Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.145.2024.2.PC

1. Czy wszystkie koszty, które nie zostaną powiązane z przychodami z działalności bieżącej będą kosztami w celu uzyskania bądź zabezpieczenia źródeł przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych? Spółka w tym momencie ponosi stratę na działalności operacyjnej, która w dalszej kolejności może zostać pokryta wniesieniem środków na kapitał zakładowy w granicach dozwolonej pomocy publicznej. 2. Czy uzyskanie rekompensaty publicznoprawnej kwalifikowanej jako dozwolona pomoc dla Przedsiębiorstwa będzie stanowić przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych? 3. Czy całość poniesionych wydatków, dotyczących powierzonego zadania, które zostaną przedstawione jako koszty realizacji zadania, będą stanowić koszt uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wszystkie koszty, które nie zostaną powiązane z przychodami z działalności bieżącej będą kosztami w celu uzyskania bądź zabezpieczenia źródeł przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka w tym momencie ponosi stratę na działalności operacyjnej, która w dalszej kolejności może zostać pokryta wniesieniem środków na kapitał zakładowy w granicach dozwolonej pomocy publicznej;

- uzyskanie rekompensaty publicznoprawnej kwalifikowanej jako dozwolona pomoc dla Przedsiębiorstwa będzie stanowić przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych;

- całość poniesionych wydatków, dotyczących powierzonego zadania, które zostaną przedstawione jako koszty realizacji zadania, będą stanowić koszt uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 maja 2024 r. (data wpływu do Organu 17 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Miejski Zakład Komunalny Sp. z o.o. (dalej jako: „MZK”, „Spółka”, „Przedsiębiorstwo” „Operator”) jest przedsiębiorstwem, którego celem działalności jest wykonywanie zadań własnych gminy o charakterze użyteczności publicznej, mających na celu bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej oraz w miarę możliwości i potrzeb innych zadań, w szczególności zadań nienaruszających statusu osoby prawa publicznego zgodnie z wymogami artykułu 12 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. (Dz.U. UE. L. z 2014 r. 94/65).

Realizacja gospodarki komunalnej Gminy w zakresie zadań własnych Gminy odbywa się przy tym przede wszystkim zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 679) oraz ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 559). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowy przedmiot działalności jednostki dominującej obejmuje:

‒3811Z - Zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne,

‒3700Z - Odprowadzanie i oczyszczania ścieków,

‒3600Z - Pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody,

‒3822Z - Przetwarzanie i unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych.

Głównym przedmiotem działalności MZK jest świadczenie usług w zakresie:

‒Zbierania odpadów innych niż niebezpieczne;

‒Odprowadzania i oczyszczania ścieków;

‒Poboru, uzdatniania i dostarczania wody;

‒Przetwarzania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych;

‒Wytwarzania i zaopatrywania w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych;

‒Utrzymania i konserwacji terenów zieleni miejskiej;

‒Utrzymania czystości i porządku.

Uchwałą z 15 lutego 2021 r. w sprawie zmiany uchwały z 30 grudnia 2020 r. oraz uchwałą z 26 października 2023 r. Rady Gminy w sprawie powierzenia zadań własnych Gminy na zasadach określonych w Decyzji UE 21/201 Gmina postanowiła o powierzeniu MZK realizacji zadań własnych Gminy dotyczących:

1)utrzymania porządku i czystości w Gminie, zimowego i letniego utrzymania dróg;

2)utrzymania zieleni gminnej i zadrzewień.

Podstawą zawarcia umowy, prócz Uchwały, były przepisy:

‒Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,

‒Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej,

‒Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,

‒Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,

‒Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,

‒Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi, a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców,

‒Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana z dnia 26 października 2012 r. Dz. Urz. UE.C Nr 326, str. 47),

‒Decyzja Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. U. UE. L 7/3 z 2012 r.).

Spółka Operatora została utworzona w szczególnym celu realizacji zadań użyteczności publicznej i zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego.

Zadania mają charakter usług użyteczności publicznej, świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i są realizowane w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy, w szczególności z uwzględnieniem postanowień Decyzji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zadaniami użyteczności publicznej są zadania własne gminy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Artykuł ten zawiera przykładowe wyliczenie zadań będących zadaniami użyteczności publicznej.

Spółka nie może przenosić na inny podmiot lub osobę fizyczną, w całości lub w części obowiązków wynikających z powierzonych zadań.

Środki finansowe, niezbędne do realizacji powierzonych zadań, są zapewniane przez Gminę, co gwarantuje prawidłowe i terminowe ich wykonanie przez Wnioskodawcę. Należy zaznaczyć, że środki te, dotyczące powierzonego zadania, mogą zostać przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację zleconych usług.

Tytułem realizacji powierzonych zadań, Gmina wypłaca spółce Rekompensatę. Jej wysokość nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się ze zobowiązań z tytułu wykonywania zadań publicznych z uwzględnieniem rozsądnego zysku (art. 5 ust. 1 Decyzji) oraz nie może przekraczać w skali roku kwoty określonej w art. 2 ust. 1 lit. a Decyzji, liczonej jako średnia roczna kwota Rekompensaty przewidywana w okresie powierzenia Zadania Publicznego.

Wobec powyższego, wartość Rekompensaty Rm Spółki w danym roku m wylicza się według poniższego wzoru:

Rm = Km-Pm-PKasm+RZm

gdzie:

m - oznacza kolejny rok,

Km - oznacza koszty realizacji zadania,

Pm - oznacza przychody Spółki z realizacji zadania,

PKasm - oznacza wszelkiego rodzaju przysporzenia niezwiązane z przychodami z działalności powierzonej liczone metodą kasową (np.: dotacje, zwolnienia z podatków i opłat, wkład pieniężny na kapitał zakładowy, zapasowy, rezerwowy, dopłaty do kapitału),

RZm - oznacza Rozsądny zysk.

Wyjaśnienia w tym miejscu wymaga definicja rozsądnego zysku.

Zgodnie z art. 5 ust. 5 Decyzji „rozsądny zysk” oznacza stopę zwrotu z kapitału, której wymagałoby typowe przedsiębiorstwo podczas podejmowania decyzji, czy świadczyć usługi w ogólnym interesie gospodarczym przez cały okres powierzenia, przy uwzględnieniu poziomu ryzyka.

Ustalenie rozsądnego zysku podlega negocjacjom między Gminą i Spółką. Rozsądny zysk nie powinien przekroczyć odpowiedniej stopy SWAP powiększonej o premię w wysokości 100 punktów bazowych, a jego kwotowa wartość nie może być mniejsza niż wartość nadwyżki nad poziom odpisów amortyzacyjnych, rat kapitałowych spłaconych tytułem spłaty wierzytelności zaciągniętej na finansowanie infrastruktury, której odpisy te dotyczą, niezbędnej do wykonywania zadania publicznego.

W piśmie z 17 maja 2024 r. Wnioskodawca odpowiadając na postawione w wezwaniu pytania wskazał co następuje:

1.Jaki dokument stanowi podstawę prawną do sfinansowania wydatków z kapitału zakładowego?

Podstawą prawną jest ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, na mocy której zawarta jest Umowa spółki a w związku z nią podejmowana uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego.

2.Jakie konkretnie wydatki zostaną sfinansowane z kapitału zakładowego?

Nie sposób określić konkretnych wydatków jakie zostaną poniesione z kapitału zakładowego. W przypadku podwyższenia kapitału zakładowego spółki, środki przechodzą na własność spółki a wspólnicy otrzymują w zamian nowe udziały (lub zwiększa się wartość dotychczas posiadanych udziałów). Środki pochodzące z podwyższenia kapitału zakładowego spółka może przeznaczyć na całą swoją działalność, również działalność powierzoną przez Gminę. Jednocześnie podniesienie kapitału w spółce nie stanowi formy wynagrodzenia za realizowane zadania własne Gminy przez Spółkę. Podniesienie kapitału stanowi przysporzenie w formie dozwolonej pomocy i ma na celu pokrycie straty i utrzymanie na dodatnim poziomie kapitałów własnych Spółki. Podniesienie kapitału nie jest przypisane do odpłatnej dostawy towarów i usług danej kategorii. Jest taką samą forma pomocy jak inne kategorie pomocy w tym de minimis, ulga czy dotacja przedmiotowa. Podniesienie kapitału zakładowego w spółce dotyczy całej działalności Spółki.

3.Czy wydatki te związane będą z wykonywanymi zadaniami własnymi Gminy z tytułu realizacji zadań Gminy?

Wydatki mogą mieć związek z każdą z prowadzonych przez Spółkę działalności. Jeśli spółka zdecyduje o przeznaczeniu środków z kapitału zakładowego na sfinansowanie działalności powierzonej to, w takim przypadku te sfinansowane z podwyższenia kapitału wydatki będą miały związek z wykonywanymi zadaniami własnymi Gminy.

4.Czy środki finansowane z kapitału zakładowego będą podlegać zwrotowi; w jakiej sytuacji i na jakich warunkach?

Nie, środki pochodzące z kapitału zakładowego co do zasady nie podlegają zwrotowi. Możliwe jest obniżenie kapitału zakładowego spółki. Wymaga to jednak zmiany umowy spółki. Nie zawsze będzie to oznaczało przekazanie wspólnikowi środków pochodzących z obniżenia kapitału ponieważ obniżenie kapitału zakładowego może się wiązać również z umorzeniem udziałów.

Istnieje bardzo duża różnica pomiędzy np. dopłatami wspólników do kapitału, a podwyższeniem kapitału zakładowego spółki. W przypadku podwyższenia kapitału spółki, środki przechodzą na własność spółki, wspólnicy otrzymują w zamian nowe udziały. Następuje to w chwili zarejestrowania podwyższenia kapitału w Krajowym Rejestrze Sądowym. Dopłaty natomiast mają charakter czasowy. Spółka zobowiązana jest do zwrotu wspólnikom wpłaconych środków (dopłat), chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Pytania

1.Czy wszystkie koszty, które nie zostaną powiązane z przychodami z działalności bieżącej będą kosztami w celu uzyskania bądź zabezpieczenia źródeł przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych? Spółka w tym momencie ponosi stratę na działalności operacyjnej, która w dalszej kolejności może zostać pokryta wniesieniem środków na kapitał zakładowy w granicach dozwolonej pomocy publicznej.

2.Czy uzyskanie rekompensaty publicznoprawnej kwalifikowanej jako dozwolona pomoc dla Przedsiębiorstwa będzie stanowić przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych?

3.Czy całość poniesionych wydatków, dotyczących powierzonego zadania, które zostaną przedstawione jako koszty realizacji zadania, będą stanowić koszt uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania 1.

Zdaniem Spółki, koszty poniesione w związku z powierzonym zadaniem własnym Gminy, które nie mają pokrycia w przychodach operacyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów. Fakt pokrycia straty na działalności operacyjnej wniesieniem środków na kapitał podstawowy celem pokrycia straty w granicach dozwolonej pomocy publicznej nie ma znaczenia dla kwalifikacji wydatków w aspekcie podatku CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., zwanej dalej: „CITu”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CITu. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jak wynika z powyższego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CITu. W przepisie tym określono listę kosztów, które nawet wówczas, gdy spełniają formalne warunki uznania ich za koszty dla celów podatkowych - nie zmniejszają podstawy opodatkowania w podatku dochodowym. Jest to lista negatywna kosztów uzyskania przychodu.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 CITu.

Jak wskazano w opisie sprawy, wydatki mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, zatem w przedmiotowej sprawie spełniona została podstawowa przesłanka zaliczenia tychże wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W związku z przedstawionym opisem spełniony jest także związek wynikający z art. 15 ust. 1 CITu. Część poniesionych wydatków nie przyczynia się do powstania przychodu. Natomiast, część kosztów ponoszona jest na organizację działalności, która nie wiąże się z odpłatnością, jednak - w ocenie Spółki - wydatki te służą zachowaniu źródła przychodów.

Spółka powstała jako spółka komunalna, której celem jest m.in. realizacja zadań własnych Gminy, a więc brak realizacji zadań opisanych we wniosku, z którymi wiąże się konieczność ponoszenia wskazanych kosztów, stawiałoby - z punktu widzenia Gminy jako jedynego udziałowca - pod znakiem zapytania sensowność pozostawiania Spółki w obrocie prawnym. Tym samym, Spółka zostałaby pozbawiona źródła przychodów, które osiąga w związku z realizacją zadań własnych Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy z tytułu realizacji zadań Gminy stanowią koszty uzyskania przychodów.

Fakt, że środki pochodzą z kapitału podstawowego nie jest istotny z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty sfinansowane z dopłat, czy z wkładu na kapitał podstawowy ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy z tytułu realizacji zadań Gminy stanowią koszty uzyskania przychodów, o ile nie znajdują się w katalogu wyjątków.

Stanowisko w zakresie pytania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata uzyskana na mocy umów wykonawczych będzie stanowić przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 CITu, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 CITu, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca. art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 CITu, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 CITu, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 CITu, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Innymi słowy, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik musi otrzymać je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Przepis art. 12 ust. 3 CITu, wiąże przychody z działalnością gospodarczą, co oznacza, że przychody objęte tym przepisem muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z przywołanym art. 7 ust. 3 pkt 1 CITu, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Można określić otrzymaną rekompensatę jako przychód, ponieważ jest to trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenie majątkowe w postaci środków pieniężnych. Definitywność przysporzenia majątkowego należy rozumieć w ten sposób, że w sposób trwały i ostateczny będzie zwiększać ono aktywa Spółki.

Mając na uwadze cechy rekompensaty opisane w stanie faktycznym oraz cechy przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rekompensata stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko w zakresie pytania 3.

Zdaniem Spółki, całość poniesionych wydatków, dotyczących powierzonego zadania, które zostaną przedstawione jako koszty realizacji zadania w celu uzyskania rekompensaty, będzie stanowić koszt uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, rekompensata jest wyliczana według wzoru, w którym k.m. oznacza koszty realizacji zadania. Na te koszty składają się wszelkie wydatki, jakie Spółka poniosła w celu realizacji zadań powierzonych. Rekompensata stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy z tytułu realizacji zadań Gminy stanowią koszty uzyskania przychodów, również wtedy, gdy wydatki te przyczynią się do uzyskania rekompensaty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 CITu, opisane wyżej koszty realizacji zadania w celu uzyskania rekompensaty spełniają wszystkie kryteria do uznania ich za koszty poniesione w celu uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „updop”):

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT:

Przepisy art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, nie określają ścisłej definicji przychodów, zawierają jedynie wykaz zdarzeń, które zostały uznane przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym wymienione w ww. przepisie rodzaje przychodów poprzedzone zostały wyrazem „w szczególności”, co oznacza, że katalog tam zawarty nie jest katalogiem zamkniętym. Należy zaznaczyć, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o CIT, przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

- przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT);

- przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 ustawy o CIT).

I tak w myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Przepis art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, wiąże więc przychody z działalnością gospodarczą, co oznacza, że przychody objęte tym przepisem muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że uzyskanie rekompensaty, o której mowa we wniosku, będzie stanowić przychód podatkowy na gruncie przepisów ustawy o CIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2 sprowadzające się do twierdzenia Wnioskodawcy, że rekompensata uzyskana na mocy umów wykonawczych będzie stanowić przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należało uznać za prawidłowe.

Z kolei odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy wszystkie koszty, które nie zostaną powiązane z przychodami z działalności bieżącej będą kosztami w celu uzyskania bądź zabezpieczenia źródeł przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych;

- czy całość poniesionych wydatków, dotyczących powierzonego zadania, które zostaną przedstawione jako koszty realizacji zadania, będą stanowić koszt uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

wskazać należy, że zgodnie z art.15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty mające wpływ na podstawę opodatkowania.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na realizację zadań zleconych przez Gminę w zakresie utrzymania porządku i czystości w Gminie, zimowego i letniego utrzymania dróg oraz utrzymania zieleni gminnej i zadrzewień, nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Jak wskazano w opisie sprawy, powyższe wydatki mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wykonywania zadań własnych Gminy z tytułu realizacji zadań Gminy, zatem w przedmiotowej sprawie spełniona została podstawowa przesłanka zaliczenia tychże wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W związku z przedstawionym opisem sprawy spełniony jest bowiem związek wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Co prawda poniesione przez Spółkę wydatki na utrzymania porządku i czystości w Gminie, zimowego i letniego utrzymania dróg oraz utrzymania zieleni gminnej i zadrzewień, nie przyczyniają się w każdym przypadku do powstania przychodu u Wnioskodawcy, są jednak ponoszone w związku z realizacją zadań własnych Gminy i w ocenie Organu wydatki te służą zachowaniu źródła przychodów.

Spółka została utworzona w celu wykonywania zadań własnych Gminy Stalowa Wola o charakterze użyteczności publicznej, mających na celu bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej oraz w miarę możliwości i potrzeb innych zadań, w szczególności zadań nienaruszających statusu osoby prawa publicznego zgodnie z wymogami artykułu 12 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. (Dz.U. UE. L. z 2014 r. 94/65). Realizacja gospodarki komunalnej Gminy w zakresie zadań własnych Gminy odbywa się przy tym przede wszystkim zgodnie z ustawą o gospodarce komunalnej oraz ustawą o samorządzie gminnym.

W świetle przedstawionego opisu uznać należy, że brak realizacji powierzonych zadań przez Spółkę z którymi wiąże się konieczność ponoszenia wskazanych kosztów, stawiałoby – z punktu widzenia Gminy - pod znakiem zapytania sensowność pozostawania Wnioskodawcy w obrocie prawnym. Tym samym, Spółka zostałaby pozbawiona źródła przychodów, które osiąga w związku z realizacją zadań własnych Gminy.

Reasumując, uznać należy, że przedstawione we wniosku wydatki związane z prowadzoną działalnością Spółki, której powierzono do realizacji zadania własne Gminy w zakresie utrzymania porządku i czystości w Gminie, zimowego i letniego utrzymania dróg oraz utrzymania zieleni gminnej i zadrzewień, sfinansowane z kapitału zakładowego, po wyłączeniu kosztów zastrzeżonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, są kosztami uzyskania przychodów tej Spółki.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy do pytań nr 1 i 3 sprowadzające się do twierdzenia Wnioskodawcy, że:

-koszty sfinansowane z wkładu na kapitał zakładowy ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy stanowią koszty uzyskania przychodów, o ile nie znajdują się w katalogu wyjątków oraz

-koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy stanowią koszty uzyskania przychodów,

należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).