Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.19.2024.2.ASZ

Ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 15 maja 2024 r. i 21 maja 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:  

Opis zdarzenia przyszłego

We wrześniu 2023 r. wrócił Pan do Polski i wznowił działalność gospodarczą (którą zawiesił w 2016 r.). Do 31 sierpnia 2023 r. mieszkał i pracował Pan na Słowacji. Pracę na Słowacji rozpoczął Pan 1 października 2015 r., była to umowa o pracę na czas określony, według słowackiego kodeksu pracy. Od 1 października 2016 r. Pana umowa została przedłużona na czas nieokreślony. Pracodawca zapewniał Panu mieszkanie i samochód oraz składał za Pana roczne rozliczenia podatkowe jako rezydenta na Słowacji. Uzyskał Pan także pozwolenie na trwały pobyt na Słowacji. Z końcem czerwca 2023 r. Pana umowa o pracę została rozwiązana za porozumieniem stron. Do końca sierpnia 2023 r. pobierał Pan zasiłek dla bezrobotnych na Słowacji. Od 1 września 2023 r. wznowił Pan prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na terenie Polski, zamieszkał w ... i rozpoczął wykonywanie pierwszego zlecenia na terenie Polski.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniach wniosku złożonych 15 maja 2024 r. i 21 maja 2024 r. udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

1.Posiada Pan obywatelstwo polskie.

2.Przed wyjazdem za granice posiadał Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski nieprzerwanie, przez ponad 5 lat.

3.We wrześniu 2023 r. przyjechał Pan do Polski z zamiarem przesiedlenia się na stałe.

4.Od momentu przyjazdu do Polski, we wrześniu 2023 r., Pana ośrodek interesów życiowych znajduję się w Polsce, wcześniej mieszkał Pan na Słowacji. W 2023 r. przebywał Pan w Polsce mniej niż 183 dni.

5.W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium RP, od 1 września 2023 r. podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski.

6.Od momentu wyjazdu na Słowację do września 2023 r. Pana ośrodek interesów życiowych znajdował się na Słowacji, gdzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

7.Słowacja traktowała Pana jako rezydenta w latach 2015-2023.

8.W okresie od 2020 r. do września 2023 r. nie posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

9.Posiada Pan certyfikat rezydencji obejmujący lata 2015-2023, umowę o pracę od 1 października 2015 r. do 30 czerwca 2023 r., zaświadczenie o pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych w lipcu i sierpniu 2023 r. na Słowacji, wyciągi bankowe, paski wynagrodzeń, potwierdzenie ubezpieczenia na Słowacji, kartę trwałego pobytu na Słowacji.

10.Po przeprowadzce do Polski otrzymuje Pan dochody wyłącznie z jednoosobowej działalności gospodarczej. Forma opodatkowania to ryczałt 14%.

11.Od momentu powrotu do Polski nie otrzymuje Pan dochodów ze Słowacji.

Pytania

1.Czy rozliczając podatek dochodowy za rok 2023 w Polsce, musi Pan uwzględnić dochód otrzymany na Słowacji?

2.Czy może Pan skorzystać z Ulgi na Powrót przy rozliczaniu podatku z działalności za rok 2023?

Pana stanowisko w sprawie

Według Pana oceny, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba która nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W nawiązaniu do art. 3 ust 1a przebywał Pan na terytorium Polski mniej niż 183 dni w roku. Główne aktywności osobiste i zawodowe prowadził Pan na Słowacji , w związku z czym rozliczając podatek za rok 2023 może rozliczyć Pan tylko dochód osiągnięty w Polsce, bez uwzględniania dochodu otrzymanego na Słowacji.

W związku z powyższym, Pana zdaniem, stosując art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględniając miejsce zamieszkania za granicą przez ponad 3 lata oraz powrót do Polski we wrześniu 2023 r., przysługuje Panu „Ulga na Powrót” i może Pan ją uwzględnić przy rozliczeniu podatku z działalność gospodarczą opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto, w celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 powołanej ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Oceniając możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy, w pierwszej kolejności należy ustalić od kiedy – w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może Pan być uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. kiedy nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a tej ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Z art. 4a powołanej ustawy wynika, że:

Wyżej zacytowany przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z treści wniosku wynika, że przyjechał Pan do Polski we wrześniu 2023 r., z zamiarem przesiedlenia się na stałe. Od momentu przyjazdu do Polski Pana ośrodek interesów życiowych znajduje się w Polsce.

Zatem, od tego momentu podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

W związku z powyższym, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że do 31 sierpnia 2023 r. mieszkał i pracował Pan na Słowacji. Pracę na Słowacji rozpoczął Pan 1 października 2015 r., była to umowa o pracę na czas określony, a od 1 października 2016 r. Pana umowa została przedłużona na czas nieokreślony. Pracodawca zapewniał Panu mieszkanie i samochód oraz składał za Pana roczne rozliczenia podatkowe jako rezydenta na Słowacji. Ponadto, wskazuje Pan, że od momentu wyjazdu na Słowację do września 2023 r. Pana ośrodek interesów życiowych znajdował się na Słowacji, gdzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Słowacja traktowała Pana jako rezydenta w latach 2015-2023. W okresie od 2020 r. do września 2023 r. nie posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Posiada Pan certyfikat rezydencji obejmujący lata 2015-2023.

Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Co równie istotne, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy jest posiadanie obywatelstwa polskiego, który to warunek również Pan spełnił, bowiem jak Pan wskazał w opisie sprawy posiada Pan obywatelstwo polskie.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 tej ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wskazał Pan, że posiada Pan certyfikat rezydencji ze Słowacji obejmujący lata 2015-2023, a także umowę o pracę od 1 października 2015 r. do 30 czerwca 2023 r., zaświadczenie o pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych w lipcu i sierpniu 2023 r. na Słowacji, wyciągi bankowe, paski wynagrodzeń, potwierdzenie ubezpieczenia na Słowacji, kartę trwałego pobytu na Słowacji.

Z treści wniosku wynika, że posiada Pan certyfikat rezydencji oraz inne dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Słowacji. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2023.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że ma Pan prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w limitowanej wysokości w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania. Przedmiotowym zwolnieniem od opodatkowania, zgodnie z Pana zapytaniem, może Pan objąć przychody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z Pana wolą, może Pan skorzystać z tej ulgi za 2023 r.

Ponadto, po przeniesieniu przez Pana miejsca zamieszkania dla celów podatkowych do Polski we wrześniu 2023 r. podlegać będzie Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że będzie Pan miał obowiązek rozliczenia się w Polsce ze wszystkich swoich dochodów (przychodów) uzyskanych po powrocie do Polski, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Zatem, dochodów (przychodów) uzyskanych przez Pana na terytorium Słowacji w okresie poprzedzającym powrót do Polski nie powinien Pan wykazywać w zeznaniu podatkowym składanym za rok 2023 w Polsce.

Wobec tego, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawił Pan i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).