Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.214.2024.2.KC

Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 maja 2024 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani obywatelką Ukrainy, która w 2021 r. otrzymała Kartę Polaka.

W 2022 r. przyjechała Pani do Polski na podstawie wizy (...), która została wydana na podstawie Karty Polaka.

Następnie złożyła Pani dokumenty w celu uzyskania karty stałego pobytu na podstawie Karty Polaka.

W czerwcu 2022 r. przeprowadziła się Pani do Polski razem z małżonkiem i rozpoczęła pracę jako (...) na podstawie umowy o pracę. Pani i Pani męża centrum interesów zostało przeniesione z Ukrainy do Polski, gdzie obecnie Pani zamieszkuje w X.

Aktualnie jest Pani rezydentem podatkowym Polski. Kartę stałego pobytu na podstawie Karty Polaka otrzymała Pani w 2023 r. Posiada Pani kopię Karty Polaka (oryginał został złożony w urzędzie przy otrzymywaniu karty pobytu), oraz dokumenty potwierdzające otrzymanie Karty Polaka i kartę stałego pobytu. Dodatkowo, może Pani przedstawić rozliczenie deklaracji podatkowej z Ukrainy za lata poprzedzające Pani zamieszkanie w Polsce.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W latach 2019-2021 stale zamieszkiwała Pani na Ukrainie razem z małżonkiem, prowadząc tam działalność gospodarczą i rozliczając podatki, co potwierdzają dokumenty – złożone zeznania podatkowe za lata 2019-2021 oraz za 2022 r., gdzie jest rozliczony dochód z pierwszego kwartału 2022 r.

Ani w 2019 r., ani w 2020 r., ani w 2021 r. nie przebywała Pani w Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Wszystkie Pani i Pani męża podróże były krótkie, żeby odwiedzić dzieci, które są pełnoletnie i od dłuższego czasu zamieszkują w Rzeczypospolitej Polskiej.

W czerwcu 2022 r. razem z mężem zamieszkała Pani w X, gdzie zaczęła pracować jako (...) na umowę o pracę od 1 czerwca. W czerwcu zaczęła Pani osiągać dochody w Rzeczypospolitej Polskiej oraz założyła konta bankowe. Uważa Pani, że ze względu na rozpoczęcie pracy, Pani i Pani męża centrum interesów gospodarczych i życiowych zostało przeniesione do X. Jeszcze przed przeprowadzeniem się do Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkając na stałe na Ukrainie, zaczęła Pani przygotowania do otrzymania pozwolenia na pracę w Polsce. W 2021 r. przez program (...) dostała Pani ofertę pracy w X, we (...) 2021 r. złożyła wniosek do (...) o udzielenie pozwolenia na pracę w Rzeczypospolitej Polskiej.

Od (...) 2021 r. czekała Pani na decyzję, przebywając stale na Ukrainie. Od początku roku 2022 do 18 lutego 2022 r. przebywała Pani na Ukrainie – pracując, co potwierdza dochód wykazany na Ukrainie w deklaracji podatkowej za 2022 r.

(...) 2022 r. przyjechała Pani do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie (...) wydanej na podstawie Karty Polaka z ważną Kartą Polaka, wspólnie z mężem w celu przygotowania do osiedlenia się oraz złożenia wniosku o stały pobyt. (...) dostała Pani decyzję od (...) z pozwoleniem na pracę.

W okresie od (...) do (...) 2022 r. przebywała Pani z mężem w Y (wybrała Pani Y ze względu na zamieszkanie dzieci), gdzie wynajmowała mieszkanie oraz zajmowała się dokumentami, składaniem dokumentacji do (...) i poszukiwaniem mieszkania na wynajem w X.

(...) 2022 r. pojechała Pani na Ukrainę i wróciła do Rzeczypospolitej Polskiej .. maja 2022 r. Uważa Pani, że faktyczny termin przeniesienia interesów liczy się jako czerwiec, kiedy zaczęła pracę oraz zamieszkała w docelowym miejscu, ale wcześniej przyjechała, żeby przygotować się do osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej.

Pani dzieci od dłuższego czasu mieszkają w Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie ukończyły studia i już pracują. Do Rzeczypospolitej Polskiej przyjeżdżała Pani, żeby odwiedzić dzieci, które są już pełnoletnie i nie są na Pani utrzymaniu.

Z mężem mieszkała Pani na Ukrainie w latach 2019, 2020, 2021 i na początku 2022 r.

Mąż posiada stały pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej od 2017 r.

Do Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadziła się Pani wspólnie z małżonkiem, gdzie oboje podjęli pracę w (...) w czerwcu 2022 r.

Na Ukrainie posiada Pani wspólnie z małżonkiem mieszkanie, w którym mieszkała Pani z mężem w latach 2019-2021, co może udowodnić opłatami za media. Od (...) do (...) 2022 r. miała Pani z mężem wynajęte mieszkanie w Y, gdzie mieszkali podczas przygotowań do osiedlenia, składania dokumentacji do (...), poszukiwania mieszkania w X, a od (...) 2022 r. na stałe przeprowadziła się Pani z mężem do X, gdzie założyła konta bankowe, wynajmuje mieszkanie, również rozlicza podatki i zakłada, że od momentu podpisania umowy o pracę i początku osiągania dochodu, Pani centrum interesów zostało przeniesione do Rzeczypospolitej Polskiej.

W latach 2019-2021 oraz na początku 2022 r. prowadziła Pani aktywność społeczną na Ukrainie. Od (...) już przebywała Pani w Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie należała do żadnych organizacji i klubów. Dopiero od (...) 2022, po przeprowadzeniu się do docelowego miejsca – X, płaci składkę członkowską do (...) w (...), oraz uczestniczyła w kursach języka polskiego i uczęszcza na szkolenia w (...) w (...). W latach 2019, 2020, 2021 oraz na początku 2022 r. stale zamieszkiwała Pani na Ukrainie – ma Pani potwierdzenie rozliczenia podatków oraz brała Pani udział w wydarzeniach … na Ukrainie oraz (...).

Od (...) do (...) 2022 r. przebywała Pani z mężem w Rzeczypospolitej Polskiej w celu organizacji osiedlenia się, ale uważa, że Pani stałe miejsce zamieszkania liczy się od (...) w X, gdzie podjęli pracę.

Posiada Pani wyłącznie obywatelstwo ukraińskie.

Przed zmianą miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkała Pani na Ukrainie trzy lata kalendarzowe, w okresie od początku roku, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, była Pani na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przez 79 dni, ale w tym okresie centrum interesów jeszcze pozostało na Ukrainie.

W momencie przeprowadzki do Rzeczypospolitej Polskiej posiadała Pani ważną Kartę Polaka. Posiada Pani dokumenty potwierdzające złożenie zeznań podatkowych za lata 2019-2021 oraz dokumenty potwierdzające prowadzenie działalności gospodarczej na Ukrainie w latach 2019-2021, wraz z ukraińskimi zeznaniami podatkowymi oraz opłatami za media w mieszkaniu w tych latach.

Wcześniej nie skorzystała Pani ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani zeznanie podatkowe za 2022 r. oraz za 2023 r. zostało złożone bez uwzględnienia tego zwolnienia – zgodnie z konsultacją z infolinią urzędu podatkowego, gdzie poinformowano Panią, że może złożyć korektę później, ze względu na interpretację.

Chciałaby Pani skorzystać z ulgi podatkowej przez kolejne cztery lata, licząc od początku roku następnego po przeniesieniu interesów, tj. 2023, 2024, 2025, 2026.

Pytania

1.Czy jako osoba powracająca do kraju, może Pani skorzystać z ulgi na powrót?

2.Gdyby Pani taka ulga przysługiwała, czy może Pani złożyć korektę rozliczenia podatku za rok 2023, oraz ile lat taka ulga będzie Pani przysługiwać?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że ulga na powrót Pani przysługuje, ponieważ spełnia warunki określone w ustawie. Przeniosła Pani swoje centrum interesów osobistych i zawodowych zgodnie z wymogami w 2022 r., stając się w ten sposób rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej w 2022 r. Mieszkała Pani na terenie Ukrainy w latach 2019, 2020, 2021 oraz na początku 2022 r. Uważa Pani, że pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej od (...) do (...) 2022 r. nie był przeniesieniem centrum interesów, ponieważ trwał tylko 79 dni. Natomiast w (...) już zamieszkała Pani na stałe z mężem, gdzie podjęła pracę (...), zaczęła osiągać dochody, otworzyła konto bankowe oraz zaczęła prowadzić życie socjalne. W momencie przeprowadzenia się do Rzeczypospolitej Polskiej posiadała Pani ważną Kartę Polaka. Posiada Pani dokumenty potwierdzające rozliczenie podatków na Ukrainie w latach 2019-2021 oraz za 2022 r., gdzie jest zaznaczony dochód za pierwszy kwartał 2022 r. Nie korzystała Pani wcześniej z tej ulgi. Uważa więc Pani, że spełnia wszystkie warunki określone dla otrzymania ulgi na powrót i może z niej skorzystać przez cztery kolejne lata od roku, w którym przeprowadziła się do Rzeczypospolitej Polskiej.

Powołując się na informacje przekazane przez infolinię, przy pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o indywidualną interpretację podatkową uważa Pani, że za 2023 r. może złożyć korektę złożonego PIT-u, w którym może skorzystać z takiej ulgi.

W razie potrzeby może Pani przedstawić rozliczenia podatkowe z Ukrainy za lata poprzedzające przeprowadzenie się do Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzenie opłaty rachunków za media na Ukrainie, kopię Karty Polaka oraz decyzję o wydaniu karty stałego pobytu, co będzie potwierdzało fakt oddania Karty Polaka do urzędu, PIT-y złożone w Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie jest wskazane, że nie korzystała z powyższej ulgi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

-w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

W opisie zdarzenia wskazała Pani, że w (...) 2022 r. przeprowadziła się do Polski razem z małżonkiem i rozpoczęła pracę jako (...) na podstawie umowy o pracę. Pani i Pani męża centrum interesów zostało przeniesione z Ukrainy do Polski, gdzie obecnie zamieszkuje w X. Aktualnie jest Pani rezydentem podatkowym Polski. W latach 2019-2021 oraz na początku 2022 r. prowadziła Pani aktywność społeczną na Ukrainie. Od (...) już przebywała Pani w Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie należała do żadnych organizacji i klubów, dopiero od (...) 2022 r., po przeprowadzeniu się do docelowego miejsca – X, płaci składkę członkowską do (...) w (...), oraz uczestniczyła w kursach języka polskiego i uczęszcza na szkolenia w (...) w (...). W latach 2019, 2020, 2021 oraz na początku 2022 r. stale zamieszkiwała Pani na Ukrainie – ma Pani potwierdzenie rozliczenia podatków oraz brała Pani udział w wydarzeniach (...) na Ukrainie oraz (...). Ani w 2019 r., ani w 2020 r., ani w 2021 r. nie przebywała Pani w Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Wszystkie Pani i Pani męża podróże były krótkie, żeby odwiedzić dzieci, które są pełnoletnie i od dłuższego czasu zamieszkują w Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle przedstawionych okoliczności uznać zatem należy, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Panią spełniony.

Ponadto wyjaśniła Pani, że w latach 2019-2021 stale zamieszkiwała Pani na Ukrainie razem z małżonkiem, prowadząc tam działalność gospodarczą i rozliczając podatki, co potwierdzają dokumenty – złożone zeznania podatkowe za lata 2019-2021 oraz za 2022 r., gdzie jest rozliczony dochód z pierwszego kwartału 2022 r. Z mężem mieszkała Pani na Ukrainie w latach 2019, 2020, 2021 i na początku 2022 r. Do Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadziła się Pani wspólnie z małżonkiem, gdzie oboje podjęli pracę w (...) w czerwcu 2022 r. Przed zmianą miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkała Pani na Ukrainie trzy lata kalendarzowe. Od początku roku 2022 przebywała Pani na Ukrainie. W okresie od początku roku, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, była Pani na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przez 79 dni, ale w tym okresie centrum interesów jeszcze pozostało na Ukrainie. Zatem uznać należy, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśniła Pani również, że w momencie przeprowadzki do Rzeczypospolitej Polskiej posiadała Pani ważną Kartę Polaka. W 2021 r. przez program (...) dostała Pani ofertę pracy w X, we (...) 2021 r. złożyła Pani wniosek do (...) o udzielenie pozwolenia na pracę w Rzeczypospolitej Polskiej. Od (...) 2021 r. czekała Pani na decyzję, przebywając stale na Ukrainie. Od (...) roku 2022 do (...) 2022 r. przebywała Pani na Ukrainie – pracując, co potwierdza wykazany dochód na Ukrainie w deklaracji podatkowej za 2022 r. (...) 2022 r. przyjechała Pani do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie (...), wydanej na podstawie Karty Polaka z ważną Kartą Polaka, wspólnie z mężem w celu przygotowania do osiedlenia się oraz złożenia wniosku o stały pobyt (...) dostała Pani decyzję od (...) z pozwoleniem na pracę.

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 769):

Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2023 r. poz. 192).

W myśl art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 192):

1.Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:

1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;

2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;

3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;

4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.

2.Karta Polaka może być przyznana osobie:

1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub

2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

3)posiadającej status bezpaństwowca.

3.Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że :

1.Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego.

2.Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.

Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.

Wobec powyższego uznać należy, że spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wyjaśniła Pani, że w latach 2019-2021 stale zamieszkiwała Pani na Ukrainie razem z małżonkiem, prowadząc tam działalność gospodarczą i rozliczając podatki, co potwierdzają dokumenty – złożone zeznania podatkowe za lata 2019-2021 oraz za 2022 r., gdzie jest rozliczony dochód z pierwszego kwartału 2022 r. Posiada Pani również dokumenty potwierdzające poniesienie opłat za media w mieszkaniu w latach 2019-2021.

W oparciu o przedstawione przez Panią wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wymienione przez Panią dokumenty co prawda nie stanowią certyfikatu rezydencji, jednakże mogą one potwierdzać miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

W (...) 2022 r. przeprowadziła się Pani do Polski razem z małżonkiem i rozpoczęła pracę jako (...) na podstawie umowy o pracę.

W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. dla Pani w latach 2022-2025 lub w latach 2023-2026. W związku z tym, może Pani złożyć korektę zeznania podatkowego za 2023 r., w którym uwzględni Pani przysługującą ww. ulgę.

Zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodać należy, że organ interpretacyjny nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.