Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.415.2024.1.HJ

Cesja umowy leasingu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 6 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia stawki ryczałtu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w postaci kancelarii adwokackiej. Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowych od osób fizycznych. Zatrudnia Pan jedną osobę niebędącą adwokatem, czy radcą prawnym na podstawie umowy zlecenia. W związku z profilem działalności gospodarczej, rozlicza się Pan na zasadach ryczałtu od 1 stycznia 2024 r. - według stawki 15%. Dodatkowo, jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej działającej od lipca 2022 r.

4 lipca 2021 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego. Od dnia zawarcia umowy dopełniał Pan wszelkich obowiązków wynikających z umowy w sposób terminowy i dokładny. Nie posiada Pan obecnie żadnych zaległości wynikających z umowy leasingu. Samochód wykorzystywany jest w działalności gospodarczej w sposób mieszany.

Planuje Pan dokonać cesji umowy leasingu na wspomnianą powyżej spółkę komandytową. Powodem cesji umowy leasingu jest przeniesienie samochodu na potrzeby działalności gospodarczej spółki. Spółka zatrudnia pracowników, posiada współpracowników na podstawie umów b2b i planuje rokrocznie powiększać liczebność kadry. Świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności wiąże się z dojazdami do m.in. komisariatów policji, sądów, aresztów, klientów, urzędów, co często jest niemożliwe lub znacznie utrudnione przy korzystaniu z komunikacji publicznej. Samochód wprowadzony do spółki pozwoli na zwiększenie efektywności pracy wszystkich współpracujących oraz pozwoli na ograniczenie czasu komunikacji, a w efekcie możliwe będzie zwiększenie zysków spółki. Nie można wykluczyć sytuacji, po dokonaniu cesji umowy, w której komplementariusz będzie musiał korzystać z samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu samochodu. Spółka nie planuje prowadzić ewidencji użytkowania pojazdu przez osoby do tego uprawnione ze względu na dążenie do zlikwidowania rejestrów oraz zbiorów dokumentów, które nie są niezbędne do funkcjonowania spółki, w celu uproszczenia dokumentacji spółki. Użytkownikami samochodu będą przede wszystkim wspomniane wcześniej osoby zatrudnione czy współpracujące na podstawie umów b2b. Spółka, będąc nowym leasingobiorcą samochodu, będzie mogła korzystać z samochodu w sposób dowolny, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód będzie więc wykorzystywany w spółce komandytowej w sposób mieszany. Charakterystyczne dla umowy cesji leasingu jest tzw. „odstępne”, wypłacane cedentowi przez cesjonariusza jako suma poniesionych przez cedenta kosztów w związku z umową leasingu, pomniejszonych o ewentualne zużycie przedmiotu leasingu. Cesja będzie dokonywana w porozumieniu z leasingodawcą, w celu dopełnienia wszelkich niezbędnych kroków natury formalno-prawnej.

Umowa leasingu w momencie jej zawarcia spełniała wszystkie warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Samochód, o którym mowa we wniosku, stanowi samochód osobowy, zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z cesją umowy leasingu uzyska Pan przychody z tytułu cesji, odpowiadające rynkowym cenom takiej transakcji.

Pytanie

Jaką stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych opodatkowana będzie kwota „odstępnego” wynikająca z umowy cesji leasingu operacyjnego, zawartej pomiędzy Panem a spółką komandytową, w której jest Pan komplementariuszem?

Pana stanowisko w sprawie

Art. 12 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: uRY) zawiera katalog wskazujący stawki zryczałtowanego podatku dochodowego dla poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności/świadczonych usług. Cesja umowy leasingu nie jest wymieniona wprost, jako objęta którąkolwiek ze stawek podatku zawartych we wspomnianym przepisie.

Zgodnie z art. 12 ust. 10 pkt 1 uRY, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnym, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu. Przenoszone prawo majątkowe nie wydaje się jednak spełniać definicji wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie bowiem z art. 22b ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT), wartościami materialnymi i prawnymi są nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

a)spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

b)autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

c)licencje,

d)prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 roku - Prawo własności przemysłowej,

e)wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Prawo majątkowe wynikające z umowy leasingu nie wydaje się stanowić więc wartości niematerialnej i prawnej, i nie podlega ujęciu w wykazie prowadzonym przez przedsiębiorcę opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w rozumieniu uPIT oraz uRY.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) uRY, stawka podatku w wysokości 8,5% ma zastosowanie do przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8. Działalność usługowa przewidziana przez powyższy przepis charakteryzuje się niedookreślonym zakresem. Powszechnie przyjmuje się, że jest to działalność usługowa przewidziana dla innych, niewskazanych wprost przez inne przepisy art. 12, usług.

Cesja umowy leasingu, jako czynność niewpisująca się w przesłanki zastosowania stawki podatku zryczałtowanego 17% (art. 12 ust. 1 pkt 1 uRY) - przychody osiągane w zakresie wolnych zawodów, ani stawki podatku zryczałtowanego 15% (art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. I) uRY) - związanych ze świadczeniem usług prawnych, rachunkowo-księgowych i doradztwa podatkowego (PKWiU dział 69), innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów, oraz niewskazana wprost w innych punktach art. 12 uRY, wydaje się być opodatkowana, jak wiele innych niewskazanych wprost działań, stawką 8,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a).

Nie sposób przyjąć za uzasadnionego poglądu wyrażanego przez niektóre organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego (np. Nr 0112-KDIL2-2.4011.688.2022.1.IM), zgodnie z którym umowa cesji leasingu operacyjnego powinna być opodatkowana stawką ryczałtu odpowiadającą stawce ryczałtu przewidzianej dla działalności głównej cedenta. Skutkami takiego rozwiązania byłoby powstanie nierównomiernych obciążeń podatkowych dla podmiotów opodatkowanych na zasadach ryczałtu, jedynie przez różnice (często niewielkie) w przedmiocie prowadzonej działalności gospodarczej. Fotograf, który zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. q) stosuje stawkę ryczałtu 15%, byłby o wiele bardziej pokrzywdzony tym rozumowaniem niż restaurator stosujący stawkę 3% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. a).

Powyższe godzi również w zasadę równości podatkowej, której podstawowym założeniem jest równe traktowanie podmiotów charakteryzujących się w równym stopniu daną cechą istotną. Najistotniejsze w opisywanym przypadku nie są niewielkie różnice w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej, a sam fakt jej prowadzenia oraz chęć zawarcia umowy cesji leasingu. W uzasadnieniu jednego z orzeczeń Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że „wszystkie podmioty charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo, tzn. według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących” (K. 17/95, OTK ZU Nr 3/1995, s. 177, podobnie: K. 7/98, OTK ZU Nr 6/1998, s. 505).

Należy również zauważyć, że wspomniany pogląd prezentowany przez niektóre organy podatkowe nie wynika wprost z żadnego przepisu. Jest wynikiem przeprowadzenia subiektywnej wykładni przepisów prawa podatkowego, która nie doczekała się potwierdzenia w przepisach lub wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów.

Stoi więc Pan na stanowisku, że umowa cesji leasingu operacyjnego powinna być opodatkowana według stawki 8,5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776):

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy:

Użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a) prowadzenia aptek,

c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

 - jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1) wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

2) wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

 - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

  • 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8 (art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) tej ustawy),
  • 15% prawnych, rachunkowo-księgowych i doradztwa podatkowego (PKWiU dział 69), innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów (art. 12 ust. 1 pkt 2 lit l) ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Użyte w ustawie określenie „działalność usługowa” oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem usług rozumie:

  • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, tzn. usługi dla celów produkcji nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych,
  • wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Pojęcie usług nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (włączając półfabrykaty, elementy, części, obróbkę elementów) z materiałów własnych przedsiębiorstwa na zlecenie innych jednostek gospodarki narodowej, przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odsprzedaży oraz z reguły nie obejmuje wytwarzania wyrobów na indywidualne zamówienie ludności z materiałów własnych wykonawcy.

Z treści przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w postaci kancelarii adwokackiej. Rozlicza się Pan na zasadach ryczałtu od 1 stycznia 2024 r. - według stawki 15%. Dodatkowo, jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej działającej od lipca 2022 r. 4 lipca 2021 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego. Planuje Pan dokonać cesji umowy leasingu na wspomnianą powyżej spółkę komandytową. Charakterystyczne dla umowy cesji leasingu jest tzw. „odstępne” wypłacane cedentowi przez cesjonariusza jako suma poniesionych przez cedenta kosztów w związku z umową leasingu pomniejszonych o ewentualne zużycie przedmiotu leasingu. W związku z cesją umowy leasingu uzyska Pan przychody z tytułu cesji odpowiadające rynkowym cenom takiej transakcji.

Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu przychodów ze świadczenia usług prawnych, innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów wynosi 15% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. l) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Według art. 14 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

„Kwoty należne” to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”.

Jak stanowi natomiast art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% dla przychodów z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat, będących:

  • środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  • składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1500 zł,
  • składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy rokowi lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.

Przepis ten odnosi się do pojęć uregulowanych w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, o tym, co jest „środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych” rozstrzyga art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Obowiązkowi wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (czyli ujęciu w tej ewidencji) podlegają „składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c”. Do tej kategorii należą:

·środki trwałe podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22b tej ustawy;

·środki trwałe niepodlegające amortyzacji oraz wartości niematerialne i prawne niepodlegające amortyzacji – wskazane w art. 22c ustawy.

Według art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

·stanowić własność lub współwłasność podatnika,

·zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

·być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

·przewidywany okres jego używania być dłuższy niż rok,

·być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Na podstawie powyższych regulacji ujęciu w ewidencji (wykazie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegają składniki spełniające ustawowe przesłanki środka trwałego.

Z kolei art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Na gruncie podatkowym zasadniczo można wyodrębnić dwie formy leasingu:

·leasing finansowy, w którym amortyzującym przedmiot leasingu jest korzystający (art. 23f ustawy) oraz

·leasing operacyjny, w którym to finansujący amortyzuje przedmiot leasingu, a korzystający opłaca raty leasingowe (art. 23b ustawy).

Przedmiot leasingu użytkowany na zasadach leasingu operacyjnego – w odniesieniu do podmiotu go użytkującego – nie wypełnia ustawowych przesłanek uznania go za środek trwały podlegający ujęciu w wykazieśrodków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast cesja leasingu oznacza przeniesienie na podmiot trzeci, przez jedną ze stron tej umowy, wynikających z niej praw i obowiązków. Podstawę cesji stanowi art. 3531 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Odstępne z tytułu cesji umowy leasingu to kwota, którą wypłaca dotychczasowemu korzystającemu przejmujący przedmiot leasingu. Pozwala to korzystającemu na odzyskanie części środków finansowych włożonych w przedmiot leasingu. Co do zasady wysokość odstępnego jest „wyrównaniem” do wartości rynkowej przedmiotu leasingu. Dzieje się tak przeważnie w sytuacji, kiedy pozostałe do końca raty przejmowanej umowy leasingowej są niższe niż wartość rynkowa przedmiotu leasingu.

Odnosząc powyższe do tej sprawy, odstępne z tytułu cesji umowy leasingu stanowić będzie określoną sumę pieniężną, zapłaconą na rzecz Pana przez nabywcę w zamian za możliwość wstąpienia w miejsce Pana jako dotychczasowego leasingobiorcy (korzystającego). W konsekwencji wartość odstępnego stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Do opodatkowania tego przychodu nie znajdzie zastosowania stawka 3%, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W rozpatrywanym przypadku nie dojdzie bowiem do zbycia przez Pana ruchomego składnika majątku - środka trwałego podlegającego ujęciu w wykazie. Przedmiot umowy cesji nie stanowi Pana własności.

Odstępne z tytułu umowy cesji leasingu jest przychodem, dla którego nie ma wprost uregulowania w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Właściwą stawką będzie wobec tego stawka mająca zastosowanie do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, z którą jest związany przedmiot leasingu.

Wskazał Pan, że rozlicza się Pan na zasadach ryczałtu od 1 stycznia 2024 r. - według stawki 15%.

Dlatego, w sytuacji scedowania przez Pana praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu na inny podmiot i otrzymania odstępnego na podstawie wystawionej faktury, należy uzyskany z tego tytułu przychód opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym – zgodnie z wybraną przez Pana formą opodatkowania na rok 2024, wg stawki obowiązującej dla prowadzonej przez Pana działalności, w której przedmiot leasingu jest wykorzystywany.

Reasumując - wynagrodzenie uzyskane z tytułu cesji umowy leasingowej będzie stanowić dla Pana przychód z działalności gospodarczej opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym, według stawki ryczałtu 15%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. l) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wobec powyższego, Pana stanowisko, że wynagrodzenie z tytułu cesji leasingu operacyjnego powinno być opodatkowana według 8,5% stawką ryczałtu ewidencjonowanego, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej oraz orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego wskazać należy, że dotyczą one konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nim zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktykiinterpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”)

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00