Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.168.2024.2.RM

Opodatkowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2024 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 29 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 czerwca 2024 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 7 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej - „Wnioskodawca”, „Spółka”), jest podmiotem z siedzibą w Szwajcarii i jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz jest zidentyfikowana w Polsce do transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiada nr VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów m.in. (…). Dostawy te dokonuje zarówno na terytorium Polski, Unii Europejskiej (UE) jak i krajów trzecich. Transport towarów z Polski na terytorium innych krajów UE, wykonują na zlecenie Spółki zewnętrzni profesjonalni przewoźnicy.

W obecnej chwili Spółka planuje wprowadzenie optymalizacji procesowej związanej z dostawami towarów. Po wprowadzeniu zmian w łańcuchu dostaw proces ten będzie wyglądał w następujący sposób:

Wnioskodawca będzie organizował transport towarów, do ostatecznych nabywców w różnych krajach UE. Ostateczni nabywcy będą podatnikami VAT zarejestrowanymi na terytorium innych niż Polska państw UE. Transport Wnioskodawca będzie zlecał innym podmiotom z branży transportowej. Wnioskodawca będzie zawierał umowę z Przewoźnikiem, kontaktował się z nim ustalał wszystkie okoliczności transportu oraz wskazywał adres wysyłki. Po dokonaniu dostaw Wnioskodawca będzie kompletował dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski do innego państwa UE. W zależności od okoliczności, Wnioskodawca może posiadać różne zestawy dokumentów potwierdzających wywóz towarów do innych krajów UE.

Pomiędzy Wnioskodawcą a ostatecznym nabywcą, którym najczęściej będzie (…) lub (…) znajdująca się na terenie innego niż Polska państwa UE, będzie występował jeszcze jeden podmiot, który będzie odrębnym podatnikiem z Grupy (...), zarejestrowanym do celów VAT i transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie innego niż Polska państwa UE, dalej zwany: Podmiotem z Grupy.

W związku z powyższym pomimo, że Wnioskodawca będzie wysyłał towar z Polski bezpośrednio do ostatecznego nabywcy w innym kraju UE, pierwsza dostawa towaru będzie miała miejsce pomiędzy Wnioskodawcą a Podmiotem z Grupy.

Do tej transakcji Podmiot z Grupy użyje innego niż polski nr VAT UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Kolejna dostawa będzie miała miejsce pomiędzy Podmiotem z Grupy, a ostatecznym nabywcą. Druga w kolejności dostawa w zależności od okoliczności może mieć miejsce pomiędzy podmiotami z tego samego Państwa UE lub z różnych Państw UE. Niemniej jednak w związku z tym, iż to Wnioskodawca będzie organizował transport, a towar będzie wysyłany bezpośrednio od Wnioskodawcy z terytorium Polski do ostatniego w łańcuchu nabywcy na terytorium państwa innego niż państwo rozpoczęcia transportu, to zgodnie z art. 22 ust. 2b w zw. z ust. 2e pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361 t. j.), zwana dalej ustawą o VAT, dostawę ruchomą należy przyporządkować do dostawy pomiędzy Wnioskodawcą a Podmiotem z Grupy. W związku z powyższym dostawą ruchomą będzie wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zwana dalej również: WDT), a Wnioskodawca po spełnieniu warunków określonych w ustawie o VAT będzie miał prawo do zastosowania dla tej dostawy 0% stawki VAT.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest spełnienie warunków w zakresie dokumentów potwierdzających dostawę towarów.

Jak Wnioskodawca wspomniał wcześniej, w zależności od różnych okoliczności, Wnioskodawca na potwierdzenie spełniania warunków w zakresie udokumentowania faktu dostawy towarów na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, może dysponować innymi zestawami dokumentów to potwierdzających.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia cztery zestawy dokumentów, jakie może posiadać w celu potwierdzenia ww. dostawy towarów w ramach WDT.

Zestaw 1

1.Zbiorcze oświadczenie przygotowane przez Wnioskodawcę i podpisane opieczętowane oraz zweryfikowane przez Przewoźnika lub uprawnioną osobę o następującej treści w języku angielskim, które w tłumaczeniu na język polski dla przykładowego Przewoźnika brzmi „(…) potwierdzamy wysyłkę, w imieniu (...), towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy (…).

Na żądanie właściwych organów Spółka dokona tłumaczenia ww. oświadczenia na język polski.

Poza powyższą treścią oświadczenie będzie zawierało również następujące dane:

a.Dane identyfikacyjne Przewoźnika,

b.Dane identyfikacyjne Wnioskodawcy wraz z numerem VAT UE,

c.Dane identyfikacyjne Podmiotu z Grupy wraz z numerem VAT UE,

d.Kraj rozpoczęcia transportu towarów,

e.Kraj zakończenia transportu towarów,

f.Nr faktury wystawionej na dostawę wewnątrzwspólnotową dla Podmiotu z Grupy,

g.Data faktury równa dacie wysyłki (data rozpoczęcia transportu towaru z magazynu),

h.Nr dostawy: Numer dostawy z systemu Wnioskodawcy. Ten numer jest również widoczny na fakturach handlowych wystawionych na Podmiot z Grupy, a także używany do przetwarzania zlecenia transportu w komunikacji z Przewoźnikiem. Następnie, Przewoźnik posiadając ten numer w swojej bazie danych wykorzystuje go do procesowania zamówienia w ramach wewnętrznych procedur, tj. do załadunku w lokalizacji początkowej, a następnie do transportu do lokalizacji docelowej,

i.Identyfikator produktu: Numer używany do identyfikacji produktu w systemie (...) Wnioskodawcy. Tożsamy z numerem widocznym na fakturze handlowej,

j.Opis: Skrócony opis pozycji w systemie (...) (powiązany z numerem pozycji powyżej). Opis tożsamy z opisem na fakturze handlowej,

k.Ilość: Ilość sztuk wysłanego towaru, zgodny z fakturą,

l.Adres dostawy: Adres klienta końcowego, do którego wysłano towary,

m.Kraj docelowy,

n.Miejsce nadania - nazwa miejsca, z którego towar został wysłany.

2.Faktura handlowa wystawiona przez Wnioskodawcę dla Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierająca w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

Jak wynika z zestawienia powyższych dokumentów, będą one zweryfikowane a dane będą pochodziły z dwóch niezależnych systemów zarówno Wnioskodawcy jak i Przewoźnika, dane zostaną uzgodnione i potwierdzone przez Przewoźnika jako tożsame z danymi w jego systemie. Dane są autentyczne i żadna ze stron nie jest w stanie ich zmienić i powiązać w inny sposób, ponieważ zarówno dane po stronie Wnioskodawcy jak i Przewoźnika będą powiązane poprzez jeden unikatowy Nr dostawy, który dodatkowo będzie widoczny na fakturze handlowej dokumentującej WDT. W związku z powyższym zachowana będzie ich integralność i autentyczność.

Zestaw 2

1.Faktura handlowa wystawiona przez Wnioskodawcę dla Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierająca w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

2.Raport Excel pochodzący z systemu Przewoźnika. Zawierałby on informacje o wszystkich dostawach zrealizowanych w określonych ramach czasowych, które zostałyby uzgodnione z danymi transakcyjnymi z systemu (...) Wnioskodawcy. Raport mógłby swoim zakresem dotyczyć okresu wychodzącego poza dany okres rozliczeniowy VAT Wnioskodawcy, dlatego w danym okresie rozliczeniowym VAT jako potwierdzenie wywozu towarów mógłby zostać użyty więcej niż jeden raport, tak aby w sumie pokrywały one cały okres rozliczeniowy VAT Wnioskodawcy. Raport taki zawierałby m.in:

a.Nr dostawy z system (...) Wnioskodawcy (obecny na fakturze), tj. tak jak w zestawie nr 1 numer ten wiązałby dane z obu systemów Wnioskodawcy i Przewoźnika,

b.Data wysyłki,

c.Adres dostawy,

d.Data dostawy.

W tym zestawie dane w raporcie będą pochodziły wyłącznie z systemu Przewoźnika, jednak również będą one uzgodnione po numerze dostawy z danymi systemu (...) Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż Raport ten może nie obejmować swoim zakresem całości okresu rozliczeniowego i może być to węższy lub szerszy zakres, a więc niewykluczone, iż Wnioskodawca w celu potwierdzenia dostawy wewnątrzwspólnotowej będzie musiał pozyskać więcej niż jeden raport aby zakres danych dotyczących dostaw obejmował cały okres rozliczeniowy VAT Wnioskodawcy. Co istotne, Raport ten z systemu Przewoźnika zawierał będzie jedynie przesyłki zrealizowane/dostarczone do odbiorcy. Będzie to de facto podobny raport i o takiej samej mocy dowodowej jak np. Raporty z systemów śledzenia przesyłek innych operatorów.

Zestaw 3

1.Faktura handlowa wystawiona przez Wnioskodawcę dla Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierająca w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

2.Raport Excel pochodzący z systemu Przewoźnika. Zawierałby on informacje o wszystkich dostawach zrealizowanych w określonych ramach czasowych, które zostałyby uzgodnione z danymi transakcyjnymi z systemu (...) Wnioskodawcy. Raport mógłby swoim zakresem dotyczyć okresu wychodzącego poza dany okres rozliczeniowy VAT Wnioskodawcy, dlatego w danym okresie rozliczeniowym VAT jako potwierdzenie wywozu towarów mógłby zostać użyty więcej niż jeden raport, tak aby w sumie pokrywały one cały okres rozliczeniowy VAT Wnioskodawcy. Raport taki zawierałby m.in:

a.Nr dostawy z system (...) Wnioskodawcy (obecny na fakturze), tj. tak jak w zestawie nr 1 numer ten wiązałby dane z obu systemów Wnioskodawcy i Przewoźnika,

b.Data wysyłki,

c.Adres dostawy,

d.Data Dostawy.

Czasami może się zdarzyć, że z przyczyn technicznych leżących po stronie Przewoźnika, dla niektórych pozycji, data dostawy nie zostanie uzupełniona w systemie Przewoźnika, a w konsekwencji nie zostanie wyświetlona w raporcie Excel. W takich rzadkich przypadkach, na które Wnioskodawca nie ma wpływu, Wnioskodawca uzyska od Przewoźnika odrębny dowód dostawy w formie Elektronicznego Dowodu Dostawy, na którym będą widoczne szczegóły dostawy, m.in. miejsce dostawy, a w szczególności numer dostawy na podstawie którego bezsprzecznie będzie można powiązać konkretną dostawę z fakturą handlową.

W tym zestawie dane w raporcie będą pochodziły wyłącznie z systemu Przewoźnika, jednak również będą one uzgodnione po numerze dostawy z danymi systemu (...) Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż Raport ten może nie obejmować swoim zakresem całości okresu rozliczeniowego i może być to węższy lub szerszy zakres, a więc niewykluczone, iż Wnioskodawca w celu potwierdzenia dostawy wewnątrzwspólnotowej będzie musiał pozyskać więcej niż jeden raport aby zakres danych dotyczących dostaw obejmował cały okres rozliczeniowy VAT Wnioskodawcy. Co istotne, Raport ten z systemu Przewoźnika zawierał będzie jedynie przesyłki zrealizowane/dostarczone do odbiorcy. Będzie to de facto podobny raport i o takiej samej mocy dowodowej jak np. Raporty z systemów śledzenia przesyłek innych operatorów.

Zestaw 4 (Quick Fixes):

1.Faktura handlowa wystawiona przez Wnioskodawcę dla Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierająca w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

2.Faktura od Przewoźnika + załączniki Excel z podziałem zafakturowanych dostaw - numer dostawy, kraj docelowy, adres wysyłki i szereg innych danych finansowo-wysyłkowych,

3.Płatność za fakturę za transport towarów (potwierdzenie przelewu bankowego/wyciąg bankowy). Na podstawie danych z faktury za transport wraz z załącznikami da się bezpośrednio przyporządkować konkretne dostawy z faktur handlowych dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Powyższy zestaw składa się z dokumentów, o których mowa w art. 45a ust. 1 lit. a Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE L z dnia 23 marca 2011 r.), zwane dalej Rozp. 282/2011.

Na podstawie powyższych dokumentów we wszystkich wskazanych zestawach, Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dokumenty dotyczą oraz skorelować je z wystawioną przez nią fakturą (fakturami).

Wskazane dokumenty mogą być dostarczone do Spółki w zależności od ustaleń pomiędzy stronami umowy w formie papierowej (kopia lub oryginał) lub formie elektronicznej na uzgodnione adresy e-mail (skan dokumentu w formie załącznika wiadomości i/lub załączone pliki raportów).

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania okoliczności, z których wynika, że Spółka może posiadać różne zestawy dokumentów potwierdzających wywóz towarów do innych krajów UE, wskazali Państwo, że w związku z tym, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności na potrzeby minimalizowania ryzyka, w tym podatkowego, gromadzi różne dokumenty w tym dokumenty potwierdzające dostawy, spotyka się z różnymi rodzajami dokumentów, w związku z tym tak uporządkował zestawy dokumentów opisanych we wniosku, aby jego zdaniem bezsprzecznie stanowiły dowód dostawy towarów w ramach WDT.

W ramach współpracy z różnymi Przewoźnikami, a także w ramach współpracy z tym samym Przewoźnikiem, dochodzi do różnych sytuacji głównie technicznych, związanych z możliwościami systemów zarządzania przesyłkami Przewoźnika jak i systemu Wnioskodawcy, które to okoliczności mają wpływ na dane zawarte w raportach. Dlatego Wnioskodawca próbując przewidzieć wszystkie możliwe scenariusze, uwzględniając zarówno dane, które mógł lub nie mógł uzyskać w jednym dokumencie, zaproponował takie zagregowanie danych z różnych źródeł, które pomimo, iż nie są wygenerowane z jednego źródła łącznie stanowią dowód dostawy towarów do innego niż Polska kraju UE.

W przypadku Wnioskodawcy będziemy mieć do czynienia potencjalnie, z tysiącami transakcji. Gromadzenie w takich okolicznościach, archiwizacja i weryfikacja dokumentów CMR, byłaby bardzo kosztowna i bardzo czasochłonna, wręcz mogłoby to uniemożliwić raportowanie dostaw WDT w okresach wskazanych w ustawie o VAT. Sytuacja taka mogłaby wymuszać ciągłe opodatkowanie tysięcy dostaw, a następnie wielokrotne korygowanie tych samych deklaracji.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania, czy oświadczenie „przygotowane przez Wnioskodawcę i podpisane opieczętowane oraz zweryfikowane przez Przewoźnika lub uprawnioną osobę” (Zestaw 1) będzie wskazywało, że towar został dostarczony do nabywcy towarów (Podmiot z Grupy), np. czy ww. oświadczenie zostanie podpisane przez nabywcę towarów (lub potwierdzone w inny sposób) po dostarczeniu towarów do miejsca docelowego, wskazali Państwo, że Oświadczenie będzie przygotowane przez Wnioskodawcę, a następnie zweryfikowane, podpisane i opieczętowane przez Przewoźnika. Tak jak to wskazano we wniosku, dostawa w ujęciu prawnym nastąpi pomiędzy Wnioskodawcą a Podmiotem z Grupy, natomiast faktycznie transport nastąpi bezpośrednio do ostatecznego klienta. Tak jak w innych systemach śledzenia przesyłek będzie informacja, co również wskazano we wniosku, o kraju rozpoczęcia transportu towarów, kraju zakończenia transportu towarów, adresie klienta końcowego (np. (…)). Zawarcie tych danych w załączniku stanowiącym integralną część oświadczenia, jest równoznaczne z dostawą do miejsca docelowego, tj. innego niż Polska kraju UE. Z uwagi na skalę dostaw, nie będzie możliwe złożenie podpisu na takim dokumencie przez każdego z osobna ostatecznego nabywcę, dostawy będą realizowane głównie do (…).

Wnioskodawca tak jak już wcześniej wspomniał szacuje liczbę takich drobnych dostaw do ostatecznych nabywców w tysiącach w skali miesiąca, w związku z czym nie ma możliwości potwierdzenia, zebrania i zarchiwizowania każdego pojedynczego dokumentu odnośnie każdej jednostkowej dostawy, w przeciwieństwie do możliwości jakie daje zbiorcze oświadczenie Przewoźnika potwierdzające dostawy do klientów końcowych, zawierające zweryfikowane dane pochodzące z systemów elektronicznych Wnioskodawcy i Przewoźnika.

W związku z zadanym przez Organ pytaniem w celu wyeliminowania wątpliwości w zakresie okoliczności jakie potwierdzać ma ww. oświadczenie, Wnioskodawca chce je zmodyfikować zastępując wyrażenie „niniejszym potwierdzamy wysyłkę”, wyrażeniem „niniejszym potwierdzamy dostarczenie”. Poniżej treść pierwszego zdania Oświadczenia po wprowadzeniu zmiany:

„My, (nazwa dostawcy usług), dostawca usług logistycznych, niniejszym potwierdzamy dostarczenie, (…), towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy (…).”

W pozostałej części Oświadczenie pozostaje bez zmian.

Pytania

1)Czy posiadanie w swojej dokumentacji przez Wnioskodawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów wskazanych w zestawie 1, oznacza spełnienie warunku do zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonego w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

2)Czy posiadanie w swojej dokumentacji przez Wnioskodawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów wskazanych w zestawie 2, oznacza spełnienie warunku do zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonego w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

3)Czy posiadanie w swojej dokumentacji przez Wnioskodawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów wskazanych w zestawie 3, oznacza spełnienie warunku do zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonego w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

4)Czy posiadanie w swojej dokumentacji przez Wnioskodawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów wskazanych w zestawie 4, oznacza spełnienie warunku do zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonego w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

1)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Zestawie 1, spełniają jeden z warunków do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki VAT w wysokości 0%, określony w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zakresie posiadanej dokumentacji dowodowej potwierdzającej, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

2)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Zestawie 2, spełniają jeden z warunków do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki VAT w wysokości 0%, określony w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zakresie posiadanej dokumentacji dowodowej potwierdzającej, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

3)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Zestawie 3, spełniają jeden z warunków do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki VAT w wysokości 0%, określony w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zakresie posiadanej dokumentacji dowodowej potwierdzającej, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

4)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Zestawie 4, spełniają jeden z warunków do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki VAT w wysokości 0%, określony w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zakresie posiadanej dokumentacji dowodowej potwierdzającej, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Uzasadnienie

Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

WDT co do zasady podlega opodatkowaniu według stawki 0% VAT.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, aby był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, muszą zostać spełnione następujące warunki, tj.: „(...)

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.”

Jak zostało podniesione w opisie stanu faktycznego, przedmiotem wniosku jest spełnienie warunku określonego w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w zakresie posiadania dokumentów, potwierdzających wywóz towarów z Polski do innego kraju UE, pozostałe warunki, nie są przedmiotem wniosku i Wnioskodawca zakłada, że je spełni.

Spółka dokonuje i zamierza nadal dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie). W związku z tym, że w tym przypadku będzie to podmiot z grupy (…), wiedza ta jest dla Państwa oczywista i zweryfikowana.

Spółka spełniać będzie również warunek, o którym mowa art. 42 ust. 1a, tj. składać będzie prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Co do zasady, Wnioskodawca będzie posiadał dowody dostawy i inne wskazane dokumenty przed terminem złożenia deklaracji podatkowej za okresy rozliczeniowe, dla których powstał obowiązek podatkowy w zakresie tych WDT. Jednak nie wykluczone, że z różnych przyczyn dokumenty te będą w posiadaniu Wnioskodawcy po upływie tych terminów. Jednak wówczas jak wskazuje ustawa o VAT, dostawy te będą mogły być rozliczone w późniejszych okresach, stosownie do art. 42 ust. 12 i 12a ustawy o VAT. Jednak dla potrzeb interpretacji Wnioskodawca zakłada, że dokumenty będzie posiadał w odpowiednim terminie.

Tym samym, kluczowym warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy będzie Państwu przysługiwać prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest rodzaj posiadanej dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

• dokumenty przewozowe otrzymane od Przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany Przewoźnikowi (spedytorowi),
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego.

Art. 42 ust. 4 ustawy o VAT modyfikuje ww. warunki dla przypadków, gdy wywóz towarów dokonywany jest bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. Sytuacja taka jednak nie będzie występowała w Państwa przypadku.

Analizując ww. dokumenty Wnioskodawca doszedł do wniosku, iż będzie w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci faktury handlowej, ponieważ treść faktury będzie zawierała nazwę oraz ilość towarów. Zgodnie z dominującym w praktyce i orzecznictwie podejściem, posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

Ze stanowiskiem takim zgodził się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Jednocześnie, jak wskazuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2022 sygn.: 0112-KDIL1-3.4012.478.2022.1.MR „Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.”

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

• korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, jak wynika z brzmienia ww. przepisu, wymieniony w nim katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty (na co wskazuje zwrot „w szczególności”), co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami. W doktrynie prawa podatkowego, przyjęło się że w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się w zasadzie zupełnie dowolnymi dokumentami.

Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 si(...)nia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Jednocześnie, w opinii Wnioskodawcy, dokumentacja ta może być gromadzona w dowolnej formie w tym elektronicznej. Przepisy ustawy o VAT, a w szczególności art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Za dopuszczalne zatem należy uznać, aby niektóre dokumenty przyjęły formę elektroniczną, bądź też były przesłane w formie elektronicznej. Podobnego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie, który w wyroku z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR) stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT) stwierdził, że „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku otrzymywania drogą elektroniczną dokumentów wymienionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które nie będą budziły wątpliwości co do ich autentyczności, stanowić one będą dowód, o którym mowa odpowiednio w art. 42 ust. 3 lub ust. 11 ustawy o VAT.

W kwestii natomiast, poszczególnych zestawów dokumentów, to tak jak wcześniej zostało wskazane, wszystkie zestawy będą zawierały fakturę, która z uwagi na swoją treść będzie odpowiadała również specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, będzie ona bowiem zawierała nazwę towaru oraz ilość oraz inne dane wymagane przepisami prawa dla faktury tego typu. W zestawie 1, oprócz faktur Wnioskodawca będzie posiadał w swojej dokumentacji również podpisane przez Przewoźnika oświadczenie wraz ze zbiorczym zestawieniem dostaw. Jak wskazano wcześniej na podstawie danych zawartych w oświadczeniu Wnioskodawca oraz Przewoźnik są w stanie bezsprzecznie przyporządkować do nich konkretne dostawy.

Należy podkreślić, iż dokumenty te będą wytworzone i zweryfikowane przez niezależne od siebie podmioty, tj. Wnioskodawcę i Przewoźnika, pomiędzy którymi nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca, będzie dostarczał towary bezpośrednio do ostatecznych nabywców, których może być od kilkuset nawet do kilku tysięcy miesięcznie, niezmiernie trudno byłoby zebrać mu w określonych terminach odrębną dokumentację dla każdej pojedynczej dostawy. W przypadku oświadczenia, o którym mowa w tym zestawie, zdaniem Wnioskodawcy można byłoby się pokusić o stwierdzenie za wyrokami WSA w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r. III SA/Wa 1454/09 (tak samo Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r. III SA/Wa 1885/09), że oświadczenie to zawiera dane charakterystyczne dla dokumentu przewozowego, ponieważ zawiera dane, o których mowa w ww. wyrokach, zgodnie z którymi, nie musi to być zawsze CMR. W wyrokach tych Sąd stwierdził „Przy czym przez dokument przewozowy rozumie się nie tylko list przewozowy, ale każdy dokument potwierdzający powierzenie Przewoźnikowi lub spedytorowi towaru zgodnego ze specyfikacją i fakturą do przewozu lub spedycji poza terytorium kraju i dostarczenie tego towaru nabywcy na terytorium innego kraju wspólnoty.” Z oświadczenia tego wynika bowiem komu gdzie i kiedy jaki towar został powierzony oraz komu gdzie i kiedy został dostarczony, co potwierdza stosownym podpisem Przewoźnik.

Gdyby jednak pogląd ten nie został zaaprobowany przez Organ, w opinii Wnioskodawcy dokument ten spełnia warunki dowodu dostawy i z pewnością należy go uznać za jeden z dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Potwierdzenie w tym zakresie można znaleźć m.in. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2020 r., o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.398.2020.1.PK, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy (odstępując przy tym od uzasadnienia), zgodnie z którym oświadczenie o dostarczeniu towarów przez Przewoźnika spełnia wymogi określone w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT;
• interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2015 r., o sygn. IBPP4/443-627/14/BP, w której organ wskazał, że „w sytuacji gdy Wnioskodawca - zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym - dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę, specyfikację wysłanego towaru oraz potwierdzenie od Przewoźnika o dostarczeniu towarów do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim, należy uznać, że dokumenty te łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Możliwe jest bowiem, przyporządkowanie faktury i specyfikacji do oświadczenia spedytora”.

W zestawie 2, poza fakturą handlową, znajdowałby się również raport z systemu Przewoźnika. Jak wskazano wcześniej, dane te pozwalałby na bezpośrednie bezsprzeczne przyporządkowanie konkretnych dostaw dokonanych przez Wnioskodawcę do konkretnych wysyłek zrealizowanych przez Przewoźnika.

Jak wynika z wyroku NSA z dnia 2 grudnia 2022 r. I FSK 1436/22 nie można odmówić mocy dowodowej również raportom z plików excel. Jak wskazuje NSA ww. wyroku „Z powyższego stwierdzenia wynika zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, że zarzutami procesowymi Organ zwalcza stanowisko Sądu pierwszej instancji, że przedłożone dokumenty w formie przedmiotowych plików w Excelu, wygenerowanych przez system informatyczny, mogą być dowodem dla wykazania przemieszczenia własnych towarów. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zasadne pozostaje stanowisko Sądu pierwszej instancji, że ustawa nie określa, jaką formę ma mieć dokument przewozowy potwierdzający wywóz towaru jak również, że „Podatnik może stosować i przedstawiać różne formy dokumentów na potwierdzenie nietransakcyjnych przemieszczeń towarów, o ile z nich wynika, że towar faktycznie został wywieziony z Polski.” Sąd pierwszej instancji akcentując istotność ustalenia, że spełnione są materialne przesłanki z art. 13 ust. 1 i 3 ustawy o VAT, dostrzegł, że w sferze dokumentowania takich transakcji uwzględniać trzeba zmieniające się zasady i specyfikę handlu on-line, która - z uwagi na szeroki zakres transakcji dokonywanych w tej formie i udział wielu podmiotów - może uniemożliwiać poszczególnym podatnikom wejście w posiadanie typowych dokumentów np. CMR z powodu przemieszczania jednocześnie towarów wielu dostawców przez podmioty organizujące cały obrót towarem.

Wbrew twierdzeniom Organu, przedmiotowe raporty zawierają szereg danych, które można uznać za istotne dla ustalenia, że towar został wywieziony z terytorium kraju i przemieszczony na rzecz Skarżącego na terytorium innego kraju członkowskiego. Spełniają one warunki specyfikacji towaru, co przyznaje sam Organ, i - jak zasadnie ocenił to Sąd pierwszej instancji - mogą spełniać rolę dokumentów przewozowych. W tym kontekście za istotny brak postępowania dowodowego należało uznać niewyjaśnienie, czy przedmiotowe dokumenty odpowiadają rzeczywistości w zakresie podawanych danych, skoro Organ - nie kwestionując ich wystawienia przez A. - wyraża brak pewności, czy odzwierciedlają rzeczywistość.”

W opinii Wnioskodawcy, plik tego raportu wygenerowany przez Przewoźnika ma taką samą moc dowodową, jak raport pobrany z systemu śledzenia przesyłki, o którym mowa w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2018 r., o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT, gdzie organ wskazał, że „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody - tj. wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa „śledzenia” przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę - na podstawie których można jednoznacznie uznać, że towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Jednak w przypadku skali wysyłek, o której wcześniej już wspomniał Wnioskodawca rozwiązanie polegające na każdorazowym pobieraniu z systemu śledzenia przesyłek Przewoźnika raportu o doręczeniu dla każdej jednostkowej wysyłki byłoby wręcz niemożliwe do wykonania, dlatego Wnioskodawca chce ustalić z Przewoźnikiem, że Przewoźnik samodzielnie będzie generować ze swojego systemu zbiorczy raport. Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia jest w aspekcie mocy dowodowej to, czy raport będzie zbiorczy czy byłyby to raporty odnoszące się do pojedynczych przesyłek, a to z uwagi że dane dla obu rodzajów raportów generowane byłyby z danych pochodzących od tego samego podmiotu, a więc nie mogłyby się różnić od siebie w zakresie pobranych danych.

Wobec powyższego, w opinii Wnioskodawcy, dokumenty określone w zestawie 2 stanowią dowód dostawy towarów, ponieważ są wygenerowane z systemu Przewoźnika i zawierają dane, które pozwalają na ustalenie daty miejsca wysyłki i dostawy tych towarów oraz ich tożsamości z wystawioną fakturą, a więc posiadanie ich oznacza spełnienie warunku udokumentowania potwierdzenia wywozu towarów z Polski do innego kraju UE, co przy spełnieni pozostałych warunków z ustawy o VAT, uprawnia do zastosowania dla WDT stawki VAT 0%.

Tak samo w przypadku zestawu nr 3, który jest identyczny jak zestaw 2 z tą różnicą, że w przypadku gdyby z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, w raporcie nie została wskazana data dostawy, wówczas Wnioskodawca uzyskałby od Przewoźnika dodatkowy dokument tzw. dowód dostawy, który odnosiłby się do pojedynczej wysyłki i pobrany byłby z tzw. systemu, który co do zasady odpowiadałby systemowi śledzenia przesyłek. Dane zawarte w tym dokumencie bezsprzecznie pozwalałyby na powiązanie danej wysyłki z fakturą handlową, w szczególności na podstawie nr dostawy. Dokument ten pobrany byłby z niezależnego od Wnioskodawcy źródła jakim byłby system Przewoźnika.

Również ostatni 4 zestaw dokumentów, w opinii Wnioskodawcy uprawnia, po spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie o VAT, do zastosowania do tych dostaw WDT, stawki VAT w wysokości 0%.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają również przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011. Rozporządzenie 282/2011 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Zgodnie z tym Rozporządzeniem, istnieje domniemanie wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a rozporządzenia 282/2011:

1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a.sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

(...)

3.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a.dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b.następujące dokumenty:

i.polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

ii.dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

iii.poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca w zakresie zestawu 4, będzie posiadał:

1)Fakturę handlową wystawioną przez Wnioskodawcę dla Podmiotu z Grupy dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierającą w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

2)Fakturę od Przewoźnika + załączniki Excel z podziałem zafakturowanych dostaw - numer dostawy, kraj docelowy, adres wysyłki i szereg innych danych wysyłkowych,

3)Płatność za fakturę za transport towarów(potwierdzenie przelewu bankowego/ wyciąg bankowy). Jak wskazano wcześniej pomiędzy Wnioskodawcą a Przewoźnikiem nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że podmioty te są od siebie niezależne, to samo dotyczy powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a bankiem, który realizuje płatność z rachunku bankowego Wnioskodawcy za transport.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, skoro z dokumentów z zestawu 4 będzie wynikało jakiej dostawy dotyczą i jakiej dostawy dotyczy usługa transportu oraz da się ustalić czy płatność za fakturę transportową dotyczyła faktury obejmującej usługę transportu dla konkretnej dostawy, określonej w załączniku do faktury, to należy domniemywać zgodnie z ww. rozporządzeniem, że nastąpił wywóz towarów z Polski do innego kraju UE. W związku z tym, również w tym przypadku posiadanie dokumentów określonych w tym zestawie oznacza przy spełnieniu pozostałych warunków z ustawy o VAT, iż Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania dla WDT stawki VAT w wysokości 0%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z treści wniosku wynika, że Spółka posiada siedzibę działalności w Szwajcarii. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce oraz jest zidentyfikowana w Polsce dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (posiada nr VAT UE). Spółka zajmuje się sprzedażą towarów (np. …) m.in. na terytorium Polski. Uczestnikami transakcji są oprócz Spółki - Podmiot z Grupy (odrębny podatnik z Grupy (...)) oraz ostateczni nabywcy (…). W ramach transakcji Spółka dokonuje dostawy towaru na rzecz Podmiotu z Grupy, który z kolei dokonuje dostawy towarów na rzecz ostatecznego nabywcy.

Spółka zamierza zoptymalizować proces dostaw i zająć się organizacją transportu towarów do ostatecznych nabywców z UE. Spółka będzie zlecała transport towarów podmiotom z branży transportowej, będzie zawierała umowę z Przewoźnikiem, kontaktowała się z nim i ustalała okoliczności transportu, w tym wskazywała adres wysyłki. Towar będzie wysyłany przez Spółkę z Polski bezpośrednio do ostatecznego nabywcy w innym kraju UE. Zgodnie z art. 22 ust. 2b w zw. z ust. 2e pkt 1 ustawy, dostawa pomiędzy Spółką i Podmiotem z Grupy będzie dostawa ruchomą (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów).

Po dokonaniu dostaw, Spółka będzie kompletowała dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski do innego państwa UE (cztery różne zestawy dokumentów).

Wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia, czy komplety dokumentów (zestawy 1-4) uprawniają Spółkę do opodatkowania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawką VAT w wysokości 0%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że od 1 stycznia 2020 r. w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018 s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912.

Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Wprowadza ono m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki VAT 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Przy czym, niespełnienie warunków określonych w ww. rozporządzeniu nie oznacza, że stawka VAT 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Według art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką VAT 0%, natomiast w państwie nabywcy podlega opodatkowaniu według stawki podatku właściwej w tym państwie. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4)(uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Przy czym, według art. 42 ust. 11 ustawy:

Z uwagi na uzupełniający charakter dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, dokumenty wskazane w tym przepisie nie powinny zastępować dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. W tym kontekście należy jednak wskazać, że w przypadku gdy podatnik nie dysponuje dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, celom dowodowym mogą służyć także inne dokumenty pochodzące od Przewoźnika, np. faktura za transport towarów lub inny dokument potwierdzający zrealizowanie transportu towarów przez Przewoźnika.

Zatem, art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione ewentualnie dowodami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy, razem mają potwierdzać informację, której wymaga przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Powyższe potwierdza powołana również przez Państwa uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Tym samym zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem, w świetle powołanych przepisów prawa oraz uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Przy czym, przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Zatem, każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W analizowanej sprawie, będą Państwo dysponowali następującymi zestawami dokumentów:

Zestaw 1, na który składa się:

1.faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

2.zbiorcze oświadczenie przygotowane przez Spółkę, podpisane opieczętowane oraz zweryfikowane przez Przewoźnika lub uprawnioną osobę, które w tłumaczeniu na język polski dla przykładowego Przewoźnika brzmi: „My, (nazwa dostawcy usług), dostawca usług logistycznych, niniejszym potwierdzamy dostarczenie, (…), towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy (…)”.

Oświadczenie będzie zawierało również dane identyfikacyjne Przewoźnika, Spółki i Podmiotu z Grupy wraz z numerem VAT UE, kraj rozpoczęcia i zakończenia transportu towarów, nr faktury wystawionej na rzecz Podmiotu z Grupy, datę faktury równą dacie rozpoczęcia transportu towaru z magazynu oraz nr dostawy z systemu Spółki. Numer ten jest widoczny na fakturach wystawionych dla Podmiotu z Grupy oraz używany jest do przetwarzania zlecenia transportu w komunikacji z Przewoźnikiem. Przewoźnik, posiada ten numer w swojej bazie danych i wykorzystuje go do procesowania zamówienia w ramach wewnętrznych procedur (do załadunku w lokalizacji początkowej i transportu do lokalizacji docelowej). Ponadto, oświadczenie będzie zawierało identyfikator produktu (numer używany do identyfikacji produktu w systemie (...) Spółki) tożsamy z numerem widocznym na fakturze, skrócony opis pozycji w systemie (...) (powiązany z numerem pozycji powyżej) tożsamy z opisem na fakturze, ilość sztuk wysłanego towaru (zgodna z fakturą), miejsce z którego wysłano towar, adres klienta końcowego, do którego wysłano towary oraz kraj docelowy.

W oświadczeniu, podobnie jak w innych systemach śledzenia przesyłek, będzie informacja o kraju rozpoczęcia i zakończenia transportu towarów, adresie klienta. Zawarcie tych danych w załączniku stanowiącym integralną część oświadczenia, jest równoznaczne z dostawą do miejsca docelowego w innym niż Polska kraju UE. Z uwagi na skalę dostaw (tysiące w skali miesiąca), nie będzie możliwe złożenie podpisu na takim dokumencie przez każdego ostatecznego nabywcę ani potwierdzenie, zebranie i zarchiwizowanie każdego pojedynczego dokumentu odnośnie każdej jednostkowej dostawy. Możliwość taką daje zbiorcze oświadczenie Przewoźnika potwierdzające dostawy do klientów końcowych, zawierające zweryfikowane dane pochodzące z systemów elektronicznych Spółki i Przewoźnika.

Dane zawarte w ww. dokumentach są autentyczne, będą pochodziły z dwóch niezależnych systemów (Spółki i Przewoźnika) i będą uzgodnione i potwierdzone przez Przewoźnika jako tożsame z danymi w jego systemie. Żadna ze stron nie może ich zmienić i powiązać w inny sposób, ponieważ zarówno dane po stronie Spółki jak i Przewoźnika będą powiązane poprzez jeden unikatowy nr dostawy, który dodatkowo będzie widoczny na fakturze dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W związku z powyższym zachowana będzie ich integralność i autentyczność.

Zestaw 2, na który składa się:

1)faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierająca w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

2)raport Excel pochodzący z systemu Przewoźnika, zawierający informacje o wszystkich dostawach zrealizowanych w określonych ramach czasowych, uzgodnione z danymi transakcyjnymi z systemu (...) Spółki.

Dane w raporcie będą pochodziły wyłącznie z systemu Przewoźnika, będą jednak uzgodnione po numerze dostawy z danymi systemu (...) Spółki. Raport będzie zawierał m.in: numer dostawy z systemu (...) Spółki (wskazany na fakturze), który będzie wiązał dane z obu systemów (Spółki i Przewoźnika), datę wysyłki oraz adres i datę dostawy. Raport z systemu Przewoźnika będzie zawierał jedynie przesyłki zrealizowane/ dostarczone do odbiorcy (będzie podobny do raportów z systemów śledzenia przesyłek innych operatorów).

Zestaw 3, na który składa się:

1)faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

2)raport Excel pochodzący z systemu Przewoźnika zawierający informacje o wszystkich dostawach zrealizowanych w określonych ramach czasowych, uzgodnione z danymi transakcyjnymi z systemu (...) Spółki.

Raport będzie zawierał m.in. nr dostawy z systemu (...) Spółki obecny na fakturze (numer ten będzie wiązał dane z obu systemów Spółki i Przewoźnika, datę wysyłki oraz adres i datę dostawy. Przy czym, może się zdarzyć, że z przyczyn technicznych leżących po stronie Przewoźnika, dla niektórych pozycji, data dostawy nie zostanie uzupełniona w systemie Przewoźnika, a w konsekwencji nie będzie wyświetlona w raporcie Excel. W takich przypadkach, Spółka uzyska od Przewoźnika odrębny dowód dostawy w formie Elektronicznego Dowodu Dostawy, na którym będą widoczne szczegóły dostawy, w tym m.in. miejsce dostawy, a w szczególności numer dostawy, na podstawie którego bezsprzecznie będzie można powiązać konkretną dostawę z fakturą handlową.

Raport z systemu Przewoźnika będzie zawierał jedynie przesyłki zrealizowane/ dostarczone do odbiorcy (będzie podobny do raportów z systemów śledzenia przesyłek innych operatorów).

W zestawach 2 i 3, raport może nie obejmować całości okresu rozliczeniowego (jego zakres może być węższy lub szerszy) w związku z czym, w celu potwierdzenia dostawy wewnątrzwspólnotowej Spółka będzie musiała pozyskać więcej niż jeden raport, aby zakres danych dotyczących dostaw obejmował cały okres rozliczeniowy VAT Spółki.

Zestaw 4 (Quick Fixes), na który składa się:

1)faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz Podmiotu z Grupy dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierająca w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

2)faktura od Przewoźnika plus załączniki Excel z podziałem zafakturowanych dostaw - numer dostawy, kraj docelowy, adres wysyłki i szereg innych danych finansowo-wysyłkowych,

3)płatność za fakturę za transport towarów (potwierdzenie przelewu bankowego/wyciąg bankowy). Na podstawie danych z faktury za transport wraz z załącznikami można przyporządkować bezpośrednio konkretne dostawy z faktur handlowych dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Jak Państwo wskazali, na podstawie dokumentów wskazanych w zestawach 1-4, Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których te dokumenty dotyczą oraz skorelować je z wystawioną przez siebie fakturą (fakturami). Przy tym, w zależności od ustaleń pomiędzy stronami umowy, wskazane dokumenty mogą być dostarczone do Spółki w formie papierowej (kopia lub oryginał) lub elektronicznej na uzgodnione adresy e-mail (skan dokumentu w formie załącznika wiadomości i/lub załączone pliki raportów).

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy uznać, że komplety dokumentów zgromadzone przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów (zestawy 1-4), tj. dowody w postaci:

1.faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zawierającej w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze oświadczenie przygotowane przez Spółkę, podpisane opieczętowane oraz zweryfikowane przez Przewoźnika (lub uprawnioną osobę), w którym podmiot ten potwierdza dostarczenie towarów do klienta końcowego i które zawiera m.in. identyfikator produktu tożsamy z numerem ujętym na fakturze, ilość sztuk towaru zgodną z fakturą, kraj zakończenia transportu i adres klienta końcowego, do którego wysłano towary,

2.faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierającej w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz raportu Excel z systemu Przewoźnika dotyczącego przesyłek dostarczonych do odbiorcy w danym okresie rozliczeniowym, zawierającego m.in. numer dostawy z systemu (...) Spółki wskazany na fakturze, datę wysyłki oraz adres i datę dostawy,

3.faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zawierającej w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz raportu Excel z systemu Przewoźnika dotyczącego przesyłek dostarczonych do odbiorcy w danym okresie rozliczeniowym, wskazującego m.in. nr dostawy z systemu (...) Spółki wskazany na fakturze, oraz adres i datę dostawy (jeżeli data dostawy nie zostanie wyświetlona w raporcie Excel, wówczas Spółka uzyska od Przewoźnika odrębny dowód dostawy w formie Elektronicznego Dowodu Dostawy, wskazujący m.in. miejsce i numer dostawy, na podstawie którego bezsprzecznie będzie można powiązać konkretną dostawę z fakturą) oraz

4.faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę, zawierającej w swojej treści specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, faktury od Przewoźnika z załącznikami Excel z podziałem zafakturowanych dostaw zawierającymi m.in. numer dostawy, kraj docelowy i szereg innych danych finansowo-wysyłkowych oraz płatności za fakturę dotyczącą transportu towarów (na podstawie danych z tej faktury wraz z załącznikami można przyporządkować konkretne dostawy z faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów)

- stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

Jak Państwo wskazali, na podstawie dokumentów przedstawionych w zestawach 1-4, Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których te dokumenty dotyczą oraz skorelować je z wystawioną przez siebie fakturą (fakturami). Faktura wystawiona przez Spółkę zawiera specyfikację towarów (zestawy 1-4), zbiorcze oświadczenie potwierdza dostarczenie towarów do klienta ostatecznego w innym niż Polska państwie członkowskim UE (zestaw 1), raporty Excel pochodzące od Przewoźnika obejmują przesyłki dostarczone do odbiorcy i wskazują m.in. datę dostawy (zestaw 2 i 3, przy czym w niektórych przypadkach zestaw 3 będzie uzupełniony Elektronicznym Dowodem Dostawy). Z kolei potwierdzenie przelewu bankowego/wyciąg bankowy potwierdza wykonanie transportu towarów przez Przewoźnika (zestaw 4). Zatem, dokumentacja opisana w zestawach 1-4 będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów do ostatecznego nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W konsekwencji, będą Państwo mieli prawo do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT w wysokości 0%, w przypadku gromadzenia dokumentów wskazanych w zestawach 1-4, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ustawy.

Zatem stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr od 1 do 4 jestprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju UE mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Jednocześnie wskazujemy, że jako element zdarzenia przyszłego przyjęto, że dostawy realizowane przez Spółkę stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Tym samym, wydana interpretacja nie rozstrzyga, czy faktycznie dostawy dokonywane przez Spółkę na rzecz Podmiotu z Grupy stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).