Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.70.2024.1.MM

Skutki podatkowe otrzymywania od męża środków pieniężnych na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb rodziny.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2024  r. wpłynął Pani wniosek z 10 kwietnia 2024r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania od męża środków pieniężnych na prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu … r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński ze swoim mężem. Wnioskodawczyni w trakcie trwania małżeństwa w dniu … r. zawarła z mężem umowę majątkową małżeńską o zniesieniu ustawowej wspólności majątkowej. Na mocy ww. umowy pomiędzy Wnioskodawczynią a jej mężem została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Wnioskodawczyni pozostaje nadal w związku małżeńskim ze swoim małżonkiem. Małżonkowie nie mają ustanowionej separacji ani orzeczonego rozwodu. Małżonkowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe.

W chwili obecnej małżonek Wnioskodawczyni jest wspólnikiem/udziałowcem dobrze prosperujących spółek prawa handlowego i w związku z tym generuje wysokie dochody miesięczne. Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowie o pracę, z której uzyskuje dochód wraz z premiami ok. 5.500,00 zł netto miesięcznie. Wnioskodawczyni i jej mąż mają na utrzymaniu dwoje dzieci - jedno niepełnoletnie w szkole średniej w wieku … lat, drugie w wieku 21 lat, które nadal kontynuuje naukę na uczelni wyższej. Wnioskodawczyni wraz z mężem i dziećmi prowadzą wspólne gospodarstwo domowe.

W związku z faktem, iż mąż Wnioskodawczyni podejmuje intensywne działania celem rozwoju firm, strony zgodnie postanowiły, że wszelkie obowiązki związane z organizacją życia codziennego, utrzymania domu i dokonywaniem opłat związanych z zaspokajaniem potrzeb rodziny przejmie Wnioskodawczyni, a w konsekwencji to Wnioskodawczyni będzie fizycznie (również ze środków przekazywanych Wnioskodawczyni przez męża „na zaspokojenie potrzeb rodziny”) dokonywała wszelkich opłat związanych z utrzymaniem rodziny. Z uwagi na wysokie koszty życia stron, stosowne do ich statusu majątkowego, oraz z uwagi na dysproporcje w uzyskiwanych dochodach, mąż chciałby przekazywać Wnioskodawczyni na osobisty rachunek bankowy Wnioskodawczyni tygodniowo stałą kwotę w wysokości 5.000,00 zł „na zaspokojenie potrzeb rodziny”, partycypując w ten sposób w kosztach utrzymania rodziny zgodnie z postanowieniami art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej: KRiO). Miesięcznie byłaby to łączna kwota 20.000,00 zł -25.000,00 zł, w zależności od tego czy miesiąc ma 4 czy 5 tygodni. Ww. kwoty są adekwatne do statusu majątkowego rodziny.

Małżonkowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, zamieszkują w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, będącej własnością Wnioskodawczyni. Kwoty przekazywane przez męża, Wnioskodawczyni wydatkowałaby na:

-opłaty związane z utrzymaniem domu (prąd, woda, wywóz odpadów, internet, telewizja, media, podatki itp),

-opłaty związane z utrzymaniem samochodów całej rodziny (np. polisy itp. ),

-opłaty związane z zakupem dla całej rodziny: żywności, artykułów chemicznych, odzieży, kosmetyków, przedmiotów gospodarstwa domowego itp.,

-koszty leczenia, wizyty u lekarzy, wizyty u specjalistów, leki itp.,

-opłaty związane z szeroko rozumianą rekreacją i rozrywką dla całej rodziny np. koszty wyjazdów zagranicznych i w obrębie Polski, w tym opłaty za przeloty i hotele itd.,

-przedmioty gospodarstwa domowego, sprzęty elektroniczne dla rodziny itp.,

-wykształcenie, edukację, rozwój członków rodziny np. korepetycje, zajęcia i kursy dokształcające, studia itp.,

-oraz wszelkie inne wydatki, które służą zaspokajaniu potrzeb obojga małżonków oraz ich dzieci przy zachowaniu równej stopy życiowej wszystkich członków rodziny, dostosowanej do sytuacji finansowej rodziny.

Należy bowiem zaznaczyć, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Sąd Najwyższy cała Izba SN - Izba Cywilna i Administracyjna w uchwale z dnia 16 grudnia 1987 r., sygn. akt: III CZP 91/86 dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie.

Wnioskodawczyni przyczynia się do utrzymania i zaspokajania potrzeb rodziny według swoich możliwości majątkowych, przeznaczając na ten cel własne dochody uzyskiwane z wykonywanej pracy zawodowej, a w szczególności wykonując osobistą pracę na rzecz wspólnego gospodarstwa domowego. Przekazywane Wnioskodawczyni przez męża kwoty miałyby służyć zaspokajaniu potrzeb rodziny i prowadzeniu gospodarstwa domowego obojga małżonków i ich dzieci, z tym zastrzeżeniem, że środki na wskazane wyżej cele przekazywane byłyby przez męża Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczyni dokonywałaby stosownych rozporządzeń ww. środków na zaspokajanie opisanych wyżej potrzeb rodziny.

Małżonek Wnioskodawczyni ma świadomość tego, że rozdzielność majątkowa małżonków nie oznacza zaprzestania prowadzenia przez nich wspólnego gospodarstwa i w związku z tym ma obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny zgodnie z przepisami KRiO, w tym art. 27 KRiO. Z tych względów małżonek Wnioskodawczyni, chciałby przekazywać Wnioskodawczyni środki w kwocie 5.000,00 zł tygodniowo, które Wnioskodawczyni będzie przeznaczała na zaspokajanie potrzeb rodziny, o których mowa powyżej. Środki przekazywane przez małżonka Wnioskodawczyni mają na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rodziny, stosownie do ich statusu majątkowego. Z uwagi na powyższe, przekazywane Wnioskodawczyni środki pieniężne nie będą stanowiły po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia tytułem darmym, bowiem Wnioskodawczyni będzie jedynie pośrednikiem w wydatkowaniu przekazywanych przez męża środków na potrzeby całej rodziny, w tym również na potrzeby męża, który będzie przekazywał te środki. Z tych samych powodów ww. środki, które miałby przekazywać małżonek Wnioskodawczyni na zaspokojenie potrzeb rodziny, nie będą stanowiły przychodu Wnioskodawczyni ani nie będą prowadziły do wzbogacenia się Wnioskodawczyni.

Uzasadniając tygodniową kwotę w wysokości 5.000,00 zł na zaspokajanie potrzeb rodziny, którą małżonek ma przekazywać Wnioskodawczyni, należy zaznaczyć, że Wnioskodawczyni, jej małżonek oraz ich dzieci żyją na wysokiej stopie, zgodnie z możliwościami finansowymi męża Wnioskodawczyni. Zaspakajając swoje potrzeby życiowe często korzystają z wakacji/wyjazdów zagranicznych.

Wnioskodawczyni oraz jej małżonek chcieliby, żeby organizacją życia codziennego i opłacaniem wszelkich wydatków związanych z zaspokajaniem potrzeb rodziny, w tym potrzeb odpoczynku i rekreacji (wyjazdów), zajmowała się Wnioskodawczyni. Małżonek Wnioskodawczyni ze względu na prowadzenie działalności gospodarczej oraz związanych z tym obowiązków nie ma możliwości czasowych, żeby bezpośrednio pokrywać koszty utrzymania rodziny z własnego rachunku bankowego i dokonywać wszystkich rozporządzeń majątkowych z tym związanych (np. zakupów), wobec czego strony chciałyby, żeby czynności te były dokonywane przez Wnioskodawczynię, która ma możliwości czasowe i Wnioskodawczyni m.in. w taki też sposób realizowałaby swoje obowiązki wobec rodziny zgodnie z art. 27 KRiO. Natomiast małżonek Wnioskodawczyni chciałby realizować swoje obowiązki wobec rodziny i celem zaspokajania potrzeb rodziny poprzez dostarczanie środków utrzymania, który zgodnie z aktualnym stanowiskiem judykatury stanowi jeden ze sposobów „współdziałania” w celu zaspokajania potrzeb rodziny (II SA/Rz 30/23, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie).

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, przekazywane na osobisty rachunek bankowy Wnioskodawczyni przez jej małżonka (z jego osobistego rachunku), z którym Wnioskodawczyni ustanowiła rozdzielność majątkową, ale z którym Wnioskodawczyni prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, cotygodniowe kwoty w wysokości 5.000,00 zł, które będą wydatkowane na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb rodziny (w tym utrzymanie i zaspokojenie potrzeb męża Wnioskodawczyni i ich dzieci pozostających na utrzymaniu rodziców), będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, ww. cotygodniowe kwoty w wysokości 5.000,00 zł, które mają być przekazywane przez jej męża na rachunek osobisty Wnioskodawczyni na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa powyżej, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ nie będą to pieniądze przekazywane Wnioskodawczyni tytułem darmym.

Będą to pieniądze przekazywane na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb rodziny oraz bieżące wydatki, w tym utrzymanie domu, w którym Wnioskodawczyni mieszka razem z mężem i dziećmi, i w którym małżonkowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Ponadto przekazywane przez małżonka Wnioskodawczyni środki mają być przeznaczane na zaspokajanie potrzeb obojga małżonków (w tym małżonka, który przekazuje środki na zaspokojenie potrzeb rodziny) oraz ich dzieci, przy zachowaniu równej stopy życiowej wszystkich członków rodziny, dostosowanej do sytuacji finansowej rodziny. Nie sposób zatem uznać, że środki pieniężne, które mają być przekazywane Wnioskodawczyni przez jej małżonka na utrzymywanie rodziny będą stanowiły darowiznę, bowiem w wyniku dokonania tego przekazu nie będzie jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwoty, które mają być przekazywane co tydzień w wysokości 5.000,00 zł na rachunek osobisty Wnioskodawczyni przez męża Wnioskodawczyni, z którym Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej, nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ będą to środki pieniężne, które będą wydatkowane na utrzymanie całej rodziny, którą Wnioskodawczyni tworzy m.in. z małżonkiem, który przekazuje jej te środki. Nie będzie to bezpłatne świadczenie na rzecz Wnioskodawczyni kosztem majątku męża, a przekaz tych środków będzie miał jedynie charakter techniczny, bowiem wydatki na zaspokojenie potrzeb rodziny będą dokonywane za pośrednictwem Wnioskodawczyni. Przekazywane Wnioskodawczyni przez męża kwoty miałyby służyć zaspokajaniu potrzeb rodziny i prowadzeniu gospodarstwa domowego obojga małżonków i ich dzieci, z tym zastrzeżeniem, że środki na wskazane wyżej cele przekazywane byłyby przez męża Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczyni dokonywałaby stosownych fizycznych rozporządzeń ww. środków na zaspokajanie opisanych wyżej potrzeb rodziny. Ww. środki, które mają być przekazywane Wnioskodawczyni przez męża, w ocenie Wnioskodawczyni nie będą mogły zostać uznane za darowiznę - są to bowiem środki na konkretne cele czyli zaspakajanie potrzeb rodziny, a nie w celu wzbogacenia się przez Wnioskodawczynię. Zatem w ocenie Wnioskodawczyni w wyniku przekazywania przez jej małżonka ww. kwot, w związku z tym, że nie będą to darowizny, nie będzie trzeba składać zeznań podatkowych SD-Z2 celem skorzystania ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn w przypadku przekroczenia kwoty wolnej od ww. podatku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny, w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z dyspozycją art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 października 2020 r. V CSK 603/18 „przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku (art. 888 § 1 k.c.). Tego rodzaju czynność prawna jest dokonywana wyłącznie po to, by nastąpiło przysporzenie majątkowe na rzecz innej osoby bez żadnego ekwiwalentu (causa donandi) (...)”

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji o nr 0111-KDIB2-2.4015.9.2023.2.MM, darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Na gruncie powyższych przepisów oraz przytoczonych stanowisk, w ocenie Wnioskodawczyni nie sposób uznać, iż Wnioskodawczyni jako osoba otrzymująca od męża środki pieniężne na zaspokojenie wszelkich potrzeb rodziny, a tym samym m.in. na zaspokojenie również potrzeb męża, z którym Wnioskodawczyni prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i z którym zamieszkuje w jednym domu - otrzymywałaby z tego tytułu darowiznę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, czyli jednostronne przysporzenie majątkowe na rzecz Wnioskodawczyni. Środki przekazywane przez męża nie będą służyły wzbogaceniu się przez Wnioskodawczynię, środki te będą przeznaczane na zaspokajanie potrzeb całej rodziny (a nie jedynie na zaspokojenie potrzeb Wnioskodawczyni), w tym prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, z którego korzysta także małżonek, który będzie przekazywał Wnioskodawczyni środki na zaspokojenie potrzeb rodziny. Małżonek Wnioskodawczyni będzie w pełni korzystał z środków przekazywanych na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, bowiem z tych środków będą opłacane wszelkie wydatki dotyczące zaspokojenia potrzeb rodziny - potrzeb podstawowych, jak też potrzeb dotyczących rekreacji i wypoczynku np. wspólne wyjazdy całej rodziny.

Wnioskodawczyni przyczynia się do utrzymania rodziny według swoich możliwości majątkowych, przeznaczając na ten cel własne dochody uzyskiwane z pracy zarobkowej, a w szczególności wykonując osobistą pracę na rzecz wspólnego gospodarstwa domowego. Przekazywane Wnioskodawczyni przez męża kwoty mają służyć zaspokajaniu potrzeb rodziny i prowadzeniu gospodarstwa domowego obojga małżonków i ich dzieci, tylko że wydatki mają być dokonywane za pośrednictwem Wnioskodawczyni. W ocenie Wnioskodawczyni jest to czynność techniczna, która nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, bowiem w przypadku, gdyby mąż Wnioskodawczyni dokonywał samodzielnie (ze swojego osobistego rachunku bankowego) opłaty związane z zaspokajaniem potrzeb rodziny, kwoty te nie podlegały dodatkowemu opodatkowaniu.

Okoliczność, że środki te mają być przeznaczane na zaspokajanie potrzeb rodziny i wspólne gospodarstwo domowe, z którego korzysta zarówno Wnioskodawczyni jak i jej małżonek, w ocenie Wnioskodawczyni, wyklucza uznanie tych kwot za darowizny. Wnioskodawczyni nie wzbogaci się bowiem w związku z przekazywaniem ww. środków przez męża, bowiem będą one wydatkowane w konkretnych celach, na zaspokojenie potrzeb rodziny.

Małżonek Wnioskodawczyni ze względu na prowadzenie działalności gospodarczej i związanych z tym obowiązków nie ma możliwości czasowych, żeby bezpośrednio pokrywać koszty utrzymania rodziny z własnego rachunku bankowego i dokonywać wszystkich rozporządzeń majątkowych z tym związanych, wobec czego strony chciałyby, żeby robiła to Wnioskodawczyni, która ma możliwości czasowe i m.in. w taki też sposób chciałaby realizować swoje obowiązki wobec rodziny zgodnie z art. 27 KRiO.

W ocenie Wnioskodawczyni ww. cotygodniowe kwoty, które mają być przekazywane przez jej małżonka nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, bowiem są to świadczenia, o których mowa w art. 27 i art. 28 KRiO.

W postanowieniach art. 27 i 28 KRiO został uregulowany obowiązek zaspakajania potrzeb rodziny, którego celem jest zapewnienie środków materialnych umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie rodziny, jako całości oraz zaspokojenie uzasadnionych potrzeb poszczególnych członków przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej.

Stosownie do postanowień art. 27 KRiO oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Na istnienie i obowiązek realizowania ww. zobowiązań przez małżonków nie ma wpływu rodzaj ustroju majątkowego jaki między nimi obowiązuje. Skoro zatem małżonek Wnioskodawczyni chce dobrowolnie realizować swoje zobowiązanie wynikające z faktu zawarcia małżeństwa (pomimo istnienia pomiędzy małżonkami rozdzielności majątkowej) poprzez przekazywanie na rachunek bankowy Wnioskodawczyni cotygodniowej kwoty 5.000,00 zł z przeznaczeniem na pokrywanie uzgodnionych wspólnie pomiędzy małżonkami wydatków związanych z zaspokajaniem potrzeb rodziny, z których sam również będzie korzystał, a które wydatkowane są m.in. na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem domu, w którym mieszka cała rodzina, wyżywieniem, zakupem artykułów życia codziennego, wspólnymi wyjazdami itp., nie sposób uznać, że te kwoty będą powodowały wzbogacenie się po stronie Wnioskodawczyni.

Fakt łożenia kwot na utrzymanie rodziny oznacza, że małżonek Wnioskodawczyni będzie realizował obowiązki zaspakajania potrzeb rodziny, którego celem jest zapewnienie środków materialnych umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie rodziny wynikające z KRiO i będzie przekazywał Wnioskodawczyni środki również na zaspokajanie swoich potrzeb, w związku z czym w ocenie Wnioskodawczyni nie można uznać, że Wnioskodawczyni będzie otrzymywała z tego tytułu jakiekolwiek przysporzenie/darowiznę.

Małżonek Wnioskodawczyni ma świadomość tego, że rozdzielność majątkowa małżonków nie oznacza zaprzestania prowadzenia przez nich wspólnego gospodarstwa i w związku z tym ma obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny. Z tych względów małżonek Wnioskodawczyni, chciałby przekazywać Wnioskodawczyni środki pieniężne w kwocie 5.000,00 zł tygodniowo, które Wnioskodawczyni będzie przeznaczała na zaspokajanie uzgodnionych uprzednio pomiędzy małżonkami potrzeb rodziny. Środki przekazywane przez małżonka Wnioskodawczyni mają na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rodziny, stosownie do ich statusu majątkowego. Z uwagi na powyższe, przekazywane Wnioskodawczyni środki, w ocenie Wnioskodawczyni nie będą stanowiły przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawczyni, bowiem będzie ona jedynie pośrednikiem w wydatkowaniu przekazywanych przez męża środków na potrzeby całej rodziny.

Obowiązek, o którym mowa w art. 27 KRiO, jako wynikający z przepisu powszechnie obowiązującego - powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Zgodnie z ugruntowaną linią judykatury, nie ma przy tym znaczenia jaki ustrój majątkowy obowiązuje pomiędzy małżonkami tj. nie ma znaczenia, że pomiędzy małżonkami powstała rozdzielność majątkowa, bowiem każdy z małżonków ma obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny zgodnie ze swoimi możliwościami. Przekazywane środki pieniężne między małżonkami będą miały na celu wywiązywanie się z powyższego obowiązku. Tym samym w ocenie Wnioskodawczyni pozostają one poza zakresem ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależą od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny. Małżonek Wnioskodawczyni uzyskuje wysokie dochody, dochody Wnioskodawczyni są niższe, jednakże Wnioskodawczyni przyczynia się do zaspokajania potrzeb rodziny swoimi osobistymi staraniami i pracą we wspólnym gospodarstwie domowym. Dzięki takiemu podziałowi obowiązków w rodzinie małżonek Wnioskodawczyni może skupić się na rozwijaniu prowadzonych działalności gospodarczych i zarabianiu pieniędzy.

W opisanym stanie faktycznym, w ocenie Wnioskodawczyni, cotygodniowa kwota otrzymywana na utrzymanie rodziny, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ nie będzie darowizną czyli przysporzeniem majątkowym po stronie Wnioskodawczyni. Zdaniem Wnioskodawczyni kwoty, które miałyby być przekazywane przez jej małżonka nie mogą zostać zakwalifikowane jako darowizny dla Wnioskodawczyni, skoro kwoty przekazywane przez małżonka mają być przeznaczane na zaspokojenie potrzeb całej rodziny i utrzymanie gospodarstwa domowego całej rodziny, które to zaspokojenie potrzeb rodziny ma na celu zapewnienie środków do prawidłowego funkcjonowania rodziny i z których to środków będą zaspokajane również potrzeby małżonka, który przekazuje te kwoty.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem judykatury świadczenie tylko wtedy jest bezpłatne, gdy obdarowany nie dokona jakiejkolwiek czynności w zamian za darowiznę. Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej i jednostronnej w tym znaczeniu, że nie przynosi darczyńcy żadnej odpłaty czy przysporzenia. Skoro zaś stosownie do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli, przekazywanie przez małżonka Wnioskodawczyni kwot pieniężnych na jej rachunek osobisty z przeznaczeniem na pokrywanie bieżących wydatków związanych z utrzymaniem wspólnego gospodarstwa domowego nie będzie się odbywało tytułem darmym. Małżonek Wnioskodawczyni realizuje bowiem w ten sposób swoje zobowiązanie wynikające z faktu założenia rodziny, na którego istnienie nie ma wpływu fakt, że istnieje między nimi ustrój rozdzielności majątkowej. Ponadto przekazywana przez małżonka Wnioskodawczyni cotygodniowa kwota 5.000,00 zł wydatkowana będzie przez Wnioskodawczynię na zaspakajanie wspólnych potrzeb Wnioskodawczyni, jej męża oraz ich wspólnych dzieci pozostających na ich utrzymaniu tj. wspólnych potrzeb mieszkaniowych, żywieniowych, odzieżowych, zdrowotnych, kulturalnych, wypoczynkowych itp. z uwzględnieniem równej stopy życiowej wszystkich członków rodziny, na które to potrzeby Wnioskodawczyni wydatkuje również swoje dochody uzyskiwane z pracy zarobkowej i które ponadto zaspokaja osobistą pracą. W tym przypadku, świadczenia obu małżonków na zaspakajanie potrzeb rodziny należy uznać za ekwiwalentne, a zatem brak w zaistniałym stanie faktycznym przysporzenia pod tytułem darmym, co w opinii Wnioskodawczyni wyklucza konieczność opodatkowania przekazywanych cotygodniowych kwot przez małżonka Wnioskodawczyni na zaspokojenie potrzeb rodziny podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawczyni kwoty przekazywane przez jej męża na rachunek osobisty Wnioskodawczyni i wydatkowane na zaspokojenie potrzeb rodziny nie mogą być traktowane jako darowizna dla Wnioskodawczyni oraz objęte opodatkowaniem od spadków i darowizn, skoro w sytuacji, kiedy koszty na zaspokajanie tych samych potrzeb rodziny byłyby pokrywane przez małżonka Wnioskodawczyni i z jego rachunku bankowego, to nie byłyby objęte obowiązkiem zapłaty tego podatku. Wydatki na zaspokojenie potrzeb rodziny i utrzymanie wspólnego gospodarstwa będą opłacane z tej samej puli pieniędzy, więc w ocenie Wnioskodawczyni nie powinno mieć znaczenia, że te pieniądze będą przekazywane na rachunek bankowy Wnioskodawczyni i to Wnioskodawczyni będzie dokonywała fizycznie wszelkich opłat związanych z utrzymaniem rodziny

Wnioskodawczyni jest zdania, ze pomimo rozdzielności małżeńskiej, świadczenie na zaspokajanie potrzeb rodziny przekazywane na jej rachunek bankowy z rachunku bankowego męża (w tym na zaspokojenie potrzeb męża Wnioskodawczyni, który również będzie faktycznie korzystał z tych środków), nie stanowi dla Wnioskodawczyni bezpłatnego przysporzenia majątkowego W ocenie Wnioskodawczyni świadczenie na zaspokajanie potrzeb rodziny w myśl dyspozycji art 27 KRiO, zgodnie z opisanym przyszłym stanem faktycznym, przekazywane na jej rachunek bankowy z rachunku bankowego męża nie będą stanowiły dla Wnioskodawczyni darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, a w konsekwencji nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn

Mając na uwadze powyższe z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie dochodziło do bezpłatnych świadczeń na rzecz Wnioskodawczyni, bowiem kwoty przekazywane przez małżonka Wnioskodawczyni przeznaczane będą na wspólne gospodarstwo domowe i zaspokojenie potrzeb rodziny, z czego korzystał będzie także małżonek Wnioskodawczyni, w ocenie Wnioskodawczyni ww. kwoty nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W związku z powyższym przekazywane na osobisty rachunek bankowy Wnioskodawczyni przez jej małżonka kwoty wydatkowane na utrzymanie rodziny nie stanowią darowizny i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn

Wnioskodawczyni wskazuje również, że podziela aktualne stanowisko Ministerstwa Finansów, zgodnie z którym środki przekazywane pomiędzy małżonkami pozostającymi w rozdzielności małżeńskiej, a przeznaczane na zaspokojenie potrzeb rodziny nie podlegają podatkowi od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni podziela również stanowisko Ministerstwa Finansów, że należy mieć na względzie, że rozdzielność majątkowa małżonków nie oznacza zaprzestania prowadzenia przez nich wspólnego gospodarstwa. Według Ministerstwa Finansów potwierdza to art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w świetle którego z chwilą zawarcia małżeństwa, niezależnie od łączącego małżonków ustroju majątkowego powstaje obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny. Obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny ma na celu zapewnienie środków do prawidłowego jej funkcjonowania. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów z tych względów przekazywanie środków pieniężnych między małżonkami ma na celu wywiązywanie się z powyższego obowiązku i tym samym pozostawałoby poza zakresem ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazuje, że skontaktowała się telefonicznie z infolinią Krajowej Informacji Skarbowej i została połączona z pracownikiem Krajowej Informacji Skarbowej, celem uzyskania stanowiska w niniejszej sprawie. Wnioskodawczyni przedstawiła pracownikowi Krajowej Informacji Skarbowej wyżej opisany stan faktyczny i zadała pytanie.

Czy przekazywane na osobisty rachunek bankowy Wnioskodawczyni przez jej małżonka (z jego osobistego rachunku), z którym Wnioskodawczyni ustanowiła rozdzielność majątkową, ale z którym Wnioskodawczyni prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, cotygodniowe kwoty w wysokości 5.000,00 zł, które będą wydatkowane na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb rodziny (w tym utrzymanie i zaspokojenie potrzeb męża Wnioskodawczyni i ich dzieci pozostających na utrzymaniu rodziców), będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Wnioskodawczyni od pracownika Krajowej Informacji Skarbowej, który uprzednio zgodnie z informacją przekazaną Wnioskodawczyni - skonsultował się z ekspertem, uzyskała odpowiedź, że przekazywane na osobisty rachunek bankowy Wnioskodawczyni przez jej małżonka, z którym Wnioskodawczyni ustanowiła rozdzielność majątkową, cotygodniowe kwoty w wysokości 5.000,00 zł wydatkowane na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb rodziny będą zwolnione z podatku od spadków i darowizn.

Pracownik Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że skonsultował się z ekspertem, który potwierdził, iż pomimo że Wnioskodawczyni ustanowiła z mężem rozdzielność majątkową, w sytuacji, jeśli kwoty przekazywane Wnioskodawczyni przez jej małżonka na jej rachunek osobisty będą wydatkowane na zaspokojenie potrzeb rodziny w tym utrzymanie domu i rodziny, opłaty i wydatki życia codziennego, leczenie, wyjazdy itp. nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ będą stanowiły wypełnienie obowiązku męża zgodnie z art. 27 KRiO. Pracownik Krajowej Informacji Skarbowej wskazał również po skonsultowaniu się z ekspertem, że jest to stanowisko wyrażane przez Ministra Finansów na stronie internetowej podatki.gov.pl.

Wnioskodawczyni, pomimo uzyskania ww. informacji od Pracownika Krajowej Informacji Skarbowej, celem dochowania należytej staranności, chciałaby uzyskać oficjalne pisemne stanowisko w swojej sprawie.

Wnioskodawczyni ponownie wskazuje, że w jej ocenie kwoty przekazywane przez jej męża na rachunek osobisty Wnioskodawczyni na zaspokojenie potrzeb rodziny nie będą w związku z tym podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, bowiem w związku z przekazywaniem kwot nie nastąpi bezpłatne przysporzenie majątkowe po stronie Wnioskodawczyni. Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni potwierdza uprzednio wyrażone w analogicznej sprawie stanowisko Izby Skarbowej w Poznaniu - interpretacja indywidualna z 23 grudnia 2013 r., Znak: ILPB2/436-255/13-2/WS wydana przez Izbę Skarbową w Poznaniu.

Zasadność niniejszego stanowiska Wnioskodawczyni potwierdza również interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 marca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-2 4015.9.2023.2.MM.

Podsumowując, Wnioskodawczyni, powołując się na ww. argumentację i przepisy prawa, wskazuje, że w jej ocenie, w niniejszym stanie faktycznym, ww. kwoty w wysokości 5.000,00 zł tygodniowo przekazywane przez jej męża na rachunek osobisty Wnioskodawczyni na zaspokojenie potrzeb rodziny nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Istotną więc cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest dobrowolnym świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym, nie wynika z żadnego stosunku zobowiązaniowego czy z ustawy. Jej istotną cechą jest to, że powstaje stosunek pomiędzy darczyńcą i obdarowanym.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W myśl art. 890 § 1 cyt. Kodeksu:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Jak stanowi natomiast art. 889 Kodeksu cywilnego:

Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1) gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2) gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 ustawy.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje: przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majatkowych o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się: do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że posiada Pani wraz z mężem rozdzielność majątkową. Jednakże, pomimo rozdzielności majątkowej, prowadzi Pani z mężem wspólne gospodarstwo domowe. Obowiązki związane z utrzymaniem domu i dokonywaniem opłat związanych z zaspokajaniem potrzeb rodziny przejmie Pani. Z uwagi na wysokie koszty życia, stosowne do Państwa statusu majątkowego, oraz z uwagi na dysproporcje w uzyskiwanych dochodach, Pani mąż chciałby przekazywać na Pani osobisty rachunek bankowy tygodniowo stałą kwotę w wysokości 5.000,00 zł „na zaspokojenie potrzeb rodziny”, partycypując w ten sposób w kosztach utrzymania rodziny zgodnie z postanowieniami art. 27 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Otrzymywane od męża środki pieniężne będzie Pani przeznaczać na prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, tzn. na utrzymanie domu, samochodów, zakupy artykułów spożywczych, koszty leczenia, rekreację i edukację dzieci. Środki pieniężne otrzymywane od męża nie będą stanowiły po Pani stronie przysporzenia tytułem darmym, ponieważ będzie Pani jednie pośrednikiem w wydatkowaniu tych środków na zaspokojenie potrzeby rodziny.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Obowiązek ten – jako wynikający z przepisu powszechnie obowiązującego – powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależą od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro w omawianej sprawie – jak Pani wskazała we wniosku – środki otrzymywane od męża nie będą stanowiły przysporzenia po Pani stronie tytułem darmym a Państwa intencją jest wydatkowanie środków na prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego (utrzymanie domu i zaspokajanie potrzeb rodziny) a nie wzbogacenie się Pani kosztem majątku Pani męża, to w świetle powołanych przepisów prawa, brak jest podstaw do stwierdzenia, że z tytułu przelewania przez Pani męża środków pieniężnych na Pani konto z przeznaczeniem na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb rodziny, na gruncie podatku od spadków i darowizn powstają jakiekolwiek obowiązki podatkowe.

To oznacza, że skoro nie dochodzi do aktu darowizny, bo jak Pani wskazała – będzie Pani jedynie pośrednikiem w wydatkowaniu środków, które Pani mąż wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 27 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy przekazuje Pani na utrzymanie i zaspokojenie potrzeb całej rodziny, to cotygodniowe kwoty otrzymywane od męża nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lubniewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00