Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.111.2024.2.AKR

Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży prawa własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej dokonywana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 27 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wskazania, czy sprzedaż prawa własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej dokonywana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (wpływ 29 kwietnia 2024 r.) oraz pismem z 28 kwietnia 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Postanowieniem z 15 stycznia 2020 r. Sąd Rejonowy po rozpoznaniu 9 stycznia 2020 r. sprawy z wniosku dłużniczki przedsiębiorcy prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą „A”, wspólnika spółki prawa cywilnego „B” – ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku Dłużniczki.

Sąd stwierdził, że wszczęte postępowanie upadłościowe jest głównym postępowaniem upadłościowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego. Sąd wyznaczył sędziego-komisarza w osobie B.B, zastępcy sędziego-komisarza w osobie A.H. Sąd wyznaczył syndyka w osobie P.M. posiadającego licencję doradcy restrukturyzacyjnego (…).

W skład majątku upadłej wchodziły prawa własności nieruchomości, jednakże zostały one przeniesione na skutek tzw. czynności bezskutecznych na osobę trzecią. Z tych względów syndyk nie objął następujących składników masy upadłości:

·prawo własności nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym oraz budynkiem warsztatu samochodowego w O. – nr księgi wieczystej (…),

·prawo własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) – znajdującego się na drugiej kondygnacji, składającego się z (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m², wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…) – nr KW (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy,

·prawo własności nieruchomości w postaci lokalu niemieszkalnego nr 3 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi Księgę Wieczystą nr (…), znajdującego się na pierwszej kondygnacji budynku położonego w O., składającego się z pomieszczenia biurowego, magazynu, sanitariatu, pomieszczenia magazynowego i korytarza oraz pomieszczenia przynależnego – garażu o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m² wraz z udziałem (…) w prawie własności nieruchomości wspólnej – nr KW (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy.

W powyższym zakresie 10 lutego 2020 r. syndyk złożył do Sądu Okręgowego pozew o ustalenie bezskuteczności czynności prawnej w trybie art. 127 ust. 1 p.u.

W dniu 28 września 2020 r. syndykowi doręczono odpis wyroku zaocznego Sądu Okręgowego z dnia 28 sierpnia 2020 r., w którym Sąd w pkt I ustalił, że D.C. i A.C. zawarli 29 kwietnia 2019 r. z pozwanym R.K. bezskuteczną z mocy art. 127 ust. 1 p.u. umowę przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia się ze zobowiązania i oświadczenie o ustanowieniu służebności osobistej, przed notariuszem przenoszącą prawo własności nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym oraz budynkiem warsztatu samochodowego w O., a konsekwencji ustalił bezskuteczność z mocy prawa ustanowienia dożywotniej odpłatnej służebności osobistej mieszkania. Nadto w pkt II Sąd ustalił, że D.C. i A.C. zawarli 23 lipca 2019 r. z pozwanym R.K. bezskuteczną z mocy art. 127 ust. 1 p.u. umowę przeniesienia nieruchomości w celu zwolnienia się ze zobowiązania i oświadczenie o ustanowieniu służebności osobistej przed notariuszem, przenoszącą prawo własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O. oraz lokalu niemieszkalnego nr 3 w O. (wyrok prawomocny).

Na mocy postanowienia Sędziego-komisarza z dnia 21 lipca 2023 r. działającego na podstawie art.206 ust. 1 pkt 3 w zw. z art.213 ust. 1 w zw. z art. 311 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r. poz. 1228) Sędzia-komisarz postanowił zmienić w części postanowienie Sędziego-komisarza z 17 stycznia 2023 r. w ten sposób, że zezwolić syndykowi na sprzedaż z wolnej ręki wyodrębnionych części przedsiębiorstwa należących do upadłej w postaci nieruchomości – prawa własności nieruchomości lokalowej w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 położonego w O., znajdującego się na drugiej kondygnacji, składającego się z (…) o łącznej powierzchni użytkowej (…) m², dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…), dla której wyżej podany Sąd prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) za cenę nie niższą niż (…) zł plus należny podatek VAT (jeśli wystąpi) – tj. za nie mniej niż 67% wartości oszacowania.

Syndyk przeprowadził konkurs ofert na sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. W przeprowadzonym konkursie ofert największe zainteresowanie odnotowano w przypadku prawa własności nieruchomości lokalowej w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 położnego w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…), dla której wyżej podany Sąd prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). Syndyk zanotował wpływ 5 ofert.

Zwycięzcą konkursu został S.B. Firma „C” , który zaoferował cenę (…) zł. Zwycięzca konkursu ofert zadeklarował, iż nieruchomość chciałby nabyć poza działalnością przedsiębiorstwa do majątku małżeńskiego S.B. i M.B.

Nieruchomość opisana księgą wieczystą (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy – to lokal stanowiący odrębną nieruchomość, położony jest w O., na drugiej kondygnacji, stanowi lokal mieszkalny, składający się z: (…). (…). Postawą wyodrębnienia lokali była Umowa o ustanowienie odrębnej własności lokali, (…).

Lokal ten został wyodrębniony 2019 r. z budynku stanowiącego własność małżonków na zasadach współwłasności małżeńskiej majątkowej, posadowionego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy zawartej w dniu 17 sierpnia 1994 r. – nr księgi wieczystej (…).

Doprecyzowanie opisu sprawy

W piśmie z 29 kwietnia 2024 r. (wpływ 29 kwietnia 2024 r.) wskazała Pani, że:

W październiku 2018 r. został poniesiony wydatek wspólny dla całej nieruchomości (montaż węzła do miejskiej sieci ciepłowniczej), nie przekraczający 30% wartości początkowej.

Wydatek ten nie prowadził do przebudowy ani nie wprowadził istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania/znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Nie korzystano z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego wydatku w odniesieniu do lokalu, o którym mowa.

Lokal był okresowo używany na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, wówczas korzystała Pani z odliczeń od dochodu wykorzystując stawkę za metr kw. powierzchni lokalu.

Lokal nie był wynajmowany.

Natomiast w piśmie z 28 kwietnia 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.) wskazała Pani, że:

„W zakresie nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…):

Czy ponosiła Pani wydatki na ulepszenie tej nieruchomości, znajdującej się na drugiej kondygnacji, składającej się z (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m2, wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…), zarejestrowanej w KW nr (…)?

Jak wskazała upadła »Informuję, iż w październiku 2018 r. został poniesiony wydatek wspólny dla całej nieruchomości (…) (montaż węzła do miejskiej sieci ciepłowniczej), nie przekraczający 30% wartości początkowej. Wydatek ten nie prowadził do przebudowy ani nie wprowadził istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia. Nie korzystano z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego wydatku w odniesieniu do lokalu, o którym mowa. Lokal był okresowo używany na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiemVAT,wówczas korzystałam z odliczeń od dochodu wykorzystując stawkę za metr kw. powierzchni lokalu. Lokal nie był wynajmowany«.

Jeśli tak, to proszę wskazać:

a)Czy wydatki te stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tej nieruchomości? Nie.

b)Kiedy wydatki te były ponoszone? 2018 r. (Upadła podała syndykowi »Informuję, iż w październiku 2018 r. został poniesiony wydatek wspólny dla całej nieruchomości: montaż węzła do miejskiej sieci ciepłowniczej wysokości (…),- zł brutto, w tym VAT (…),- zł, z czego 21% wartości brutto przypada na w/w nieruchomość lokalową. Podatek VATbył rozliczany przez Firmę proporcjonalnie do części nieruchomości czyli tylko pozostałe 79% czyli nie dotyczył lokalu mieszkalnego«).

c)Czy ulepszenie nieruchomości prowadziło do jej przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian w celu zmiany wykorzystania lub znaczącej zmiany warunków zasiedlenia? Nie.

d)Czy miała Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków? Upadła wskazała, że nie korzystała z takiego prawa, ale syndyk nie posiada informacji czy takie prawo upadła posiadała.

e)W jaki sposób nieruchomość była użytkowana po dokonaniu ulepszeń? Lokal okresowo był używany na cele działalności gospodarczej. Czasami lokal był zamieszkiwany przez upadłą.

Czy nieruchomość lub jej części były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp.? Jeśli tak, to proszę o wskazanie okresu, w którym nieruchomość była oddana w najem lub dzierżawę, oraz czy była to czynność odpłatna. Lokal nie był wynajmowany.

Czy nieruchomość była, jest lub będzie wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatkuVAT? Lokal był okresowo używany na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, wówczas upadła korzystała z odliczeń od dochodu wykorzystując stawkę za metr kw. powierzchni lokalu przy czym wskazuje, że upadła prowadziła działalność w formie spółki cywilnej z mężem.

Upadła nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Podatnikiem VAT była spółka cywilna małżonków. Z dniem 15 stycznia 2020 r. – czyli dniem ogłoszenia upadłości D.C. na mocy art. 874 k.c. spółka uległa rozwiązaniu a majątek spółki oraz majątek wspólny małżonków stał się masą upadłości. 13 sierpnia 2020 r. małżonek ogłosił upadłość konsumencką (brak majątku na skutek wejścia majątku do masy upadłości D.C.).

Według wiedzy syndyka nieruchomość ma zostać nabyta poza działalnością przedsiębiorstwa S.B. do majątku małżeńskiego S.B. i M.B.”.

Pytanie

Czy sprzedaż prawa własności nieruchomości własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) – znajdującego się na drugiej kondygnacji, składającego się z (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m², wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…) – nr KW (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy, dokonywana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym jest zwolniona z podatku od towarów i usług (VAT)?

Pani stanowisko w sprawie

Stosownie do art.43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,zwalnia się od podatku 10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W niniejszym stanie sprawy, stosownie do powyższego artykułu dostawa towaru nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, albowiem budynek został nabyty przez upadłą do majątku małżeńskiego w 1994 r., wydzielenie lokali nastąpiło w 2019 r., więc nie zachodzi przesłanka negatywna zwolnienia z art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (podpunkt a), natomiast pomiędzy zasiedleniem upłynął okres dłuższy niż 2 lata w związku z czym nie zachodzi również przesłanka z art.43 ust 1 pkt 10 (podpunkt b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art.43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT,dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ze względu na możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT stosowanie pkt 10a nie jest konieczne.

Reasumując, sprzedaż prawa własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) – znajdującego się na drugiej kondygnacji, składającego się z (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m², wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…) – nr KW (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy , dokonana w przyszłości przez syndyka do majątku małżeńskiego S.B. i M.B. będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z powołanymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy także wskazać, że stosownie do przepisu art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 ze zm.):

Zgodnie z art. 157 ust. 1 ww. ustawy Prawo upadłościowe:

Jak stanowi art. 160 ust. 1 ww. ustawy Prawo upadłościowe:

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych. We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły – to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach; jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika ze wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego, syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Jak wynika z powyższego, okoliczność, że podmiot, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zostaje postawiony w stan upadłości, nie powoduje, że traci on automatycznie status czynnego podatnika podatku VAT, o ile wykonywane są przez ten podmiot lub w jego imieniu np. przez syndyka, czynności podlegające zakresowi podatku od towarów i usług. Zatem obowiązki podatnika nałożone m.in. przepisami ustawy o podatku od towarów i usług nie ustają w chwili ogłoszenia upadłości, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Zatem syndyk działając w zastępstwie zobowiązany jest do wykonywania obowiązków podatkowych, ciążących na podmiocie będącym w upadłości likwidacyjnej. Tym samym sprzedaż jakiegokolwiek towaru jako składnika majątkowego masy upadłości, dokonywana przez syndyka masy upadłości w ramach procesu upadłościowego, bądź wykonanie jakiejkolwiek usługi przez syndyka w ramach tego procesu, stanowi odpowiednio dostawę towaru albo świadczenie usług.

Przy czym wskazać należy, że upadły traci jedynie prawo zarządu oraz możliwość korzystania i rozporządzania mieniem wchodzącym w skład masy upadłości, nie przestaje jednak być podmiotem praw i obowiązków składających się na ten majątek. Tak więc decydującym dla oceny skutków podatkowych czynności syndyka w tym zakresie jest analiza okoliczności faktycznych towarzyszących działalności upadłego, a nie syndyka, bowiem syndyk masy upadłości dokonując zbycia towarów upadłego działa w imieniu własnym, jednakże na rachunek upadłego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że postanowieniem z 15 stycznia 2020 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku Dłużniczki przedsiębiorcy prowadzającej działalność gospodarczą pod nazwą „A”, wspólnika spółki prawa cywilnego „B”.

W skład majątku upadłej wchodziła m.in. nieruchomość opisana księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy – to lokal stanowiący odrębną nieruchomość, który położony jest w O., na drugiej kondygnacji, stanowi lokal mieszkalny, składający się z: (…). (…).

Lokal ten został wyodrębniony 2019 r. z budynku stanowiącego własność małżonków na zasadach współwłasności małżeńskiej majątkowej, posadowionego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy zawartej w dniu 17 sierpnia 1994 r.

W październiku 2018 r. został poniesiony wydatek wspólny dla całej nieruchomości (…) (montaż węzła do miejskiej sieci ciepłowniczej), nie przekraczający 30% wartości początkowej. Montaż węzła do miejskiej sieci ciepłowniczej wysokości (…) zł brutto, w tym VAT (…) zł, z czego 21% wartości brutto przypada na przedmiotową nieruchomość lokalową. Wydatek ten nie prowadził do przebudowy ani nie wprowadził istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Lokal był okresowo używany na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż prawa własnościnieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) – znajdującego się na drugiej kondygnacji, składającego się z (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m², wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…) – nr KW (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy dokonywana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Odnośnie zatem wszelkich odpłatnych czynności, tj. dostaw towarów wykonywanych na rachunek upadłego w następstwie decyzji zarządczych syndyka, podatnikiem VAT – świetle art. 15 ust. 1 ustawy – pozostaje upadły, którego działalność gospodarcza jest prowadzona w szczególnym zakresie i formie.

W analizowanej sprawie, planowana przez syndyka masy upadłości sprzedaż nieruchomości (lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej), będącej własnością upadłego, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Lokal mieszkalny był bowiem wykorzystywany do działalności gospodarczej upadłego.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z uregulowania tego wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z powołanego przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania;

·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli i ich części prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że w świetle art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Ustawodawca daje więc podatnikom, dokonującym dostawy budynków, spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Wobec tego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji „lokalu mieszkalnego”, w tym zakresie należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej oraz określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy:

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

Z kolei art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Z powyższego wynika, że nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnej budynku mieszkalnego oraz gruntu. Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku, czy też opodatkowanie właściwą stawką podatku VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem przedmiotowego lokalu mieszkalnego nr 1 w O. wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej, nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa przedmiotowego lokalu mieszkalnego nr 1, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż jak wynika z wniosku wyżej wymieniony lokal mieszkalny był używany (miało miejsce jego pierwsze zasiedlenie). Jednocześnie z uwagi na to, że nie ponosiła Pani wydatków na ulepszenie wskazanego lokalu mieszkalnego w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tego lokalu, a ponadto od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, zbycie przez syndyka w jednej transakcji przedmiotowego lokalu mieszkalnego nr 1 w O. wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla planowanej sprzedaży opisanego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż prawa własności nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w O., dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) – znajdującego się na drugiej kondygnacji, składającego się z (…), o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej (…) m², wraz z udziałem w prawie własności nieruchomości wspólnej w wysokości (…) – KW nr (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy, dokonywana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatków od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).