Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.280.2024.1.KK

Prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów, które będzie obejmowało także wartość zaliczek zapłaconych pierwotnie przez „B".

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wskazania, czy przysługuje i będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów, które będzie obejmowało także wartość zaliczek zapłaconych pierwotnie przez „B”.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

 „A” Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „A”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. „A” prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkowania środków barwiących i dodatków procesowych mających zastosowanie w procesie przetwórstwa tworzyw sztucznych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka jest powiązana osobowo z „B” Sp. z o.o. (dalej: „B”). „B” jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka „B” prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostawy surowców mineralnych do przemysłu farb, lakierów, chemii gospodarczej i przetwórstwa tworzyw sztucznych oraz jest członkiem grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca (dalej: „Grupa”).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz celem realizacji budowy nowej linii produkcyjnej, „B” podpisały dwie umowy:

1)umowa z dnia 7 października 2023 r., nr 01/2022 („Umowa 1”) ze Spółką „C” w Niemczech (dalej „C” lub „Kontrahent 1”).

2)umowa z dnia 20 czerwca 2022 r., nr 03/2022 („Umowa 2”) ze Spółką „D” w Niemczech (dalej „D” lub „Kontrahent 2”) – dalej łącznie „Umowy” i „Kontrahenci”.

Na mocy Umowy 1, „C” miał wytworzyć i dostarczyć „B” (…).

Jednocześnie, „B” dokonały na przestrzeni 2022 i 2023 roku zapłaty zaliczek na rzecz Kontrahentów w łącznej wysokości (...) zł.

W wyniku decyzji właścicielskich na szczeblu Grupy postanowiono przenieść inwestycję budowy linii produkcyjnej z „B” do Wnioskodawcy. W rezultacie tej decyzji, Umowa 1 i Umowa 2 zostały przeniesione z „B” na Wnioskodawcę poprzez podpisanie:

a) porozumienia z 14 lipca 2023 r. pomiędzy Wnioskodawcą, „b” i „C”, na mocy której na „A” zostały przeniesione wszelkie prawa i obowiązki wynikające z Umowy 1;

b) umowy z dnia 9 października 2023 r., pomiędzy Wnioskodawcą a „D”, na mocy której „A”, zamiast „B”, nabyła system transportu i dozowania „D”, o którym mowa w Umowie nr 2.

-dalej łącznie „Nowe Umowy”.

W wyniku realizacji Nowych Umów, „A” nabędzie więc maszyny i urządzenia niezbędne do realizacji prowadzonej przez nią Inwestycji, a następnie maszyny te będą przez nią wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu od VAT.

Jednocześnie Kontrahenci nie wyrazili zgody na zwrot zaliczek na rzecz „B”, w związku z czym niezbędne do realizacji dostawy i usług zaliczki opłacone przez „B” zostały uznane przez Kontrahentów jako zapłacone przez „A”. W związku z tym, „B” oraz „A”, w celu przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umowy 1 oraz Umowy 2 oraz rozliczenia zaliczek, zawarły Porozumienie z 26 lipca 2023 r. (dalej: „Porozumienie”), na mocy którego w lipcu 2023 r. „B” wystawiły na Wnioskodawcę fakturę VAT tytułem wynagrodzenia za przeniesienie praw i obowiązków z Umów 1 oraz 2. Kwota netto faktury odpowiada kwocie uiszczonych na rzecz Kontrahentów zaliczek w złotych i została powiększona o należny podatek VAT w oparciu o stawkę podstawową 23%.

Od wystawionej faktury „A” dokonała odliczenia VAT naliczonego.

W przyszłości, po dokonaniu przez Kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy dostaw towarów objętych Nowymi Umowami, na „A” zostaną przez nich wystawione faktury dokumentujące przedmiotowe dostawy, których wartość będzie obejmowała także zaliczki pierwotnie uiszczone przez „B”. „A” będzie wówczas zobowiązana do rozpoznania dla potrzeb podatku VAT wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Pytanie

Czy „A” będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów, które to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów będzie obejmowało także wartość zaliczek zapłaconych pierwotnie przez „B”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, „A” będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów, które to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów będzie obejmowało także wartość zaliczek zapłaconych pierwotnie przez „B”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 Ustawy o VAT. Zgodnie z ustępem 1 tego artykułu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak więc wynika z treści przywołanego przepisu, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług pod warunkiem, że są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Aby skorzystać z prawa do odliczenia VAT, istotne jest zatem udowodnienie istnienia związku (bezpośredniego lub pośredniego) pomiędzy dokonywanymi zakupami a prowadzoną przez podatnika opodatkowaną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawca na dzień przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umów był i wciąż jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT oraz spełnia ustawową definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. W momencie zawarcia Porozumienia oraz Nowych Umów przeszły na niego prawa i obowiązki wynikające z Umów, a Kontrahenci uznali, że uprzednio zapłacone przez „B” zaliczki z tytułu Umów zostały zapłacone przez „A”. Jednocześnie, w wyniku realizacji Nowych Umów, „A” nabędzie maszyny i urządzenia niezbędne do realizacji prowadzonej przez nią Inwestycji, a następnie maszyny te będą przez nią wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu od VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem praw i obowiązków wynikających z Umów oraz otrzymaniem prawidłowo wystawionej faktury od „B”, „A” przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z tej faktury, gdyż spełnione zostały warunki niezbędne do dokonania takiego obniżenia, określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zdaniem „A”, będzie jej przysługiwało również prawo do odliczenia VAT naliczonego w przypadku otrzymania końcowej faktury od Kontrahentów za dostawę sprzętu.

Skoro, poprzez zawarcie Porozumienia oraz Nowych Umów, na „A” przeszły wszystkie prawa i obowiązki wynikające z Umów, uznać należy również, że w odniesieniu do tych Umów przyjmuje się, że zaliczki na poczet towarów uiszczone pierwotnie przez „B” zostały przeniesione na Wnioskodawcę tak, jakby były przez niego opłacone. Co więcej, w momencie otrzymania faktur końcowych od Kontrahentów, na których rozliczone zostaną przedmiotowe zaliczki, Wnioskodawca będzie zobowiązany rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w pełnej wartości dostarczonych towarów.

W tym miejscu zaznaczają Państwo, że zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje nie z chwilą zapłaty zaliczki czy wystawienia faktury zaliczkowej, ale w momencie wystawienia faktury końcowej przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Zaliczka na poczet wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie rodzi więc obowiązku podatkowego na gruncie VAT. W efekcie, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo od odliczenia VAT naliczonego od tych faktur w całości, tj. również w odniesieniu do uiszczonych jeszcze przez „B” zaliczek.

W tym miejscu warto wskazać, że w odniesieniu do faktur od Kontrahentów zastosowanie znajdzie zasada ogólna wyrażona w art. 86 Ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Niewątpliwie maszyny i urządzenia nabywane od Kontrahentów będą służyły realizacji działalności gospodarczej „A”, co oznacza, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od faktur końcowych wystawionych przez Kontrahentów.

Na fakt, że poniesienie przez inny podmiot kosztów zakupu usług czy towarów nie wpływa na prawo do odliczenia zwraca uwagę również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach. Przykładowo w interpretacji z 27 listopada 2019 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4012.359.2019.2.MC organ stwierdził, że: „wśród wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określonych w art. 88 ww. ustawy, nie wymieniono sfinansowania dokonanego przez podatnika zakupu towarów lub usług przez osobę trzecią. Zatem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur wystawionych przez Sp. z o.o. za usługi dzierżawy terminala, bez względu na okoliczność, że Wnioskodawca nie ponosi jakichkolwiek wydatków związanych z nabyciem ww. usług, gdyż faktury dokumentujące ww. usługi zostały opłacone przez inny podmiot, tj. Fundację. Przepisy ustawy nie uzależniają bowiem możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionej faktury od opłacenia jej przez podatnika będącego nabywcą towarów lub usług, które ta faktura dokumentuje”.

Prawo Spółki do odliczenia VAT naliczonego od faktur wystawionych przez Kontrahentów jest tym bardziej oczywiste mając na uwadze, że poprzez zawarcie Porozumienia oraz Nowych Umów, na „A” przeszły wszystkie prawa i obowiązki wynikające z Umów. W konsekwencji należy przyjąć, że wśród tych praw, po stronie „A”, istnieje również prawo do uiszczonych zaliczek, a w efekcie prawo do rozliczenia ich na potrzeby VAT tak, jakby to Wnioskodawca samodzielnie je uiścił.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które będzie udokumentowane fakturami wystawionymi przez Kontrahentów, a które będą obejmować wartość zaliczek zapłaconych przez „B” Kontrahentom.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prezentowanego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 4 ustawy:

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy:

Z kolei, w myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

Wskazać należy, że z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy wynika, że po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Treść przepisu nie wskazuje również jednoznacznie, w jakim terminie ta wysyłka musi się odbyć.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Według art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy:

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy:

Należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Prawo to jest wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. Jest to tzw. zasada neutralności, która jest podstawową zasadą VAT wynikającą z charakteru podatku konsumpcyjnego.

Aby jednak powstało prawo do odliczenia podatku VAT musi być zrealizowana transakcja gospodarcza, w której podatek VAT jest naliczany. Należy zwrócić uwagę, że w odniesieniu do nabycia towarów przez polskiego nabywcę prowadzącego działalność gospodarczą, w dużym uproszczeniu, może mieć miejsce nabycie krajowe, kiedy to dostawca jest polskim podatnikiem podatku VAT oraz towary znajdują się w momencie dostawy na terytorium Polski, jak również nabycie wewnątrzunijne, kiedy to towary sprzedawane są przez podatnika z innego kraju UE oraz w momencie dostawy towary znajdują się w innym niż Polska kraju członkowskim, z którego to kraju są przemieszczane do Polski. Istnieją jeszcze transakcje związane z eksportem i importem, jednakże w analizowanej sprawie nie występują.

Prawidłowe określenie charakteru przeprowadzanej transakcji ma wpływ na rozliczenie podatku VAT zarówno należnego, jak i naliczonego. W przypadku tzw. dostaw krajowych, polski nabywca (podatnik VAT) otrzymuje od sprzedawcy fakturę z wykazaną kwotą podatku VAT obliczoną wg właściwej stawki obowiązującej w Polsce, a następnie kwotę tę traktuje, co do zasady, jako kwotę podatku podlegającą odliczeniu. Inaczej jest, gdy transakcja ma charakter wewnątrzwspólnotowy, a polski podatnik VAT dokonuje nabycia towarów, które w wyniku dostawy dokonanej na jego rzecz są transportowane z innego kraju unijnego do Polski. Wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. W takim przypadku to polski nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z przeprowadzanej transakcji, przy czym kwota podatku należnego jest równa kwocie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, w przypadku gdy nabywane towary służą polskiemu podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że „A” prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkowania środków barwiących i dodatków procesowych mających zastosowanie w procesie przetwórstwa tworzyw sztucznych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka jest powiązana osobowo z „B” Sp. z o.o. (dalej: „B”). Spółka „B” prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostawy surowców (...) oraz jest członkiem grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca (dalej: „Grupa”).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz celem realizacji budowy nowej linii produkcyjnej, „B” podpisały dwie umowy:

1)umowa z dnia 7 października 2023 r., nr 01/2022 („Umowa 1”) ze Spółką „C” w Niemczech (dalej „C” lub „Kontrahent 1”).

2)umowa z dnia 20 czerwca 2022 r., nr 03/2022 („Umowa 2”) ze Spółką „D” w Niemczech (dalej „D” lub „Kontrahent 2”) – dalej łącznie „Umowy” i „Kontrahenci”.

Na mocy Umowy 1, „C” miał wytworzyć i dostarczyć „B” kompletną linię wytłaczarki Dwuślimakowej (…), natomiast w ramach Umowy nr 2, „D” zobowiązał się dostarczyć specjalistyczny system transportu i dozowania materiałów „D” z systemem transportu produktu gotowego oraz nadzorował jego instalację i dokonał rozruchu technicznego.

Jednocześnie, „B” dokonały na przestrzeni 2022 i 2023 roku zapłaty zaliczek na rzecz Kontrahentów w łącznej wysokości (...) zł.

W wyniku decyzji właścicielskich na szczeblu Grupy postanowiono przenieść inwestycję budowy linii produkcyjnej z „B” do Wnioskodawcy. W rezultacie tej decyzji, Umowa 1 i Umowa 2 zostały przeniesione z „B” na Wnioskodawcę poprzez podpisanie:

a) porozumienia z 14 lipca 2023 r. pomiędzy Wnioskodawcą, „b” i „C”, na mocy której na „A” zostały przeniesione wszelkie prawa i obowiązki wynikające z Umowy 1;

b) umowy z dnia 9 października 2023 r., pomiędzy Wnioskodawcą a „D”, na mocy której „A”, zamiast „B”, nabyła system transportu i dozowania „D”, o którym mowa w Umowie nr 2.

-dalej łącznie „Nowe Umowy”.

W wyniku realizacji Nowych Umów, „A” nabędzie więc maszyny i urządzenia niezbędne do realizacji prowadzonej przez nią Inwestycji, a następnie maszyny te będą przez nią wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu od VAT.

Jednocześnie Kontrahenci nie wyrazili zgody na zwrot zaliczek na rzecz „B”, w związku z czym niezbędne do realizacji dostawy i usług zaliczki opłacone przez „B” zostały uznane przez Kontrahentów jako zapłacone przez „A”. W związku z tym, „B” oraz „A”, w celu przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umowy 1 oraz Umowy 2 oraz rozliczenia zaliczek, zawarły Porozumienie z 26 lipca 2023 r. (dalej: „Porozumienie”), na mocy którego w lipcu 2023 r. „B” wystawiły na Wnioskodawcę fakturę VAT tytułem wynagrodzenia za przeniesienie praw i obowiązków z Umów 1 oraz 2. Kwota netto faktury odpowiada kwocie uiszczonych na rzecz Kontrahentów zaliczek

w złotych i została powiększona o należny podatek VAT w oparciu o stawkę podstawową 23%. Z wystawionej faktury „A” dokonała odliczenia VAT naliczonego.

W przyszłości, po dokonaniu przez Kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy dostaw towarów objętych Nowymi Umowami, na „A” zostaną przez nich wystawione faktury dokumentujące przedmiotowe dostawy, których wartość będzie obejmowała także zaliczki pierwotnie uiszczone przez „B”. „A” będzie wówczas zobowiązana do rozpoznania dla potrzeb podatku VAT wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy „A” będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów, które to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów będzie obejmowało także wartość zaliczek zapłaconych pierwotnie przez „B”.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, podstawową zasadą podatku VAT jest zasada neutralności, która oznacza, że podatnik VAT dokonujący czynności opodatkowanych ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy stanowi, że kwota podatku naliczonego jest kwotą podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy. Podatnik, który nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. W takim przypadku kwota VAT należnego wykazana przez podatnika będzie jednocześnie kwotą VAT naliczonego podlegającą odliczeniu (z uwzględnieniem wyłączeń ustawowych), na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, ponieważ jak wynika z opisu sprawy „A” jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte w wyniku realizacji Nowych Umów maszyny i urządzenia będą przez „A” wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu.

Zatem „A” przysługuje i będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie wskazanym w art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie występują okoliczności wskazane w art. 88 ustawy. W tej sytuacji podatkiem naliczonym będzie kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, dla której „A” będzie podatnikiem (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy).

Jednocześnie, co istotne, wśród wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określonych w art. 88 ustawy, nie wymieniono sfinansowania dokonanego przez podatnika zakupu towarów lub usług przez osobę trzecią. Zatem, „A” przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów. Przepisy ustawy nie uzależniają bowiem możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionej faktury od opłacenia jej przez podatnika będącego nabywcą towarów lub usług, które ta faktura dokumentuje.

Podsumowując, „A” przysługuje i będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahentów, które to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów będzie obejmowało także wartość zaliczek zapłaconych pierwotnie przez „B”. Prawo to przysługuje /będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

W konsekwencji, Państwa stanowisko jest prawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Państwa opisu sprawy i nie było przedmiotem oceny.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).