Interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.166.2024.2.NF

Podatek od towarów i usług w zakresie braku konieczności wliczenia kwot świadczonych usług do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług– jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku konieczności wliczenia kwot świadczonych usług do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 maja 2024 r. (wpływ 15 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

·Wnioskodawca (…). Posiada numer identyfikacji podatkowej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej podatku VAT lub VAT).

·Wnioskodawca będzie wykonywać aktywność przewidzianą w przepisach prawa oraz dokumentach statutowych. Zarówno statutowym, jaki ustawowym celem działalności Wnioskodawcy nie jest działalność zarobkowa w celu osiągnięcia zysku. Ewentualne zyski Wnioskodawca przeznaczy na cele swojej działalności ustawowej i statutowej, które nie będą związane z osiąganiem zysku.

·(…)

·Niektóre z obszarów aktywności Wnioskodawcy spełnią przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 2 uptu. Między innymi Wnioskodawca wykonywać będzie usługi odprzedaży ubezpieczeń majątkowych. Wnioskodawca będzie nabywać usługę ubezpieczenia od zakładu ubezpieczeń i obciąży kosztem nabytej usługi ubezpieczenia jednostki wewnętrzne Wnioskodawcy, które są uznawane za odrębne podmioty (…) (dalej zwane jako: odprzedaż ubezpieczenia).

·Wśród czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę, a posiadających cechy działalności w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu, nie wystąpią dostawy towarów oraz usługi wymienione w art. 113 ust. 13 uptu.

·W zakresie odprzedaży ubezpieczenia, Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem jego działalności nie będzie świadczenie usług ubezpieczeniowych. Wykonując cywilnoprawne władztwo nad nieruchomościami oraz wykonując pieczę nad swoim majątkiem w sposób zgodny z obowiązkiem zachowania należytej staranności, Wnioskodawca nabędzie usługi ubezpieczenia majątkowego w stosunku do nieruchomości stanowiących jego własność bądź posiadanych i wykorzystywanych przez Wnioskodawcę na podstawie innego tytułu prawnego. W zakresie odprzedaży ubezpieczenia, obciążenie jednostek wewnętrznych Wnioskodawcy kosztami ubezpieczenia nie będzie mieć charakteru wyłącznie wewnętrznego. Jednostki te są bowiem uznawane za odrębne podmioty (…). Wnioskodawca wystawi na ich rzecz odpowiedni dokument stanowiący podstawę obciążenia tych jednostek kosztami ubezpieczenia.

·Wnioskodawca dokonywać będzie wyłącznie odprzedaży usług ubezpieczenia na rzecz jednostek będących podatnikami. Nie będzie wykonywać tych usług korzystając z własnych zasobów. Wnioskodawca nie będzie też podmiotem uprawnionym do świadczenia usług ubezpieczeniowych w rozumieniu właściwych przepisów. W zakresie odprzedaży ubezpieczenia, Wnioskodawca działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, weźmie udział w świadczeniu usług, tj. nabędzie usługę ubezpieczenia od uprawnionego podmiotu i odprzeda ją na rzecz jednostek będących podatnikami. Tym samym, w zakresie odprzedaży ubezpieczenia, dojdzie do czynności wymienionych w art. 8 ust. 2a uptu, co Wnioskodawca podaje jako opis zdarzenia przyszłego, dokonując samodzielnie oceny w tym zakresie.

· Nabywanie usług ubezpieczenia będzie mieć na celu wyłącznie uzyskanie ochrony wynikającej z nabycia polisy ubezpieczeniowej w celu zabezpieczenia obiektów Wnioskodawcy służących do prowadzenia jego działalności ustawowej i statutowej. Nabycie usługi ubezpieczeniowej oraz odprzedaż jej na rzecz jednostek będących podatnikami będzie mieć charakter wyłącznie pomocniczy.

·W stosunku do Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie przepis art. 113 ust. 1 uptu. Wnioskodawca nie skorzysta z możliwości przewidzianej w przepisie art. 113 ust. 4 uptu i nie zrezygnuje ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 uptu.

·Wnioskodawca w sposób bieżący i ciągły będzie monitorować, czy wystąpi w stosunku do niego przypadek przekroczenia wartości sprzedaży zwolnionej ponad kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 uptu. W celu ustalenia, czy w stosunku do Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie przepis art. 114 ust. 5 uptu, Wnioskodawca na bieżąco obliczać będzie wartość sprzedaży. Do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 uptu Wnioskodawca nie wliczy wartości odprzedaży ubezpieczenia.

·Obciążanie innych jednostek będących podatnikami (…) kosztami odprzedaży ubezpieczenia będzie wynikać wyłącznie z faktu nabywania przez Wnioskodawcę usług ubezpieczeń majątkowych. W celu prowadzenia prawidłowej gospodarki finansowej Wnioskodawca obciąży kosztami nabywanych usług ubezpieczeniowych jednostki wewnętrzne będące podatnikami. Odprzedaż ubezpieczenia na rzecz wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami (…) będzie mieć charakter wyłącznie pomocniczy w stosunku do ustawowej oraz statutowej działalności Wnioskodawcy.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.W ramach odprzedaży ubezpieczenia Wnioskodawca nie działa jako ubezpieczyciel. Wnioskodawca nie zobowiązuje się w przypadku gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem doświadczenia ubezpieczonemu usługi uzgodnionej podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki.

Z uwagi na uznanie niektórych jednostek wewnętrznych wnioskodawcy za odrębne podmioty (…), Wnioskodawca obciąża te jednostki wewnętrzne odpowiednich częściach kosztami ubezpieczenia nieruchomości. Wszystkie nieruchomości są ubezpieczane przez Wnioskodawcę, ponieważ to on jest ich właścicielem w rozumieniu księgi drugiej Kodeksu cywilnego. Konieczność obciążenia przez Wnioskodawcą jednostek wewnętrznych wynika wyłącznie z uznania tych jednostek za odrębne podmioty (…). Jednostki wewnętrzne nie są jednak podmiotami prawa w rozumieniu prawa cywilnego (nie posiadają zdolności prawnej w rozumieniu prawa cywilnego) i nie są właścicielami nieruchomości – właścicielem nieruchomości pozostaje Wnioskodawca.

2.Wnioskodawca nie świadczy na rzecz jednostek wewnętrznych usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

3.Odprzedawana przez Wnioskodawcę usługa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361).

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca obowiązany będzie, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c uptu, wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 uptu, wartość kwot odprzedaży ubezpieczenia na rzecz jednostek wewnętrznych uznawanych za odrębne podmioty (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

·W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c uptu, wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 uptu, wartości kwot odprzedaży ubezpieczenia na rzecz jednostek wewnętrznych uznawanych za odrębne podmioty (…).

·Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu).

·Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 uptu). Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 uptu (art. 8 ust. 1 uptu).

·Podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 uptu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 uptu). Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 uptu).

·Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług samodzielnie definiują pojęcie działalności gospodarczej na potrzeby podatku VAT. Kwalifikacja aktywności jako działalności gospodarczej dokonywana jest wyłącznie na podstawie art. 15 ust. 2 uptu, w oderwaniu od przepisów innych ustaw. W szczególności zastosowania nie znajduje definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawach prawo przedsiębiorców, ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też Ordynacji podatkowej.

·Działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu jest aktywność wykonywana w sposób profesjonalny. Fakt niespełniania przez podatnika przesłanek pozwalających na uznanie jego aktywności za działalność gospodarczą w rozumieniu innych ustaw nie wpływa na ocenę dokonywaną na podstawie przepisu art. 15 ust. 2 uptu.

·Nie jest przesłanką uznania aktywności określonego rodzaju za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu działalność w celu osiągnięcia zysku. Prowadzenie działalności w celach zarobkowych nie jest elementem definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.

·Także rezultat prowadzonej działalności pozostaje bez wpływu na ocenę dokonywaną na gruncie art. 15 ust. 2 uptu.

·Stosownie do treści art. 113 ust. 1 uptu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Zgodnie z art. 113 ust. 2 uptu, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się:

·wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

·sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

·odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

·transakcji związanych z nieruchomościami,

·usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

·usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

·odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

·Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia czynności o charakterze pomocniczym. Przepisy unijnej dyrektywy 2006/112 posługują się określeniem usług bądź czynności pomocniczych („incidentals”) w art. 53, 54, 146, 174 oraz 288. Na szczególną uwagę zasługuje przepis art. 288 Dyrektywy, którego implementację w polskim porządku prawnym stanowi art. 113 ust. 2 uptu. Termin „incydentalny” wg Słownika języka polskiego oznacza „mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko”, natomiast termin „uboczny” oznacza „dotyczący czegoś pośrednio, mniej istotny lub dodatkowy”. Czynności o charakterze „incydentalnym” oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie „incydentalności” dotyczy nie tyle częstotliwości występowania danego zdarzenia, lecz jego ubocznego charakteru względem zasadniczej działalności podatnika podatku VAT.

·Polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112 określa omawiane czynności jako „transakcje pomocnicze”. Transakcje pomocnicze to takie, które nie są związane z głównym przedmiotem działalności gospodarczej podatnika. Aby ocenić, czy dana transakcja może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi ona uzupełnienie głównego przedmiotu działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element działalności przedsiębiorstwa, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze. Zatem, aby ustalić, czy transakcja ma charakter „pomocniczy”, należy wziąć pod uwagę to, czy stanowi ona uzupełnienie głównej działalności gospodarczej podatnika. Podobny pogląd co do pojęcia transakcji pomocniczych wyrażono w interpretacjach indywidualnych: z 15 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.208.2023.1.KO oraz z 27 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-1.4012.504.2023.2.MH.

·Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że:

·prowadzenie działalności ubezpieczeniowej bądź świadczenie usług ubezpieczeniowych nie będzie przedmiotem działalności statutowej Wnioskodawcy;

·usługi ubezpieczeniowe nie będą stałym i niezbędnym elementem działalności Wnioskodawcy;

·wykonywanie działalności statutowej Wnioskodawcy zarówno pod względem prawnym jak i faktycznym będzie możliwe bez nabywania i odprzedaży usług ubezpieczenia;

·nabywanie usług ubezpieczenia oraz ich odprzedaż na rzecz wyodrębnionych wewnętrznej jednostek będących podatnikami (…) będzie mieć charakter incydentalny i uboczny wobec statutowej działalności Wnioskodawcy.

·Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c uptu, wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 uptu, wartości kwot odprzedaży ubezpieczenia na rzecz jednostek wewnętrznych uznawanych za odrębne podmioty (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W świetle uregulowań art. 8 ust. 2a ustawy, należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem ze wszystkimi, wynikającymi z tego, konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować i udokumentować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy:

Z treści art. 113 ust. 10 ustawy wynika natomiast, że:

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że – co do zasady – o ile podatnik nie przekroczył kwoty sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do momentu przekroczenia tej kwoty. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnik zobowiązany jest do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie.

Z treści wniosku wynika, że są Państwo osobą prawną (…). Posiadają Państwo numer identyfikacji podatkowej. Nie są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W stosunku do Państwa zastosowanie znajduje przepis art. 113 ust. 1 ustawy. Nie skorzystali Państwo z możliwości przewidzianej w przepisie art. 113 ust. 4 ustawy i nie zrezygnowali ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Wykonują Państwo aktywność przewidzianą w przepisach prawa oraz dokumentach statutowych. Zarówno statutowym, jaki ustawowym celem Państwa działalności nie jest działalność zarobkowa w celu osiągnięcia zysku. Ewentualne zyski przeznaczają Państwo na cele swojej działalności ustawowej i statutowej, które nie są związane z osiąganiem zysku. Niektóre z obszarów Państwa aktywności spełniają przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 2 ustawy. Będą wykonywali Państwo m.in. usługi odprzedaży ubezpieczeń majątkowych. Będą nabywali Państwo usługę ubezpieczenia od zakładu ubezpieczeń i obciążą Państwo kosztem nabytej usługi ubezpieczenia jednostki wewnętrzne, które są uznawane za odrębne podmioty (…). Wśród czynności podejmowanych przez Państwa, a posiadających cechy działalności w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu, nie występią dostawy towarów oraz usługi wymienione w art. 113 ust. 13 uptu. W zakresie odprzedaży ubezpieczenia, wskazali Państwo, że przedmiotem działalności nie jest świadczenie usług ubezpieczeniowych. Wykonując cywilnoprawne władztwo nad nieruchomościami oraz wykonując pieczę nad swoim majątkiem w sposób zgodny z obowiązkiem zachowania należytej staranności, będą nabywali Państwo usługi ubezpieczenia majątkowego w stosunku do nieruchomości stanowiących Państwa własność bądź posiadanych i wykorzystywanych przez Państwa na podstawie innego tytułu prawnego. Będą dokonywali Państwo wyłącznie odprzedaży usług ubezpieczenia na rzecz jednostek będących podatnikami. Wskazali Państwo, że w zakresie odprzedaży ubezpieczenia, dojdzie do czynności wymienionych w art. 8 ust. 2a ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii wliczenia – na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości odsprzedanego ubezpieczenia na rzecz jednostek wewnętrznych uznawanych za odrębne podmioty (…).

W myśl art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy, do wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 nie wlicza się czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, z wyjątkiem gdy stanowią one usługi ubezpieczeniowe, jeżeli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych. Należy więc zauważyć, że przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy dotyczy tylko usług ubezpieczeniowych, nie powołując się na usługi wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, które obejmują szerszy zakres czynności, a wśród nich usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. A zatem do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, ze zm.):

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, „czynność ubezpieczeniowa”, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się, w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia, do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Z wniosku wynika, że nie będą świadczyli Państwo na rzecz jednostek wewnętrznych usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. Będą nabywali Państwo usługę ubezpieczenia od uprawnionego podmiotu, którą następnie odsprzedadzą na rzecz jednostek będących podatnikami. Zgodnie z Państwa wskazaniem, w zakresie odsprzedaży ubezpieczenia dojdzie do czynności wymienionych w art. 8 ust. 2a ustawy. Skoro, w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2a ustawy, to należy uznać że są Państwo usługodawcą usług ubezpieczeniowych względem jednostek wewnętrznych. Odsprzedawana przez Państwa usługa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy, do wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 nie wlicza się czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, z wyjątkiem gdy stanowią one usługi ubezpieczeniowe, jeżeli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych.

Zgodnie z art. 288 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.):

Wskazać należy, że ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia charakter „pomocniczy”. W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych. Według internetowego słownika synonimów (strona internetowa – http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa „pomocniczy” są pojęcia: „pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający”.

Ponadto w art. 288 Dyrektywy 2006/112/WE, w wersji angielskiej posłużono się pojęciem „ancillary transactions”. Zbliżonym znaczeniowo do powyższego jest termin „incidental transactions”, który występuje w art. 19 VI Dyrektywy i art. 174 Dyrektywy 2006/112/WE, co na język polski może być tłumaczone jako „transakcje incydentalne/uboczne”. Termin „incydentalny” wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym „mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko”, natomiast termin „uboczny” oznacza „dotyczący czegoś pośrednio, mniej istotny lub dodatkowy”. Transakcje o charakterze „incydentalnym” oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie „incydentalności” odnosi się więc nie tyle do samej częstotliwości występowania danego zdarzenia, co raczej do jego poboczności względem zasadniczej działalności podatnika.

Także w wersji francuskiej VI Dyrektywy użyto określenia „accessoire”, a w wersji niemieckiej „Hilfsumsätze”, co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112/WE, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania „transakcje sporadyczne” i określa omawiane czynności jako „transakcje pomocnicze”.

Transakcje pomocnicze zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić, czy dana czynność może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie działalności podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze.

Zatem, aby ocenić, czy świadczona usługa ma charakter „pomocniczy”, należy wziąć pod uwagę to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.

Trudno się zgodzić z Państwa stanowiskiem, że świadczona – na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy – usługa ubezpieczeniowa będzie miała charakter transakcji pomocniczych. Okoliczności sprawy wskazują, że odsprzedaż usług ubezpieczeniowych będzie nosiła cechy powtarzalności. Będzie to działalność planowana, a nie przypadkowa. Będzie stanowiła ona stały i niezbędny element Państwa działalności. Tym samym, usługi te nie będą miały charakteru incydentalnego, okazjonalnego, lecz biorąc pod uwagę okoliczności sprawy będą miały charakter ciągły. Usługi te będą stanowiły stały element wbudowany w funkcjonowanie Państwa działalności i będą związane z jej zasadniczą działalnością. Odsprzedaż usług ubezpieczeniowych nie będzie miała charakteru „pomocniczego” w stosunku do Państwa zasadniczej działalności gospodarczej.

Zatem – z uwagi na treść art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy – będą Państwo zobowiązani wliczać wynagrodzenie z tytułu odsprzedaży usług ubezpieczeniowych do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wprawdzie świadczone usługi ubezpieczeniowe będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jednak będą stanowiły one usługi ubezpieczeniowe literalnie wymienione w art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy i nie będą miały one charakteru transakcji pomocniczych.

Podsumowując, będą Państwo zobowiązani, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy, wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości kwot odprzedaży ubezpieczenia na rzecz jednostek wewnętrznych uznawanych za odrębne podmioty (…).

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanego wezwania. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W szczególności wydając interpretację oparłem się na wskazaniu, że w zakresie odprzedaży ubezpieczenia dojdzie do czynności wymienionych w art. 8 ust. 2a ustawy oraz że świadczona przez Państwa usługa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).