Interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.266.2024.2.MJ

Zastosowanie odpowiedniej proporcji przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od przychodów uzyskiwanych przez spółkę.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowy od osób fizycznych jest w zakresie:

–pytania nr 1 - nieprawidłowe,

–pytań nr 2 i nr 3 - prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 maja 2024 r. (wpływ – 14 maja 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący Stroną postępowania:

A.A

(...);

2)Zainteresowany niebędąca Stroną postępowania:

B.B

(...)

3)Zainteresowany niebędąca Stroną postępowania:

C.C

(...)

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcy są wspólnikami spółki cywilnej (...) (dalej - Spółka). Spółka świadczy m.in. kompleksowe usługi w zakresie sprzedaży, serwisu i remontów (...). Wnioskodawcy podlegają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) - są polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka jest podmiotem transparentnym podatkowo, a podatnikami podatku dochodowego od dochodów uzyskiwanych za pośrednictwem Spółki są Wspólnicy.

W konsekwencji, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), przychody z udziału w Spółce są u każdego ze Wspólników określane proporcjonalnie do udziału w zysku (udziału) danego Wspólnika. W takiej samej proporcji każdemu ze Wspólników są przypisywane koszty uzyskania przychodów, wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, straty oraz ulgi podatkowe związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie Spółki (zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o PIT).

Spółka uzyskała, na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: Ustawa o Wsparciu) decyzję o wsparciu nr (...) z (...) 2022 r. (dalej: Decyzja) na prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych na terenie wskazanym w tej decyzji, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

–33.14 - usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektrycznych,

–33.12 - usługi naprawy i konserwacji maszyn,

–33.13 - usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych i optycznych,

–33.20 - usługi instalowania maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia,

–62.02 - usługi związane z doradztwem w zakresie informatyki,

–95.11 - usługi naprawy i konserwacji komputerów i urządzeń peryferyjnych.

Przychody uzyskiwane z tytułu powyższych usług w dalszej części wniosku będą nazywane jako Przychody Strefowe. Przychody Strefowe Wnioskodawcy zaczęli uzyskiwać od (...) 2023 r.

Przychody Strefowe dzielą się na:

–Przychody Strefowe uzyskane na terenie określonym w Decyzji,

–Przychody Strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji, sytuacja taka będzie miała miejsce np. w przypadku tzw. usługi wyjazdowej (dalej - Usługa wyjazdowa). Usługa wyjazdowa wykonywana pod adresem podanym przez zamawiającego, nie jest wykonywana na terenie określonym w Decyzji.

Serwisant otrzymuje materiały z siedziby (...), udaje się do klienta pod wskazany adres przez zamawiającego. Serwisant wykonuje naprawę urządzenia, po wykonanej usłudze jest wystawiony raport z naprawy, serwisant wraca do siedziby firmy. Natomiast wszystkie inne przychody uzyskiwane przez Spółkę będą nazywane jako Przychody Niestrefowe.

W Decyzji wskazano, że termin zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego poniesione koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, upływa z dniem (...) 2023 r. Nowa inwestycja została faktycznie zakończona (...) 2023 r.

W związku z Decyzją poniesiono koszty kwalifikowane nowej inwestycji, a Wspólnicy Spółki aktualnie wykorzystują przysługującą na podstawie tej Decyzji pomoc publiczną, korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji i uzyskanych na terenie określonym w tej decyzji. Planują w przyszłości korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji i uzyskanych na terenie określonym w tej decyzji, do wykorzystania maksymalnej wysokości pomocy publicznej udzielonej na podstawie tej Decyzji.

Spółka ponosi wydatki, które dzielą się na wydatki, które Spółka jest w stanie przypisać bezpośrednio do Przychodów Strefowych oraz Przychodów Niestrefowych. Spółka ponosi również wydatki, których nie da się przypisać bezpośrednio ani do Przychodów Strefowych oraz Niestrefowych, są to m.in. wydatki na zakup usług księgowych, wydatki administracyjne, zakup paliwa do samochodu (dalej - Koszty Pośrednie).

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie:

Jaką ewidencję prowadzi Spółka dla rozliczenia prowadzonej działalności (np. podatkową księgę przychodów i rozchodów, księgi rachunkowe)?

Odpowiedział Pan: Podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Na pytanie:

Jaką formę opodatkowania przyjęli wspólnicy Spółki w celu rozliczenia dochodów uzyskanych z jej działalności w okresie, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedział Pan: Podatek liniowy.

Na pytanie:

Na czym polegała zrealizowana przez Spółkę na podstawie Decyzji, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa „nowa inwestycja”? Co konkretnie jest jej efektem?

Odpowiedział Pan: Efektem inwestycji jest powstanie nowej siedziby spółki, która znajduje się w (...) przy ul. (...). Spółka obecnie ma siedzibę w tym miejscu.

Na pytanie:

Z jakiego tytułu/z wykonywania jakich konkretnych czynności uzyskujecie/będziecie Panowie (Spółka cywilna) uzyskiwali przychody „ Strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji”? Prosimy opisać i wymienić szczegółowo te sytuacje/okoliczności/czynności, bez posługiwania się zwrotami - np., m.in. – możemy odnieść się wyłącznie do jednoznacznych okoliczności sprawy.

Odpowiedział Pan: Przychody Strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji to opisana we wniosku Usługa Wyjazdowa. Usługa wyjazdowa wykonywana pod adresem podanym przez zamawiającego, nie jest wykonywana na terenie określonym w Decyzji mimo, że jest wymieniona (rodzaj usługi) w Decyzji. Serwisant otrzymuje materiały z siedziby (...), udaje się do klienta pod wskazany adres przez zamawiającego. Serwisant wykonuje naprawę urządzenia (...), po wykonanej usłudze jest wystawiony raport z naprawy, serwisant wraca do siedziby firmy.

Na pytanie: :

Czy wszystkie przychody „strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji” pochodzą/będą pochodzić w całości z prowadzonej nowej inwestycji w oparciu o uzyskaną Decyzję o wsparciu?

Odpowiedział Pan: Usługa Wyjazdowa (czyli przychody strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji) stanowi usługę wymienioną w Decyzji o wsparciu. Jedynie fizycznie nie jest wykonywana na terenie określonym w Decyzji.

Na pytanie:

Czy sprzedaż, z której pochodzą/będą pochodzić przychody „Strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji” związana jest/będzie w całości ze sprzedażą wyłącznie nowych inwestycji w oparciu o uzyskaną decyzję o wsparciu, czy przedmiotem Państwa zapytania są także czynności dodatkowe/towarzyszące, niezwiązane ze sprzedażą „strefową”? – Jeśli tak, to o jakie czynności dodatkowe/towarzyszące chodzi?

Odpowiedział Pan: Sprzedaż dot. Usługi Wyjazdowej (czyli przychody strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji) stanowi usługę wymienioną w Decyzji o wsparciu. Chodzi tutaj o sytuację gdzie usługa wymieniona w Decyzji o wsparciu została wykonana poza miejscem określonym w Decyzji. Wynika to z czysto ekonomicznego podejścia, skoro usługa przeglądu/naprawy maszyny może być wykonana w siedzibie klienta to nie ma uzasadnienia, aby klient przywoził maszynę na teren określony w Decyzji o wsparciu.

Na pytanie: :

Czy ww. usługi wykonywane poza terenem określonym w Decyzji, z których przychody kwalifikują Panowie jako „strefowe”, są niezbędne/obligatoryjne dla prawidłowego wykonania usługi jako całości, ze względu na ich ścisłe ekonomiczne i funkcjonalne powiązanie z inwestycją, bez ich wykonania byłoby niemożliwe wywiązanie się przez Spółkę z czynności, które dotyczą prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych na terenie wskazanym w Decyzji?

Odpowiedział Pan: Teoretycznie jest możliwość wykonania Usługi Wyjazdowej na terenie wskazanym w Decyzji, ale z ekonomicznego punktu widzenia jest to po prostu nieracjonalne.

Wniosek dotyczy roku podatkowego 2023 oraz 2024.

Na pytanie:

Czy przed uzyskaniem (...) 2023 r. przychodów określonych jako „Przychody Strefowe” Spółka uzyskiwała inne dochody z „innych źródeł”, o których mowa w art. 22 ust. 3 i 3a, których ma dotyczyć pytanie nr 2 wniosku? Jeśli tak, prosimy, żeby je Pan wymienił.

Odpowiedział Pan: Przed 14 grudnia 2023 Spółka nie uzyskiwała dochodów z „innych źródeł”, o których mowa w art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o PIT. Wszystkie przychody przed (...) 2023 pochodziły ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu.

Na pytanie:

Czy ww. „Przychody Strefowe” są następstwem dokonanej nowej inwestycji, czyli przychodami wypracowanymi w oparciu o zespół składników majątkowych nabytych w ramach wydatków związanych z nową inwestycją, której dotyczy Decyzja o wsparciu?

Odpowiedział Pan: Tak, „Przychody Strefowe” są następstwem zakończenia nowej inwestycji.

Na pytanie:

Z jakiego konkretnego tytułu/tytułów Spółka uzyskuje „przychody strefowe” w okresie, którego ma dotyczyć wniosek?

Odpowiedział Pan: Spółka uzyskuje „przychody strefowe” z tytułów określonych w Decyzji. Zostały one również przytoczone we Wniosku. Są to przychody znajdujące się pod poniższymi symbolami PKWiU

–33.14 - usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektrycznych,

–33.12 - usługi naprawy i konserwacji maszyn,

–33.13 - usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych i optycznych,

–33.20 - usługi instalowania maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia,

–62.02 - usługi związane z doradztwem w zakresie informatyki,

–95.11 - usługi naprawy i konserwacji komputerów i urządzeń peryferyjnych.

Na pytanie:

W opisie sprawy podał Pan:

Natomiast wszystkie inne przychody uzyskiwane przez Spółkę będą nazywane jako Przychody Niestrefowe.”

Dlatego prosimy, żeby Pan wskazał:

Z jakiego konkretnego tytułu/tytułów Spółka uzyskuje „przychody niestrefowe” w okresie, którego dotyczy wniosek?

Odpowiedział Pan: Przychody niestrefowe to wszystkie przychody, które nie zostały ujęte w Decyzji. Będą to przychody takie jak:

–sprzedaż części i art. do (...),

–wynajem (...),

–sprzedaż (...).

Na pytanie:

W opisie sprawy podał Pan:

„Spółka ponosi również wydatki, których nie da się przypisać bezpośrednio ani do Przychodów Strefowych oraz Niestrefowych, są to m.in. wydatki na zakup usług księgowych, wydatki administracyjne, zakup paliwa do samochodu (dalej - Koszty Pośrednie).”

Wobec tego prosimy, żeby wymienił Pan wszystkie koszty, których ma dotyczyć wniosek, bez posługiwania się zwrotami - np., m.in. – możemy odnieść się wyłącznie do jednoznacznych/skonkretyzowanych okoliczności sprawy.

Odpowiedział Pan: Wydatki te to wydatki na usługi księgowe, wydatki administracyjne, zakup paliwa do samochodu. Wydatków tych Spółka nie jesteś w stanie przypisać bezpośrednio ani do Przychodów Strefowych oraz Niestrefowych.

Pytanie

1.Czy przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT (dalej - Proporcja), przez „przychody ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu” należy rozumieć tylko Przychody Niestrefowe? Czy również Przychody Strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji?

2.Czy Wnioskodawcy na potrzeby obliczenia Proporcji i rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego źródła przychodów powinna ustalać proporcję w okresach miesięcznych, dla potrzeb ustalenia wysokości zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, na podstawie przychodów osiągniętych przez Spółkę od początku roku obrotowego do miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym ustalana jest proporcja, a następnie po zakończeniu roku podatkowego obliczyć proporcję za cały poprzedni rok i według tak ustalonej proporcji rozliczyć dochód w zeznaniu podatkowym za ten rok?

3.Mając na uwadze, że pierwsze Przychody Strefowe Spółką zaczęła uzyskiwać od (...) 2023 r. pojawiło się pytanie jak rozliczyć Koszty Pośrednie, które dotyczą okresu (...) 2023 r., np. usługi księgowe?

W uzupełnieniu wniosku w zakresie pytania nr:

1.Na pytania:

a.Czy intencją tego pytania jest ustalenie, czy przychody uzyskane z tytułów doprecyzowanych zgodnie z ww. punktem nr 4 wezwania, korzystają ze zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie (zwolnione) należy uwzględnić przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Jeśli nie, prosimy podać, jaka jest inna intencja?

b.Jakiego roku/okresu rozliczenia podatkowego dotyczy to pytanie?

Odpowiedział Pan:

Tak, intencją jest ustalenie wartości przychodu opodatkowanego oraz zwolnionego z opodatkowania w celu prawidłowego wyliczenia proporcji.

Pytanie dotyczy roku podatkowego 2023, 2024. Wnioskodawcy chcą poznać sposób interpretacji tego przepisu, by móc prawidłowo wyliczać proporcję oraz wpłacać w prawidłowej wysokości zaliczki na PIT.

2.Na pytania:

a. Jakiego roku/okresu rozliczenia podatkowego dotyczy ww. pytanie nr 2?

b. Z jakiego tytułu uzyskiwane dochody podlegające opodatkowaniu oraz dochody z innych źródeł są przedmiotem tego pytania, dla których obliczana ma być proporcja?

Odpowiedział Pan: Wnioskodawcy nie bardzo rozumieją to pytanie. Generalnie dochody podlegające opodatkowaniu to Przychody Niestrefowe, a dochody z innych źródeł to Przychody Strefowe.

Przychody Strefowe to przychody objęte decyzją, a więc zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT, a Przychody Niestrefowe to przychody podlegające opodatkowaniu PIT, tj. niekorzystające ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT.

3.Na pytania:

Jakiego roku/okresu rozliczenia podatkowego dotyczy ww. pytanie nr 3 oraz o jakie konkretnie koszty pośrednie chodzi i kiedy zostały one poniesione?

Odpowiedział Pan: Pytanie dotyczy roku podatkowego 2023. Chodzi o koszty usług księgowych za miesiąc (...) 2023.

Ponadto prosiliśmy, aby Pan:

Przeformułował to pytanie w taki sposób, żeby dotyczyło przepisów prawa podatkowego oraz praw i obowiązków dla Państwa - wynikających ze wskazanych we wniosku przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku podał Pan:

Pytania oraz własne stanowisko nie uległo zmianie.

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie:

Ad 1.

Przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez „przychody ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu” należy rozumieć tylko i wyłącznie Przychody Niestrefowe. Przychody Strefowe uzyskane poza terenem określonym w Decyzji stanowią przychody ze źródeł, z których dochody są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To, że usługa jest wykonywana fizycznie poza terenem określonym w Decyzji nie ma znaczenia, bowiem wynika ze specyfiki danej usługi, a przedmiot świadczonej usługi mieści się w zakresie usług wskazanych w Decyzji. W przypadku Usługi Wyjazdowej niezasadne byłoby przywożenie przez zamawiającego urządzenia do klienta ze względu na jego gabaryty. Z tego właśnie powodu usługa jest fizycznie wykonywana poza terenem określonym w Decyzji.

Ad 2.

Powinni Państwo ustalać proporcję w okresach miesięcznych, dla potrzeb ustalenia wysokości zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, na podstawie przychodów osiągniętych przez Spółkę od początku roku obrotowego do miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym ustalana jest proporcja, a następnie po zakończeniu roku podatkowego obliczyć proporcję za cały poprzedni rok i według tak ustalonej proporcji rozliczyć dochód w zeznaniu podatkowym za ten rok. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie powyższy obowiązek należy odczytywać w związku z treścią art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące. Ponieważ zasadą określoną w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, że dochodem (z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają w rozpatrywanej sprawie zastosowania), nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, (tak m.in. WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 18 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Bd 636/16 oraz NSA w wyroku z dnia 24 marca 2015 r., sygn. II FSK 578/13).

Zatem dochód oblicza się w okresie rocznym. Metoda rocznego obliczania dochodu oznacza, że podlegający opodatkowaniu dochód jest ustalany na podstawie przychodów i kosztów uzyskania przychodów wynikających ze zdarzeń, które powstały w trakcie całego, danego roku. Z kolei Wnioskodawcy mają obowiązek zgodnie z art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wpłacać na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące. W konsekwencji, jeżeli Wnioskodawcy uiszczają zaliczki na podatek dochodowy na zasadach wskazanych wyżej, w celu prawidłowej realizacji tego obowiązku powinna stosować metodę proporcjonalnego ustalania kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 3 lub ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w sposób wskazany wcześniej - również dla potrzeb obliczania tych zaliczek.

Obliczając zaliczkę na podatek dochodowy Wnioskodawcy powinni każdorazowo dzielić koszty uzyskania przychodów, których nie można obiektywnie przypisać do poszczególnych źródeł wskazanych przez Wnioskodawców, (tj. do Przychodów Strefowych, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz przychodów z innych źródeł) od początku roku podatkowego do końca miesiąca, za który uiszczana jest zaliczka w stosunku, w jakim pozostają przychody z każdego z ww. źródeł powstałe od początku roku podatkowego do końca okresu, za który uiszczana jest zaliczka, w ogólnej kwocie przychodów powstałych w tym okresie. Powyższy pogląd został również wyrażony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2016 r., sygn.. ITPB1/4511-72/16/MR oraz w interpretacji indywidualnej z 10 grudnia 2019 r., sygn. 0113- KDIPT2-1.4011.480.2019.2.KS, co dodatkowo potwierdza prawidłowość przedstawionego stanowiska Wnioskodawców.

Ad 3.

Koszty Pośrednie, które dotyczą okresu 1-31 grudnia 2023 r. - usługi księgowe - powinny być rozliczone w oparciu o Proporcję. Obliczając zaliczkę na podatek dochodowy za grudzień 2023 r. Wnioskodawcy powinni każdorazowo dzielić koszty uzyskania przychodów, których nie można obiektywnie przypisać do poszczególnych źródeł wskazanych przez Wnioskodawców, (tj. do Przychodów Strefowych, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz przychodów z innych źródeł) od początku roku podatkowego, (tj. od 1 stycznia 2023 r.) do końca miesiąca, za który uiszczana jest zaliczka (tj. do 31 grudnia 2023 r.) w stosunku, w jakim pozostają przychody z każdego z ww. źródeł powstałe od początku roku podatkowego (tj. od 1 stycznia 2023 r.) do końca okresu, za który uiszczana jest zaliczka (tj. do 31 grudnia 2023 r.), w ogólnej kwocie przychodów powstałych w tym okresie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459) został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Na podstawie art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 5ca ww. ustawy:

W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Art. 5ca. ww. ustawy:

Przepis ust. 5ca stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, w przypadku gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub decyzji o wsparciu jest prowadzona odpowiednio działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu albo działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja oraz inna działalność podatnika.

Art. 5cc ww. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:

1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy, dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych lub dokonaniem czynności innej niż zawarcie umowy, których efektem jest podejmowanie w sposób sztuczny czynności faktycznych dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub

2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub

3) podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: nowa inwestycja:

a)inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Natomiast zgodnie z art. 4 tej ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Zwolnienie od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Decyzja o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Z cytowanych wyżej przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63b i ust. 5a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z nowej inwestycji, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w decyzji o wsparciu, na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu.

Z opisu sprawy wprost wynika, że uzyskujecie Państwo przychody poza terenem określonym w Decyzji, związane z usługą wymienioną w Decyzji o wsparciu. Usługa ta nazwana przez Państwa „usługą wyjazdową” nie jest wykonywana na terenie określonym w Decyzji, a wiec nie spełnia wymogów, o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i co za tym idzie dochody uzyskane z tej sprzedaży nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym Państwa stanowisko do pytanie nr 1 uznaję za nieprawidłowe.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Kosztami uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, w ramach której realizowana jest nowa inwestycja, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z tej nowej inwestycji.

Kosztami uzyskania przychodów z nowej inwestycji są koszty związane z nową inwestycją, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli podatnik prowadzi na terenie objętym decyzją o wsparciu również działalność gospodarczą niezwiązaną z nową inwestycją, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, dla celów zwolnienia podatkowego należy wydzielić koszty związane z przychodami z tej nowej inwestycji.

Zasadą ogólną jest, że koszty bezpośrednio przypadające na źródło przychodu kwalifikowane jako zwolnione należy przyporządkować bezpośrednio do kosztów działalności zwolnionej.

Jeżeli natomiast koszty dotyczą obu obszarów, zarówno działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej, to wówczas można zastosować proporcję przychodów zwolnionych do całości przychodów w celu alokacji do działalności zwolnionej.

Przepisy art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawiają zasadę proporcjonalnego podziału pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można w sposób wyłączny przyporządkować do żadnego źródła. Proporcjonalnej alokacji dokonuje się na podstawie tzw. klucza przychodowego, który polega na podziale kosztów w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. O ile przepis art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia zasadę proporcjonalnego podziału kosztów pośrednich między przychody opodatkowane, nieopodatkowane i zwolnione z opodatkowania, to art. 22 ust. 3a tej ustawy reguluje sytuacje, w których w ramach jednego źródła część kosztów pośrednich alokowana jest do przychodów podlegających opodatkowaniu, a część do nieopodatkowanych lub zwolnionych.

Z opisu sprawy wynika, że w grudniu 2023 r. ponieśliście Państwo koszty usług księgowych oraz, że ponosicie Państwo również wydatki administracyjne i zakup paliwa do samochodu. W opisie sprawy wskazaliście Państwo te koszty jako wydatki, których nie da się przypisać bezpośrednio ani do „Przychodów Strefowych” oraz „Niestrefowych”.

Koszty te są związane zarówno z działalnością zwolnioną, jak i opodatkowaną.

Zatem w przypadku opisanych przez Państwa kosztów, których nie jest możliwe przypisanie do źródła przychodów opodatkowanych lub zwolnionych, powinni Państwo dokonać alokacji tych kosztów zgodnie z art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też uzasadnione jest stosowanie tzw. klucza „przychodowego”, a więc zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności objętej decyzją o wsparciu ww. wydatków w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody zwolnione na podstawie decyzji o wsparciu do całości przychodów.

Powołany powyżej art. 22 ust. 3 w zw. z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy w danym okresie funkcjonują różne źródła dochodów, tj. opodatkowane i nieopodatkowane/zwolnione i nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła.

Warunkiem niezbędnym do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

–faktyczne poniesienie wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zarówno z działalności zwolnionej, jak i przychodów z innych źródeł przychodów,

–brak możliwości przyporządkowania wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów z działalności zwolnionej oraz przychodów z innych źródeł przychodów.

Zatem dopiero w sytuacji, kiedy nie jest możliwe dokładne przyporządkowanie poniesionych kosztów podatkowych do poszczególnych rodzajów działalności, należy przyporządkowania tego dokonać zgodnie z art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązujący w Polsce system opodatkowania podatkiem dochodowym przewiduje (co do zasady) opodatkowanie tym podatkiem dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez podatnika w ujęciu rocznym, tj. uzyskanych w danym roku podatkowym. Jednakże dla dochodów uzyskiwanych przez podatników ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza ustawodawca przewidział specyficzny tryb opodatkowania (formę uiszczania należnego podatku). Dochody te są bowiem opodatkowane na bieżąco w trakcie roku podatkowego poprzez uiszczanie miesięcznych (bądź kwartalnych) zaliczek na podatek dochodowy, a ich ostateczne rozliczenie i opodatkowanie następuje po zakończeniu roku podatkowego w rocznym zeznaniu podatkowym.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Zgodnie z art. 44 ust. 3f tej ustawy:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące.

Natomiast kwestie ostatecznego (rocznego) rozliczenia podatku od dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej uregulowane zostały w art. 45 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Art. 45 ust. 6 ww. ustawy stanowi:

Podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku.

Podatkiem należnym od dochodów uzyskanych przez podatnika w danym roku podatkowym z prowadzonej działalności gospodarczej jest, co do zasady, podatek wynikający z prawidłowo sporządzonego i złożonego rocznego zeznania podatkowego. Zaliczkowe opodatkowanie tego dochodu stanowi jedynie formę opłacania podatku należnego wynikającego z zeznania. Po zakończeniu roku podatkowego zaliczki na podatek tracą swój byt prawny i podlegają rozliczeniu w składanym przez podatnika zeznaniu rocznym.

Zatem, zgodnie z art. 44 ust. 3f ww. ustawy, uzyskanie przez podatnika przychodu powoduje obowiązek wpłacenia zaliczki za ten miesiąc, w którym dochód powstał i wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym.

W Państwa sytuacji na podstawie ww. art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c.

W konsekwencji, w celu prawidłowej realizacji tego obowiązku należy zastosować metodę proporcjonalnego ustalania kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 3 lub ust. 3a omawianej ustawy również dla potrzeb obliczania zaliczek. Obliczając zaliczkę na podatek dochodowy, należy każdorazowo dzielić koszty uzyskania przychodów, których nie można obiektywnie przypisać do poszczególnych źródeł wskazanych przez Państwo, tj. podlegających opodatkowaniu i zwolnionych, potrącalne od początku roku podatkowego do końca miesiąca albo kwartału, za który uiszczana jest zaliczka w stosunku, w jakim pozostają przychody z każdego z ww. źródeł powstałe od początku roku podatkowego do końca okresu, za który uiszczana jest zaliczka, w ogólnej kwocie przychodów powstałych w tym okresie. Takie postępowanie dotyczy również rozliczenia podatkowego za grudzień 2023 r., którego koszty należy odnieść również do przychodów od początku roku podatkowego.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2 i nr 3 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Państwa i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).