Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 10 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.204.2024.2.KC
Możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dla świadczenia wdowiego wypłacanego z USA.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania,o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z 2 maja 2024 r. (wpływ 7 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Jest Pani obywatelką Polski i na stałe mieszka w Polsce. Nigdy nie pracowała Pani poza granicami Polski. Pani mąż – A.A, posiadający obywatelstwo polskie i amerykańskie, pracował w USA. Zmarł w 2010 r.
Od (...) 2015 r. otrzymuje Pani co miesiąc świadczenie wdowie (Social Security Benefits, Widow Benefits) wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration – dalej SSA) na rachunek bankowy w banku (...).
Świadczenie to jest odpowiednikiem renty rodzinnej w Polsce i jest przyznawane w wyniku śmierci Pani męża. Świadczenie to objęte jest podatkiem, zgodnie z obowiązującymi w USA przepisami, który przed wypłatą na konto pobiera SSA.
Znalazła Pani w internecie interpretację indywidualną KIS o sygnaturze 0114-KDIP3-2.4011.480.2023.1.MN dotyczącą podobnej do Pani sytuacji. Zapytanie zawarte w ww. interpretacji indywidualnej jest tożsame z Pani. Wobec ustalonych w interpretacji informacji, Pani ocena wygląda następująco: świadczenie wdowie, jako świadczenie rodzinne – było, jest i będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Tym samym – było, jest i będzie ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 31 marca 2016 r., wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymywane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymywane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymywane na podstawie odrębnych przepisów. Świadczenie wdowie, wypłacane przez amerykański Zarząd Ubezpieczeń Społecznych, należy traktować jak świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, bowiem uzależnione było do sytuacji rodzinnej/zdarzenia losowego – śmierci męża, a nie od stażu pracy, który stanowi podstawę do wypłaty emerytury.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Świadczenie wdowie, czyli Social Security Benefits, Widow Benefits, jest wypłacane przez Social Security Administration na podstawie ustawy o Social Security. Program ten ustanowiony w USA jako Social Security Act został podpisany przez prezydenta Roosevelta 14 sierpnia 1935 r., nazwa aktu prawnego: Code of Federal Regulations Title 20 Employees’ Benefits, CHAPTER III – SOCIAL SECURITY ADMINISTRATION, § 404-335.
Świadczenie wdowie, które Pani otrzymuje z powodu śmierci męża, nie byłoby wpłacane, gdyby żył. Według informacji, które znalazła Pani w internecie, świadczenie to stanowi odpowiednik polskiej renty rodzinnej. Pani mąż pracował w USA. Pani nigdy nie pracowała poza Polską.
Ww. świadczenie jest świadczeniem stałym, wypłacanym miesięcznie.
Wysokość otrzymywanej kwoty to 70% kwoty świadczenia emerytalnego, które otrzymywałby Pani mąż, gdyby żył.
Warunkiem ubiegania się o świadczenie wdowie Social Security Benefits, Widow Benefits, było potwierdzenie przez Panią, że byli Państwo małżeństwem co najmniej 9 miesięcy przed śmiercią męża. Warunkiem otrzymania tego świadczenia było również osiągnięcie przez Panią wieku emerytalnego (na emeryturę przeszła Pani (...) 2016 r.) oraz niewykonywanie przez Panią pracy zarobkowej przekraczającej 45 godzin miesięcznie.
Pytanie
Czy świadczenie wdowie wypłacane Pani (obywatelce Polski, która całe życie ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce), przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration), podlegało i nadal podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych i czy należy wykazywać je w rocznym zeznaniu podatkowym?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, w Polsce nie występuje obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od świadczenia wdowiego oraz uwzględniania go w zeznaniu podatkowym.
Zatem bank, jako płatnik, nie jest zobowiązany do pobierania zaliczek tytułem podatku dochodowego od wypłaty świadczenia wdowiego, ponieważ podlega ono zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, świadczenie wdowie wypłacone w przeszłości, jak i obecnie, przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA, w Polsce jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na swój socjalny charakter, który w żaden sposób nie jest związany i uzależniony od nabycia przez Panią uprawnień emerytalno-rentowych. Według Pani, to świadczenie ma charakter renty rodzinnej. W Polsce otrzymuje Pani świadczenie emerytalne z ZUS od (...) 2005 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W opisie zdarzenia wskazała Pani m.in., że jest obywatelką Polski i na stałe mieszka w Polsce. Nigdy nie pracowała Pani poza granicami Polski. Od (...) 2015 r. otrzymuje Pani co miesiąc świadczenie wdowie (Social Security Benefits, Widow Benefits) wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration – dalej SSA) na rachunek bankowy w banku w Polsce.
W związku z powyższym, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).
Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczenia wdowiego. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).
W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy:
Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.
Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że:
Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:
a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy:
Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.
Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia wdowiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.
Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Na gruncie ustawodawstwa krajowego, świadczenia rodzinne wypłacane są na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:
Świadczeniami rodzinnymi są:
1) zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego;\
2) świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne;
3) zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a;
3a) świadczenia wypłacane przez gminy na podstawie art. 22b;
4) jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka;
5) świadczenie rodzicielskie.
Natomiast instytucja renty rodzinnej przysługującej po śmierci członka rodziny została uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 ze zm.). Świadczenie to może otrzymać uprawniony członek rodziny po śmierci bliskiej osoby, np. zmarłego małżonka, który w chwili śmierci miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń bądź też pobierał zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.
Należy również wskazać, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.
W świetle powyższego, odnosząc się do Pani wątpliwości dotyczących zastosowania zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyjaśnić należy, że świadczenie wdowie, które jak Pani wskazuje:
–jest wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration) na podstawie ustawy o Social Security;
–jest otrzymywane przez Panią z powodu śmierci Pani męża i nie byłoby wpłacane, gdyby mąż żył;
–stanowi odpowiednik polskiej renty rodzinnej;
–jest świadczeniem stałym, wypłacanym miesięcznie;
–wynosi 70% kwoty świadczenia emerytalnego, które otrzymywałby mąż, gdyby żył;
–aby je uzyskać konieczne było potwierdzenie przez Panią, że byli Państwo małżeństwem co najmniej 9 miesięcy przed śmiercią męża, a także osiągnięcie przez Panią wieku emerytalnego oraz niewykonywanie przez Panią pracy zarobkowej przekraczającej 45 godzin miesięcznie;
nie może zostać uznane za świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration) na podstawie ustawy o Social Security, świadczenie wdowie nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z uwagi na jego charakter i warunki przyznania nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych w tym przepisie. Otrzymywane świadczenie uznać należy za rentę wypłacaną na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w USA i jako takie mieści się ono w dyspozycji art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, że opisane we wniosku świadczenie podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym zostało/zostanie otrzymane.
Nie można również zgodzić się z Pani stanowiskiem, zgodnie z którym bank – jako płatnik – nie jest zobowiązany do pobierania zaliczek tytułem podatku dochodowego od wypłaty świadczenia wdowiego, bowiem stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
W świetle powyższego, w sytuacji, gdy świadczenie wdowie (renta) jest wypłacane przez bank w Polsce, to bank ten – jako płatnik – zobowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy od ww. świadczenia, zgodnie z ww. art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right