Interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.146.2024.2.GK

Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 czerwca 2024 r. (wpływ 7 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie umowy darowizny nr (…) z (…) 1988 r. stała się Pani jedynym właścicielem nieruchomości gruntowych zapisanych w księdze wieczystej (…). Darowiznę tą otrzymała Pani od matki i jest to Pani majątek osobisty. W ww. księdze wieczystej zapisane są działki o łącznej pow. (…) ha i o następujących numerach ewidencyjnych: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22. W listopadzie 1988 r. wraz z matką wyjechała Pani do Niemiec.

Od tego czasu ziemia ta nie była uprawniana i porosła trawą, krzewami i drzewami. Działki te nie były przedmiotem umowy dzierżawy ani najmu. Nie wróci Pani już do Polski. Ze względu na wiek i stan zdrowia postanowiła Pani sprzedać te działki.

Ww. działki są nieuzbrojone i niezabudowane. Nie zostały wydane warunki zabudowy. Nie dokonywała Pani żadnych inwestycji infrastrukturalnych, czyli nie uzbroiła Pani działek w media (prąd, woda, kanalizacja, itp.). Nie wykonywała Pani też drogi dojazdowej.

Zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Gminy z dnia (…) 2017 r. w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie działek jest następujące:

Działki nr 1, 2, 6, 5, 4, 3, 7, 14 oznaczone są symbolem MN – tereny mieszkaniowe jednorodzinne.

Działki nr 10, 11, 12, 13, 17 oznaczone są częściowo MN – tereny mieszkaniowe jednorodzinne oraz ZN – zieleń niska.

Działki nr 15, 16, 19 oznaczone są jako las.

Działka nr 21 oznaczona jako ZN – tereny zieleni niskiej.

Działka nr 20, 22, 18 oznaczone jako tereny wód.

Nie jest i nie była Pani zarejestrowanym płatnikiem VAT. Nie posiada Pani statusu rolnika. Nie opłaca i nie opłacała Pani składek w KRUS. Nie prowadzi i nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

W dniu 2024 r. sprzedała Pani dwie działki nr 23 i 24. Ma Pani też podpisane 2 umowy przedwstępne na dwie kolejne działki nr 10 i 12. W umowach tych zawarto termin finalizacji transakcji, tj. (…) 2025 r. oraz wpłacono zadatki. Nie udzieliła Pani nabywcy żadnych pełnomocnictw oraz innych umocowań prawnych do działania w Pani imieniu. Nie mogą oni dokonywać żadnych inwestycji przed zakupem działek. Działkami nr 15, 16 i 19, które w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego oznaczone są jako las, interesuje się Nadleśnictwo (…), jednak nie zostały jeszcze dokonane żadne czynności zmierzające do transakcji.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

W związku z tym, że mieszka Pani na stałe w Niemczech i nie ma Pani możliwości zajęcia się sprzedażą działek samodzielnie, zamierza Pani skorzystać z usług lokalnego biura nieruchomości powierzając mu przeprowadzenie całej transakcji zbycia przedmiotowych nieruchomości. To biuro zdecyduje o marketingu sprzedażowym i najlepszej formie sprzedaży. Zamierza Pani podpisać umowę pośrednictwa z biurem nieruchomości, zlecając mu wyszukanie klienta który będzie chciał kupić działki oraz dokonanie czynności organizacyjnych zmierzających do sprzedaży przedmiotowych działek.

Planuje Pani z przyszłymi nabywcami podpisać przedwstępne umowy sprzedaży działek. W umowach tych nie będzie warunków po spełnieniu jakich dojdzie do zawarcia ostatecznych umów sprzedaży. W umowie tej natomiast znajdą się podstawowe zapisy które umożliwią przygotowanie się Pani do umowy przyrzeczonej tj: kto z kim, za ile, na jakich warunkach do kiedy, zadatek. Czas po zawarciu umów jaki będzie potrzebowała Pani również do gromadzenia niezbędnej dokumentacji dla notariusza. W Pani imieniu większość czynności opisanych powyżej będzie wykonywało biuro nieruchomości. W podpisanych już umowach przedwstępnych nie ma Pani zawartych żadnych warunków po spełnieniu których dojdzie do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży.

Z przyszłymi nabywcami nie zostaną zawarte umowy dzierżawy/najmu działek które ma Pani zamiar sprzedać. Nabywcy pozostałych działek nie będą ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej. To samo dotyczy nabywców którzy podpisali już Przedwstępne Umowy Sprzedaży w dniu (…) 2024 r. na działki 10 i 12.

Działki 8 (pow. (…) ha) i 9 (pow. (…) ha) są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i położone są częściowo w terenach dróg ozn. (…) oraz (…) (UCHWAŁA NR (…) Rady Gminy dnia (…)2017 r.), są to działki przydrogowe. Działki 10, 11, 12, 13 posiadają taką sama linię rozgraniczającą teren na część o przeznaczeniu mieszkaniowym jednorodzinnym (ozn. (…)) oraz zieleni niskiej (ozn. (…)). A działka ozn. numerem 17 posiada linię rozgraniczającą na część o przeznaczeniu mieszkaniowym jednorodzinnym (ozn. (…)) oraz zieleni niskiej (ozn. (…)).

Przed sprzedażą działek nie będzie wydawana decyzja o pozwoleniu na budowę. Nie jest Pani w stanie odpowiedzieć kiedy nastąpi sprzedaż działek lub rozpocznie się proces sprzedażowy.

Pytanie

Czy wystąpi podatek VAT od sprzedaży ww. działek. Jeżeli tak, to od której działki i w jakim czasie sprzedaży?

Pani stanowisko w sprawie

Nieruchomości zostały nabyte drogą darowizny, wcześniej należały do Pani matki. Jest to Pani majątek osobisty od 1988 r. Fakt, że od lat mieszka Pani za granicą i nie wróci Pani już do Polski na stałe, jak i Pani wiek oraz stan zdrowia zmuszają Panią do sprzedaży tych nieruchomości. Uzyskane ze sprzedaży pieniądze będzie mogła Pani przeznaczyć na leczenie oraz zapewnienie opieki, gdy nie będzie Pani już w stanie funkcjonować samodzielnie.

Nie jest Pani płatnikiem VAT. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Nie jest Pani rolnikiem. Nie dokonywała Pani również żadnych czynności zwiększających wartość działek (nie uzbroiła ich Pani w media, nie wykonywała drogi dojazdowej, nie usuwała zadrzewienia).

W związku z powyższym uważa Pani, że nie powinna płacić podatku od towarów i usług (VAT) od sprzedaży ani jednej działki, niezależnie od okresu sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać jednak należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcie „podatnika” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(…) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Tym samym aby uznać, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że nie jest i nie była Pani zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nie posiada Pani statusu rolnika. Nie prowadzi i nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Na podstawie umowy darowizny z (…) 1988 r. stała się Pani jedynym właścicielem opisanych nieruchomości gruntowych. Darowiznę tą otrzymała Pani od matki i jest to Pani majątek osobisty. W listopadzie 1988 r. wraz z matką wyjechała Pani do Niemiec. Od tego czasu ziemia ta nie była uprawniana i porosła trawą, krzewami i drzewami. Działki nie były przedmiotem umowy dzierżawy ani najmu. Ze względu na wiek i stan zdrowia postanowiła Pani sprzedać działki. Działki są nieuzbrojone i niezabudowane. Nie zostały wydane warunki zabudowy. Nie dokonywała Pani żadnych inwestycji infrastrukturalnych, czyli nie uzbroiła Pani działek w media (prąd, woda, kanalizacja, itp.). Nie wykonywała Pani też drogi dojazdowej. Nie udzieliła Pani nabywcy żadnych pełnomocnictw oraz innych umocowań prawnych do działania w Pani imieniu. Nie mogą oni dokonywać żadnych inwestycji przed zakupem działek. W związku z tym, że mieszka Pani na stałe w Niemczech i nie ma Pani możliwości zajęcia się sprzedażą działek samodzielnie, zamierza Pani skorzystać z usług lokalnego biura nieruchomości powierzając mu przeprowadzenie całej transakcji zbycia przedmiotowych nieruchomości. To biuro zdecyduje o marketingu sprzedażowym i najlepszej formie sprzedaży. Zamierza Pani podpisać umowę pośrednictwa z biurem nieruchomości, zlecając mu wyszukanie klienta który będzie chciał kupić działki oraz dokonanie czynności organizacyjnych zmierzających do sprzedaży przedmiotowych działek. Planuje Pani z przyszłymi nabywcami podpisać przedwstępne umowy sprzedaży działek. W umowach tych nie będzie warunków po spełnieniu jakich dojdzie do zawarcia ostatecznych umów sprzedaży. W umowie tej natomiast znajdą się podstawowe zapisy które umożliwią przygotowanie się Pani do umowy przyrzeczonej tj: kto z kim, za ile, na jakich warunkach, do kiedy, zadatek. Czas po zawarciu umów jaki będzie potrzebowała Pani również do gromadzenia niezbędnej dokumentacji dla notariusza. W Pani imieniu większość czynności opisanych powyżej będzie wykonywało biuro nieruchomości. W podpisanych już umowach przedwstępnych nie ma Pani zawartych żadnych warunków po spełnieniu których dojdzie do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Z przyszłymi nabywcami nie zostaną zawarte umowy dzierżawy/najmu działek które ma Pani zamiar sprzedać. Nabywcy działek nie będą ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej. To samo dotyczy nabywców którzy podpisali już Przedwstępne Umowy Sprzedaży w dniu (…) 2024 r. na działki 10 i 12.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Pani wątpliwości dotyczą określenia czy przy zbyciu nieruchomości gruntowych wystąpi podatek VAT dotyczący sprzedaży działek o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy wskazać, że znaczenie dla przedmiotowej sprawy ma analiza całokształtu działań jakie podjęła/podejmie Pani w odniesieniu do sprzedaży opisanych działek przez cały okres posiadania. W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie będzie dokonywała Pani żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działek, które podniosłyby ich wartość – nie dokonywała/nie będzie dokonywała Pani żadnych inwestycji infrastrukturalnych, czyli nie uzbroiła Pani działek w media (prąd, woda, kanalizacja, itp.). Nie będzie wykonywała Pani też drogi dojazdowej. Działki te od momentu nabycia nie były uprawiane i porosły trawą, krzewami i drzewami. Działki te nie były i nie będą przedmiotem umowy dzierżawy ani najmu. Ponadto nie udzieli Pani nabywcy żadnych pełnomocnictw oraz innych umocowań prawnych do działania w Pani imieniu. Nabywcy nie mogą dokonywać żadnych inwestycji przed zakupem działek. W analizowanej sytuacji nie wystąpi zatem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie by przesądzały, że sprzedaż opisanych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie będzie podejmowała Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Pani aktywnością do sprzedaży działek będzie skorzystanie z usług lokalnego biura nieruchomości powierzając mu przeprowadzenie całej transakcji zbycia przedmiotowych nieruchomości, któremu to Pani zleci wyszukanie klienta który będzie chciał kupić działki oraz dokonanie czynności organizacyjnych zmierzających do sprzedaży przedmiotowych działek. Będzie korzystała Pani z biura nieruchomości z uwagi na fakt, że mieszka Pani w Niemczech i nie ma Pani możliwości zajęcia się sprzedażą działek samodzielnie. Ponadto Pani aktywność przy sprzedaży działek będzie opierała się również na podpisaniu z przyszłymi nabywcami umów przedwstępnych sprzedaży działek, jednakże w umowach tych nie będzie warunków po spełnieniu jakich dojdzie do zawarcia ostatecznych umów sprzedaży. W umowie tej natomiast znajdą się podstawowe zapisy które umożliwią przygotowanie się Pani do umowy przyrzeczonej. Nabywcy działek nie będą ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych. Należy jednak wskazać, że pojedyncze czynności nie mogą przesądzać o tym, że będzie Pani działać jako handlowiec. Działania podejmowane przez Panią należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Dokonując sprzedaży opisanych działek będzie korzystała Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze treści powołanych uregulowań na tle opisu sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż opisanych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowią one majątek prywatny, a Pani nie będzie wykorzystywała ww. działek do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji nie wystąpi Pani dla tej czynności w charakterze podatnika, a tym samym sprzedaż opisanych działek będzie sprzedażą majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania. W związku z powyższym nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży opisanych działek.

W rezultacie Pani stanowisko, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).