Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.344.2024.2.ACZ

Skutki podatkowe nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 maja 2024 r. (wpływ 6 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) 2015 r. zmarła Pani matka. Spadek po niej, na podstawie ustawy nabył mąż (Pani ojciec) i dwoje dzieci (w tym Pani jako córka) – w wysokości po 1/3 każdy, co potwierdził Sąd (…) w (…) postanowieniem z 18 maja 2015 r., sygn. akt (…).

W wyniku dziedziczenia po matce nabyła Pani m.in. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (niemieszkalnego), w udziale wynoszącym 1/6 części (1/3 x 1/2).

Pierwotnie przedmiotowe prawo nabył Pani ojciec na podstawie przydziału lokalu użytkowego wydanego 29 września 2000 r. przez (…) Spółdzielnię Mieszkaniową, przy czym nabywając ww. opisane prawo pozostawał w związku małżeńskim z Pani matką, w którym obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, zatem prawo to weszło w skład ich majątku wspólnego i byli współuprawnieni na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej.

Umową z 19 lutego 2024 r. o częściowy dział spadku po Pani matce i częściowy podział majątku wspólnego rodziców, zawartą w formie aktu notarialnego, Pani i Pani brat nabyliście bez spłat i dopłat ww. opisane spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (niemieszkalnego), w udziałach wynoszących po 1/2 części każdy z Was.

Wspólnie z bratem zamierza Pani dokonać zniesienia wspólności powyższego prawa na drodze postępowania sądowego (postanowienia sądu lub ugody przed nim zawartej), wskutek którego Pani brat nabędzie to prawo w całości – bez obowiązku spłat i dopłat na Pani rzecz.

Powyższe zbycie udziałów nie będzie dokonywane w wykonaniu działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w skład masy spadkowej po Pani mamie wszedł:

1)udział w wysokości 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego (niemieszkalnego);

2)udział w wysokości 1/4 w prawie własności nieruchomości o powierzchni 450 m2, zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym o powierzchni użytkowej ok. 450 m2;

3)udział w wysokości 1/2 w prawie własności nieruchomości o powierzchni 1 500 m2, zabudowanej budynkiem o powierzchni użytkowej ok. 100 m2;

4)udział w wysokości 1/2 w prawie własności samochodu osobowego marki (…), rok produkcji 2014.

Składniki majątkowe opisane powyżej Pani rodzice nabyli w trakcie trwania ich małżeństwa, w którym obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Składniki te weszły w skład majątku wspólnego rodziców, stąd udział każdego z rodziców w ww. składnikach wyniósł po 1/2 części, za wyjątkiem nieruchomości opisanej w pkt. 2), w której Pani rodzice nabyli udział w wysokości 1/2 części (stąd udział każdego z rodziców wyniósł 1/4).

W ramach umowy o częściowy dział spadku po Pani mamie oraz częściowy podział majątku wspólnego Pani rodziców nabyła Pani również udział w wysokości 1/4 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego (niemieszkalnego) należący do Pani ojca, który to udział nabył w ramach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Przedmiotem częściowego działu spadku po Pani mamie i częściowego podziału majątku wspólnego Pani rodziców było wyłącznie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (niemieszkalnego) opisane w pkt 1).

Uczestnikami umowy o częściowy dział spadku po Pani mamie i częściowy podział majątku wspólnego Pani rodziców byli: Pani ojciec, brat i Pani.

Przed dokonaniem częściowego działu spadku po Pani mamie i częściowego podziału majątku wspólnego Pani rodziców spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (niemieszkalnego) przysługiwało:

·Pani ojcu w udziale 4/6 (z czego 1/2 w związku z nabyciem tego prawa wspólnie z Pani mamą oraz 1/6 wskutek spadkobrania po Pani mamie);

·Pani bratu w udziale 1/6 (wskutek spadkobrania po Pani mamie);

·Pani w udziale 1/6 (wskutek spadkobrania po Pani mamie).

Wskutek częściowego działu spadku po Pani mamie i częściowego podziału majątku wspólnego Pani rodziców Pani i Pani brat nabyliście spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w udziałach po 1/2 części każdy z Was (prawo to przestało przysługiwać Pani ojcu).

Wartość rynkowa udziałów nabytych w wyniku częściowego działu spadku po Pani mamie i częściowego podziału majątku wspólnego Pani rodziców nie przekroczyła wartości Pani udziału przysługującego Pani we wszystkich składnikach majątkowych nabytych przez Panią w spadku po mamie.

Wspólnie z bratem zamierza Pani dokonać zniesienia przed sądem wspólności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w 2024 r., ewentualnie w 2025 r.

Do zniesienia wspólności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dojdzie w postępowaniu sądowym w przedmiocie zniesienia współwłasności.

W wyniku przekazania na rzecz Pani brata przysługującego Pani udziału w wysokości 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego bez obowiązku spłat i dopłat nie uzyska Pani korzyści majątkowej z tytułu dokonania tej czynności.

Pytanie

Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 5-7, należy interpretować w ten sposób, że w wyniku zamierzonego zniesienia wspólności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego (niemieszkalnego) będzie Pani musiała zapłacić podatek dochodowy, ponieważ przysługujący Pani udział w tym prawie zbędzie Pani przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym go Pani nabyła?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartych w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na mocy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do treści art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Sądowe zniesienie wspólności ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości, jakim jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (art. 244 k.c. oraz art. 17 (2) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), dokonywane jest w oparciu o stosowane w drodze analogii przepisy o zniesieniu współwłasności (art. 210 i nast. k.c. oraz art. 617 i nast. k.p.c.).

Zgodnie z art. 210 § 1 k.c., każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze współwłasności regulują postanowienia art. 211 k.c. i art. 212 k.c. W świetle powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1)podział rzeczy wspólnej,

2)przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

3)sprzedaż rzeczy wspólnej.

W sytuacji, w której wszyscy współwłaściciele złożą zgodny wniosek co do sposobu zniesienia współwłasności, sąd wydaje postanowienie odpowiadające treści wniosku, ewentualnie strony zawierają przed sądem ugodę.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wskutek sądowego zniesienia wspólności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego (niemieszkalnego) w sposób uzgodniony z bratem (bez spłat i dopłat) nie otrzyma Pani żadnego ekwiwalentu. Dojdzie zatem do nieodpłatnego zbycia przysługujących Pani udziałów, które nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Źródłem takim może być bowiem – w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tylko takie przeniesienie prawa, które ma charakter odpłatny.

W konsekwencji, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z planowanym zniesieniem wspólności wyżej opisanego prawa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Treść art. 10 ust. 6 ww. ustawy wskazuje, że:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału  w spadku.

Stosownie zaś do treści art. 1035 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy:

Istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Stosownie do art. 1037 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

§ 2. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Dział spadku odbywa się według tych samych zasad co zniesienie współwłasności w częściach ułamkowych (art. 210˗212 w związku z art. 1035 Kodeksu cywilnego).

Dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W myśl art. 196 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

W myśl art. 210 §1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze  społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie natomiast z art. 212 ww. Kodeksu:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego podziału majątku wspólnego, działu spadku lub zniesienia współwłasności, jeśli:

  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
  • wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. Natomiast wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu nawet gdy następuje nieodpłatnie (bez spłat i dopłat), traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego.

Natomiast źródłem przychodu – w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będzie każde przeniesienie prawa własności nieruchomości lub prawa majątkowego, jeśli tylko można nadać mu charakter odpłatny.

Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć bowiem nie tylko sprzedaż czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej oraz praw majątkowych za odpłatnością.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności może zatem, jak wskazano wyżej, nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynność zniesienia współwłasności w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli zniesienie współwłasności następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości lub prawie, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez znaczenia jest bowiem to, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku czy zniesienia współwłasności. Użyte w powyższym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin „odpłatne zbycie” obejmuje zatem szeroki zakres czynności.

W opisanym zdarzeniu przyszłym w 2024 r. lub w 2025 r. ma dojść do zniesienia współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego (niemieszkalnego), w wyniku którego przeniesie Pani na brata przysługujący Pani udział  w tym prawie nieodpłatnie, tj. bez spłat i dopłat na Pani rzecz i z tytułu dokonania tej czynności nie uzyska Pani żadnej korzyści majątkowej.

Zatem, zniesienie współwłasności ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego (niemieszkalnego), w wyniku którego dojdzie do zbycia przysługującego Pani udziału w tym prawie na rzecz Pani brata, w zamian za które nie osiągnie Pani żadnej korzyści majątkowej, nie będzie stanowić dla Pani odpłatnego zbycia, które wyczerpywałoby dyspozycję art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że fakt zbycia w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego (niemieszkalnego), przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do zawarcia umowy o częściowy dział spadku po Pani mamie i częściowy podział majątku wspólnego Pani rodziców, nie będzie rodzić dla Pani skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zbycie tego udziału nastąpi w sposób nieodpłatny.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że skoro planowane w 2024 r. lub w 2025 r. zbycie przez Panią na rzecz brata udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego (niemieszkalnego) nastąpi nieodpłatnie, tj. w drodze zniesienia współwłasności, bez spłat i dopłat na Pani rzecz oraz z tytułu dokonania tej czynności nie uzyska Pani żadnej korzyści majątkowej, to nie będzie ono stanowiło dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, nie wystąpi u Pani obowiązek zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu planowanego nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej ocenyco do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00