Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.199.2024.2.SH

Czy spółka prawidłowo zaliczyła do kosztów działalności koszt usunięcia kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego nie zaliczając tego kosztu do wartości rozbudowy budynku podlegającej amortyzacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy spółka prawidłowo zaliczyła do kosztów działalności koszt usunięcia kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego nie zaliczając tego kosztu do wartości rozbudowy budynku podlegającej amortyzacji.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 10 czerwca 2024 r., data wpływu 14 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka rozbudowała budynek produkcyjny, w którym produkuje sprzedawane przez siebie wyroby. Dokonanie rozbudowy było możliwe po usunięciu kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego. Spółka wykonała usunięcie kolizji oraz dokonała rozbudowy budynku. Koszt usunięcia kolizji wyniósł (…)  zł netto.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 10 czerwca 2024 r. doprecyzowując opis stanu faktycznego i odpowiadając na zadane pytania wskazali Państwo m.in., że:

- K. spółka jawna jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

- Budynek produkcyjny, o którym mowa we wniosku - w części przed rozbudową - nie stanowi środka trwałego spółki, jest wynajmowany, natomiast część rozbudowana stanowi środek trwały spółki.

- Usunięcie kolizji nastąpiło na podstawie umowy z T. S.A., której przedmiotem było określenie praw i obowiązków stron w przedmiocie usunięcia kolizji urządzeń oświetleniowych stanowiących własność T. S.A., uniemożliwiających rozbudowę budynku produkcyjnego. Na mocy tej umowy inwestor zobowiązuje się do usunięcia na własny koszt kolizji poprzez umieszczenie oświetlenia w miejscu niekolidującym z planowaną inwestycją.

- Sieć elektroenergetyczna oświetlenia ulicznego należy do T. S.A.

- Spółka w całości sfinansowała wydatki związane usunięciem kolizji sieci elektroenergetycznej.

- Spółka produkuje (…). Dotychczas używana powierzchnia wynajmowanego budynku nie jest wystarczająca. W celu rozwoju działalności - tym samym w celu zwiększenia rozmiaru produkcji, a co za tym idzie zwiększenia przychodów, spółka potrzebuje większej powierzchni budynku w celu przechowywania materiałów do produkcji oraz wyprodukowanych wyrobów gotowych, co zapewni rozbudowana część budynku. Wydatki poniesione na usunięcie kolizji pozwolą zwiększyć wielkość produkcji, tym samym przyczynią się do wzrostu przychodów. Wydatki te służą również zabezpieczeniu źródła przychodów poprzez możliwość właściwego magazynowania materiałów i wyrobów własnej produkcji. Wydatki te nie składają się na wartość substancji rozbudowanego budynku. Przebudowa nie swojej sieci, lecz ingerencja w budowlę - infrastrukturę innego podmiotu, aby nie zniszczyć jej funkcjonalności, nie jest jednocześnie wydatkiem na wytworzenie własnego środka trwałego. Jako wydatek związany z przychodem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów może stanowić koszt uzyskania przychodów.

- Poniesione wydatki na usunięcie kolizji sieci elektroenergetycznej nie zostaną Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone bądź rozliczone.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że stan faktyczny w sprawie nie ulega zmianie.

Pytanie

Czy spółka prawidłowo zaliczyła do kosztów działalności koszt usunięcia kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego nie zaliczając tego kosztu do wartości rozbudowy budynku podlegającej amortyzacji?

Państwa stanowisko w sprawie (dodatkowo uzupełnione w uzupełnieniu wniosku z 10 czerwca 2024 r.

Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki poniesione na usunięcie kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego jest (winno być: „są”) kosztem bieżącego okresu, a nie nakładem inwestycyjnym. Wydatki te mają charakter celowy oraz racjonalny, ich poniesienie warunkuje możliwość rozbudowy budynku niezbędnego do produkcji i sprzedaży wyrobów, a tym samym ich poniesienie pozostaje w związku z przychodami, które będzie uzyskiwać. Poniesione wydatki nie składają się na wartość substancji rozbudowanego budynku.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 10 czerwca 2024 r. wskazali Państwo, że zdaniem Wnioskodawcy art. 16g ust. 4 ustawy o CIT nie znajduje zastosowania do tych wydatków, ponieważ linia kablowa nie jest ani technicznie, ani też funkcjonalnie związana z dokonaną rozbudową budynku. Poniesiony wydatek dotyczy budowli - infrastruktury innego podmiotu - linii oświetlenia ulicznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie), jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (koszty pośrednie). Koszty pośrednie stanowią wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, gdyż brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

Artykuł 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera katalog, w którym ustawodawca określił wydatki,  które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

W art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet mimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Według art. 16 ust. 1 ustawy CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

1) wydatków na:

 a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

 b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

 c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia;

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

W myśl art. 16g ust. 4 ustawy o CIT,

Stosownie art. 16g ust. 13 ustawy o CIT,

Państwa wątpliwości w sprawie, dotyczą ustalenia, czy Spółka prawidłowo zaliczyła do kosztów działalności koszt usunięcia kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego nie zaliczając tego kosztu do wartości rozbudowy budynku podlegającej amortyzacji.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka rozbudowała budynek produkcyjny, w którym produkuje sprzedawane przez siebie wyroby. Dokonanie rozbudowy było możliwe po usunięciu kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego. Spółka wykonała usunięcie kolizji oraz dokonała rozbudowy budynku. Koszt usunięcia kolizji wyniósł (…) zł netto.

Ponadto jak wynika z uzupełnienia wniosku, budynek produkcyjny, o którym mowa we wniosku - w części przed rozbudową - nie stanowi środka trwałego spółki, jest wynajmowany, natomiast część rozbudowana stanowi środek trwały spółki.

Usunięcie kolizji nastąpiło na podstawie umowy z T. S.A., której przedmiotem było określenie praw i obowiązków stron w przedmiocie usunięcia kolizji urządzeń oświetleniowych stanowiących własność T. S.A., uniemożliwiających rozbudowę budynku produkcyjnego. Na mocy tej umowy inwestor zobowiązuje się do usunięcia na własny koszt kolizji poprzez umieszczenie oświetlenia w miejscu niekolidującym z planowaną inwestycją.

Sieć elektroenergetyczna oświetlenia ulicznego należy do T. S.A.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz Państwa wątpliwości wskazać należy, że nakłady poniesione na usunięciu kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego nie powinny być zaliczone do wartości początkowej środka trwałego (budynku produkcyjnego).

Zatem art. 16g ust. 4 ustawy o CIT nie znajduje zastosowania do tych wydatków, ponieważ linia kablowa nie jest ani technicznie, ani też funkcjonalnie związana z dokonaną rozbudową budynku. Poniesiony wydatek dotyczy budowli - infrastruktury innego podmiotu - linii oświetlenia ulicznego.

Wydatki te należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni, a nie poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środka trwałegotj. rozbudowanego budynku produkcyjnego.

Tym samym wydatki poniesione na usunięciu kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego stanowią koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż wydatki te mają charakter celowy oraz racjonalny, wydatki nie zostaną Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone bądź rozliczone. Ich poniesienie warunkuje możliwość rozbudowy budynku niezbędnego do produkcji i sprzedaży wyrobów ponieważ dotychczas używana powierzchnia wynajmowanego budynku nie jest wystarczająca. Wydatki poniesione na usunięcie kolizji pozwolą na przeprowadzenie prac związanych z rozbudową budynku, który ma służyć do produkcji wyrobów gotowych Spółki i tym samym przyczynić się do wzrostu Państwa przychodów. Wydatki te służą również zabezpieczeniu źródła przychodów poprzez możliwość właściwego magazynowania materiałów i wyrobów własnej produkcji. Zatem poniesienie ww. kosztów pozostaje w związku z przychodami, które Państwa Spółka będzie uzyskiwać.

W związku z powyższym ww. wydatki możecie Państwo zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Państwa Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie będą powiększać wartości początkowej rozbudowanego budynku.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo zaliczyła do kosztów działalności koszt usunięcia kolizji sieci elektroenergetycznej oświetlenia ulicznego nie zaliczając tego kosztu do wartości rozbudowy budynku podlegającej amortyzacji - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).