, być może nastąpiło to w roku zakończenia budowy czyli 1952, czyli od pierwszego zasiedlenia budynku do czasu sprzedaży upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Ponadto na powyższej działce gruntowej znajdują się następujące sieci: przyłącze wodociągowe do budynku, przyłącze telekomunikacyjne do budynku. Miasto (…) nie jest właścicielem ani współwłaścicielem powyższych sieci uzbrojenia terenu. Sieci nie zostały wprowadzone do ewidencji księgowej środków trwałych Miasta (…).

Miasto także nie ponosiło wydatków na ulepszenie sieci uzbrojenia terenu. Brak jest jakichkolwiek informacji na temat, czy sieci uzbrojenia terenu były przedmiotem ulepszeń przez ich nabyciem przez Miasto (…) w 2004 r.

Mamy w tym przypadku do czynienia z czynnościami związanymi ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Miasto realizując nałożone na siebie obowiązki wynikające z powołanych przepisów, działa w obszarze prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z powyższym przepisem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Warunkiem koniecznym do opodatkowania podatkiem VAT danej transakcji nie jest fakt bycia podatnikiem VAT, ale występowanie w roli podatnika VAT w odniesieniu do konkretnej transakcji, wchodzącej w zakres działalności gospodarczej podmiotu.

Zgodnie z decyzją Wojewody (…) z 2 czerwca 2004 r., Miasto nabyło przedmiotową nieruchomość nieodpłatnie i nie wiązało się to z uzyskaniem prawa do odliczenia podatku VAT po stronie Miasta. Powyższa nieruchomość od 1954 r. jest dzierżawiona, więc jest wykorzystywana przez Miasto dla potrzeb działalności gospodarczej.

Miasto realizując uprawnienia właścicielskie zamierza zbyć nabytą nieruchomość w drodze odpłatnej dostawy na rzecz osoby fizycznej (dzierżawca) nie będącej podatnikiem podatku VAT. Sprzedaż odbędzie z pierwszeństwem zakupu przez dzierżawcę.

Transakcja zbycia nieruchomości podlega regulacjom ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz stanowi czynność cywilnoprawną, tj. czynność sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. Wykonywane czynności przez Miasto w powyższym zakresie mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Miasto będąc czynnym podatnikiem VAT będzie płatnikiem tegoż podatku w zakresie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Przedmiotem sprzedaży będzie majątek Miasta.

Zdaniem Miasta doszło do pierwszego zasiedlenia posadowionego na przedmiotowej działce budynku mieszkalnego. Jest to budynek mieszkalny, a Miasto nie potrafi określić daty pierwszego zasiedlenia - być może nastąpiło to w rok zakończenia budowy, czyli 1952 r. lub tuż po nim, dlatego też, z uwagi na fakt pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Od chwili wydania decyzji Wojewody (…), tj. od 2 czerwca 2004 r., czyli przejęcia nieruchomości przez Miasto przedmiotowa nieruchomość już była wcześniej oddana dzierżawcy do odpłatnego użytkowania - umowa dzierżawy od 1954 r.

Miasto (…) nie ponosiło żadnych nakładów na ulepszenie lub modernizację budynku.

Miasto nie posiada informacji, czy dzierżawca ponosił jakiekolwiek nakłady na ulepszenie, modernizację od 1954 r. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym stanowi w myśl art. 2 pkt 33 Ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi teren budowlany.

Dlatego więc przedmiotowa działka nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, ponieważ nieruchomość gruntowa jest zabudowana.

Dostawa przedmiotowej działki nie będzie również korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2, gdyż działka jest od 1954 r. wykorzystywana do działalności opodatkowanej, tj. jest przedmiotem dzierżawy obecnie do 2026 r. Tak więc nie został spełniony warunek wykorzystywania nieruchomości od jej momentu nabycia do momentu zbycia tylko i wyłącznie do działalności zwolnionej.

Zgodnie z zapisami Kodeksu cywilnego umowa dzierżawy ma charakter odpłatny. To powoduje, że oddanie działki w dzierżawę jest wykorzystywaniem składnika majątkowego w sposób ciągły do celów zarobkowych, co powoduje, że mamy w takim przypadku do czynienia z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem. Umowa dzierżawy ma zatem cel zarobkowy. W konsekwencji dzierżawa nieruchomości gruntowej zabudowanej, z uwagi na fakt, że wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tak więc skoro przedmiotowa dostawa nie będzie zwolniona zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy, to będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług -stawką podstawową 23%.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle powyższego przepisu, przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczna stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części i korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również grunt, na którym obiekty są posadowione, zaś przy opodatkowaniu budynku opodatkowany też jest grunt z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Pytanie

Czy w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, dokonanie przez Miasto odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki 23%?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, są Państwo podatnikiem podatku VAT stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.t.u., z tytułu wykonywania czynności polegającej na odpłatnym zbywaniu nieruchomości. Zgodnie z powyższym przepisem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Warunkiem koniecznym do opodatkowania podatkiem VAT danej transakcji nie jest fakt bycia podatnikiem VAT, ale występowanie w roli podatnika VAT w odniesieniu do konkretnej transakcji, wchodzącej w zakres działalności gospodarczej podmiotu.

Miasto nabyło nieruchomość bez jej woli na mocy Decyzji Wojewody (…), nie pozyskało niniejszego mienia w konkretnym celu, tj. prowadzenia działalności gospodarczej, a samo nabycie i jego posiadanie nie jest wystarczające do uznania, że ukonstytuowało ono działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Mamy w tym przypadku do czynienia z czynnościami związanymi ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Miasto realizując nałożone na siebie obowiązki wynikające z powołanych przepisów, działa w obszarze prowadzenia działalne gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W efekcie, z chwilą przyjęcia działki na mocy Decyzji, tj. w 2004 r. przez Miasto stało się właścicielem majątku wchodzącego w jego skład i może nim swobodnie rozporządzać. Nabycie było niezależnie od jego woli i miało charakter nieodpłatny oraz nie wiązało się z prawem do odliczenia podatku VAT po stronie Miasta. Powyższa nieruchomość ciągle jest wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej od 1954 r. (okresowo ciągle przedłużana umowa dzierżawy - obecnie do 2026 r.).

Miasto realizując uprawnienia właścicielskie zamierza zbyć nabytą powyższą nieruchomość w drodze odpłatnej dostawy (pierwszeństwo pierwokupu przez dzierżawcę) na rzecz osoby niebędącej podatnikiem tego podatku (dzierżawca). Transakcja zbycia nieruchomości podlega regulacjom ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz stanowi czynność cywilnoprawną, tj. czynność sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego i jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. Wykonywane czynności przez Miasto w powyższym zakresie mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Miasto będąc czynnym podatnikiem VAT, będzie płatnikiem tegoż podatku w zakresie powyższej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej. Przedmiotem sprzedaży będzie majątek Miasta.

Zgodnie z zapisami Kodeksu cywilnego, umowa dzierżawy ma charakter odpłatny. To powoduje, że oddanie działki w dzierżawę jest wykorzystywaniem składnika majątkowego w sposób ciągły do celów zarobkowych, co powoduje, że mamy w takim przypadku do czynienia z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz, płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem. Umowa dzierżawy ma zatem cel zarobkowy.

W konsekwencji dzierżawa przedmiotowej nieruchomości gruntowej zabudowanej, z uwagi na fakt, że wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Miasta sprzedaż powyższej nieruchomości zabudowanej na rzecz dotychczasowego dzierżawcy będzie stanowiła czynność podlegając opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu art. 8 ust. 1 ustawy właściwą stawkę podatku VAT – 23%.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle powyższego przepisu przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części, która korzysta ze zwolnienia od podatku. Ze zwolnienia takiego korzysta również grunt, na którym obiekty są posadowione, zaś przy opodatkowaniu budynku opodatkowany też jest grunt z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

W świetle przytoczonych przepisów, budynek wraz z gruntem spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa przez Państwa nieruchomości zabudowanej będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i nie będzie wykonywana w ramach zadań publicznych. W odniesieniu do ww. dostawy nieruchomości nie będą Państwo działać jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Dokonując odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej, będą Państwo działać jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT.

Wobec tego powyższa czynność w świetle ustawy o VAT będzie traktowana jako odpłatna dostawa towaru podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Wskazać należy, że na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Należy zwrócić uwagę, że ww. zwolnienie ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym, podkreślić należy, że prawo to ostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” i „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 ust. 2, ustawy Prawo budowlane:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu na analogicznych zasadach jak budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w analizowanej sprawie dla planowanej dostawy nieruchomości zabudowanej zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, jest ustalenie, czy i kiedy względem budynku znajdującego się na działce mającej być przedmiotem planowanej dostawy nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Z opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo sprzedać nabytą w 2004 r. nieruchomość gruntową nr 1, zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Działka jest zamieszkała przez kupującego oraz cyklicznie dzierżawiona od 1954 r. Budynek oraz grunt nie były użytkowane przez Państwa. Nie ponosili Państwo żadnych nakładów na ulepszenie nieruchomości zabudowanej. Nie potrafią Państwo określić daty pierwszego zasiedlenia - być może nastąpiło to w rok zakończenia budowy, czyli 1952 r. lub tuż po nim, dlatego też, z uwagi na fakt pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Od 2 czerwca 2004 r., czyli przejęcia nieruchomości przez Państwa nieruchomość już była wcześniej oddana dzierżawcy do odpłatnego użytkowania - umowa dzierżawy od 1954 r.

W związku z powyższym w odniesieniu do wskazanego budynku doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie okres ponad dwóch lat.

W konsekwencji, zostaną spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług do dostawy budynku, znajdującego się na działce nr 1, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem dostawa przez Państwa nieruchomości zabudowanej – działki nr 1, na której znajduje się budynek, stosownie do art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, analiza zwolnienia tej dostawy wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy.

W związku z powyższym, jeśli przed dokonaniem dostawy nieruchomości zabudowanej będą spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, to transakcja sprzedaży nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

A zatem transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej – działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z tego zwolnienia przy spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT mogą Państwo wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).