Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.5.2024.3.DK

Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 15 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 10 i 13 maja 2024 r. (wpływ 10 i 13 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Ulga na powrót. Wrócił Pan do Polski w listopadzie 2022 i rozpoczął tutaj pracę. Zgodnie z informacją załączoną w poradniku na stronie podatki.gov.pl ma Pan możliwość rozpoczęcia ulgi w roku przeprowadzki lub w kolejnym roku czyli rozpoczęcie w 2022 lub 2023.

Przy próbie rozliczenia PIT-u online otrzymał Pan informację, że bierzemy pod uwagę okres zmiany rezydencji podatkowej, którą zgodnie z zasadami zmienił Pan w 2023.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na wezwanie, wskazał Pan poniższe informacje.

1)Dokładną datę powrotu na stałe do Polski?

Powrót na stałe do Polski od 27.11.2022 roku.

2)Czy w którymkolwiek roku podatkowym 2019, 2020, 2021 lub 2022 przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni? Jeśli tak, proszę również wskazać w którym konkretnie roku/latach?

Nie, nie przybywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni.

3)W którym kraju (krajach) – w okresie od 1 stycznia 2019 r. do powrotu do Polski w listopadzie 2022 r.– miał Pan stałe miejsce zamieszkania?

Szwecja

4)W którym kraju (krajach) – w okresie od powrotu do Polski w listopadzie 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. – miał Pan stałe miejsce zamieszkania?

Polska

5)Jakie – w okresie od 1 stycznia 2019 r. do momentu przeprowadzki (w listopadzie 2022 r.) na terytorium Polski – miał Pan powiązania osobiste z Polską, a jakie z innym państwem (jakim?)? Przez powiązania osobiste rozumiemy w szczególności rodzinę, dzieci.

Polska – rodzice i część rodzeństwa, Szwecja – narzeczona, siostra i jej rodzina.

6)Jakie – w okresie od momentu przeprowadzki (w listopadzie 2022 r.) na terytorium Polski do końca 2022 r. – miał Pan powiązania osobiste z Polską, a jakie z innym państwem (jakim?)?

Polska – rodzice i część rodzeństwa, narzeczona, Szwecja – siostra i jej rodzina.

7)Jakie – w okresie od 1 stycznia 2019 r. do momentu przeprowadzki (w listopadzie 2022 r.) na terytorium Polski – miał Pan powiązania majątkowe z Polską, a jakie z innym państwem (jakim?)? Przez powiązania majątkowe rozumiemy w szczególności źródła dochodów, posiadane nieruchomości – w tym na współwłasność, wynajmowane nieruchomości, ruchomości, inwestycje, ubezpieczenia na życie lub majątkowe, konta bankowe, oszczędności itp.

Polska – nieruchomość, konto bankowe, Szwecja – wynajmowane mieszkanie, umowa o pracę, konto bankowe.

8)Jakie – w okresie od momentu przeprowadzki (w listopadzie 2022 r.) na terytorium Polski do końca 2022 r.– miał Pan powiązania majątkowe z Polską, a jakie z innym państwem (jakim?)?

Polska – nieruchomość, konto bankowe, Szwecja – konto bankowe.

9)W którym z krajów – w okresie od 1 stycznia 2019 r. do momentu przeprowadzki do Polski w listopadzie 2022 r.– prowadził Pan aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależał Pan do organizacji/klubów, itp.?

Szwecja

10)W którym z krajów – w okresie od momentu przeprowadzki do Polski w listopadzie 2022 r. do końca 2022 r.– prowadził Pan aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależał Pan do organizacji/klubów, itp.?

Polska

11)W którym z krajów – w okresie od 1 stycznia 2019 r. do momentu przeprowadzki na terytorium Polski.– zazwyczaj Pan przebywał?

Szwecja

12)W którym z krajów – w okresie od momentu przeprowadzki do Polski w listopadzie 2022 r. do końca 2022 r. – zazwyczaj Pan przebywał?

Polska

13)Czy posiada Pan obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej?

Tak

14)Czy posiada Pan certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie? Jeśli tak, proszę wskazać za jaki okres obejmuje ten certyfikat lub inny dokument (wskazać jaki dokument).

Tak, m.in. zeznania podatkowe z lat 2019-2022 ze Szwecji czy umowa o wynajem mieszkania od września 2016 roku w Szwecji.

15)Czy nie korzystał Pan uprzednio, w całości lub w części, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 (tzw. ulga na powrót) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Nie

16)Z jakiego tytułu uzyskiwał Pan i będzie uzyskiwał w latach 2023-2024 przychody np. z umowy o pracę, umowy zlecenia, działalności gospodarczej, inne?

Umowa o pracę.

Pytanie

Czy może Pan rozpocząć ulgę na powrót w roku 2024? (rok po zmianie rezydencji podatkowej)

Pana stanowisko w sprawie

Według Pana interpretacji przepisów, jeżeli bierzemy pod uwagę rozpoczęcie rezydencji 2023 w Polsce, rozpoczęcie „ulgi na powrót” powinno być możliwe w tym samym roku czyli za pracę/przychód w 2023 lub do wyboru rok później w 2024. Według Pana ma Pan prawo rozpocząć stosowanie ulgi na powrót w 2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne, aby przeniesienie miejsca zamieszkania miało miejsce po 31 grudnia 2021 r.

Przy tym, w świetle przepisów regulujących omawiane zwolnienie, znaczenie ma takie przeniesienie miejsca zamieszkania, w wyniku którego podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (zmiana rezydencji podatkowej). Wprost stanowi o tym art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 4a omawianej ustawy:

Ponadto, w celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Istotne jest również, aby w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik miał nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustalenie momentu przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest istotne nie tylko w kontekście ustalenia prawa do zwolnienia w ramach tzw. ulgi na powrót, ale jest także istotne w kontekście ustalenia lat, w których podatnik może korzystać z omawianego zwolnienia.

Ulga na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 może być stosowana w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski, albo od początku roku następnego.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp.

W przypadku centrum interesów gospodarczych w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Ponadto, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek. Podatnik spełniający kryteria wymienione w art. 3 ust. 1a ustawy, jest uznawany za osobę mającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, natomiast podatnik który tych kryteriów nie spełnia podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Należy również podkreślić, że zmiana państwa rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku, do dnia pozostawania rezydentem podatkowym innego państwa, podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski. Natomiast po przeniesieniu miejsca zamieszkania do Polski podatnik rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Ponadto zauważyć należy, że wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 4 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193, ze zm.):

Z opisu sprawy zawartego w wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i odpowiedzi na wezwanie wynika, że wrócił Pan do Polski w listopadzie 2022 i rozpoczął tutaj pracę. W okresie od 1 stycznia 2019 r. do momentu powrotu do Polski w listopadzie 2022 r. miał Pan stałe miejsce zamieszkania w Szwecji. Od powrotu do Polski 27 listopada 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. miał Pan stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Ponadto od momentu przeprowadzki na terytorium Polski w listopadzie 2022 r. w Polsce ma Pan narzeczoną i prowadził Pan aktywność społeczną, kulturalną, itp.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD uważa się, iż miejsce zamieszkania osoby fizycznej znajduje się tam, gdzie osoba ta posiada stałe ognisko domowe. Zgodnie z ww. Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość tego ogniska, co oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki okres.

Ponadto zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, od 27 listopada 2022 r. ma Pan stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Ponadto wraz z przeprowadzką do Polski przeniósł Pan na terytorium Polski swój ośrodek interesów życiowych.

Z analizy sprawy wynika, że do Polski przeprowadził się Pan (przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania) w listopadzie 2022 r. i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Ponadto w okresie od 1 stycznia 2019 r. do powrotu do Polski w listopadzie 2022 r. miał Pan stałe miejsce zamieszkania w Szwecji.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 omawianej ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika, że posiada Pan dowody dokumentujące, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się poza Polską (w Szwecji). Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że na gruncie opisanego zdarzenia przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w limitowanej wysokości.

Jednakże, w związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski w listopadzie 2022 r. stosowanie ww. zwolnienia może Pan rozpocząć w 2022 r. lub 2023 r., a nie jak wskazał Pan we własnym stanowisku w 2024 r.

W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie możliwości rozpoczęcia stosowania tzw. ulgi na powrót w 2024 r. należy ocenić jako nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).