Interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.181.2024.4.PK

Zaliczenie do kosztów podatkowych całkowitego kosztu zakupu Nieruchomości, która została sprzedana Gminie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania nr 2 - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 26 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

1. czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT opisanej transakcji sprzedaży Nieruchomości jest uzgodniona w umowie sprzedaży symboliczna kwota 100 zł;

2. czy Wnioskodawca oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania mają prawo zaliczenia do kosztów podatkowych całkowitego kosztu zakupu Nieruchomości, którą sprzedali Gminie za kwotę 100 zł netto.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 maja 2024 r. (wpływ 17 maja 2024 r.) oraz pismem z 29 maja 2024 r. (wpływ 31 maja 2024 r.) Treść wniosku wspólnego jest następująca.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. Sp. z o.o.

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa

Opis stanu faktycznego

Opis stanu faktycznego został ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 29 maja 2024 r.

A. sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Zainteresowany będący stroną postępowania”) prowadzi działalność głównie w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z.). Pozostałe kody PKD to: 41.10.Z, 43.13.Z, 43.12.Z, 43.91.Z, 43.32.Z, 43.99.Z, 43.39.Z, 43.12.Z, 43.29.Z. Wnioskodawca jest współwłaścicielem 3/10 części niezabudowanej nieruchomości w (…), stanowiącej działkę numer (…) o obszarze 3999 m2 (dalej: „Nieruchomość”).

B. sp. z o.o. spółka komandytowa (dalej: „Zainteresowany niebędący stroną postępowania”) prowadzi działalność głównie w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z.). Pozostałe kody PKD to: 41.10.Z, 43.13.Z, 43.12.Z, 43.91.Z, 43.32.Z, 43.99.Z, 49,4, 49.32.Z, 45.11.Z. Zainteresowany niebędący stroną postępowania jest współwłaścicielem 7/10 części Nieruchomości. Obie spółki są czynnymi podatnikami VAT. Obie spółki są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podlegają opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania – są rezydentami podatkowymi w Polsce.

6 czerwca 2023 r. Wnioskodawca, wraz z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania, dokonał zbycia Nieruchomości w formie aktu notarialnego na rzecz Gminy (…) (dalej: „Gmina”, „Kupujący”).

Sprzedaż Nieruchomości nastąpiła w celu wybudowania stacji uzdatniania wody, co miało spowodować, że osiedla wybudowane przez obie spółki w okolicznych miejscowościach, tj. (…) uzyskają dostęp do wody i kanalizacji, co uprzednio było niezmiernie trudne ze względu na słabą infrastrukturę tych mediów na okolicznym terenie.

Wartość wolnorynkowa Nieruchomości wynosiła 800.000,00 zł, jednak została ona sprzedana za kwotę 123 zł brutto (przy czym kwota 36,90 zł brutto przypadła na Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a kwota 86,10 zł przypadła na Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania), która to kwota obejmowała 23% podatek VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

1.Pomiędzy A. a Gminą (…) nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: uVAT).

2.Pomiędzy B. sp. z o.o. sp.k. a Gminą (…) nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: uVAT).

3.W przypadku będącym przedmiotem zapytania nie zachodzi żadna z przesłanek, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1) - 3) uVAT.

4.Spółce A. sp. z o.o. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu 3/10 części niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę numer (…), bowiem nabycie następowało od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, a transakcja ta nie mogła być uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej.

5.Spółce B. sp. z o.o. sp. k. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu 7/10 części niezbudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę numer (…), bowiem nabycie następowało od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, a transakcja ta nie mogła być uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej.

6.Spółka A. sp. z o.o. zbyła na rzecz Gminy (…) 3/10 części niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu numer (…) za kwotę 36,90 zł brutto (w tym podatek VAT).

7.Spółka B. sp. z o.o. sp.k. zbyła na rzecz Gminy (…) 3/10 części niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu numer (…) za kwotę 86,10 zł brutto (w tym podatek VAT).

8.Obie spółki ( A. sp. z o.o. oraz B. sp. z o.o. sp.k.) musiały przekazać Gminie (…) przedmiotową działkę, bowiem w innym wypadku nie dostałyby od gminy zgody na wydanie warunków technicznych na wykonanie instalacji i przyłączy wodno-kanalizacyjnych. Z kolei bez tych instalacji nie byłoby możliwie przyłączenie do tych instalacji osiedli mieszkaniowych znajdujących się w (…) i (…), realizowanych przez Zainteresowanych osiedli. Bez tej możliwości, całość inwestycji okazałaby się praktycznie niesprzedawalna.

9.Sprzedaż za symboliczną cenę spornej nieruchomości na rzecz Gminy (…) była niezbędna w celu realizacji inwestycji opisanej w pkt 8).

10.Korzyść uzyskana przez Zainteresowanych polegała na tym, że wskazana inwestycja mogła być ukończona.

Pytania

Pytania zostały ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 29 maja 2024 r.

1.Czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT opisanej transakcji sprzedaży Nieruchomości jest uzgodniona w umowie sprzedaży symboliczna kwota nieodpowiadająca wartości rynkowej Nieruchomości wskazana w opisie stanu faktycznego (łącznie 123 zł brutto, w tym 23% podatku VAT)?

2.Czy Wnioskodawca oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania mają prawo zaliczenia do kosztów podatkowych całkowitego kosztu zakupu Nieruchomości, którą sprzedali Gminie za łączną kwotę 123 zł brutto (w tym 23% podatku VAT)?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytań nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania mają prawo zaliczenia do kosztów podatkowych całkowitego kosztu zakupu Nieruchomości, którą sprzedali Gminie za kwotę 100 zł netto.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu. W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Należy również wskazać, że kosztami mogą być zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim, tzw. koszty pośrednie) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej obie spółki dokonały sprzedaży Nieruchomości na rzecz Gminy za symboliczną kwotę 100 zł.

Kontrahent (Gmina) mogła nabyć Nieruchomość za kwotę znacznie różniącą się od wartości rynkowej Nieruchomości. Takie działanie miało uzasadnienie ekonomiczne i miało pomóc w zapewnieniu (…) i (…) dostępu dla kanalizacji i wody, co uprzednio było niezmiernie trudne ze względu na słabą infrastrukturę tych mediów na okolicznym terenie. Podłączenie ww. mediów miało służyć uatrakcyjnieniu terenów, na których obie spółki będą prowadziły inwestycje deweloperskie, co pośrednio przełoży się na zwiększenie ich przychodów. Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że kosztami uzyskania przychodów, są również koszty ponoszone w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów.

W słowniku języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl /słowniki/) wyrażenie "zabezpieczyć" oznacza zapewnić ochronę przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym lub uczynić bezpiecznym albo zapewnić utrzymanie się czegoś w dotychczasowym stanie. Natomiast pojęcie "zachować" oznacza m.in. pozostać w posiadaniu czegoś.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania na zakup Nieruchomości sprzedanej następnie Gminie za symboliczną kwotę 100 zł stanowią koszty uzyskania przychodów. Nie ulega przy tym wątpliwości, że wskazane powyżej koszty zakupu Nieruchomości zostały poniesione w celu osiągnięcia przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania przychodu.

A zatem wydatki te bez wątpienia były ponoszone w celu uzyskania przychodu oraz zabezpieczenia jego źródła. Konsekwentnie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do traktowania takich wydatków jako kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, Wnioskodawca i Zainteresowany niebędący stroną postępowania mogą uznać za koszty podatkowe wszystkie opisane powyżej wydatki poniesione na nabycie Nieruchomości sprzedanej następnie Gminie za symboliczną kwotę 100 zł.

Przedstawione przez Spółkę stanowisko w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodu znajduje potwierdzenie w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 15 marca 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.106.2017.1 .ANK,
• interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2019.2.JF

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby poniesiony przez podatnika wydatek stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a) „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b) „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c) „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy Zainteresowani mają prawo zaliczenia do kosztów podatkowych całkowitego kosztu zakupu Nieruchomości, którą sprzedali Gminie za łączną kwotę 123 zł brutto (w tym 23% podatku VAT).

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą głównie w zakresie robót budowalnych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wnioskodawca jest współwłaścicielem 3/10 części niezabudowanej nieruchomości w (…). Zainteresowany niebędący stroną postępowania jest współwłaścicielem 7/10 części Nieruchomości. (…) Wnioskodawca, wraz z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania, dokonał zbycia Nieruchomości w formie aktu notarialnego na rzecz Gminy (…). Wartość wolnorynkowa Nieruchomości wynosiła 800.000,00 zł, jednak została ona sprzedana za kwotę 123 zł brutto (przy czym kwota 36,90 zł brutto przypadła na Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a kwota 86,10 zł przypadła na Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania), która to kwota obejmowała 23% podatek VAT.

Jak Państwo wskazali, sprzedaż Nieruchomości nastąpiła w celu wybudowania stacji uzdatniania wody, co miało spowodować, że osiedla wybudowane przez Zainteresowanych uzyskają dostęp do wody i kanalizacji. Takie działanie miało uzasadnienie ekonomiczne. Podłączenie ww. mediów miało służyć uatrakcyjnieniu terenów, na których obie spółki będą prowadziły inwestycje deweloperskie, co pośrednio przełoży się na zwiększenie ich przychodów. Powodem sprzedaży Nieruchomości po cenie niższej niż wartość rynkowa była konieczność uzyskania od Gminy zgody na wydanie warunków technicznych na wykonanie instalacji i przyłączy wodno-kanalizacyjnych. Bez tych instalacji nie byłoby możliwe przyłączenie do tych instalacji wybudowanych przez Państwa osiedli mieszkaniowych. Bez tej możliwości cała inwestycja okazałaby się praktycznie niesprzedawalna. Sprzedaż za symboliczną kwotę Nieruchomości na rzecz Gminy była niezbędna w celu realizacji inwestycji. Korzyść uzyskana przez Zainteresowanych polegała na tym, że inwestycja mogła zostać ukończona.

Jeszcze raz wskazać należy, że konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oparta jest na klauzuli generalnej, która stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem podatnika jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami jakie Zainteresowani ponieśli na zakup Nieruchomości sprzedanych następnie Gminie za symboliczną kwotę. Wydatki te są ściśle związane z działalnością Spółek. Możliwość sprzedaży Nieruchomości Gminie za kwotę znacznie różniącą się od wartości rynkowej w celu wybudowania stacji uzdatniania wody była immamentnie związana z realizacją inwestycji deweloperskiej Spółek (Zainteresowanych) i uzyskaniem z tego tytułu przychodów.

Należy jednak podkreślić, że w opisie stanu faktycznego wskazali Państwo, że w rozpatrywanej sprawie Zainteresowany będący stroną postępowania jest współwłaścicielem 3/10 części Nieruchomości, natomiast Zainteresowany niebędący stroną postępowania jest współwłaścicielem 7/10 części Nieruchomości. Cena sprzedaży Nieruchomości wyniosła 100n zł netto + 23% VA (123 zł brutto), przy czym kwota 36,90 zł brutto przypada na Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a kwota 86,10 zł brutto przypada na Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Zainteresowani będący współwłaścicielami Nieruchomości są odrębnymi podatnikami podatku dochodowego i każdy z nich zbył Nieruchomość, w części, w której jest współwłaścicielem. Zatem w opisanej sprawie występują dwie odrębne transakcje sprzedaży, dla których należy odrębnie określić podstawę opodatkowania.

Tym Samym Zainteresowani mogą do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć poniesione przez nich wydatki na nabycie ww. Nieruchomości w częściach odpowiadających ich udziałom.

Państwa Stanowisko zostało uznane za nieprawidłowe, ponieważ podstawę opodatkowania Zainteresowani są obowiązani ustalić odrębnie. Poniesiony wydatek na zakup Nieruchomości powinien być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów przez każdego Zainteresowanego w proporcji w jakiej posiadają Państwo udziały w Nieruchomości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).