Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.206.2024.1.AKS

Możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku mieszkalnego. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 czerwca 2024 r. (wpływ 10 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 5 czerwca 2024 r.)

Wnioskodawca w 2013 r. na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego, dokonał nabycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, położonym w P.

Przy nabyciu prawa własności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uznanie przedmiotowego budynku za budynek wielorodzinny opiera się na definicji, która jest wyprowadzana z definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego zawartej w art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Przyjmuje się, że budynek mieszkalny wielorodzinny to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielanie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych, w którym powierzchnia lokali użytkowych nie przekracza 30% całkowitej powierzchni. Budynek będący przedmiotem planowanej czynności spełnia wskazane wymogi.

W 2017 r. Wnioskodawca dokonał zmiany umowy Spółki komandytowej, w której przysługiwał mu status komandytariusza, ustalając, że jego wkładem do tej Spółki będzie wkład pieniężny oraz wkład niepieniężny, w postaci prawa własności wyżej wymienionej nieruchomości. Na podstawie umowy przeniesienia, zawartej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca w wykonaniu zobowiązania dotyczącego pokrycia wkładem niepieniężnym jego dodatkowego wkładu do Spółki komandytowej, przeniósł na tą Spółkę własność nieruchomości opisanej powyżej.

Przy dokonaniu wniesienia prawa własności przedmiotowej nieruchomości do Spółki komandytowej Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

XX marca 2021 r. zgromadzenie wspólników Spółki komandytowej podjęło uchwałę o przekształceniu tej Spółki w Spółkę jawną. W dniu xx kwietnia 2021 r. do Krajowego Rejestru Sądowego wpisana została spółka C Spółka jawna, która powstała z przekształcenia spółki B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa. Wspólnikami spółki C Spółka jawna są Wnioskodawca oraz jego żona.

Nieruchomość będąca przedmiotem wkładu do Spółki komandytowej, która to Spółka uległa przekształceniu w Spółkę jawną, jest nieruchomością mieszkalną. Nieruchomość ta nie była nigdy wciągnięta do ewidencji środków trwałych Spółki komandytowej ani Spółki jawnej, która powstała z jej przekształcenia. Nieruchomość ta była wykorzystywana do działalności gospodarczej Spółki komandytowej, a następnie Spółki jawnej, która powstała z jej przekształcenia, w postaci najmu.

Zgodnie z umową Spółki jawnej, wspólnicy tej Spółki uczestniczą w zyskach tej Spółki proporcjonalnie do wniesionych wkładów. Wkład Wnioskodawcy określony jest jako wkład pieniężny w kwocie (…) złotych oraz wkład niepieniężny w kwocie (…) zł w postaci prawa własności nieruchomości opisanej powyżej. Wkład żony wynosi (…) złotych. Udział Wnioskodawcy w zysku Spółki jawnej wynosi zatem 99,86%. Udział w zyskach żony wynosi 0,14%.

Ani Wnioskodawca ani Spółka jawna, która jest aktualnie właścicielem przedmiotowej nieruchomości, nie ponosili wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których mieliby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przekraczałyby 30% wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości.

Pytanie

Czy planowana czynność sprzedaży budynku mieszkalnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też jej sprzedaż podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, planowana czynność sprzedaży budynku mieszkalnego będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści przepisu wynika expressis verbis, że zasadniczo dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie powyższego uregulowania. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. W celu ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku w przedmiotowej sprawie należy ustalić, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W dalszej kolejności należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., choć posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, to w Dyrektywie brak jest definicji tego pojęcia.

Art. 12 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE, wskazuje że to państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

W świetle orzecznictwa TSUE termin „pierwsze zasiedlenie” należy interpretować szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Takie stanowisko potwierdza w swoim orzecznictwie Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazuje, że wykładnia Dyrektywy 112 wskazuje, iż pojęcie to należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie (por. Wyrok NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. Akt I FSK 382/12).

Mając na uwadze opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że podatnik użytkował przedmiotowy budynek przez wymagany czas, a w konsekwencji planowana czynność sprzedaży gruntu zabudowanego budynkiem będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przypadku uznania, iż planowana czynność nie będzie podlegała zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, to zasadnym jest zbadanie czy nie skorzysta ona ze zwolnienia na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że aby dostawa budynków mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule. Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w:

-Piśmie z 15 października 2019 r., wydanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL4.4012.378.2019.3.JKU,

-Piśmie z 4 października 2021 r., wydanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.689.2021.2.KO,

-Piśmie z 25 sierpnia 2021 r., wydanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-3.4012.232.2021.4.JSU,

-Wyroku NSA z 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, budynek spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2013 r. na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego, dokonał nabycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, położonym w P. Przy nabyciu prawa własności przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W 2017 r. Wnioskodawca dokonał zmiany umowy Spółki komandytowej, w której przysługiwał mu status komandytariusza, ustalając, że jego wkładem do tej Spółki będzie wkład pieniężny oraz wkład niepieniężny, w postaci prawa własności wyżej wymienionej nieruchomości. Na podstawie umowy przeniesienia, zawartej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca w wykonaniu zobowiązania dotyczącego pokrycia wkładem niepieniężnym jego dodatkowego wkładu do Spółki komandytowej, przeniósł na tą Spółkę własność nieruchomości opisanej powyżej.

Przy dokonaniu wniesienia prawa własności przedmiotowej nieruchomości do Spółki komandytowej Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

XX marca 2021 r. zgromadzenie wspólników Spółki komandytowej podjęło uchwałę o przekształceniu tej Spółki w Spółkę jawną. W dniu xx kwietnia 2021 r. do Krajowego Rejestru Sądowego wpisana została spółka C Spółka jawna, która powstała z przekształcenia spółki B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa. Wspólnikami spółki C Spółka jawna są Wnioskodawca oraz jego żona. Nieruchomość będąca przedmiotem wkładu do Spółki komandytowej, która to Spółka uległa przekształceniu w Spółkę jawną, jest nieruchomością mieszkalną. Nieruchomość ta nie była nigdy wciągnięta do ewidencji środków trwałych Spółki komandytowej ani Spółki jawnej, która powstała z jej przekształcenia. Nieruchomość ta była wykorzystywana do działalności gospodarczej Spółki komandytowej, a następnie Spółki jawnej, która powstała z jej przekształcenia, w postaci najmu. Ani Wnioskodawca ani Spółka jawna, która jest aktualnie właścicielem przedmiotowej nieruchomości nie ponosili wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których mieliby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przekraczałyby 30% wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości.

Państwa wątpliwości dotyczą stwierdzenia, czy sprzedaż budynku mieszkalnego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy zwolniona od podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży obiektu mieszkalnego należy uznać Państwa za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nieruchomość, o której mowa we wniosku, stanowi bowiem majątek Spółki i wykorzystywana była do najmu.

Zatem, sprzedaż przez Spółkę przedmiotowej nieruchomości będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji sprzedaż ta będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – dostawę towaru, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Wskazać należy, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Kwestia ulepszenia środków trwałych została uregulowana w art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ww. ustawy podatkowej – jest więc:

·przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

·rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

·rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

·adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

·modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Zatem nieruchomości jak np. budynki mieszkalne, które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tak więc, aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast gdy nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, aby ocenić, czy dostawa przez Spółkę budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia od podatku należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zgromadzenie wspólników Spółki komandytowej podjęło uchwałę o przekształceniu tej Spółki w Spółkę jawną xx marca 2021 r. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku była wykorzystywana do działalności gospodarczej Spółki komandytowej, a następnie Spółki jawnej, która powstała z jej przekształcenia, w postaci najmu.

Zatem w rozpatrywanej sprawie dostawa budynku mieszkalnego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, wskazali Państwo, że ani Wnioskodawca ani Spółka jawna, która jest aktualnie właścicielem przedmiotowej nieruchomości nie ponosili wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których mieliby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przekraczałyby 30% wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości. W konsekwencji, dostawa ww. budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. budynek mieszkalny, również korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy budynku mieszkalnego, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, planowana sprzedaż budynku mieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)