Interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.210.2024.2.KFK

Możliwość korzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b dla świadczonych usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność Wnioskodawcy polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów.

Wnioskodawca bierze udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest również twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż elementami składowymi wykonywanych przedstawień artystycznych są (…).

Pismem z 2 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.), doprecyzował Pan opis sprawyo następujące informacje:

Usługi stanowiące przedmiot niniejszego wniosku stanowią usługi kulturalne. Przedstawiony w formie (…) utwór wykonywany jest osobiście przez Wnioskodawcę. Utwory są (…).

Świadcząc usługi, Wnioskodawca działa zarówno jako twórca jak i wykonawca, ponieważ jest zarówno autorem dzieł, jak i ich wykonawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Zleceniodawców. Nie ma jasno określonej grupy, dla której Wnioskodawca swoje usługi świadczy. Może to być każdy, kto chce, aby przedstawił swoją twórczość/sztukę w formie występu artystycznego.

Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi to występy, które świadczone są na podstawie umów, za które pobierane jest honorarium. Jednakże, jeśli są to występy o charakterze charytatywnym, to honorarium nie jest pobierane.

W wyniku zrealizowanej usługi nie zawsze powstaje zapisane nagranie. Jeżeli jest, to powstały utwór przyczynia się do upowszechniania dorobku artystycznego i jest na nim widoczny pseudonim/nazwisko Wnioskodawcy. Udzielenie licencji jest zależne od wydarzenia i zleceniodawcy.

Pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wyżej wymienione usługi są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów.

Ww. usługi w postaci koncertów Wnioskodawca świadczy dla (…). Wnioskodawca każdorazowo bierze udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Reasumując powyższe – Pana zdaniem – powinien Pan zastosować stawkę zwolnioną z VAT za swoje usługi artystyczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Pana usługi opisane w złożonym wniosku mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt. 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia charakteru świadczonych przez Pana usług należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną, powinna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez czynności pomocniczej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności, w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Zatem, w przypadku usług o charakterze złożonym, o ich opodatkowaniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy, prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pana działalność polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów. Bierze Pan udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jest Pan twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż elementami składowymi wykonywanych przez Pana przedstawień artystycznych są (…).

Świadczone usługi stanowią usługi kulturalne. Przedstawiony w formie (…) utwór wykonywany jest osobiście przez Pana, a wykonywane utwory są (…).

Świadcząc usługi, działa Pan zarówno jako twórca jak i wykonawca, ponieważ jest Pan zarówno autorem dzieł, jak i ich wykonawcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Usługi świadczy Pan na rzecz Zleceniodawców. Nie ma jasno określonej grupy, dla której wykonuje Pan usługi, może to być każdy, kto chce, aby przedstawił Pan swoją twórczość/sztukę w formie występu artystycznego. Wykonywane przez Pana usługi to występy, które świadczone są na podstawie umów, za które pobierane jest honorarium. Jednakże, jeśli są to występy o charakterze charytatywnym, to honorarium nie jest pobierane.

W wyniku zrealizowanej usługi nie zawsze powstaje zapisane nagranie. Jeżeli jest, to powstały utwór przyczynia się do upowszechniania dorobku artystycznego i jest na nim widoczny Pana pseudonim/nazwisko. Udzielenie licencji jest zależne od wydarzenia i zleceniodawcy.

Zatem, jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, w ramach świadczonej usługi podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu,tj. wystawienia przedstawienia artystycznego w postaci koncertu.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, w ramach prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej polegającej na wystawieniu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, jest Pan stroną umów zawieranych ze Zleceniodawcami. Opisane usługi świadczy Pan jako artysta wykonawca, działa Pan jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, za realizowane koncerty otrzymuje Pan wynagrodzenia w formie honorarium.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzam, że skoro świadczone przez Pana usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów – jak wskazał Pan we wniosku – stanowią usługi kulturalne, które świadczy Pan jako twórca i artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).