Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.144.2024.4.EW

Uznanie, czy przekazanie majątku wydzielonego ze spółki do Spółki Przejmującej będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług (pytanie nr 4) jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 29 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy przekazanie majątku wydzielonego ze spółki do Spółki Przejmującej będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie nr 4).

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 kwietnia 2024 r. (wpływ 2 maja 2024 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

• Spółka A.

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• Spółka B,
• GP.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A („A”, „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką kapitałową prawa polskiego, z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wspólnikami spółki są szwedzki podmiot Spółka B i Pan GP.

Działalność gospodarcza Spółki polega na produkcji na zlecenie telewizji lub innych nadawców programów telewizyjnych (...). Zakres działalności Spółki obejmuje prace od opracowania scenariusza danego programu zgodnie z wytycznymi klienta, przeprowadzenie castingu, skompletowanie ekipy, zorganizowanie wszystkich lokacji, w których dokonywane będzie nagranie danego programu, zorganizowanie zakwaterowania wszystkich członków ekipy, zabezpieczenie strony prawnej całego przedsięwzięcia poprzez zawarcie umów z członkami obsady danego programu, w tym w szczególności w kontekście praw autorskich, nagranie całego programu (wszystkich scen), montaż, obróbkę finalną materiału (m.in. decyzja o tym, które ujęcia lub sceny znajdą się w finalnym materiale lub nie). Wszystkie te działania prowadzą do wyprodukowania finalnej wersji danego programu. Całość tych działań obejmuje zatem peny proces produkcyjny programu telewizyjnego od fazy koncepcyjnej do finalnego materiału, w tym poniesienie wszelkich kosztów takiej produkcji.

Poza powyższym Spółka prowadzi działania mające na celu pozyskanie projektów i ich sprzedaż na rzecz nadawców. W tym zakresie prowadzi prace koncepcyjne związane z nowymi formatami programów lub modyfikacją formatów już istniejących, pozyskuje zainteresowanie nadawców dla tego typu programów, negocjuje z nimi umowy, w tym w zakresie założeń danego programu, ilości odcinków, zasadniczej lokalizacji, itd.

W rezultacie działalność Spółki obejmuje:

i.działalność produkcyjną polegającą na produkcji materiału telewizyjnego, nabywanie praw autorskich, przeprowadzanie prac przygotowawczych do danej produkcji, realizację zdjęć, obróbkę przygotowanego materiału oraz produkcję programu lub jego odcinka na potrzeby emisji telewizyjnej („Działalność Produkcyjna”) oraz

ii.działalność Sprzedażową obejmującą opracowanie koncepcji programu w świetle oczekiwań rynkowych, ustalenia z nadawcami w tym zakresie, pozyskanie klientów (nadawców) na określone formaty programów, negocjacje umów z nadawcami, sprzedaż na ich rzecz gotowych projektów oraz ich rozliczenie („Działalność Sprzedażowa”).

Ponadto Spółka posiada udziały w Spółce C. zajmującej się działalnością związaną z (...).

Z uwagi na odmienność ryzyka i odpowiedzialności wynikających z tych różnych rodzajów działalności obecnie planowana jest restrukturyzacja, która obejmie podział Spółki („Podział”) przez wydzielenie Działalności Produkcyjnej (wraz ze związanymi z nim składnikami majątkowymi) do innej spółki będącej także polskim rezydentem podatkowym, w której wspólnikami są te same podmioty co w Spółce z tym samym udziałem w ich kapitale („Spółka Przejmująca”).

W wyniku Podziału Spółka A będzie prowadziła jedynie Działalność Sprzedażową oraz posiadać będzie udziały w Spółce C. Natomiast Działalność Produkcyjna prowadzona będzie przez Spółkę Przejmującą.

W ramach planowanego Podziału do Spółki Przejmującej mają zostać przeniesione składniki majątkowe i niemajątkowe wykorzystywane w Działalności Produkcyjnej obejmujące:

• środki trwałe służące do produkcji materiału telewizyjnego, jego obróbki, montażu, takie jak: komputery i zestawy komputerowe, kamery i zestawy kamerowe, aparaty fotograficzne, zestawy montażowe, lampy, akcesoria do kamer, serwer, na którym zapisane są wszystkie materiały z realizowanych produkcji telewizyjnych;
• wartości niematerialne i prawne w postaci oprogramowania wykorzystywanego do Działalności Produkcyjnej, w szczególności oprogramowanie dotyczące powyższych środków trwałych;
• prawa i obowiązki wynikające z umów współpracy z osobami występującymi w materiałach telewizyjnych;
• prawa i obowiązki wynikające z umów współpracy zawartych z osobami realizującymi produkcję materiałów telewizyjnych, takich jak operatorzy obrazu, dźwięk, itp., w tym umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług;
• prawa i obowiązki z umów z kontrahentami dotyczących realizacji danej produkcji, w tym w szczególności, z właścicielami obiektów, w których realizowane są produkcje, udostępnionego sprzętu i lokalizacji danej produkcji, zakwaterowania ekipy filmowej (obsada programu i personel Spółki realizujący produkcję), przelotów i przejazdów, wyżywienia, dodatkowego sprzętu telewizyjnego udostępnionego do realizacji danej produkcji, etc.;
• wierzytelności i zobowiązania wynikające z powyższych umów;
• prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu środków trwałych (zestawów montażowych);
• środki pieniężne obejmujące co najmniej zaliczki otrzymane, a jeszcze nie wydane, od klientów (nadawców telewizyjnych) na poczet produkcji, przy czym zobowiązanie do ich rozliczenia z kontrahentami, którzy je wpłacili, stanowić będzie składnik majątkowy Działalności Sprzedażowej i pozostawione do rozliczenia w Spółce A, natomiast w zobowiązaniach Spółki Przejmującej będzie rozliczenie tych zaliczek z Spółką A, jak zleceniodawcą realizacji tych usług w części wymaganej do bieżącego prowadzenia Działalności Produkcyjnej (szczegółowe wyjaśnienie poniżej).

Wskazane powyżej wyposażenie, środki trwałe i wartości niematerialne i prawne wykorzystywane do prowadzenia Działalności Produkcyjnej i nie są wykorzystywane do prowadzenia innej działalności Spółki.

W odniesieniu do zaliczek otrzymanych od nadawców telewizyjnych na poczet produkcji, wskazać należy, że otrzymanie przez Spółkę takich zaliczek jest efektem działań podjętych przez Spółkę A w ramach Działalności Sprzedażowej. To efektem tej działalności są bowiem zawarte umowy z klientami (nadawcami telewizyjnymi) na mocy których klienci przekazują Spółce zaliczki na realizację danej produkcji zgodnie z harmonogramem przewidzianym w umowie.

Następnie w ramach Spółki środki te Działalność Sprzedażowa przekazuje do Działalności Produkcyjnej na realizację konkretnej produkcji. W ramach Spółki stanowi to jedynie przesunięcie między poszczególnymi kontami księgowymi i rozrachunek wewnętrzny Spółki. Jest to jednak sytuacja porównywalna ekonomicznie do takiej, w której jedna spółka zleca produkcję programu podwykonawcy.

W rezultacie po Podziale od strony księgowej i rozliczeń między spółkami Spółka Produkcyjna posiadać będzie środki finansowe pochodzące z tych zaliczek i zobowiązanie wobec Spółki A do wyprodukowania określonego programu. Natomiast Spółka A będzie posiadać z tego tytułu wierzytelność wobec Spółki Produkcyjnej o dostarczenie danej produkcji oraz z drugiej strony zobowiązanie wobec klientów o dostarczenie tej produkcji do nich.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka jest właścicielem materialnych i niematerialnych składników majątku, które wykorzystywane są w Działalności Sprzedażowej Spółki i które pozostaną w Spółce po przeprowadzeniu Podziału.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka jest właścicielem materialnych i niematerialnych składników majątku, które wykorzystywane są w Działalności Sprzedażowej Spółki i które pozostaną w Spółce po przeprowadzeniu Podziału.

Są to następujące składniki majątku:

• środki trwałe wykorzystywane w procesie pozyskiwania zleceń i sprzedaży produkcji na rzecz klientów (nadawców telewizyjnych), w szczególności komputery i zestawy komputerowe, telefony, samochody służbowe;
• środki trwałe administracyjne i wyposażenie biura, takie jak: samochód, klimatyzatory, telewizory, druki, itp.;
• wartości niematerialne i prawne, w tym znaki towarowe oraz wszelkie prawa autorskie do formatów telewizyjnych programów, ich zmian, koncepcji i pomysłów ich realizacji, które na dzień Podziału będą własnością Spółki A, o ile takie wystąpią;
• prawa i obowiązki Spółki wynikające z umów z kontrahentami, zawartych w ramach Działalności Sprzedażowej, w szczególności umowy ze stacjami telewizyjnymi i platformami streamingowymi;
• wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów z kontrahentami zawartymi w ramach Działalności Sprzedażowej, w tym także zobowiązanie rozliczenia zaliczek otrzymanych przez Spółka A od kontrahentów na realizację poszczególnych produkcji i ich dostarczenia do kontrahentów (zgodnie z opisem przedstawionym powyżej);
• umowy na dostawę mediów;
• prawa i obowiązki z umów o pracę, umów o współpracę i innych umów z osobami współpracującymi ze Spółką w zakresie realizacji Działalności Sprzedażowej Spółki.

Po Podziale Spółka w dalszym ciągu prowadzić będzie Działalność Sprzedażową. Natomiast w zakresie Działalności Produkcyjnej, będzie zlecać jej realizację Spółce Przejmującej.

W razie wątpliwości co do alokacji składników majątku, umów lub pracowników decydować będzie ich funkcjonalny związek z Działalnością Produkcyjną lub z Działalnością Sprzedażową.

Wnioskodawca wskazuje, iż zadaniem Spółki Przejmującej będzie kontynuowanie Działalności Produkcyjnej w pełnym zakresie na podstawie składników materialnych i niematerialnych wydzielonych do tej Spółki w ramach Podziału. W szczególności nie będzie konieczne uzupełnienie tych składników majątkowych, aby z dniem Podziału Spółka Przejmująca była zdolna do kontynuacji Działalności Produkcyjnej w takim zakresie, w jakim będzie ona prowadzona na dzień Podziału. Podobnie, zadaniem Spółki A będzie kontynuowanie Działalności Sprzedażowej w pełnym zakresie na podstawie składników materialnych i niematerialnych, które pozostaną w Spółce po Podziale i nie będzie konieczne uzupełnienie składników majątkowych Spółki A, aby Spółka od dnia Podziału mogła w dalszym ciągu kontynuować Działalność Sprzedażową.

W zakresie organizacyjnym Wnioskodawca zwraca uwagę, że będąca przedmiotem Podziału masa majątkowa będzie stanowiła całość, związaną z działalnością produkcyjną prowadzoną przez Spółkę A tj. efektywnie do Spółki Przejmującej zostanie wydzielona całość działalności Spółki, która dotyczy prowadzenia Działalności Produkcyjnej. Nie jest ona natomiast formalnie wydzielona w ramach Spółki jako odrębna komórka organizacyjna (np. wydział, departament, etc.). W zakresie finansowym Działalność Produkcyjna i Działalność Sprzedażowa posiadać będą na dzień Podziału następującą charakterystykę:

• w planie kont systemu księgowego Spółki wyodrębnione są konta przypisane do Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej;
• Spółka dokonuje odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z Działalnością Produkcyjną i Działalnością Sprzedażową;
• istnieje możliwość ustalenia wyniku finansowego Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej Spółki.

Wnioskodawca wskazuje, że wskazane we wniosku działania zostaną przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a głównym bądź jednym z głównych celów tych działań nie będzie uniknięcie bądź uchylenie się od opodatkowania. Celem dokonania planowanych rozdzielnie ryzyk związanych odpowiednio - z Działalnością Produkcyjna i z Działalnością Sprzedażową Spółki. Ponadto Podział będzie skutkował zwiększeniem przejrzystości podatkowej w ramach struktury.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług

 Działalność Produkcyjna na dzień Podziału będzie charakteryzować się tym, iż prowadzona jest w oparciu o przypisane do niej składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) oraz umowy zawierane z kontrahentami w ramach funkcji i zadań Działalności Produkcyjnej. Innymi słowy wchodzące w skład Działalności Produkcyjnej aktywa i związane z nimi zobowiązania wydzielane w związku z podziałem Spółki służą do prowadzenia określonej działalności, czyli działalności polegającej na produkcji materiału telewizyjnego, nabywaniu praw autorskich, przeprowadzaniu prac przygotowawczych do danej produkcji, realizacji zdjęć, obróbce przygotowanego materiału oraz produkcji programu lub jego odcinka na potrzeby emisji telewizyjnej. Wyłącznie składniki przypisane do Działalności Produkcyjnej staną się przedmiotem wydzielenia. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne wykorzystywane do prowadzenia Działalności Produkcyjnej nie są wykorzystywane do prowadzenia innej działalności Spółki. Jednocześnie, wskazane we Wniosku, wydzielane składniki majątkowe oraz wartości niematerialne i prawne są wystarczające do prowadzenia Działalności Produkcyjnej, bez wykorzystania pozostałych aktywów pozostających w Spółce.

Dodatkowo, w Spółce wyszczególnieni są pracownicy, którzy są przypisani do Działalności Produkcyjnej.

Aktywa te są niezbędne do uznania Działalności Produkcyjnej za samodzielną działalność, mogącą realizować przewidziane dla niej zadania.

W rezultacie Spółka Przejmująca będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania Działalności Produkcyjnej, tj. możliwość prowadzenia działalności operacyjnej w zakresie produkcji materiału telewizyjnego, w oparciu o składniki nabyte w toku podziału (lub wstąpi w prawa i obowiązki z umów, które dają jej prawa do takich składników).

Na dzień Podziału Spółka Przejmująca nie będzie prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej i nie będzie posiadać aktywów operacyjnych, w szczególności takich, które służyłyby do prowadzenia działalności tożsamej z Działalnością Produkcyjną.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że mający być przedmiotem wydzielenia z Wnioskodawcy, a do Spółki przejmującej zespół składników materialnych i niematerialnych, składający się na Działalność Produkcyjną, na moment wydzielenia będzie wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. będzie miał potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy realizujący zadania gospodarcze w zakresie prowadzonej Działalności Produkcyjnej.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 4)

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym składniki majątkowe przeznaczone do prowadzenia Działalności Produkcyjnej są wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług („ustawa o VAT”) i stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w związku z tym Podział przez wydzielenie Działalności Produkcyjnej do Spółki Przejmującej nie będzie podlegać VAT?

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątkowe przeznaczone do prowadzenia Działalności Produkcyjnej są wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i stanowić będą, każde z osobna, zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w związku z tym Podział przez wydzielenie Działalności Produkcyjnej do Spółki Przejmującej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do postanowień przepisu art. 528 § 1 KSH, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek kapitałowych. Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 KSH).

Analiza przepisów podatkowych wskazuje, że skutki podatkowe transakcji polegającej na podziale spółki przez wydzielenie zależne są od kwalifikacji podatkowej składników majątku zarówno wydzielanych ze spółki dzielonej jak i w niej pozostawionych.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 7 Ustawy o PIT, dla wspólnika spółki dzielonej będącego osobą fizyczną, który w toku podziału obejmuje udziały w spółce przejmującej, przychodem do opodatkowania będzie nadwyżka wartości emisyjnej udziałów otrzymanych w spółce przejmującej nad kosztami uzyskania przychodów udziałów w spółce dzielonej ustalonej zgodnie z właściwymi przepisami, jeżeli majątek wydzielany lub pozostawiony w spółce dzielonej nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem nie podlega transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W świetle powyższych regulacji kluczowe dla ustalenia skutków podatkowych podziału spółki na gruncie przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT jest zatem ustalenie czy majątek pozostawiony w spółce dzielonej i majątek wydzielony w toku podziału z takiej spółki stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa Ponadto, przyjmując, że podział spółki stanowi transakcję zbycia składników majątkowych dla potrzeby Ustawy o VAT, z czym Wnioskodawca zasadniczo się nie zgadza, to przyjmując nawet takie podejście, jeżeli wydzielany majątek stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, podział taki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Tożsama definicja zawarta jest w art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT oraz w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Pomimo tego, że każda z tych definicji jest formalnie odrębna, ich zakres przedmiotowy oraz sposób interpretacji i stosowania, w tym także w praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych jest taki sam. W rezultacie, uzasadniona jest łączna analiza wszystkich tych trzech regulacji.

Jak wskazano powyżej, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać określonymi w przepisach cechami. Nie jest to zatem zbiór przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego, ani nawet suma poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład.

W świetle brzmienia przepisów, a także praktyki organów podatkowych i orzecznictwa sądów na gruncie przepisów ustawy o CIT, ustawy o PIT, ustawy o VAT i pozostałych przepisów podatkowych, istnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa warunkuje łączne spełnienie następujących przesłanek:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne); oraz

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Ad 1

Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania

Jak wskazano powyżej, warunkiem uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. W interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego dotyczących definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie prawa podatkowego podkreśla się, że: „w kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE, nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” (tak np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 lutego 2013 r., sygn. ILPP2/443-1186/12-3/MR czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.187.2017.1.JF).

Podobnie, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych możliwe jest uznanie składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa także w sytuacji, gdy zostały z niego wyłączone niektóre elementy, o ile nie pozbawia to tego zespołu składników cechy przydatności do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej:

„Podkreślić przy tym należy, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, podobnie jak formułowanie nazbyt rygorystycznych wymogów w odniesieniu do trzech płaszczyzn wyodrębnienia (organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej) prowadzić może do wniosków niedających pogodzić się zarówno z literalną jak i celowościową wykładnią przepisu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Najistotniejszą bowiem w niniejszej sprawie jest okoliczność, czy dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Wbrew stanowisku organu, z treści analizowanego przepisu nie wynika też, że warunkiem finansowego wyodrębnienia ZCP jest pełne wyodrębnienie majątku (tu zobowiązań), czy też konieczność przypisania wszelkich przychodów i kosztów, zobowiązań i należności Spółki związanych z jej działalnością do „zorganizowanej części przedsiębiorstwa.” (tak np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1823/15).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że Działalność Sprzedażowa Spółki i Działalność Produkcyjna, stanowią odrębne od siebie zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), stanowiące każde z osobna zorganizowane część przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanych wyżej przepisów podatkowych. Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, do Spółki należą składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia Działalności Sprzedażowej:

• środki trwałe wykorzystywane w procesie pozyskiwania zleceń i sprzedaży produkcji na rzecz klientów (nadawców telewizyjnych), w szczególności komputery i zestawy komputerowe, telefony, samochody służbowe;
• środki trwałe administracyjne i wyposażenie biura, takie jak: samochód, klimatyzatory, telewizory, druki, itp.;
• wartości niematerialne i prawne, w tym znaki towarowe oraz wszelkie prawa autorskie do formatów telewizyjnych programów, ich zmian, koncepcji i pomysłów ich realizacji, które na dzień Podziału będą własnością Spółki A;
• prawa i obowiązki Spółki wynikające z umów z kontrahentami, zawartych w ramach Działalności Sprzedażowej, w szczególności umowy ze stacjami telewizyjnymi i platformami streamingowymi;
• wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów z kontrahentami zawartymi w ramach Działalności Sprzedażowej, w tym także zobowiązanie rozliczenia zaliczek otrzymanych przez Spółkę A od kontrahentów na realizację poszczególnych produkcji i ich dostarczenia do kontrahentów (zgodnie z opisem przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego);
• umowy na dostawę mediów;
• prawa i obowiązki z umów o pracę, umów o współpracę i innych umów z osobami współpracującymi ze Spółką w zakresie realizacji Działalności Sprzedażowej Spółki.

Składniki te pozostaną w Spółce. W Spółce pozostaną także pracownicy, których stanowiska pracy związane są z Działalnością Sprzedażową.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego w skład majątku wykorzystywanego do Działalności Produkcyjnej wchodzą zaś wszystkie składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia tej działalności.

Składniki te w wyniku Podziału przeniesione zostaną na Spółkę Przejmującą. W razie wątpliwości co do alokacji składników majątku, umów lub pracowników przenoszonych do Spółki decydować będzie ich funkcjonalny związek z poszczególnymi działalnościami.

Wnioskodawca podnosi ponadto, że w praktyce niekiedy wskazuje się, iż aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w skład tego zespołu, zgodnie z definicją zawartą w powołanych wyżej przepisach podatkowych, powinny wchodzić zobowiązania. Warunek ten jest spełniony w zakresie Działalności Sprzedażowej, a także Działalności Produkcyjnej Spółki, co wskazano powyżej i w opisie zdarzenia przyszłego.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, jest w przedmiotowej sprawie spełniona zarówno w odniesieniu do Działalności Produkcyjnej wydzielanej do Spółki Przejmującej, jak i w odniesieniu do Działalności Sprzedażowej Spółki.

Ad 2

Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie

Wyodrębnienie organizacyjne

Kolejnym warunkiem jest organizacyjne wyodrębnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie. W praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych przyjmuje się, że dany zespół składników jest organizacyjnie wyodrębniony, jeżeli występuje on samodzielnie w strukturze organizacyjnej podatnika. Istotne znaczenie ma również rola, jaką owe składniki odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Takie stanowisko wyrażają ograny podatkowe w interpretacjach indywidualnych,. Przykładem może tu być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 4 stycznia 2012 r., nr IPTPP3/443-105/11-5/ALN: „Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2011 r. nr IPPP1-443-702/11-2/MP.

W interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 18 maja 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPP2/443-30/11-3/BM, stwierdzono natomiast, że: „O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 września 2017 r. nr 0113-KDIPT1-1.4012.450.2017.1.MW: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.”

Jak podkreśla się w doktrynie prawniczej, wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa może nastąpić nie tylko na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, ale może również wynikać z innych okoliczności i mieć charakter faktyczny.

Taką argumentację podzielają również sądy administracyjne. Wskazać tutaj można przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 21 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 971/12, w którym sąd stwierdził, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Z drugiej strony jednak, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. III SA/Wa 2836/11, sąd uznał, że: „wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego wyodrębnienie organizacyjne Działalności Produkcyjnej ma charakter zarówno faktyczny jak i formalny. Świadczy o tym okoliczność, że składniki majątkowe i zobowiązania związane z Działalnością Produkcyjną są przypisane do tej działalności Spółki, natomiast składniki majątkowe wykorzystywane w pozostałej działalności Spółki są przypisane do ogólnej Działalności Sprzedażowej.

W szczególności, w ocenie Spółki nie przeczy temu sposób rozliczania zaliczek otrzymywanych od kontrahentów na realizację danej produkcji. Jak bowiem wskazano w stanie faktycznym, sposób rozliczenia tych zaliczek w ramach Spółki pozwala właśnie na właściwe ich przyporządkowanie i rozliczenie w czasie do odpowiedniej działalności. Tym samym fakt, że środki pieniężne z zaliczek otrzymanych od klientów na realizację produkcji są przyporządkowane do Działalności Produkcyjnej, między tą działalnością i Działalnością Sprzedażową istnieje rozrachunek wewnętrzny, a Działalność Sprzedażowa ma zobowiązanie wobec klienta do rozliczenia się z zaliczki i wykonanej produkcji, w ocenie strony nie przeczy wyodrębnieniu organizacyjnemu obu działalności. Nie zaburza bowiem struktury aktywów i pasywów obu tych działalności, a wręcz przeciwnie, porządkuje aktywa i pasywa związane z tymi zaliczkami pomiędzy obie działalności.

Potwierdza to właśnie fakt, że po Podziale Spółka Przejmująca będzie zobowiązana do dostarczenia rezultatów swoich prac w zakresie wykonania danej produkcji, a z drugiej strony Spółka A będzie miała wierzytelność wobec Spółki Przejmującej w tym zakresie i zobowiązanie wobec klienta do rozliczenia danego projektu ze swoim wynagrodzeniem należnym od tego klienta.

W rezultacie w ocenie Wnioskodawcy, zarówno Działalność Produkcyjna oraz Działalność Sprzedażowa Spółki są wyodrębnione wewnętrznie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wyodrębnienie finansowe

Przepisy podatkowe nie wskazują, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W świetle doktryny, praktyki organów podatkowych i orzecznictwa wyodrębnienie finansowe występuje wtedy, gdy określone przepływy finansowe, należności i zobowiązania można na podstawie prowadzonej przez podatnika ewidencji alokować do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa (por. T. Michalik, VAT. Komentarz, Warszawa 2012, str. 58, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2015 r. nr IPTPP1/4512-388/15-2/ŻR). Wskazuje się, że wyodrębnienie finansowe nie musi polegać na samodzielnym sporządzaniu bilansu przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zdolność do sporządzenia takiego bilansu lub jego sporządzanie należy traktować jako przejaw bardziej zaawansowanego wyodrębnienia finansowego.

Jak wskazali Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2017 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.240.2017.1.JF oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2011 r. nr IPPP1-443-702/11-2/MP: „Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest poprzez odpowiednią prowadzenie ewidencji rachunkowej danego przedsiębiorstwa pozwalające na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Przy czym przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymagają, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa przybrała postać prawną samodzielnie sporządzającą bilans”.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2011 r., sygn. IPPP1-443-702/11-2/MP: „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części”.

Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. nr IBPP3/4441-23/11/IK uznał, że: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).”

Stanowisko takie potwierdzone zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 grudnia 2013 r. nr IPTPB3/423-369/13-3/KJ. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych warunkiem wystarczającym do uznania, że spełniona jest przesłanka wyodrębnienia finansowego, jest zapewnienie możliwości przyporządkowania do danej części przedsiębiorstwa przychodów i kosztów w ewidencji księgowej (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lutego 2009 r., sygn. IPPB5/423-96/08-4/MB).

W szczególności nie jest istotny sam fakt prowadzenia odrębnych kont, na których księgowane są np. przychody związane z określonym zespołem składników, ale musi istnieć zespół narzędzi rachunkowych umożliwiających określenie wyniku finansowego osiągniętego przez dany zespół składników majątkowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2013 r. nr IPPP2/443-783/13-3/KG stwierdził, że: „o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu przez oddział, ale każde wyodrębnienie, na podstawie, którego można poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa, która będzie przedmiotem zbycia”.

Przechodząc do przedstawionego opisu stanu faktycznego Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przypadku opisanym w zdarzeniu przyszłym:

• w planie kont systemu księgowego Spółki wyodrębnione są konta przypisane do Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej;
• Spółka dokonuje odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z Działalnością Produkcyjną i Działalnością Sprzedażową;
• istnieje możliwość ustalenia wyniku finansowego Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej Spółki.

Taki zakres odrębności Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej w aspekcie finansowym sprawia, że w ocenie Wnioskodawcy kryterium wyodrębnienia finansowego w przedstawionej we wniosku sytuacji jest spełnione.

W szczególności, fundamentalne znaczenie dla określenia, że poszczególne działalności są wyodrębnione finansowo, ma fakt, że możliwe jest wydzielenie przychodów i kosztów związanych z Działalnością Produkcyjną i przychodów, i kosztów związanych z Działalnością Sprzedażową oraz tworzenie odrębnych budżetów i planów finansowych dla poszczególnych działalności.

Ad 3

Przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne)

Warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych odnosi się do funkcjonalnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W kwestii rozumienia tego pojęcia istotny jest dorobek praktyki wypracowany przez organy podatkowe. Zgodnie z rozpowszechnionym poglądem, który również wyrażony został w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 marca 2011 r. nr ILPP2/443-2032/10-2/AD: „Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, że aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.”

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 6 września 2017 r. nr 0113-KDIPT1-1.4012.450.2017.1.MW: „Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działa gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.”

Jak natomiast wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 9 grudnia 2013 r. nr IPTPB3/423-340/13-4/GG: należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działa gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa”.

Z kolei w orzecznictwie sądowym podkreśla się, że istotą wyodrębnienia funkcjonalnego jest przydatność do realizacji działań gospodarczych bez względu na organizacyjne wyodrębnienie.

Powyższa teza została zaprezentowana przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1929/13: „dla zakwalifikowania zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest konieczne, aby stanowiły (funkcjonowały) one w strukturze przedsiębiorstwa odrębną jednostkę organizacyjną jako np. dział, wydział, oddział. Wymóg taki nie wynika z art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. Każdy bowiem zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego - bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci oddziału, działu itp. - może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.”

Odnosząc powyższe poglądy do przedmiotowej sprawy należy zauważyć, że wchodzące w skład poszczególnych działalności aktywa i związane z nimi zobowiązania wydzielane do Spółki Przejmującej i pozostające w Spółce pozwolą w pełnym zakresie kontynuować odpowiednio Działalność Sprzedażową i Działalność Produkcyjną w Spółce Przejmującej, z których każda, jak wskazano to w opisie zdarzenia przyszłego, ma odrębne funkcje i zakres.

W szczególności Działalność Produkcyjna będzie polegać na produkcji materiału telewizyjnego, tj., przeprowadzaniu prac przygotowawczych do danej produkcji, realizację zdjęć wraz ze wszystkimi działaniami logistycznymi w tym zakresie, obróbkę przygotowanego materiału oraz produkcję programu lub jego odcinka na potrzeby emisji. W ramach tej działalności będzie także wykorzystywać składniki majątkowe wydzielone w ramach Działalności Produkcyjnej do Spółki Przejmującej (opisane w stanie faktycznym, a także wskazane powyżej). Działalność Sprzedażowa z kolei, polegać będzie na opracowywaniu koncepcji programu w świetle oczekiwań rynkowych, ustalenia z nadawcami w tym zakresie, pozyskanie klientów (nadawców) na określone formaty programów, negocjacje umów z nadawcami, sprzedaż na ich rzecz gotowych projektów oraz ich rozliczenie.

W Spółce wyszczególnieni są pracownicy oraz osoby świadczące na rzecz Spółki świadczenia na podstawie umów zlecenia, umów o dzieło i innych umów cywilnoprawnych, którzy są przypisani do Działalności Produkcyjnej. Przygotowywane są dla nich odrębne listy płac, a koszty związane z ich wynagrodzeniem są księgowane na wyodrębnionych kontach. Pozostali pracownicy i kontrahenci są zaangażowani w Działalność Sprzedażową.

Spółka A w zakresie Działalności Sprzedażowej posiada bazę kontrahentów (nadawców), z którymi zawiera umowy zgodnie z zakresem swojej działalności tj. przede wszystkim sprzedaż gotowego do emisji materiału telewizyjnego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego (przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych) w przedstawionej we wniosku sytuacji będzie spełnione.

Ad 4

Zespół składników, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze

Zgodnie z doktryną prawa podatkowego oraz praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych ostatnim kryterium oceny czy część mienia przedsiębiorstwa stanowi jego zorganizowaną część, jest - obiektywnie oceniając - posiadanie potencjalnej zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym zarówno składniki majątkowe (materialne i niematerialne) przeniesione w toku Podziału do Spółki Przejmującej, jak i pozostającej w Spółce Działalności Sprzedażowej muszą umożliwiać odpowiednio Spółce Przejmującej podjęcie Działalności Produkcyjnej prowadzonej dotychczas przez Spółkę, a Spółce kontynuowanie Działalności Sprzedażowej.

Takie rozumienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa odnajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez wadze podatkowe. Przykładowo w interpretacji z dnia 18 czerwca 2009 r. nr IPPB5/423-152/09-2/MB Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: „Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”

Tak też wskazuje się w doktrynie: „W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo.” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabywane składniki jest zatem istotną przesłanką uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za przedsiębiorstwo. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Ke 226/09 uznał, że: „by mówić o nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przedmiotem transakcji winny być składniki materialne i niematerialne tworzące zorganizowany kompleks przeznaczony dla realizacji zadań gospodarczych. Przedmiotem czynności prawnej muszą być istotne elementy, które decydują, czy wyodrębniony zespół składników służy do realizacji celów gospodarczych realizowanych przez zbywcę.”

W opinii Wnioskodawcy zarówno w przypadku Działalności Produkcyjnej, jak i Działalności Sprzedażowej Spółki, powyższe kryterium należy uznać za spełnione. Biorąc pod uwagę, że w ramach Podziału wyodrębnieniu podlegały składniki niezbędne do prowadzenia Działalności Produkcyjnej: środki trwałe, prawa i obowiązki z umów i zleceń dotyczących tej działalności, a także wierzytelności i zobowiązania funkcjonalnie związane z Działalnością Produkcyjnej (prawa i obowiązki z umów i zleceń), Działalność Produkcyjna Spółki A stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), który może samodzielnie realizować przewidziane dla niego zadania. Działalność Produkcyjna posiada bowiem środki trwałe i wyposażenie, kompetencje merytoryczne oraz relacje ze zleceniobiorcami pozwalające na wykonywanie swojej działalności. Analogiczne przymioty mają pozostające w Spółce składniki niezbędne do prowadzenia jej działalności wraz z Działalnością Sprzedażową.

Kluczowym elementem Działalności Produkcyjnej są środki trwałe wykorzystywane do jej realizowania, a także umowy zawarte z osobami występującymi oraz realizującymi programy telewizyjne. Aktywa te są niezbędne do uznania Działalności Produkcyjnej za odrębną działalność, mogącą realizować przewidziane dla niej zadania. Zostaną one przeniesione w ramach podziału do Spółki Przejmującej. Warunek samodzielności Działalności Produkcyjnej należy zatem uznać za spełniony.

W odniesieniu do Działalności Sprzedażowej, szczególnie istotne natomiast są relacje i umowy z kontrahentami oraz wierzytelności i zobowiązania z nich wynikające oraz wartości niematerialne i prawne, w tym znaki towarowe oraz wszelkie prawa autorskie do formatów telewizyjnych programów, ich zmian, koncepcji i pomysłów ich realizacji.

Możliwość przypisania tego zespołu składników majątkowych, samodzielnie mogących realizować swoje zadania, do Działalności Sprzedażowej, świadczy zdaniem Wnioskodawcy o tym, że powyższa przesłanka została spełniona.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, także ten warunek uznania Działalności Produkcyjnej i pozostałej działalności Spółki za zorganizowane części przedsiębiorstwa uznać należy za spełniony.

Tym samym, w świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność Produkcyjną, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiący pozostałą działalność Spółki, tj. Działalność Sprzedażową, stanowią każdy z osobna zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT, oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W związku z faktem, że Działalność Produkcyjna stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy uznać, że w świetle art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT podział Spółki przez wydzielenie

Działalności Produkcyjnej do Spółki Przejmującej przy jednoczesnym pozostawieniu w Spółce pozostałej działalności nie będzie skutkować opodatkowaniem tej transakcji podatkiem VAT. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), zwanej dalej k.s.h.

W myśl art. 529 § 1 k.s.h.:

Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez wydzielenie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółki nowo zawiązane powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonych części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie poszczególnych części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić jednak należy, że w sytuacji, gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.)

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka A jest spółką kapitałową prawa polskiego, z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wspólnikami spółki są szwedzki podmiot Spółka B i Pan GP.

Działalność gospodarcza Spółki polega na produkcji na zlecenie telewizji lub innych nadawców programów telewizyjnych (...).

Działalność Spółki obejmuje:

i.Działalność Produkcyjną polegającą na produkcji materiału telewizyjnego, nabywanie praw autorskich, przeprowadzanie prac przygotowawczych do danej produkcji, realizację zdjęć, obróbkę przygotowanego materiału oraz produkcję programu lub jego odcinka na potrzeby emisji telewizyjnej („Działalność Produkcyjna”) oraz

ii.Działalność Sprzedażową obejmującą opracowanie koncepcji programu w świetle oczekiwań rynkowych, ustalenia z nadawcami w tym zakresie, pozyskanie klientów (nadawców) na określone formaty programów, negocjacje umów z nadawcami, sprzedaż na ich rzecz gotowych projektów oraz ich rozliczenie („Działalność Sprzedażowa”).

Ponadto Spółka posiada udziały w Spółce C zajmującej się działalnością związaną z (...).

Z uwagi na odmienność ryzyka i odpowiedzialności wynikających z tych różnych rodzajów działalności obecnie planowana jest restrukturyzacja, która obejmie podział Spółki przez wydzielenie Działalności Produkcyjnej (wraz ze związanymi z nim składnikami majątkowymi) do innej spółki będącej także polskim rezydentem podatkowym, w której wspólnikami są te same podmioty co w Spółce z tym samym udziałem w ich kapitale.

W wyniku Podziału Spółka A będzie prowadziła jedynie Działalność Sprzedażową oraz posiadać będzie udziały w Spółce C. Natomiast Działalność Produkcyjna prowadzona będzie przez Spółkę Przejmującą.

W ramach planowanego Podziału do Spółki Przejmującej mają zostać przeniesione składniki majątkowe i niemajątkowe wykorzystywane w Działalności Produkcyjnej obejmujące:

• środki trwałe służące do produkcji materiału telewizyjnego, jego obróbki, montażu, takie jak: komputery i zestawy komputerowe, kamery i zestawy kamerowe, aparaty fotograficzne, zestawy montażowe, lampy, akcesoria do kamer, serwer, na którym zapisane są wszystkie materiały z realizowanych produkcji telewizyjnych;
• wartości niematerialne i prawne w postaci oprogramowania wykorzystywanego do Działalności Produkcyjnej, w szczególności oprogramowanie dotyczące powyższych środków trwałych;
• prawa i obowiązki wynikające z umów współpracy z osobami występującymi w materiałach telewizyjnych;
• prawa i obowiązki wynikające z umów współpracy zawartych z osobami realizującymi produkcję materiałów telewizyjnych, takich jak operatorzy obrazu, dźwięk, itp., w tym umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług;
• prawa i obowiązki z umów z kontrahentami dotyczących realizacji danej produkcji, w tym w szczególności, z właścicielami obiektów, w których realizowane są produkcje, udostępnionego sprzętu i lokalizacji danej produkcji, zakwaterowania ekipy filmowej (obsada programu i personel Spółki realizujący produkcję), przelotów i przejazdów, wyżywienia, dodatkowego sprzętu telewizyjnego udostępnionego do realizacji danej produkcji, etc.;
• wierzytelności i zobowiązania wynikające z powyższych umów;
• prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu środków trwałych (zestawów montażowych);
• środki pieniężne obejmujące co najmniej zaliczki otrzymane, a jeszcze nie wydane, od klientów (nadawców telewizyjnych) na poczet produkcji, przy czym zobowiązanie do ich rozliczenia z kontrahentami, którzy je wpłacili, stanowić będzie składnik majątkowy Działalności Sprzedażowej i pozostawione do rozliczenia w Spółce A, natomiast w zobowiązaniach Spółki Przejmującej będzie rozliczenie tych zaliczek z Spółką A, jak zleceniodawcą realizacji tych usług w części wymaganej do bieżącego prowadzenia Działalności Produkcyjnej.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy składniki majątkowe przeznaczone do prowadzenia Działalności Produkcyjnej są wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w związku z tym Podział przez wydzielenie Działalności Produkcyjnej do Spółki Przejmującej nie będzie podlegać VAT.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już w Spółce dzielonej zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu podziału przez wydzielenie powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Spółkę Przejmującą, w oparciu o nabyte składniki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach Działalności Produkcyjnej stanowić będzie na dzień wydzielenia zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak wynika bowiem z wniosku, zespół składników majątkowych przenoszony do Spółki Przejmującej będzie wyodrebniony:

a)w zakresie organizacyjnym - będąca przedmiotem Podziału masa majątkowa będzie stanowiła całość, związaną z działalnością produkcyjną prowadzoną przez Spółkę A tj. efektywnie do Spółki Przejmującej zostanie wydzielona całość działalności Spółki, która dotyczy prowadzenia Działalności Produkcyjnej;

b)w zakresie finansowym - Działalność Produkcyjna i Działalność Sprzedażowa posiadać będą na dzień Podziału następującą charakterystykę:

• w planie kont systemu księgowego Spółki wyodrębnione są konta przypisane do Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej;
• Spółka dokonuje odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z Działalnością Produkcyjną i Działalnością Sprzedażową;
• istnieje możliwość ustalenia wyniku finansowego Działalności Produkcyjnej i Działalności Sprzedażowej Spółki;

c)w zakresie funkcjonalnym - mający być przedmiotem wydzielenia z Spółki dzielonej do Spółki Przejmującej zespół składników materialnych i niematerialnych, składający się na Działalność Produkcyjną, na moment wydzielenia będzie wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. będzie miał potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy realizujący zadania gospodarcze w zakresie prowadzonej Działalności Produkcyjnej.

Dodatkowo, w Spółce wyszczególnieni są pracownicy, którzy są przypisani do Działalności Produkcyjnej.

Z wniosku wynika także, że Spółka Przejmująca będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania Działalności Produkcyjnej, tj. możliwość prowadzenia działalności operacyjnej w zakresie produkcji materiału telewizyjnego, w oparciu o składniki nabyte w toku podziału (lub wstąpi w prawa i obowiązki z umów, które dają jej prawa do takich składników). Na dzień Podziału Spółka Przejmująca nie będzie prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej i nie będzie posiadać aktywów operacyjnych, w szczególności takich, które służyłyby do prowadzenia działalności tożsamej z Działalnością Produkcyjną.

Ponadto, co istotne w sprawie, przedmiotem przeniesienia do Spółki przejmującej będą również wierzytelności i zobowiązania.

Reasumując, zespół składników majątkowych w ramach planowanego Podziału do Spółki Przejmującej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, tym samym jego wydzielenie z Państwa Spółki do Spółki Przejmującej będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 4. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).