Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.170.2024.2.SH
Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r. ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r. ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 maja 2024 r. (wpływ tego samego dnia).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
U. P. S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką akcyjną z siedzibą w W. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski.
Spółka należy do międzynarodowej grupy U. (dalej: „Grupa U.”). Grupa U. zajmuje się produkcją (…). Grupa U. posiada łącznie ponad (…) na całym świecie.
Działalność Spółki polega na świadczeniu usług produkcyjnych (…). Grupa U. w Polsce posiada trzy fabryki, tj.:
- A. - zakład produkcyjny w P. koncentruje się na produkcji (…)
- B. - zakład produkcyjny został założony ponad (…) lat temu jest odpowiedzialny za produkcję (…);
- C. - najnowocześniejszy zakład w B. specjalizuje się w produkcji uznanych na całym świecie (...). Marki takie jak (…), należą do najpopularniejszych produktów wytwarzanych przez Spółkę.
Spółka przeanalizowała będące w jej posiadaniu i zlokalizowane na terenie posiadanych przez nią fabryk środki trwałe i wytypowała spośród nich te, które spełniają definicję robotów przemysłowych oraz wynikające z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT przesłanki, bowiem każdy z wytypowanych przez Spółkę ww. środków trwałych:
- jest (będzie) automatycznie sterowany, programowalny, wielozadaniowy i posiada co najmniej 3 stopnie swobody;
- posiada (będzie posiadał) właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne przeznaczone do zastosowań przemysłowych;
- wymienia (będzie wymieniał) dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
- jest (będzie) połączony z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
- jest (będzie) monitorowany za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
- jest (będzie) zintegrowany z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym Spółki.
W związku z powyższym, w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca obecnie wykorzystuje i planuje wykorzystywać w przyszłości, m.in: środki trwałe spełniające definicję robotów przemysłowych, a także maszyny, urządzenia oraz wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT (zwane dalej łącznie: „Robotami przemysłowymi”).
Część ww. Robotów przemysłowych wykorzystywanych obecnie przez Spółkę, została nabyta/wprowadzona do ewidencji środków trwałych (dalej: „Ewidencja”) przed 1 stycznia 2022 r. W każdym z przypadków nabyte zostały fabrycznie nowe składniki majątkowe.
Roboty przemysłowe stanowią lub mogą stanowić środki trwałe Wnioskodawcy o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku. W takim przypadku Wnioskodawca dokonuje i będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zakupionych Robotów przemysłowych według właściwych stawek amortyzacji, przewidzianych przepisami prawa, które stanowią i będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT. Wnioskodawca planuje również dokonywać takich odpisów w kolejnych latach, według przyjętej dla danego środka trwałego stawki amortyzacji.
W związku z powyższym, Wnioskodawca planuje skorzystanie z odliczenia uregulowanego w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT w ramach tzw. ulgi na robotyzację (dalej: „Ulga na robotyzację”).
Wnioskodawca zaznacza, że wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie zostały Spółce zwrócone w jakikolwiek sposób. Wnioskodawca wskazuje, że warunek ten będzie również spełniony w odniesieniu do objętych niniejszym wnioskiem Robotów przemysłowych, które zostaną zakupione w przyszłości. Ponadto, w stosunku do ww. kosztów nie są spełnione/nie zostaną spełnione negatywne przesłanki, o których mowa w art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT, tj. negatywne przesłanki uniemożliwiające zastosowanie Ulgi na robotyzację.
W latach podatkowych, w których Wnioskodawca zamierza skorzystać z Ulgi na robotyzację osiągnął lub planuje osiągnąć dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych.
Spółka w dniu (...) 2021 r. otrzymała decyzję o wsparciu (dalej: „DoW”) uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia z CIT w zakładzie produkcyjnym w B. Jednocześnie, Spółka nie rozpoczęła jeszcze korzystania z ww. zwolnienia.
Roboty przemysłowe nie są przez Spółkę wykorzystywane w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania CIT. W szczególności, Wnioskodawca w momencie złożenia wniosku nie stosuje zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, 34a ustawy o CIT.
W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 21 maja 2024 r., doprecyzowując opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz odpowiadając m.in. na zadane pytania:
- Spółka wskazuje, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, o których mowa we wniosku są kosztami uzyskania przychodów działalności, z której dochód podlega opodatkowaniu.
- Wnioskodawca wskazuje, że wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie są i nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
- Spółka wskazuje, że wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem CIT.
- Wnioskodawca wskazuje, że Roboty przemysłowe są stacjonarnymi lub mobilnymi maszynami.
Pytanie
Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r. ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
STANOWISKO WNIOSKODAWCY
Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r., ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.
UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY
1. Przepisy podatkowe
Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:
1) koszty nabycia fabrycznie nowych:
a) robotów przemysłowych,
b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,
c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),
d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,
e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;
2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;
3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;
4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.
Co więcej zgodnie z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:
1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
W myśl art. 38eb ust. 4 ustawy o CIT przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:
1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;
2) pozycjonery jedno-i wieloosiowe;
3) tory jezdne;
4) słupowysięgniki;
5) obrotniki;
6) nastawniki;
7) stacje czyszczące;
8) stacje automatycznego ładowania;
9) stacje załadowcze lub odbiorcze;
10) złącza kolizyjne;
11) efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:
a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,
b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.
Zgodnie z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Natomiast jak wynika z treści art. 38eb ust. 7 ustawy o CIT, podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.
Stosownie natomiast do art. 38eb ust. 8 ustawy o CIT, w zakresie nieuregulowanym art. 38eb ust. 1-7 ustawy o CIT, do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.
Zgodnie zaś z wymienionym w treści ww. przepisu art. 18d ust. 3k ustawy o CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
W myśl natomiast art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Dodatkowo z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT wynika natomiast, że podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
2. Analiza przepisów podatkowych
2.1. Uzasadnienie
Na wstępie należy wskazać, że mając na uwadze brzmienie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, prawo do rozliczenia kosztów poniesionych na robotyzację w trybie określonym w przedmiotowym przepisie dotyczy wyłącznie kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Następnie należy wskazać, że podstawowym warunkiem zastosowania Ulgi na robotyzację do odpowiednich wydatków jest, aby wydatki te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Innymi słowy, ulga na robotyzację uregulowana w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT pozwala na dodatkowe odliczenie maksymalnie 50% odpowiednich wydatków, w momencie, gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT.
W związku z powyższym istota niniejszej sprawy sprowadza się do wykładni pojęcia „poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego kosztów”, a dokładnie, kiedy należy uznać, że dany koszt uzyskania przychodu został poniesiony.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Wobec powyższego wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie Robotów przemysłowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na to, że stanowią one środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Wnioskodawca rozliczy przedmiotowe wydatki w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.
Zdaniem Wnioskodawcy, o momencie poniesienia kosztów w przypadku wydatków na zakup środka trwałego lub wartości niematerialnej lub prawnej można mówić w momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego.
Odnosząc powyższe do warunków odliczenia Ulgi na robotyzację, należy stwierdzić, że możliwe jest maksymalne odliczenie 50% wartości odpisów amortyzacyjnych, ponieważ odpis amortyzacyjny jest w rzeczywistości kosztem. Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, kosztem kwalifikowanym może być kwota stanowiąca: „50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację’.
Jak zostało podkreślone powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, za koszty uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, a zatem koszty kwalifikowane dla celów stosowania przepisów dotyczących Ulgi na robotyzację, w zakresie środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych należy uznać odpisy amortyzacyjne.
Zatem, w przypadku nabycia i wprowadzenia do Ewidencji Robotów przemysłowych spełniających przesłanki określone w art. 38eb ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne dokonane w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r. od tych aktywów podlegają rozliczeniu w ramach Ulgi na robotyzację. Natomiast, bez znaczenia w tym zakresie pozostaje okoliczność, czy ww. Roboty przemysłowe zostały wprowadzone do Ewidencji przed czy też po 1 stycznia 2022 r.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazuje, że przepis art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie, gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi.
Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, dokonując odpisów amortyzacyjnych od wydatków na Roboty przemysłowe, spełniające warunki wskazane w art. 38eb ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych po dniu 1 stycznia 2022 r., zarówno w odniesieniu do Robotów przemysłowych wprowadzonych do Ewidencji po 1 stycznia 2022 r., jak i przed 1 stycznia 2022 r.
Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, prawo do skorzystania z Ulgi na robotyzację zgodnie z zasadami wskazanymi powyżej, dotyczy wszystkich trzech fabryk, łącznie z fabryką w B., tak długo jak Spółka nie wykorzystuje zwolnienia z CIT w związku z uzyskaną DoW.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 sierpnia 2022 r. , Znak: 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW, w której organ podatkowy wskazał, że „Zatem, w przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2022 r. fabrycznie nowych aktywów spełniających przesłanki określone w art. 38eb u.p.d.o.p. przez Wnioskodawcę osiągającego dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych - odpis amortyzacyjny dokonany w latach 2022-2026 będzie podlegał rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację”.
Ponadto w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.611.2023.2.AR. zostało pokreślone, że „Stwierdzić zatem należy, że w przypadku gdy środki trwałe nabyte przed 1 stycznia 2022 r. spełniają definicje zawarte w przepisach dotyczących ulgi na robotyzację i nie zostały w całości zamortyzowane przed 1 stycznia 2022 r., to ta część odpisów amortyzacyjnych powstała po 1 stycznia 2022 r. (a więc w rozumieniu przepisów podatkowych stanowiąca koszty uzyskania przychodu po 1 stycznia 2022 r.) może stanowić podstawę do skorzystania z prawa do ponadnormatywnego odliczenia w ramach ulgi na robotyzację”.
Powyższe argumenty przytoczone przez Spółkę znajdują potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z 16 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.318.2022.2.DP,
- z 31 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.221.2022.2.AW,
- z 31 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK,
- z 27 września 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.452.2022.2.JKU,
- z 13 października 2022 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4011.543.2022.2.MT,
- z 1 czerwca 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.211.2023.1.JG,
- z 8 marca 2023 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.10.2023.2.NM.
Dodatkowo również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 18 maja 2023 r., o sygn. akt I SA/Wr 947/22 wskazał, że „Analizując przepisy ustawy o CIT, stwierdzić należy, że ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (tj. dodatkowym odliczeniu kwoty stanowiącej 50% poniesionych kosztów uzyskania przychodów). Natomiast kosztem nabycia nie jest bezpośrednio kwota składająca się na cenę nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, ale odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ww. składników majątku”.
W konsekwencji, reasumując powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r., ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.
Regulację dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:
Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT:
Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:
1)koszty nabycia fabrycznie nowych:
a)robotów przemysłowych,
b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,
c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),
d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,
e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;
2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;
3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;
4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.
W świetle art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT:
Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:
1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
W myśl art. 38eb ust. 4 ustawy o CIT:
Przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:
1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;
2) pozycjonery jedno- i wieloosiowe;
3) tory jezdne;
4) słupowysięgniki;
5) obrotniki;
6) nastawniki;
7) stacje czyszczące;
8) stacje automatycznego ładowania;
9) stacje załadowcze lub odbiorcze;
10)złącza kolizyjne;
11)efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:
a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,
b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.
Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT:
Podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.
Art. 38eb ust. 7 Ustawy o CIT stanowi, że:
Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.
Stosownie do art. 38eb ust. 8 ustawy o CIT:
W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.
Zgodnie zaś z wymienionym w treści ww. przepisu art. 18d ust. 3k ustawy o CIT:
do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
W myśl natomiast art. 18d ust. 5 ustawy o CIT:
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Dodatkowo z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, wynika natomiast, że:
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Z powyższych przepisów wynika, że ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które są/będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026, czyli po raz pierwszy w rozliczeniu za rok 2022. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, Spółka przeanalizowała będące w jej posiadaniu i zlokalizowane na terenie posiadanych przez nią fabryk środki trwałe i wytypowała spośród nich te, które spełniają definicję robotów przemysłowych oraz wynikające z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT przesłanki.
W związku z powyższym, w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca obecnie wykorzystuje i planuje wykorzystywać w przyszłości, m.in: środki trwałe spełniające definicję robotów przemysłowych, a także maszyny, urządzenia oraz wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT (zwane dalej łącznie: „Robotami przemysłowymi”).
Część ww. Robotów przemysłowych wykorzystywanych obecnie przez Spółkę, została nabyta/wprowadzona do ewidencji środków trwałych (dalej: „Ewidencja”) przed 1 stycznia 2022 r. W każdym z przypadków nabyte zostały fabrycznie nowe składniki majątkowe.
Roboty przemysłowe stanowią lub mogą stanowić środki trwałe Wnioskodawcy o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku. W takim przypadku Wnioskodawca dokonuje i będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zakupionych Robotów przemysłowych według właściwych stawek amortyzacji, przewidzianych przepisami prawa, które stanowią i będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT. Wnioskodawca planuje również dokonywać takich odpisów w kolejnych latach, według przyjętej dla danego środka trwałego stawki amortyzacji.
W związku z powyższym, Wnioskodawca planuje skorzystanie z odliczenia uregulowanego w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT w ramach tzw. ulgi na robotyzację (dalej: „Ulga na robotyzację”).
Wnioskodawca zaznacza, że wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie zostały Spółce zwrócone w jakikolwiek sposób. Wnioskodawca wskazuje, że warunek ten będzie również spełniony w odniesieniu do objętych niniejszym wnioskiem Robotów przemysłowych, które zostaną zakupione w przyszłości. Ponadto, w stosunku do ww. kosztów nie są spełnione/nie zostaną spełnione negatywne przesłanki, o których mowa w art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT, tj. negatywne przesłanki uniemożliwiające zastosowanie Ulgi na robotyzację.
W latach podatkowych, w których Wnioskodawca zamierza skorzystać z Ulgi na robotyzację osiągnął lub planuje osiągnąć dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych.
Spółka w dniu (…) 2021 r. otrzymała decyzję o wsparciu (dalej: „DoW”) uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia z CIT w zakładzie produkcyjnym w B. Jednocześnie, Spółka nie rozpoczęła jeszcze korzystania z ww. zwolnienia.
Roboty przemysłowe nie są przez Spółkę wykorzystywane w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania CIT. W szczególności, Wnioskodawca w momencie złożenia wniosku nie stosuje zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, 34a ustawy o CIT.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, o których mowa we wniosku są kosztami uzyskania przychodów działalności Spółki, z której dochód podlega opodatkowaniu, wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie są i nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem CIT, a także, że Roboty przemysłowe są stacjonarnymi lub mobilnymi maszynami.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r. ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT
W tym miejscu należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
W myśl art. 16f ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.
Zgodnie z art. 16g ust.1 pkt 1 ww. ustawy:
Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.
Z wyżej powołanych przepisów wynika, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio wydatków na nabycie ww. składników majątku, lecz odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.
Amortyzacja rozpoczyna się w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym środek trwały i wartość niematerialna i prawna został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i dokonuje się jej do miesiąca, w którym nastąpi zrównanie odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową lub w którym ww. składnik majątku zostanie postawiony w stan likwidacji.
Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, którą w przypadku odpłatnego nabycia stanowi cena nabycia wskazana w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT.
Przepis art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.
Podkreślić należy, że naczelną zasadą stosowania ulgi na robotyzację jest uznanie określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących ulgę na robotyzację kategorii kosztów, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację w danym roku podatkowym, za który przysługuje odliczenie w ramach tejże ulgi (art. 38eb ust. 1 w związku z ust. 5 ustawy o CIT). Zgodnie bowiem z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik (…) może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. (art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT).
Możliwość skorzystania z tej ulgi należy zatem wiązać z momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu. Ulga dotyczy bowiem wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2026.
Stwierdzić zatem należy, że w przypadku gdy środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne nabyte przed 1 stycznia 2022 r. spełniają definicje zawarte w przepisach dotyczących ulgi na robotyzację i nie zostały w całości zamortyzowane przed 1 stycznia 2022 r., to ta część odpisów amortyzacyjnych powstała po 1 stycznia 2022 r. (a więc w rozumieniu przepisów podatkowych stanowiąca koszty uzyskania przychodu po 1 stycznia 2022 r.) może stanowić podstawę do skorzystania z prawa do ponadnormatywnego odliczenia w ramach ulgi na robotyzację.
Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że skoro jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy oraz uzupełnieniu wniosku, wymienione we wniosku:
-środki trwałe spełniają definicję robota przemysłowego, a także maszyny i urządzenia oraz wartości niematerialne i prawne, o których mowa jest w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT,
- Spółka wskazuje, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, o których mowa we wniosku są kosztami uzyskania przychodów działalności, z której dochód podlega opodatkowaniu,
a ponadto:
-wydatki na nabycie ww. składników majątku nie zostały Państwu zwrócone w jakikolwiek sposób (warunek ten będzie również spełniony w odniesieniu do objętych wnioskiem Robotów przemysłowych, które zostaną zakupione w przyszłości),
- nie zostaną spełnione negatywne przesłanki, o których mowa w art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT,
-wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie są i nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,
-wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem CIT,
to odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych o których mowa we wniosku jako spełniające przesłanki do uznania je za wydatki poniesione na robotyzację możecie/będziecie Państwo mogli odliczyć w ramach ulgi na robotyzację.
Zatem wydatki te stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.
Tym samym, dokonując odpisów amortyzacyjnych od wydatków na Roboty przemysłowe, spełniające warunki wskazane w art. 38eb ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych po dniu 1 stycznia 2022 r., zarówno w odniesieniu do Robotów przemysłowych wprowadzonych do Ewidencji po 1 stycznia 2022 r., jak i przed 1 stycznia 2022 r.
Reasumując, zgodzić się z Państwem należy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r., ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r., stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.
Państwa stanowisko w powyższym zakresie należy zatem uznać za prawidłowe.
Jednocześnie wskazać należy, że skoro w uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo, że:
- odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Robotów przemysłowych, o których mowa we wniosku są kosztami uzyskania przychodów działalności, z której dochód podlega opodatkowaniu oraz
- wydatki na nabycie Robotów przemysłowych nie są i nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,
to nie zasadnym stało się w niniejszej interpretacji odniesienie się do tej części stanowiska Wnioskodawcy w sprawie, w której wskazaliście Państwo, że „zdaniem Wnioskodawcy, prawo do skorzystania z Ulgi na robotyzację zgodnie z zasadami wskazanymi powyżej, dotyczy wszystkich trzech fabryk, łącznie z fabryką w B., tak długo jak Spółka nie wykorzystuje zwolnienia z CIT w związku z uzyskaną DoW”.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie wskazanym w sformułowanym we wniosku pytaniu.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem Państwa wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 zezm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right