Interpretacja indywidualna z dnia 20 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.194.2024.2.ALN

Podleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży licytacyjnej działek stanowiących własność Dłużnika, posiadającego status rolnika ryczałtowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży licytacyjnej działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5 stanowiących własność Dłużnika, posiadającego status rolnika ryczałtowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 maja 2024 r. (data wpływu 28 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy zdarzenia przyszłego czyli sprzedaży licytacyjnej w trybie przepisów kodeksu postępowania cywilnego niżej wskazanych nieruchomości:

1)niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działka ewidencyjna nr: 1 o powierzchni (…) , dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...), położonej we wsi (...),

2)nieruchomości gruntowej, oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działki ewidencyjne nr: 2, 3 i 4 o łącznej powierzchni(…) , dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...),

3)niezabudowanej działki gruntu o nr ewid.: 5, o powierzchni (…) dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...).

Nieruchomość opisana w pkt 1 jest położona na terenie gminy (...), dla którego brak uchwalonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z Uchwałą Nr (...) Rady Miejskiej w (...) z dnia 2 lutego 2023 r. w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...): działka nr 1 KW (...), znajduje się na terenach oznaczonych symbolem R, tj. jako tereny zabudowy rekreacyjnej. Brak informacji jakoby dla działki 1 wydane były w ostatnim czasie decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, czy decyzje o pozwoleniu na budowę. Z aktu notarialnego z dnia 29-04-2016 r. Repertorium A nr (...) sporządzonego przed notariuszem (...), w kancelarii notarialnej w (...) przy ul. (…) wynika, że dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość celem powiększenia prowadzonego gospodarstwa. Wartość nieruchomości oszacowano na kwotę (…) zł (słownie: …. złotych).

Nieruchomość opisana w pkt 2 zgodnie z Uchwałą Nr (...) Rady Miejskiej w (...) z dnia 2 lutego 2023 r. w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...) – południowo – zachodnia część działki nr 4 znajduje się na terenach oznaczonych symbolem R, tj. jako tereny zabudowy rekreacyjnej, zaś pozostała jej część oraz działki nr 3 i 2 w całości nie mają określonego przeznaczenia, nie zostały dla nich wydane żadne decyzje administracyjne, zatem przyjmuje się, że zgodnie z ich aktualną funkcją i aktualnym wykorzystaniem stanowią działki rolne (grunty orne). Z aktu notarialnego z dnia 12.02.2019 r. Repertorium A nr (...) sporządzonego przed notariuszem (...), w kancelarii notarialnej w (...) przy ul. (…) wynika, że dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość celem powiększenia prowadzonego gospodarstwa. Wartość nieruchomości oszacowano na kwotę (…) zł (słownie: …. złotych).

Nieruchomość wskazana w pkt 3 tj. działka nr 5 położona jest na terenie gminy (...), dla której brak uchwalonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z Uchwałą Nr (...) Rady Miejskiej w (...) z dnia 2 lutego 2023 r. w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...) - przedmiotowa działka znajduje się na terenach oznaczonych symbolem R, tj. jako tereny zabudowy rekreacyjnej. Z aktu notarialnego z dnia 29-04-2016 r. Repertorium A nr (...) sporządzonego przed notariuszem (...), w kancelarii notarialnej w (...) przy ul. (…) wynika, że dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość celem powiększenia prowadzonego gospodarstwa. Wartość nieruchomości została określona na kwotę (…) zł (słownie: … złotych). Wartość udziału 180/1200 w prawie własności nieruchomości: (…) zł (słownie: …. złotych).

Dłużnik (...) prowadzący gospodarstwo rolne (NIP …) złożył przed komornikiem oświadczenie, że nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) informując, że jest rolnikiem ryczałtowym. Nieruchomości nabyto do majątku prywatnego na powiększenie już istniejącego gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dłużnika. Nieruchomości są wykorzystywane do działalności rolniczej.

Na pytania postawione w wezwaniu o treści:

1. Czy działki nr: 1, 2, 3, 4, 5 były udostępniane przez Dłużnika innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych? Jeśli tak to, należy wskazać:

·W jakim okresie (kiedy) działki były/są udostępniane osobom trzecim?

·Na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) działki były/są udostępniana osobom trzecim?

·Czy udostępnienie nieruchomości było czynnością odpłatną czy bezpłatną?

3.Czy działki nr: 2, 3 i 4 są niezabudowane?

4.Czy działki nr: 2, 3 i 4 są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to prosimy wskazać:

·Jakie jest przeznaczenie działek według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

·Z czyjej inicjatywy nastąpiło uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie działek?

·Czy uchwalenie ww. planu nastąpiło z inicjatywy Dłużnika?

5.Jeżeli nie posiada Pani informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, to prosimy wskazać:

·Czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Panią jako Komornika działań?

·Czy działania te zostały udokumentowane?

·Czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika?

Udzieliła Pani następujących odpowiedzi:

ad. 1 W toku postępowania dłużnik prawidłowo zawiadomiony i wysłuchany nie informował komornika o udostępnianiu na podstawie umów cywilnoprawnych innym osobom zajętej działki numer: 1. W toku postępowania dłużnik prawidłowo zawiadomiony i wysłuchany nie informował komornika o udostępnianiu na podstawie umów cywilnoprawnych innym osobom zajętej działki numer: 2. W toku postępowania dłużnik prawidłowo zawiadomiony i wysłuchany nie informował komornika o udostępnianiu na podstawie umów cywilnoprawnych innym osobom zajętej działki numer: 3. W toku postępowania dłużnik prawidłowo zawiadomiony i wysłuchany nie informował komornika o udostępnianiu na podstawie umów cywilnoprawnych innym osobom zajętej działki numer: 4. W toku postępowania dłużnik prawidłowo zawiadomiony i wysłuchany nie informował komornika o udostępnianiu na podstawie umów cywilnoprawnych innym osobom zajętej działki numer: 5.

Dłużnik oświadczył, że ww. działki są wykorzystywane do prowadzonego przez dłużnika gospodarstwa rolnego.

ad. 3 Działka nr 2 jest niezabudowana. Działka nr 3 jest niezabudowana. Działka nr (…) jest niezabudowana.

ad. 4 Działka nr 2 położona jest na terenie gminy (...), dla której brak uchwalonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka nr 3 położona jest na terenie gminy (...), dla której brak uchwalonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka nr 4 położona jest na terenie gminy (...), dla której brak uchwalonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Pytanie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Czy sprzedaż licytacyjna działek numer 1, 2, 3, 4, 5 stanowiących własność dłużnika posiadającego status rolnika ryczałtowego będą podlegały opodatkowaniu VAT?

Pani stanowisko w sprawie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszła sprzedaż licytacyjna działek objętych wnioskiem o dokonanie interpretacji indywidualnej będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wobec ustalenia, że planowana sprzedaż licytacyjna niezabudowanych nieruchomości wchodzących w skład prowadzonego przez dłużnika gospodarstwa rolnego i wykorzystywanych rolniczo będzie dokonywana w imieniu dłużnika będącego rolnikiem ryczałtowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami budynki, budowle oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.) zwanej dalej „Dyrektywy 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Dłużnik podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Dłużnik jest właścicielem działek niezabudowanych o numerach 1, 2, 3, 4, 5. Dłużnik jest rolnikiem ryczałtowym i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ww. działki są wykorzystywane w prowadzonym przez Dłużnika gospodarstwie rolnym.Działki zostały nabyte do majątku prywatnego na powiększenie już istniejącego gospodarstwa rolnego prowadzonego przez Dłużnika. Nieruchomości są wykorzystywane do działalności rolniczej. Z wniosku nie wynika, aby działki o numerach 1, 2, 3, 4, 5 były udostępniane przez Dłużnika innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność Dłużnika, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panią działek należących do Dłużnika nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności Dłużnika w przedmiocie zbycia działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa ww. działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Z okoliczności sprawy nie wynika aby Dłużnik podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą działek niezabudowanych o numerach 1, 2, 3, 4, 5 Dłużnik wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W analizowanej sprawie sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Zatem sprzedaż działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, Pani jako płatnik nie będzie zobowiązana do naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży licytacyjnej działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5.

Skoro sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie będą miały zastosowania przepisy regulujące kwestie zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym, Pani stanowisko, uznałem za nieprawidłowe.

Ponadto, wskazuję, że powołany przez Panią art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania dla transakcji sprzedaży działek.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ostatecznie postawiła Pani pytanie, które dotyczy wyłącznie kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży licytacyjnej działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5. Zatem opłata należna od wniosku wynosi 40 zł. Dokonała Pani łącznej opłaty w wysokości 200 zł, zatem kwota 160 zł stanowi nadpłatę podlegającą zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i zostanie zwrócona na adres wskazany we wniosku w części B.3.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

 Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)