Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.192.2024.4.AWY

Uznanie sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z tytułu której wyłącznie jeden z małżonków będzie występował jako podatnik podatku VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie uznania sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z tytułu której wyłącznie Pan będzie występował jako podatnik podatku VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT całej transakcji sprzedaży gruntu i inwestycji w toku (poniesionych nakładów budowlanych) wyłącznie u Pana na podstawie wystawionej faktury ze stawką 23%.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 maja 2024 r. (wpływ 4 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Podatnik zwany dalej „Wnioskodawcą” prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG od dnia 4 grudnia 2006 r. Działalność gospodarcza jest zarejestrowana pod nazwą (…). Wnioskodawca ma nadany nr NIP (…) i jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Głównym przedmiotem działalności firmy jest sprzedaż hurtowa żywych zwierząt, głównie rybek akwarystycznych - PKD 46.23.Z. Z uwagi na wynajmowanie znacznej powierzchni hali magazynowej przeznaczonej pod prowadzenie hurtowni, Wnioskodawca postanowił w roku 2016 wybudować halę magazynowo-produkcyjną.

W tym celu, Wnioskodawca wprowadził do działalności gospodarczej grunty zakupione w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej. W dniu 10 kwietnia 2012 roku Wnioskodawca nabył działkę niezabudowaną w części udziałowej ½ o numerze (…) Aktem Notarialnym Repertorium A Nr (…) w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W roku 2016 dokupił pozostałą część gruntu niezabudowanego w obrębie działki nr (…) również na zasadach wspólności ustawowej, w akcie notarialnym Repertorium A Nr (…) z dnia 30 sierpnia 2016 r. wpisane zostało zastrzeżenie, że Wnioskodawca nabył w związku z działalnością gospodarczą. Na tej podstawie Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktury zakupu F-ra (…) z dnia 15 września 2016 r.

Z powyższym, Wnioskodawca wprowadził do działalności gospodarczej udziały wynoszące 2/4 (dwie czwarte) części stanowiącej działkę nr (…), w dniu 15 września 2016 r. poprzez wprowadzenie jej do ewidencji środków trwałych faktura zakupu F-ra (…) z dnia 15 września 2016 r. (Akt notarialny Repertorium A Nr (…) z dnia 30 sierpnia 2016 r.) oraz na podstawie oświadczenia z dnia 1 stycznia 2014 roku część działki nr (…) zakupionej w dniu 10 kwietnia 2012 r. na podstawie Aktu notarialnego Repertorium A Nr (…). Wprowadzone grunty przeznaczone były w całości pod działalność gospodarczą.

Wnioskodawca nie dokonywał amortyzacji od wprowadzonych gruntów w podatkowej księdze zwanej dalej „KPiR” od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych do dnia składania wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 22c Ustawy o PIT.

Na wniesionych gruntach do działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonywał nakładów inwestycyjnych w formie budowy zgodnie z wydaną decyzją nr (…) z dnia 4 lutego 2015 r. na budowę hali produkcyjno-magazynowej.

W trakcie realizacji budowy Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, począwszy od dnia 15 września 2016 r. do dnia 14 listopada 2023 r. W tym czasie Wnioskodawca nie prowadził na nieruchomości budowlanej przedmiotowej działalności gospodarczej z uwagi na niezakończenie się procesu inwestycyjnego. Jednocześnie do dnia złożenia Wniosku inwestycja nie została zakończona oddaniem do użytkowania. Obecnie Wnioskodawca, ze względu na stan zdrowia, postanowił odstąpić od prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży hurtowej towarów akwarystycznych w ramach działalności gospodarczej. Tym samym inwestycja budowlana (budowa hali produkcyjno-magazynowej) stała się bezprzedmiotowa w zakresie wykorzystania jej do dalszej działalności gospodarczej po ukończeniu budowy.

Z powyższym, Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży składników majątkowych w postaci: opisanego gruntu (działka nr (…)) oraz rozpoczętej inwestycji budowlanej prowadzonej w ramach działalności gospodarczej tj. nakładów na budowę hali magazynowo-produkcyjnej.

W dnia 28 lutego 2024 roku Wnioskodawca dokonuje sprzedaży w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej działki nr (…) wykorzystanej do działalności gospodarczej i nakładów. W akcie notarialnym Wnioskodawca oświadcza, że przy sprzedaży nieruchomości działa jako zarejestrowany, czynny podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) i dokonuje sprzedaży nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług, co zgodne jest ze stanem faktycznym. W dalszej części akt notarialny stanowi, w przedmiocie sprzedaży, że Wnioskodawca, cyt.: „w imieniu własnym oraz w imieniu swojej żony sprzedaje nieruchomość oznaczoną jako działka ewidencyjna nr (…) obręb ewidencyjny (…), o obszarze 0,1629 ha, położoną przy ulicy (…) w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (…).”

W odniesieniu do art. 14 ustawy o PIT transakcja sprzedaży gruntu - działki nr (…) oraz nakładów inwestycyjnych (budowlanych) poniesionych na budowę hali produkcyjno-magazynowej objęta niniejszym aktem notarialnym stanowi przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy i dla celów rozliczenia podatku VAT Strony określają cenę gruntu oddzielnie dla działki i oddzielnie dla poniesionych w ramach działalności gospodarczej nakładów na budowę hali produkcyjno-magazynowej.

Z powyższym, Wnioskodawca występuje z zapytaniem o stanowisko organu prawno-podatkowego, w celu potwierdzenia prawidłowego rozliczenia transakcji sprzedaży ww. składników majątkowych w zakresie podatku VAT (podatku od towarów i usług) i PIT (podatku dochodowego od osób fizycznych).

Jednocześnie Wnioskodawca w okresie rozliczenia transakcji sprzedaży, o której mowa powyżej, oświadcza, że:

1.Wnioskodawca w roku 2024 jest opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym i spełnia warunki ustawy do tej formy opodatkowania.

Zgodnie z treścią ustawy art. 6 pkt 6 Ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawca nie przekroczył 2 000 000 euro przychodów w roku poprzedzającym złożenie oświadczenia o wyborze formy opodatkowania na rok bieżący. Jednocześnie Wnioskodawca nie dokonał transakcji sprzedaży, która wykluczałaby go z korzystania z tej formy opodatkowania, tj. chodzi o transakcje, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 1998 Nr 144 poz. 930 z późn. zmianami).

2.Wnioskodawca prowadzi działalność, która jest zarejestrowana w CEIDG od dnia 4 grudnia 2006 roku i na moment dokonania transakcji sprzedaży Wnioskodawca nie zawiesił działalności ani jej nie zlikwidował oraz nie przekazał ww. przedmiotów transakcji do majątku prywatnego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

3.W akcie notarialnym sprzedaży Wnioskodawca wydzielił wartości gruntu i wartość inwestycji w toku. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości działki nr (…) nastąpiła na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej.

4.Wnioskodawca oświadcza, że w wyżej wymienionej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe i nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrole celno-skarbowe co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Cały grunt stanowiący działkę nr (…) został wprowadzony do działalności po nabyciu.

W ocenie Wnioskodawcy budowana hala produkcyjno-magazynowa nie stanowiła obiektu budowlanego, w świetle art. 3 Prawa budowlanego, z uwagi na brak odbioru z powodu niezakończonej inwestycji fizycznie i formalnie - nie został zakończony dziennik budowy i nie została wydana decyzja na użytkowanie.

Argumentem potwierdzającym różnicę pomiędzy „budynkiem (obiektem budowlanym)” a „budową” może być fakt, iż na obiekt budowlany może wchodzić każda osoba z zewnątrz i nie obowiązują żadne rygory legislacyjne co do przestrzegania przepisów BHP, takich jak noszenie kasku budowlanego i odpowiednie zabezpieczenia, natomiast na inwestycji w trakcie budowy czyli na budowie (o której jest mowa w definicji art. 3 punkt 6) należy przestrzegać norm prawnych, w szczególności w zakresie osób uprawnionych do przebywania na terenie budowy i będących wyłącznie w kasku budowlanym z odpowiednim zabezpieczeniem.

W świetle artykułu 3 Prawa budowlanego za budynek uznaje się taki obiekt budowlany, który związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Jednakże odwołanie jest wprost do obiektu budowlanego a nie obiektu budowlanego i budowy. Należy podkreślić, iż w tym samym artykule 3 Prawa budowlanego w pozycji punkt 7 jest mowa o robotach budowlanych, przez które należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce.

Skoro Ustawodawca w Prawie budowlanym w art. 3 podaje definicje dotyczące obiektu, budynku, budowy oraz robót budowlanych, co do których przywołuje „budowę” to analizując literalnie przepis należy uznać inwestycję w toku niezakończoną - nie oddaną do użytku, z braku decyzji z powodu nie zamkniętego procesu budowlanego, nie można uznać za obiekt budowlany, a tym samym za budynek.

W przypadku, kiedy budynek oddany jest formalnie do użytku na podstawie wydanej decyzji, prawo podatkowe w zakresie podatku od nieruchomości od budynku, ma zastosowanie również, dopiero od daty wydanej decyzji tj. odbioru budynku i oddania go do użytku.

Z powyższym, sprzedanie nakładów na inwestycję w toku w świetle Prawa budowlanego w ocenie Wnioskodawcy stanowią roboty budowlane w świetle definicji zawartych w art. 3 Ustawy Prawo budowlane.

Dz.U.2024.725 art. 3 [Definicje]

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

2)budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3)budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

(...)

6)budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego;

7)robotach budowlanych - należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Cały grunt został sprzedany, tj. działka nr (…).

W stanie faktycznym Wnioskodawca podkreśla, że transakcja jest dokonana w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej, jako czynny podatnik VAT zarejestrowany w CEIDG od 2006 roku. Opodatkowanie transakcji nastąpiło w świetle przepisów stosowanych wobec przedsiębiorcy - osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie osoby prywatnej.

Wnioskodawca podaje przyczynę sprzedaży składników majątkowych należących do prowadzonej działalności gospodarczej i podkreśla, że sprzedawany grunt widnieje w ewidencji środków trwałych, a nakłady na budowę hali były realizowane również w całości w ramach prowadzonej działalności od momentu jej rozpoczęcia.

Jako przyczynę sprzedaży ww. składników Wnioskodawca podaje kwestie zdrowotne i podjętą decyzję, związaną z faktem zaprzestania kontynuowania działalności handlowej tj. prowadzenia hurtowni, a nie zaprzestania działalności gospodarczej w całym zakresie. 

Transakcja sprzedaży gruntu i nakładów inwestycyjnych na budowę hali jest dokonana w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej i z majątku przedsiębiorstwa, a nie z majątku prywatnego.

Nie nastąpiło też wycofanie do majątku prywatnego ww. składników majątkowych. Zmiana zakresu prowadzonej działalności, czy też zaprzestanie prowadzenia jednego z zakresów prowadzonej działalności wg PKD nie jest tożsama z zaprzestaniem działalności gospodarczej.

O tym fakcie decyduje zmiana w CEIDG i odpowiedni wpis - likwidacja działalności gospodarczej. Taka czynność nie nastąpiła ze strony Wnioskodawcy. Cel i zamiar dokonania transakcji został zrealizowany w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższym, jak stanowi treść w złożonym zapytaniu ORD-IN w części opisu stanu faktycznego oraz stanowiska Wnioskodawcy, istnieje jednoznaczne wskazanie stanu faktycznego, iż dokonywana transakcja sprzedaży składników majątkowych (gruntu) i poniesionych wydatków (nakładów na budowę hali) należała do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a opodatkowanie transakcji w całości nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 3)

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy dotyczące opodatkowania całej transakcji sprzedaży gruntu i inwestycji w toku (poniesionych nakładów budowlanych) wyłącznie u Wnioskodawcy, na podstawie wystawionej faktury VAT ze stawką 23%?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż działki jak i nakładów budowlanych powinna być opodatkowana w działalności gospodarczej podatkiem należnym VAT w wysokości 23%.

W obrębie tej transakcji współmałżonek nie musi opodatkowywać transakcji, jeśli całość będzie objęta sprzedażą w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Co prawda, przepisy nie precyzują jednoznacznie, czy podatnikiem VAT może być jeden ze współmałżonków w imieniu własnym i współmałżonka, czy też nie.

W świetle orzecznictwa Sąd uznał działanie jednego współmałżonka względem drugiego jako transakcja neutralna do podatku VAT, jednocześnie organy skarbowe nie kwestionują już zakupów wspólnych w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej dotyczących w szczególności nieruchomości, gdzie tylko jeden ze współmałżonków odlicza całość VAT od zakupu - z uwagi na wykorzystanie jej w działalności do celów opodatkowanych. Z uwagi na powyższe, zasadne staje się opodatkowanie całości transakcji u Wnioskodawcy do celów podatku VAT z uwagi przede wszystkim na:

• wykonywanie działalności gospodarczej na składnikach (gruncie i realizowanej inwestycji) w celu wykorzystania do działalności gospodarczej,
• odliczenie podatku VAT przy nabyciu nieruchomości (gruntu) oraz zakupów związanych z budową hali produkcyjno-magazynowej,
• ww. składniki w całości wykorzystywane były wyłącznie w działalności Wnioskodawcy.

Odwołując się do wyroku NSA I FSK 887/16 z dnia 4 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 887/16 można wywnioskować, że u małżonków będących w ustroju wspólnoty majątkowej małżeńskiej przy opodatkowaniu całości transakcji u jednego z małżonków nie powinno wywoływać skutków prawnych w odniesieniu do współmałżonka nie prowadzącego działalności, który tej transakcji nie wykaże w rozliczeniu do podatku VAT.

Zważywszy, iż sprzedaż gruntu (działki nr (…)) i nakładów budowlanych stanowią przedmiot transakcji do podatku PIT na zasadach przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT, czyli w ramach działalności gospodarczej, zasadne jest traktowanie całej transakcji jako opodatkowanej podatkiem VAT u współmałżonka, który prowadzi działalność, a ww. składniki wykorzystywał i wytworzył w ramach działalności opodatkowanej VAT.

Konkludując uzasadnienie wyroku NSA, można wysnuć tezę, iż pomimo, że środki ze sprzedaży całości gruntu i nakładów zostały sprzedane na podstawie wystawionej faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę, to stanowić one będą wspólność ustawową, a wszelkie przesunięcia środków pieniężnych pomiędzy współmałżonkami ze zbycia nie stanowią czynności opodatkowanej VAT z uwagi na to, że całość podatku należnego została wykazana u Wnioskodawcy w JPK za miesiąc, kiedy nastąpiła dostawa towarów, tj. gruntu i nakładów inwestycyjnych.

W związku z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2018 roku, I FSK 887/16 Sąd Administracyjny uznał, iż: „w przypadku, gdy pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa, wszelkie transakcje zawierane pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębnie działalność gospodarczą nie mają charakteru odpłatnego. Małżonkowie nie mogą uregulować należności pomiędzy sobą. W takim bowiem przypadku jeden z małżonków nie może dokonać wypłaty wynagrodzenia drugiemu z małżonków, ponieważ środki pieniężne objęte są wspólnością ustawową. Czyli środki pieniężne są składnikami majątku wchodzącego w skład wspólności ustawowej.”

Otrzymane środki pieniężne ze zbycia gruntu (działki nr (…)) i zbycia nakładów na budowę hali, pomimo że wpłyną na rachunek prowadzony w ramach działalności gospodarczej jednego ze współmałżonków, to stanowią one wspólny majątek w prawie cywilistycznym.

Z powyższym, definicję sprzedaży znajdziemy w art. 2 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą definicją przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Określona czynność będzie obciążona podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług określony w ustawie pokazuje więc, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle prawa podatkowego należy przyjąć, że opodatkowanie u jednego ze współmałżonków tj. Wnioskodawcy, całej transakcji w ramach działalności gospodarczej do podatku VAT ze stawką 23% jest prawidłowe, pomimo że zbywcami (stroną sprzedającą) w akcie notarialnym są oboje małżonkowie z uwagi na ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

Jednocześnie stawka opodatkowania wynosi 23% VAT, z uwagi na brak możliwości zastosowania stawek obniżonych lub zwolnienia w stosunku do gruntu oraz nakładów inwestycyjnych budowy hali produkcyjno-magazynowej. Nie znajduje tu bowiem zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, który to podaje, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z tytułu której wyłącznie Pan będzie występował jako podatnik podatku VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy :

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik podatku VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG 4 grudnia 2006 r. Głównym przedmiotem działalności firmy jest sprzedaż hurtowa żywych zwierząt, głównie rybek akwarystycznych.

10 kwietnia 2012 r. nabył Pan działkę niezabudowaną w części udziałowej ½ o numerze (…) w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W 2016 r. dokupił Pan pozostałą część gruntu niezabudowanego w obrębie działki nr (…) również na zasadach wspólności ustawowej w związku z działalnością gospodarczą. Na tej podstawie dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze zakupu z 15 września 2016 r.

Cały grunt (działka nr (…)) został wprowadzony do Pana działalności gospodarczej po nabyciu.

Na wniesionych do działalności gospodarczej gruntach dokonywał Pan nakładów inwestycyjnych w postaci budowy zgodnie z decyzją z 4 lutego 2015 r. o pozwoleniu na budowę hali produkcyjno-magazynowej.

W trakcie realizacji budowy dokonywał Pan odliczenia podatku naliczonego. W tym czasie nie prowadził Pan na nieruchomości działalności gospodarczej. Do dnia złożenia wniosku inwestycja nie została zakończona oddaniem do użytkowania.

Obecnie postanowił Pan odstąpić od prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży hurtowej towarów akwarystycznych. Tym samym inwestycja budowlana (budowa hali produkcyjno-magazynowej) stała się bezprzedmiotowa w zakresie wykorzystywania jej do dalszej działalności gospodarczej po ukończeniu budowy. Podjął Pan decyzję o sprzedaży składników majątkowych w postaci działki nr (…) oraz rozpoczętej inwestycji budowlanej.

Jako przyczynę sprzedaży ww. składników podaje Pan kwestie zdrowotne i podjętą decyzję związaną z faktem zaprzestania kontynuowania działalności handlowej, tj. prowadzenia hurtowni, a nie zaprzestania działalności gospodarczej w całym zakresie.

28 lutego 2024 r. dokonał Pan w imieniu własnym i swojej żony sprzedaży całości działki nr (…) i nakładów. W akcie notarialnym sprzedaży wydzielił Pan wartość gruntu i wartość inwestycji w toku. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości działki nr (…) nastąpiła na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy prawidłowe jest opodatkowanie podatkiem VAT całej transakcji sprzedaży gruntu i inwestycji w toku (poniesionych nakładów budowlanych) wyłącznie przez Pana.

Dla ustalenia, czy sprzedaż towaru (działki) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w pierwszej kolejności należy ustalić, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości występowała z tytułu tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy, działka nr (…) została nabyta w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą i została w całości wprowadzona do tej działalności. Na działce dokonywał Pan nakładów inwestycyjnych w formie budowy hali produkcyjno-magazynowej, którą miał Pan zamiar przeznaczyć na potrzeby prowadzenia hurtowni.

W rozpatrywanej sprawie pomimo, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, to jednak od momentu nabycia działka nr (…) wykorzystywana była wyłącznie przez Pana do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czyli Pan prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątku wspólnego miał nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Skoro więc, nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży, była wykorzystywana wyłącznie przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, to Pan był w sensie ekonomicznym właścicielem tej nieruchomości i w efekcie to Pan dokonał dostawy nieruchomości – przeniesienia prawa do rozporządzania nią jak właściciel.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy wskazać należy, że w przypadku sprzedaży działki nr (…) wraz z nakładami na budowę hali, stanowiącej majątek wspólny małżonków, ujętej w ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana, za zbywcę na gruncie ustawy o VAT (stronę transakcji sprzedaży) należy uznać wyłącznie Pana. W opisanej sytuacji, stan własnościowy sprzedawanej nieruchomości nie ma znaczenia dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W tej sprawie znaczenie mają bowiem przepisy prawa podatkowego, nie zaś okoliczność, że w sensie cywilnoprawnym Pana żona była na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej współposiadaczem nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że przy sprzedaży działki nr (…) wraz z rozpoczętą inwestycją budowlaną występował Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że nabył Pan nieruchomość do swojej działalności gospodarczej i wprowadził ją Pan do ewidencji środków trwałych. Uznać należy zatem, że nieruchomość ta była związana tylko i wyłącznie z Pana działalnością gospodarczą. Wobec powyższego, wyłącznie po Pana stronie wystąpił obowiązek opodatkowania dostawy ww. nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro nieruchomość została zadysponowana przez małżonków wyłącznie do Pana działalności gospodarczej, to w odniesieniu do całej transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wraz z inwestycją w toku wystąpił Pan w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, dostawa działki nr (…) wraz z nakładami w postaci rozpoczętej inwestycji budowlanej w całości podlegała po Pana stronie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zaznaczyć należy, że zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu wskazać należy, że jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana niedokończoną inwestycją budowlaną, która w myśl przepisów Prawa budowlanego nie wypełnia definicji budynku, budowli lub ich części, należy dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej taki obiekt traktować jako niezabudowany teren budowlany.

Zgodnie z Pana wskazaniem, budowana na działce nr (…) hala produkcyjno-magazynowa nie stanowiła obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Przedmiotem dostawy był zatem grunt niezabudowany wraz z rozpoczętą inwestycją.

Budowa hali produkcyjno-magazynowej na działce nr (…) została rozpoczęta zgodnie z wydaną decyzją nr (…) z 4 lutego 2015 r.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że przedmiotem dostawy był grunt niezabudowany stanowiący teren przeznaczony pod zabudowę.

Zatem sprzedaż działki nr (…) nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpiły przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Opis sprawy wskazuje, że w związku z nabyciem przez Pana w 2016 r. części działki nr (…) dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktury zakupu. Ponadto, w trakcie realizacji budowy hali produkcyjno-magazynowej dokonywał Pan odliczenia podatku naliczonego, począwszy od 15 września 2016 r. do 14 listopada 2023 r. W tym czasie nie prowadził Pan na nieruchomości budowlanej działalności gospodarczej.

Tym samym, sprzedaż działki nr (…) nie była objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie zostały spełnione określone w tym przepisie warunki niezbędne do zastosowania tego zwolnienia.

Zatem w sprawie dla dostawy opisanej we wniosku działki nr (…) nie znalazło zastosowanie również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż przez Pana działki nr (…) wraz z rozpoczętą budową hali produkcyjno-magazynowej powinna zostać opodatkowana właściwą dla przedmiotu sprzedaży stawką podatku VAT.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie uznania sprzedaży działki wraz z nakładami budowlanymi za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z tytułu której wyłącznie Pan będzie występował jako podatnik podatku VAT, uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o VAT.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu i inwestycji w toku wyłącznie u Pana. W zakresie części pytania nr 3 dotyczącej ustalenia stawki podatku VAT dla przedmiotowej sprzedaży oraz w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Pana, a nie wywiera skutku prawnego dla Pana małżonki.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).